Επιστολή-έκκληση προς τις προσφυγικές Ομοσπονδίες ΟΠΣΕ-ΠΟΕ-ΠΟΠΣ-ΠΟΘΣ
Να σώσουμε την προσφυγική περιουσία:
Επιστολή-έκκληση προς τις προσφυγικές Ομοσπονδίες ΟΠΣΕ-ΠΟΕ-ΠΟΠΣ-ΠΟΘΣ
Του Βλάση Αγτζίδη, δρ. σύγχρονης Ιστορίας
Η πολιτική αλλαγή που συνέβη στον τόπο μας και η άνοδος στην εξουσία νέων πολιτικών δυνάμεων που δεν φέρουν τα βάρη του παλαιού καθεστώτος, δίνει στον προσφυγικό ελληνισμό τη δυνατότητα να διεκδικήσει αυτά που του στέρησαν οι προηγούμενοι κυβερνώντες. Πολλά είναι τα εκκρεμή ζητήματα που εκκινούν από τα της διεκδίκησης της προσφυγικής περιουσίας και την έμπρακτη αλληλεγγύη προς τους Έλληνες της Μαριούπολης και φτάνουν έως την ένταξη της ιστορίας των Ελλήνων της Ανατολής στην εθνική συλλογική Μνήμη μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Η Ανταλλάξιμη Περιουσία
Ένα από τα σημαντικότερα και επείγοντα θέματα είναι το ζήτημα της προσφυγικής περιουσίας, της λεγόμενης Ανταλλάξιμης. Δηλαδή της περιουσίας που προέκυψε από τα μουσουλμανικής ιδιοκτησίας ακίνητα που υπήρχαν στην Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση της Ανταλλαγής των Πληθυσμών, ως απόρροια της Συνθήκης της Λωζάννης. Μιας περιουσίας που υποχρεωτικά, με βάση το νομικό πλαίσιο που ορίζει τη χρήση της, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση των προσφύγων του ’22.
Είναι γνωστό ότι η αποκατάσταση των προσφύγων του 1922 υπήρξε ελλιπής, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης. Τόσο όσον αφορά το ζήτημα της λεγόμενης αστικής αποκατάστασης σημαντικού μέρους των προσφύγων του ’22, όσο και την αποκατάσταση εκείνων των προσφύγων που περιλαμβάνονται στις πρόνοιες της Συνθήκης της Λωζάννης και κατέφυγαν τότε στην πρώην Σοβιετική Ένωση.
Η ιστορία της προσφυγικής αυτής περιουσίας είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο οι κυρίαρχες ελίτ αυτής της χώρας λεηλάτησαν τον πλούτο της. Η διαχείριση της περιουσίας αυτής ανατέθηκε το 1957 στο Ταμείο Ανταλλαξίμου Περιουσίας Αστων Προσφύγων (ΤΑΠΑΠ) το οποίο ήταν ΝΠΔΔ. Το ΤΑΠΑΠ καταργήθηκε τη δεκαετία του ’90 από την κυβέρνηση Σημίτη και η «ανταλλάξιμη περιουσία» πέρασε στις ευθύνες της Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου (ΚΕΔ). Η κατάργηση έγινε με ευθύνη του τότε υπουργού Οικονομικών Γιάννου Παπαντωνίου, νυν υπόδικου για ποινικά αδικήματα και διαφθορά. Οι προθέσεις της κυβέρνησης Σημίτη ήταν προφανείς: το ξεπούλημα σε «επενδυτές» των τελευταίων υπολοίπων της προσφυγικής περιουσίας.
Αυτήν ακριβώς την ιστορική στιγμή, μετά τις εκλογές και ενώ έχει αναλάβει στο σχετικό χαρτοφυλάκιο η Μικρασιατικής καταγωγής Νάντια Βαλαβάνη, το σύνολο των οργανώσεων που εκπροσωπούν τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Καππαδόκες, Κωσταντινουπολίτες, Ανατολικοθρακιώτες) θα πρέπει να συνεννοηθούν, να υπερβούν τους τοπικισμούς και τις συντηρητικές καθηλώσεις και να απαιτήσουν συλλογικά τη διασφάλιση της Ανταλλάξιμης Περιουσίας, όπως και τη δημιουργία συγκεκριμένου φορέα διαχείρισης ή την επανασύσταση του ΤΑΠΑΠ. Όπως είχε γραφτεί και παλιότερα: « …Να δημιουργηθεί ένας μικτός φορέας δημοσίου και προσφυγικών οργανώσεων, που θα διαχειρίζεται αποκλειστικά τα ζητήματα αυτά. Να ζητηθεί επίσης η αλλαγή του πλαισίου ώστε να επιτραπεί στους εκπροσώπους των προσφυγικών οργανώσεων να συνδιαμορφώνουν τις σχετικές πολιτικές. Να ζητηθεί επίσης η εκπόνηση μιας αναλογιστικής μελέτης, ώστε να αποκτηθεί πλήρης εικόνα για την παρούσα κατάσταση αλλά και για τον τρόπο διαχείρισης. Τέλος, να απαιτηθεί η διαμόρφωση ενός νέου νόμου, με τον οποίο θα επιλύονται οι αδικίες του παρελθόντος και θα αποκαθίστανται οι αναποκατάστατοι πρόσφυγες.»
Διαβάστε:
H Aνταλλάξιμη Περιουσία στο δρόμο της τελικής εκποίησης; https://kars1918.wordpress.com/2011/03/31/refugee-property/
Υπουργείο Οικονομικών: Λογαριασμοί χωρίς τον ξενοδόχο https://kars1918.wordpress.com/2011/06/26/antallaximi-periousia/
Κρείττον το σιγάν κύριε Σημίτη! https://kars1918.wordpress.com/2011/10/05/simitis/
Ένα blog του Βλάση Αγτζίδη 
http://efxinospontos.gr/eidiseis/133-na-sosoume-tin-prosfygiki-periousia
http://mikrasiatis.gr/%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%8E%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1/
http://www.axortagos.gr/na-sosoume-tin-prosfigiki-periousia.html
http://www.citylocalnews.gr/16502/2015-02/na-swthei-i-prosfugiki-periousia.html
http://www.kilkis24.gr/%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1/
http://www.kilkistoday.gr/kilkis24/32641-na-sothei-i-prosphugiki-periousia
http://epontos.blogspot.gr/2015/02/Pontos_49.html
Συνθήκη της Λωζάνης/Σύμβασις Περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών
VI. ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ
ΚΑΙ ΠΡΩΤΌΚΟΛΛΟΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΝΤΑ ΤΗ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1923
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ συνεφώνησαν επί των ακολούθων όρων.
Άρθρον 1.
Από της 1ης Μαΐου 1923, θέλει διενεργηθή η υποχρεωτική ανταλλαγή των Τούρκων υπηκόων, ελληνικού ορθοδόξου θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των τουρκικών εδαφών, και των Ελλήνων υπηκόων, μουσουλμανικού θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των ελληνικών εδαφών.
Τα πρόσωπα ταύτα δεν θα δύνανται να έλθωσιν ίνα εγκατασταθώσιν εκ νέου εν Τουρκία ή αντιστοίχως εν Ελλάδι, άνευ της αδείας της Τουρκικής Κυβερνήσεως ή αντιστοίχως της Ελληνικής Κυβερνήσεως.
Άρθρον 2.
Δεν θα περιληφθώσιν εις την εν τω πρώτω άρθρω προβλεπομένην ανταλλαγήν:
α) οι Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινουπόλεως·
β) οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης.
Θέλουσι θεωρηθή ως Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινουπόλεως, πάντες οι Έλληνες οι εγκατεστημένοι ήδη προς της 30ης Οκτωβρίου 1918, εν τη περιφέρεια της Νομαρχίας Κωνσταντινουπόλεως, ως αύτη καθορίζεται δια του νόμου του 1912.
Θέλουσι θεωρηθή ως μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης, πάντες οι Μουσουλμάνοι οι εγκατεστημένοι εν τη περιοχή ανατολικώς της μεθορίου γραμμής της καθορισθείσης τω 1913 δια της Συνθήκης του Βουκουρεστίου.
Άρθρον 3.
Οι Έλληνες και οι Μουσουλμάνοι, οι εγκαταλείψαντες ήδη από της 18ης Οκτωβρίου 1912 τα εδάφη, ων οι 'Έλληνες και τούρκοι κάτοικοι θέλουσιν αμοιβαίως ανταλλαγή, θα θεωρηθώσι περιλαμβανόμενοι εν τη ανταλλαγή τη προβλεπομένη εν τω 1 άρθρω.
Η έκφρασις “μετανάστης” εν τη παρούση Συμβάσει, περιλαμβάνει πάντα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα τα μέλλοντα να μεταναστεύσωσιν ή έχοντα μεταναστεύσει από της 18ης Οκτωβρίου 1912.
Άρθρον 4.
Πάντες οι ικανοί άρρενες (hommes valides), οι ανήκοντες εις τον ελληνικόν πληθυσμόν, ων αι οικογένειαι εγκατέλειψαν ήδη το τουρκικόν έδαφος, οι κρατούμενοι νυν εν Τουρκία, θα αποτελέσωσι το πρώτον τμήμα εξ Ελλήνων οίτινες θα σταλώσιν εις Ελλάδα συμφώνως τη παρούση Συμβάσει.
Άρθρον 5.
Υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων των άρθρων 9 και 10 της παρούσης Συμβάσεως, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και αι απαιτήσεις των εν Τουρκία Ελλήνων ή των εν Ελλάδι Μουσουλμάνων, ουδόλως θέλουσι θιγή συνεπεία της γενησομένης δυνάμει της παρούσης Συμβάσεως ανταλλαγής.
Άρθρον 6.
Ουδέν κώλυμα θέλει παρεμβληθή, δι' οιανδήποτε αίτιαν, ως προς την αναχώρησιν προσώπων ανηκόντων εις τους ανταλλακτέους πληθυσμούς. Εν περιπτώσει τελεσιδίκου καταδίκης εις επανορθωτικήν ποινήν και εν περιπτώσει μη οριστικής καταδίκης ή ποινικής διώξεως κατά μετανάστου, ο τελευταίος ούτος θέλει παραδοθή υπό των Αρχών της διωκούσης χώρας, εις τας Αρχάς της εις ην μεταβαίνει χώρας, ίνα εκτίση την ποινήν του ή δικασθή.
Άρθρον 7.
Οι μετανάσται θέλουσιν αποβάλει την ιθαγένειαν της εγκαταλειπομένης παρ' αυτών χώρας και αποκτήσει την της χώρας προς ην κατευθύνονται, άμα τη αφίξει των εις το έδαφος ταύτης.
Οι μετανάσται, οι εγκαταλείψαντες ήδη την μεν ή την ετέραν των δύο χωρών και μη αποκτήσαντες εισέτι την νέον αυτών υπηκοότητα, θέλουσιν αποκτήσει την υπηκοότητα ταύτην κατά την χρονολογίαν της υπογραφής της παρούσης Συμβάσεως.
Άρθρον 8.
Οι μετανάσται θα ώσιν ελεύθεροι να συναποκομίσωσιν ή να μεταφέρωσι την πάσης φύσεως κινητήν αυτών περιουσίαν χωρίς δια τον λόγον τούτον να τοις επιβληθή τέλος τι εξαγωγικόν ή εισαγωγικόν ούτε άλλος τις φόρος.
Ομοίως τα μέλη πάσης κοινότητος (περιλαμβανομένου του προσωπικού των τεμενών (τζαμιών), μοναστηριών (τεκκέ), ιερατικών σχολών (μεδρεσέ), εκκλησιών, μοναστηρίων, σχολείων, νοσοκομείων, εταιρειών, συνεταιρισμών και νομικών προσώπων ή άλλων ιδρυμάτων οιασδήποτε φύσεως), ήτις θέλει εγκαταλείψει το έδαφος ενός των συμβαλλομένων Κρατών, δυνάμει της παρούσης Συμβάσεως, θα έχωσι το δικαίωμα να συναποκομίσωσιν ελευθέρως ή να μεταφέρωσι την εις την εαυτών κοινότητα ανήκουσαν κινητήν αυτών περιουσίαν.
Υπό των Αρχών των δύο χωρών θέλει παρασχεθή πάσα ευκολία μεταφοράς, τη συστάσει της Μικτής Επιτροπής, της προβλεπομένης υπό του άρθρου 11.
Οι μετανάσται οίτινες δεν ήθελον δυνηθή να συναποκομίσωσι πάσαν ή μέρος της κινητής αυτών περιουσίας δύνανται ν' αφήσωσι ταύτην επί τόπου. Εν τη περιπτώσει ταύτη, αι τοπικαί αρχαί υποχρεούνται να καθορίσωσι, παρισταμένου και του μετανάστου, την άξιον της παρ' αυτών εγκαταλειπομένης κινητής περιουσίας. Τα πρωτόκολλα, περιέχοντα τον κατάλογον και την άξιον της υπό του μετανάστου εγκαταλειπομένης κινητής περιουσίας, θα συντάσσωνται εις 4 αντίτυπα, ων το εν θα φυλάσσηται παρά των τοπικών Αρχών, το δεύτερον θα παραδίδηται εις την εν τω άρθρον 11 προβλεπομένην Μικτήν επιτροπήν ίνα χρησιμεύση ως βάσις δια την εν τω άρθρω 9 προβλεπομένην εκκαθάρισιν, το τρίτον αντίτυπον θα παραδίδηται εις την Κυβέρνησιν της εις ην μεταναστεύει χώρας και το τέταρτον εις τον μετανάστην.
Άρθρον 9.
Η ακίνητος αγροτική ή αστική περιουσία, η ανήκουσα εις τους μετανάστας, εις τας εν τω άρθρω 9 αναφερομένας κοινότητας, ως και η παρά των μεταναστών ή των κοινοτήτων εγκαταλειπομένη κινητή περιουσία, θέλουσιν εκκαθαρισθή συμφώνως προς τας κατωτέρω διατάξεις υπό των μικτών επιτροπών των προβλεπομένων εν άρθρω 11.
Αι περιουσίαι, αι κείμεναι εις τα εδάφη τα υπαγόμενα εις την υποχρεωτικήν ανταλλαγήν, ανήκουσαι δε εις εκκλησιαστικά ή εις ευαγή καθιδρύματα κοινοτήτων εγκατεστημένων εις έδαφος μη υπαγόμενον εις την ανταλλαγήν, ανήκουσαι δε εις εκκλησιαστικά ή εις ευαγή καθιδρύματα κοινοτήτων εγατεστημένων εις έδαφος μη υπαγόμενον εις την ανταλλαγήν, θέλουσιν ομοίως εκκαθαρισθή υπό τους αυτούς όρους.
Άρθρον 10.
Η εκκαθάρισις της κινητής και ακινήτου περιουσίας της ανηκούσης εις πρόσωπα εγκαταλείψαντα ήδη τα εδάφη των Υψηλών Συμβαλλομένων Μερών, θεωρούμενα δε δυνάμει του άρθρου 3 της παρούσης Συμβάσεως ως υπαγόμενα εις την ανταλλαγήν των πληθυσμών, θέλει συντελεσθή συμφώνως προς το άρθρον 9 και ανεξαρτήτως παντός μέτρου οιουδήποτε χαρακτήρας, όπερ, συμφώνως προς τους νόμους ή άλλα διοικητικά μέτρα πάσης φύσεως, θεσπισθέντα από της 18ης Οκτωβρίου 1912 εν Ελλάδι ή εν Τουρκία ή καθ' οιονδήποτε άλλον τρόπον, έσχεν ως αποτέλεσμα οιονδήποτε περιορισμόν του δικαιώματος της ιδιοκτησίας επί της περιουσίας ταύτης, οίον κατάσχεσις, αναγκαστική πώλησις και άλλα. Εν περιπτώσει καθ' ην εις τας εν τω παρόντι ή εν τω άρθρω αναφερομένας περιουσίας είχεν επιβληθή μέτρον τοιαύτης φύσεως, η αξία τούτων θέλει καθορισθή υπό της εν τω άρθρω 9 προβλεπομένης Επιτροπής, ως εάν δεν είχον εφαρμοσθή τα εν λόγω μέτρα.
Όσον αφορά τας απαλλοτριωθείσας περιουσίας, η Μικτή Επιτροπή θέλει προβή εις νέαν εκτίμησιν των από της 18 Οκτωβρίου 1912 απαλλοτριωθεισών τούτων περιουσιών, αίτινες ανήκον εις πρόσωπα υποκείμενα εις την ανταλλαγήν των δύο χωρών και αίτινες κείνται εις τα υποκείμενα εις ανταλλαγήν εδάφη. Η Επιτροπή θα καθορίση υπέρ των ιδιοκτητών αντιστάθμισμα προς επανόρθωσιν της ζημίας, ην θέλει βεβαιώσει. Το ποσόν του αντισταθμίσματος τούτου θέλει αχθή εις πίστωσιν των ιδιοκτητών τούτων και εις χρέωσιν της Κυβερνήσεως επί του εδάφους της οποίας ευρίσκονται τα απαλλοτριωθέντα ακίνητα. Εις ην περίπτωσιν τα εν τοις άρθροις 8 και 9 αναφερόμενα πρόσωπα δεν ήθελον εισπράξει το εισόδημα των περιουσιών της καρπώσεως, των οποίων είχον κατά τον ένα ή τον άλλον τρόπον στερηθή, η ανταπόδοσις της αξίας των εισοδημάτων θέλει τοις εξασφαλισθή επί τη βάσει της μέσης προπολεμικής αποδόσεως, καθ' όν τρόπον θέλει ορίσει η Μικτή Επιτροπή.
Η εν τω άρθρω 11 προβλεπομένη Μικτή Επιτροπή κατά την εκκαθάρισιν των εν Ελλάδι περιουσιών των Βακουφιών και των εκείθεν απορρεόντων δικαιωμάτων και συμφερόντων ως και των αναλόγων ιδρυμάτων των ανηκόντων εις Έλληνας εν Τουρκία θέλει εμπνευσθή εκ των καθιερωθεισών αρχών εις τας προηγούμενας Συνθήκας, όπως εξασφάλιση πλήρως τα δικαιώματα και συμφέροντα των ιδρυμάτων τούτων και των ιδιωτών των εχόντων σχετικά συμφέροντα.
Η εν τω άρθρω 11 προβλεπομένη Μικτή Επιτροπή θέλει εφαρμόσει τας διατάξεις ταύτας.
Άρθρον 11.
Εντός προθεσμίας ενός μηνός από της ενάρξεως της ισχύος της παρούσης Συμβάσεως, θέλει ιδρυθή Μικτή Επιτροπή εδρεύουσα εν Τουρκία ή εν Ελλάδι και συνισταμένη εκ τεσσάρων μελών δι' έκαστον των Υψηλών Συμβαλλομένων Μερών, και εκ τριών μελών εκλεγομένων υπό του Συμβουλίου της Κοινωνίας των Εθνών μεταξύ των υπηκόων των Δυνάμεων των μη μετασχουσών εις τον πόλεμον του 1914-1918. Η προεδρεία της Επιτροπής θέλει ασκηθή διαδοχικώς υφ' ενός εκ των ουδετέρων τριών τούτων μελών.
Η Μικτή Επιτροπή θα έχη το δικαίωμα να συνιστά, εις ους ήθελεν εγκρίνει τόπους, Υποεπιτροπάς εργαζομένας υπό τας διαταγάς της. Εκάστη τούτων θ' αποτελήται εξ ενός Τούρκου, ενός Έλληνος ως μελών και ενός Προέδρου ουδετέρου, υποδειχθησομένου υπό της Μικτής Επιτροπής. Η Μικτή Επιτροπή θα καθορίση την εις τας Υποεπιτροπάς ανατεθησομένην εξουσίαν.
Άρθρον 12.
Η Μικτή Επιτροπή θέλει ασκεί την επιτήρησιν και διευκολύνει την υπό της παρούσης Συμβάσεως προβλεπομένην μετανάστευσιν και προβαίνει εις την υπό των άρθρων 9 και 10 εκκαθάρισιν της κινητής και ακινήτου περιουσίας.
θέλει ορίζει τον τρόπον της μεταναστεύσεως και της ως άνω οριζόμενης εκκαθαρίσεως.
Εν γένει η Μικτή Επιτροπή θα δύναται να λαμβάνη πάντα τα κατάλληλα μέτρα προς εκτέλεσιν της παρούσης Συμβάσεως και θα λύη παν εκ της Συμβάσεως ταύτης αναφυόμενον ζήτημα.
Αι αποφάσεις της Μικτής Επιτροπής θα λαμβάνωνται κατά πλειονοψηφίαν. Πάσα διαφορά αφορώσα τας υπό εκκαθάρισιν περιουσίας, δικαιώματα και συμφέροντα θέλει κανονίζηται οριστικώς υπ' αυτής.
Άρθρον 13.
Η Μικτή Επιτροπή θα έχη παν δικαίωμα όπως διατάξη την ενέργειαν εκτιμήσεως της κινητής και ακινήτου περιουσίας της εκκαθαρισθησομένης δυνάμει της παρούσης Συμβάσεως, αφού εξετάση τους ενδιαφερομένους ή αφού αρμοδίως καλέση αυτούς προς εξέτασιν.
Ως βάσις εκτιμήσεως των υπό εκκαθάρισιν περιουσιών θέλει ληφθή η εις χρυσόν αξία των.
Άρθρον 14.
Η Επιτροπή θέλει παραδώσει εις τον ενδιαφερόμενον ιδιοκτήτην δήλωσιν αναγράφουσαν το εις αυτόν οφειλόμενον ποσόν εκ της στερήσεως της περιουσίας του, ήτις περιουσία θέλει παραμείνη εις την διάθεσιν της Κυβερνήσεως επί του εδάφους της οποίας αύτη κείται.
Τα επί τη βάσει των ειρημένων δηλώσεων οφειλόμενα ποσά θ' αποτελέσωσιν οφειλήν της Κυβερνήσεως της χώρας, εις ην θα ενεργηθή η εκκαθάρισις, έναντι της Κυβερνήσεως της χώρας, εις ην ανήκει ο μετανάστης. Ούτος δικαιούται κατ' αρχήν να λάβη εν τη χώρα, ένθα μεταναστεύει και δια τα ποσά άτινα τω οφείλονται, περιουσίαν ίσης αξίας και της αυτής φύσεως οία η παρ' αυτού εγκαταλειφθείσα.
Κατά εξ μήνας θέλει καταρτίζηται λογαριασμός των παρά των οικείων Κυβερνήσεων οφειλομένων ποσών, επί τη βάσει των ως άνω εκδιδομένων δηλώσεων.
Κατά την γενικήν εκκαθάρισιν, εάν υφίσταται ισοτιμία μεταξύ των αμοιβαίως οφειλομένων ποσών, οι σχετικοί λογαριασμοί θέλουσι συμψηφισθή. Εάν η μία των Κυβερνήσεων είναι οφειλέτις έναντι της ετέρας μετά τον γενόμενον συμψηφισμόν, το χρεωστικόν υπόλοιπον θέλει καταβληθή τοις μετρητοίς. Εάν η οφειλέτις Κυβέρνησις ζήτηση προθεσμίας δια την καταβολήν ταύτην, η Επιτροπή δύναται να τη παράσχη ταύτας, υπό τον όρον όπως το οφειλόμενον ποσόν πληρωθή το πολύ εις τρεις ετησίας δόσεις. Η Επιτροπή θέλει ορίζει τους πληρωτέους τόκους κατά τας προθεσμίας ταύτας.
Εάν το πληρωτέον ποσόν είναι αρκούντως σημαντικόν και απαιτεί μακροτέρας προθεσμίας, η οφειλέτις Κυβέρνησις θα πληρώσει τοις μετρητοίς ποσόν καθοριστέον υπό της Μικτής Επιτροπής μέχρι 20% επί του συνόλου του οφειλομένου ποσού και θα εκδώση δια το υπόλοιπον ομολογίας δανείου αποφέρουσας τόκον καθορισθησόμενον υπό της Μικτής Επιτροπής και εξοφλητέας εις διάστημα είκοσι ετών κατά μέγιστον όριον. Δια την υπηρεσίαν του δανείου τούτου η οφειλέτις Κυβέρνησις θα διάθεση εγγυήσεις εγκρινομένας υπό της Επιτροπής. Η διαχείρισις των εγγυήσεων τούτων ως και η είσπραξις των προσόδων αυτών θέλει ενεργείται εν Ελλάδι υπό της Διεθνούς Επιτροπής και εν Κων/πόλει υπό του Συμβουλίου του Δημοσίου Χρέους. Εν περιπτώσει ασυμφωνίας όσον αφορά τας εγγυήσεις ταύτας, ο καθορισμός τούτων ανατίθεται εις το Συμβούλιον της Κοινωνίας των Εθνών.
Άρθρον 15.
Προς διευκόλυνσιν της μεταναστεύσεως τα ενδιαφερόμενα Κράτη θέλουσι προκαταβάλει χρηματικά ποσά εις την Μικτήν Επιτροπή, κατά τους παρ' αυτής ορισθησομένους όρους.
Άρθρον 16.
Αι Κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Ελλάδος θέλουσι συμφωνήσει μετά της εν τω 11 άρθρω προβλεπομένης Μικτής Επιτροπής επί παντός ζητήματος αφορώντος τας γενησομένας γνωστοποιήσεις εις τα πρόσωπα, άτινα δέον να εγκαταλείψωσι τα εδάφη των δυνάμει της παρούσης Συμβάσεως και τους λιμένας εις ους τα εν λόγω πρόσωπα θέλουσι κατευθυνθή, όπως μεταφερθώσιν εις τας χώρας του προορισμού των.
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη αναλαμβάνουσιν αμοιβαίως την υποχρέωσιν, όπως ουδεμία άμεσος ή έμμεσος πίεσις ασκηθή επί των μελλόντων να ανταλλαγώσι πληθυσμών ίνα εξαναγκασθώσι να εγκαταλείψωσι τας εστίας των ή αποξενωθώσι της περιουσίας των προ της οριζομένης προθεσμίας δια την αναχώρησίν των. Αναλαμβάνουσιν ομοίως την υποχρέωσιν, όπως μη υποβάλωσι τους εγκαταλείψαντας ή μέλλοντας να εγκαταλείψωσι την χωράν μετανάστας εις ουδένα φόρον ή τέλος έκτακτον. Ουδέν εμπόδιον θέλει παρεμβληθή δια την παρά των κατοίκων, των δυνάμει του άρθρου 2 εξαιρουμένων της ανταλλαγής περιοχών, ελεύθεραν άσκησιν του δικαιώματος αυτών όπως παραμείνωσιν έχει ή επιστρέψωσιν και απολαμβάνωσιν απωλύτως της ελευθερίας των και των δικαιωμάτων αυτών ιδιοκτησίας εν Τουρκία και εν Ελλάδι. Η διάταξις αύτη δεν θέλει προβληθή ως λόγος παρεμποδίσεως της ελευθέρας αποξενώσεως της περιουσίας της ανηκούσης εις τους κατοίκους των ειρημένων περιοχών των εξαιρουμένων της ανταλλαγής ως και της εκουσίας αναχωρήσεως εκείνων εκ των κατοίκων τούτων, οίτινες επιθυμούσι να εγκαταλείψωσι την Τουρκίαν ή την Ελλάδα.
Άρθρον 17.
Αι δαπάναι της συντηρήσεως και λειτουργίας της Μιτής Επιτροπής και των οργάνων αυτής θέλουσιν επιβαρύνει κατά την ορισθησομένην υπό της Επιτροπής αναλογίαν τας ενδιαφερομένας Κυβερνήσεις.
Άρθρον 18.
Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη υποχρεούνται να επιφέρωσιν εις την οικείαν αυτών νομοθεσίαν τας τυχόν αναγκαίας τροποποιήσεις προς εκτέλεσιν της παρούσης Συμβάσεως.
Άρθρον 19.
Η παρούσα Σύμβασις θα έχη το αυτό κύρος και την αυτήν ισχύν έναντι των ώδε Υψηλών Συμβαλλομένων Μερών, ωσεί περιελαμβάνετο αύτη εν τη Συνθήκη Ειρήνης, ήτις θέλει συναφθή μετά της Τουρκίας. Η ισχύς ταύτης άρξεται αμέσως μετά την επιχύρωσιν της ειρημένης Συνθήκης παρά των δυο υψηλών Συμβαλλομένων Μερών.
ΠΡΟΣ ΠΙΣΤΩΣΙΝ ΤΟΥΤΩΝ, οι υπογεγραμμένοι Πληρεξούσιοι, ων τα πληρεξούσια έγγραφα ευρέθησαν εν πλήρει τάξει και κατά τους απαιτουμένους τύπους, υπέγραψαν την παρούσαν Σύμβασιν.
ΕΓΕΝΕΤΟ εν Λωζάννη, τη 30ή Ιανουαρίου 1923. εις τρία αντίτυπα, ων το εν θέλει επιδοθή εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, το έτερον εις την Κυβέρνησιν της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως της Τουρκίας και το τρίτον θέλει κατατεθή εις τα αρχεία της Κυβερνήσεως της Γαλλικής Δημοκρατίας, ήτις θέλει επιδώσει επίσημα αυτού αντίγραφα εις τας λοιπάς Δυνάμεις αίτινες θα υπογράψωσι την Συνθήκην Ειρήνης μετά της Τουρκίας.
Ε.Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
M. ISΜΕΤ
Δ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΟΣ
Dr. RIZA NOUR
HASSAN
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΝ
ΟΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΙ, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, δηλούσιν ότι η Τουρκική Κυβέρνησις, χωρίς ν' αναμείνη την έναρξιν της ισχύος της υπό σημερινήν χρονολογίαν μετά της Ελλάδος συναφθείσης Συμβάσεως περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών, και κατ' εξαίρεσιν του άρθρου 1 της Συμβάσεως ταύτης, θέλει απελευθερώσει, άμα τη υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης, τους ικανούς άρρενας (homines valides) περί ων προνοεί το άρθρον 4 της ρηθείσης Συμβάσεως και εξασφαλίσει την αναχώρησίν των.
ΕΓΕΝΕΤΟ εις τριπλούν εν Λωζάννη, την τριακοστήν Ιανουαρίου του χιλιοστού εννιακοσιοστού εικοστού τρίτου έτους.
Μ. ΙSMET
Dr. RIZA NOUR
HASSAN
[…] Οπότε, αυτή τη στιγμή συνεχίζει να ισχύει η «Επιστολή-έκκληση προς τις προσφυγικές Ομοσπονδίες ΟΠΣ…«, που τους είχα απευθύνει […]
[…] Οπότε, αυτή τη στιγμή συνεχίζει να ισχύει η «Επιστολή-έκκληση προς τις προσφυγικές Ομοσπονδίες ΟΠΣ…«, που τους είχα απευθύνει […]
5-11-2011
Ανακοίνωση Προσφυγικών Ομοσπονδιών για το ΤΑΠΑΠ
Στις 2 Δεκεμβρίου με πρωτοβουλία της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ( Ο.Π.Σ.Ε.) συγκεντρώθηκαν οι εκπρόσωποι του Προσφυγικού Ελληνιμού στα γραφεία της Αδελφότητας Προκοπιέων Μακεδονίας-Θράκης στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό τη συζήτηση και την ανάδειξη της υπόθεσης του Ταμείου Ανταλλάξιμης Περιουσίας και αποκατάστασης Προσφύγων (Τ.Α.Π.Α.Π.) .
Μετά τη συζήτηση, οριστικοποιήθηκε το πλάνο των ενεγειών που θα ακολουθηθούν και εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση.
Ανακοίνωση της 3ης Δεκέμβρη 2011
Σήμερα την 3η Δεκεμβρίου 2011 στη Θεσσαλονίκη και στα Γραφεία της Επιτροπής Μακεδονίας-Θράκης, της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος (ΟΠΣΕ), ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου της Ομοσπονδίας Α.Λαγοδήμου, προσήλθαν οι εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών του Προσφυγικού Ελληνισμού της Καθ΄ημάς Ανατολής:
Παπουτσίδης Κων/νος (ΠΟΕ)
Χατζόπουλος Ελευθέριος (ΠΟΘΣ)
Κρίστη Ψάλτη (ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ)
Παρέστη επίσης ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Ιντζεσίλογλου Νικόλαος ως σύμβουλος.
Το θέμα της ημερήσιας διάταξης αφορούσε τις εξελίξεις στην υπόθεση του Ταμείου Ανταλλαξίμου Περιουσίας και Αποκατάστασης Προσφύγων (ΤΑΠΑΠ).
Για πρώτη φορά εμείς οι φορείς του Οργανωμένου Προσφυγικού Ελληνισμού της Καθ΄ημάς Ανατολής, αποφασίασαμε να λάβουμε την πρωτοβουλία να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει δικαιωματικά από τη Συνθήκη της Λωζάννης και όχι μόνο.
Τονίζουμε ότι δεν αντιπολιτευόμαστε καμία εξουσία, αλλά συμπληρώνουμε την πολιτεία εκεί που υστερεί, δλδ στη διατήρηση της μνήμης των Αλησμόνητων Πατρίδων της Καθ΄ημάς Ανατολής και τη ςπολιτιστική ςκαι πολιτισμικής κληρονομιάς μας και ταυτότητας.
Δηλώνουμε ενωμένοι εκπροσωπώντας πλέον το 1/3 του Ελληνικού Πληθυσμού μέσω των σωματείων μελών μας, δίχως κομματικές εξαρτήσεις και προσωπικές φιλοδοξίες, με πρωταρχικό μέλημα μας να αλλάξουμε το απαράδεκτο ΠΔ 137 του 1998, με το οποίο καταργήθηκε το ΤΑΠΑΠ, που χρηματοδοτούσε εν μέρη τα σωματεία μέλη μας, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση τους.
Περαιτέρω στόχος μας είναι ο διαρκής και στοχευμένος διάλογος με τα αρμόδια υπουργεία ή φορείς, ώστε να καταστεί δυνατή η επανασύσταση του ΤΑΠΑΠ καθώς και η εξέταση του ενδεχομένου προσφυγής τόσο στο ΣτΕ όσο και στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της ΕΕ για την τελική δικαίωση μας.
Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι η πολιτεία από διαχειριστής της προσφυγικής περιουσίας έγινε σφετεριστής της.
Η ανακοίνωση τέθηκε τηλεφωνικά υπόψη του κ. Χ. Αποστολίδη, Προέδρου της ΠΟΠΣ, ο οποίος είχε προσκληθεί στη συνάντηση αλλά δεν κατέστη δυνατό να παραστεί, λόγω αιφνίδιας αναχώρησης του από την Θεσσαλονίκη. Ο κ. Αποστολίδης δήλωσε ότι συμφωνεί απόλυτα με την ανακοίνωση και την συνυπογράφει.
http://mikrasiatis.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CE%BD/
30 Ιανουαρίου 2013
Κυριάκος Βλασιάδης: Παράνομη η κατάργηση του ΤΑΠΑΠ
Παράνομη χαρακτηρίζει την κατάργηση του ΤΑΠΑΠ από το ελληνικό δημόσιο, ο Αντιπρόεδρος του Σωματείου Νέα Σινασός Κυριάκος Βλασιάδης σε δήλωση του στο mikrasiatis.gr και δίνει τη δική του συνεισφορά στην κατανόηση της μεγαλης αυτής διεκδίκησης για τα προσφυγικά σωματεία.
Το ΤΑΠΑΠ ήταν αυτοδύναμο, δεν επιχορηγούνταν από το κράτος. Το 1998 επί υπουργίας Φωτιάδη και υφυπουργίας Δρυ , έγιναν Πορεδρικά Διάταγματα για την κατάργηση Νομικών Προσώπων που επιχορηγούνταν από το κράτος. Το ΤΑΠΑΠ δεν επιχορηγούνταν ήταν αυτοδύναμο. Επομένως το προεδρικό διάταγμα που κατάργησε το ΤΑΠΑΠ είναι παράνομο και μόνο δικαστικώς αν προσφύγει η ΟΠΣΕ μπορεί να δικαιωθεί. Να επιστρέψουν τα χρήματα στους Πρόσφυγες. Με τους τόκους των χρημάτων βοηθούνταν τα προσφυγικά σωματεία. Για την τιμή των όπλων έπρεπε και πρέπει να προσφύγει η ΟΠΣΕ για την διεκδίκηση του.
http://mikrasiatis.gr/%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CE%B2%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B7-%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B3/
Το υπερταμείο της σύγχυσης
ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ*
Το υπερταμείο υπήρξε επιθυμία των δανειστών που καμία ελληνική κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε πριν τη «δεκαεπτάωρη» διαπραγμάτευση του 2015, η οποία οδήγησε στη δέσμευση της κρατικής περιουσίας για 99 χρόνια. Οι δικαιολογίες του Σύριζα δεν αντέχουν στην ανάγνωση του σχετικού νόμου, που αποτελεί εμπράγματη, υπερβολική και καταχρηστική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας. Και ειρωνική πληρωμή της ιστορίας για τις κακόπιστες υπεραπλουστεύσεις του στην αντιπολιτευτική περίοδο.
Ωστόσο, αν θεωρήσουμε ότι στόχος είναι η ορθολογική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, το υπερταμείο δεν θα λειτουργήσει αποτελεσματικά. Οι αιτίες που οδηγούν σ’ αυτό είναι κατά σειρά:
1. Η ασάφεια στις αρμοδιότητες και τις διαδικασίες απόφασης
Το υπερταμείο απαρτίζεται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ), το ΤΑΙΠΕΔ (όπου παραμένουν κάποιες ιδιωτικοποιήσεις) και την Εταιρεία Συμμετοχών στην οποία μεταφέρονται οι εταιρείες του Δημοσίου. Η υπερδομή αυτή αποτελεί «λάφυρο» των θεσμών από τη σκληρή διαπραγμάτευση αλλά δεν έχει συνάφεια με τις πραγματικότητες της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Παραδείγματα:
Η Πολιτική Αεροπορία και το υπερταμείο εμπλέκονται στη διαδικασία και την παρακολούθηση της παραχώρησης των αεροδρομίων στη Fraport. Η συνεργασία πρέπει να εξασφαλιστεί μέσω της κυβέρνησης, που ο νόμος για το υπερταμείο αντιμετωπίζει ως ανεπιθύμητη.
Η ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ, παρά τις προβλέψεις του μνημονίου, ορθώς δεν ενσωματώθηκε στην ΕΤΑΔ από την κυβέρνηση Σαμαρά. Κι ενώ ο ΟΣΕ μεταφέρθηκε στο υπερταμείο, η ΓΑΙΑΟΣΕ που διαχειρίζεται την ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ παραμένει στο Δημόσιο παρότι και οι δύο εμπλέκονται στις συμβάσεις αποκρατικοποίησης που έχει επεξεργαστεί το ΤΑΙΠΕΔ.
2. Η πολυπλοκότητα της δομής
Το υπερταμείο διοικείται από το διοικητικό συμβούλιο και εποπτεύεται από ένα εποπτικό συμβούλιο. Το εποπτικό είναι πενταμελές, με δύο μέλη από τους θεσμούς και τρία από την κυβέρνηση και σε περίπτωση διαφωνίας απαιτούνται 4 ψήφοι. Ο κ. Τσακαλώτος μίλησε για επιτυχία παραλείποντας μία λεπτομέρεια: τα μέλη των θεσμών εκπροσωπούν αυτούς από τους οποίους η κυβέρνηση ζητεί τα δανεικά. Το εποπτικό διορίζει το διοικητικό συμβούλιο από λίστα επιλογής του με απλή γνώμη του υπουργού Οικονομικών (ακόμα κι αν δεν δοθεί).
Μετά τη φαινομενική αυτή συνοχή αρχίζει η πραγματικότητα:
Το διοικητικό συμβούλιο διορίζει τα όργανα των θυγατρικών του, οι οποίες αναλαμβάνουν τη διαχείριση των μεταφερομένων εταιρειών. Αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμα πώς θα διορίζονται τα διοικητικά συμβούλια των (πρώην) εταιρειών του Δημοσίου. Θα χρειαστούν πολλές νομοθετικές παρεμβάσεις για να οριοθετηθούν οι αρμοδιότητες υπερταμείου και κυβέρνησης. Παράλληλα, σημαντικές διαδικασίες επηρεάζονται από αυτές τις επικαλύψεις. Παραδείγματα:
Ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών και η Αττικό Μετρό μεταφέρθηκαν στο υπερταμείο. Ο οργανισμός εισηγείται την τιμολογιακή πολιτική, δηλαδή το κόστος του εισιτηρίου στην Αττική. Θα αποφασίζει για αυτό το υπερταμείο; Η Αττικό Μετρό πρέπει να προκηρύξει τη νέα γραμμή του μετρό με κονδύλια του ΕΣΠΑ και δάνεια. Με εποπτεία του υπερταμείου ή της κυβέρνησης; Θα κατευθύνουμε στο υπερταμείο τους πόρους από το ΕΣΠΑ;
3. Η ανυπαρξία σχεδίου αξιοποίησης
Οι αντιφάσεις οφείλονται στην ανυπαρξία σχεδίου αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας. Επί κυβέρνησης Σαμαρά, για κάθε πάγιο που μεταφέρθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ οι στόχοι αξιοποίησης προσδιορίζονταν στις διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας και το ταμείο διενεργούσε τους διαγωνισμούς. Τώρα, τα πάγια του Δημοσίου περιέρχονται στο υπερταμείο χωρίς σχέδιο. Το αναφερόμενο στον νόμο «Στρατηγικό σχέδιο αξιοποίησης» καθορίζεται στον εσωτερικό κανονισμό του υπερταμείου ο οποίος, μετά την έγκρισή του, δεν τροποποιείται από τη Γενική Συνέλευση (το υπουργείο Οικονομικών της χώρας δηλαδή) χωρίς εισήγηση του διοικητικού συμβούλιου και προσυπογραφή του εποπτικού.
H αξιοποίηση όμως ενός παγίου εξαρτάται από τη διάρθρωση του κλάδου: το ρυθμιστικό περιβάλλον, τη λειτουργία των αρχών της οικείας αγοράς, τις διεπαφές με άλλους φορείς. Ακόμα και η αξία ρευστοποίησης, σε περίπτωση ιδιωτικοποίησης, επηρεάζεται από τη σταθερότητα, την επάρκεια και την αξιοπιστία του θεσμικού περιβάλλοντος. Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι όλα αυτά θα τα ρυθμίσει άπαξ το «Στρατηγικό Σχέδιο», δηλαδή το παράρτημα του εσωτερικού κανονισμού που δεν προβλέπεται να περάσει από τη Βουλή.
4. Η απουσία μηχανισμών συνεργασίας κυβέρνησης και υπερταμείου
Η λογική του νόμου οδηγεί σε αναποτελεσματικότητα. Διότι τα παραπάνω (ρυθμιστικό, θεσμικό και νομοθετικό περιβάλλον) αποτελούν αντικείμενα κυβερνητικής δράσης. Και χωρίς αυτά δεν υπάρχουν επενδυτές και αξιοποίηση. Ο νόμος του υπερταμείου, όμως, δεν ασχολείται (σκόπιμα;) με τη συνεργασία κυβέρνησης και υπερταμείου. Μετά το εναρκτήριο λάκτισμα –τοποθέτηση διοικήσεων και μεταφορά περιουσίας– το περίπλοκο υπερταμείο θα παραγάγει, in vitro, όλα τα αναγκαία για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας; Αν αυτό πιστεύουν κυβέρνηση και δανειστές, είναι λυπηρό για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Συμπερασματικά, τόσο για τους υποστηρικτές των ιδιωτικοποιήσεων όσο και για τους πλέον καλόπιστους απέναντι στις δικαιολογίες του Σύριζα, το υπερταμείο θα αποτελέσει μάλλον πονοκέφαλο για τις ελληνικές κυβερνήσεις παρά αποτελεσματικό όργανο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
* O κ. Νίκος Σταθόπουλος είναι διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας – Πρώην γενικός γραμματέας υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
http://www.kathimerini.gr/891747/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-to-ypertameio-ths-sygxyshs