Πόσο κυνικοί μπορούν να γίνουν οι σύμμαχοι; «Трговина костима – кад су се кемалисти богатили на лешевима жртава»

Όταν οι κεμαλιστές πουλούσαν τα οστά των θυμάτων τους…

Την 1η Ιουλίου αναρτήθηκε στο ειδησεογραφικό-πολιτικό σάιτ Nova Srpska Politicka Misao το κείμενό μου για την πώληση από τους Κεμαλικούς σε Γάλλους επιχειρηματίες των οστών των θυμάτων της Γενοκτονίας. Το αρχικό κείμενο, που είχε γραφεί ως αφιέρωμα στις Σελίδες Ιστορίας της «Ελευθεροτυπίας», μπορείτε πατώντας κλικ να το βρείτε με τον εξής τίτλο: Μικρασιατική Τραγωδία: Oι έμποροι Κεμαλιστές, οι αγοραστές Γάλλοι, οι μεταφορείς Βρετανοί… 

Τη μετάφραση του κειμένου στα σερβοκροατικά (σε δύο εκδοχές: σε κυριλικό αλφάβητο και σε λατινικό) έκανε ο Milan Koricanac, υπ. Διδάκτορας  στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου, Σχολή των Πολιτικών Επιστήμων…

Which Greece is collapsing?

A few years after the Athens Olympic Games, when the Greeks –at least the elite of this country– passionately lived a Cinderella fairy-tale, the tough reality turned the public discussion in exactly the opposite direction. The worldwide economic crisis, in addition to the euro crisis, led Greek society to an unprecedented crisis and political intolerance. In parallel, these issues brought to the surface all the structural malformations of the modern Greek state. So Greece became a special and unique phenomenon in Europe, a catalyst for big negative changes.

But what are those parameters that led Greece to being in such an unfavorable position? Is it only the reorganization of polity after the dictatorship (1967-1973), which turned the state into a servant of party mechanisms? Are there deeper causes to the way Greece was established as a nation-state, which were just exacerbated by recent management?

A problematic independence

The Greek rebirth, through the second biggest –after the French- anti-authoritarian European revolution, led to the creation of the young Greek state in 1830. But the geographical limits of the newly formed nation-state were far from the dreams of the progressive representatives of the Enlightenment that dreamed of and planned the Revolution.

The nation–state was a new form of state, which emerged after the French Revolution and expressed the rising bourgeois class in power against the old feudal aristocracy. In the Greek case, however, the nation-state was created in an area where bourgeois strata were entirely absent, that is those social forces that corresponded to the new state form. 

III. (befejezô) rész A népirtás második szakasza

Με τον τίτλο «Η δεύτερη φάση της γενοκτονίας. Η εκκαθάριση του Πόντου« δημοσιεύτηκε το τρίτο μέρος ενός αφιερώματος [υπό το γενικό τίτλο: “Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ“] στο ουγγρικό περιοδικό ιστορίας Trianon Szemle –που εκδίδεται στη Βουδαπέστη.

Τα πρώτα δύο μέρη δημοσιεύτηκαν παλιότερα στο μπλογκ:

–A török nacionalizmus megjelenése és a keleti keresztény népirtás (α’ μέρος)

–A karsi görögség tragédiája (β’ μέρος)

Στη συνέχεια δημοσιεύεται το κείμενο στην ουγγρική γλώσσα, όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε στο Trianon Szemle και στη συνέχεια το ελληνικό πρωτότυπο κείμενο. Η αναλυτική παράθεση του ουγγρικού κειμένου οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές είσοδοι στα κείμενα αυτά από την Ουγγαρία.

PONTUSZ MEGTISZTÍTÁSA

Die Vertreibung der Griechischen Gemeinschaft aus Abchasien

Ένα κείμενο στο γερμανικό περιοδικό Pogrom

Οι πόλεμοι στο  μετασοβιετικό Καύκασο και ειδικά ο πόλεμος της Αμπχαζίας, εμπεριείχαν και μια ελληνική παράμετρο. Οι ελληνικοί πληθυσμοί που κατοικούσαν στην περιοχή ενεπλάκησαν στις σκληρές εθνικές συγκρούσεις. Οι Έλληνες της Ελλάδας ελάχιστα αντιλήφθηκαν τις κοσμοϊστορικές αλλαγές που συνέβαιναν εκεί και την τραγωδία που βίωναν οι ομοεθνείς τους.  Η χαρακτηριστικότερη μάλλον στιγμή που αποτυπώθηκε  στην  ελλαδικική μνήμη, ήταν η Έξοδος από τη φλεγόμενη Αμπχαζία 1200 περίπου ομογενών  με ένα πλοίο που έστειλε η ελληνική κυβέρνηση τον Αύγουστο του 1993.

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την πορεία αυτή, όταν συμμετείχα στην αποστολή που πήγε στο εμπόλεμο Σοχούμι  με σκοπό να σώσω τα ελληνικά ντοκουμέντα που βρισκόταν στο Ιστορικό Αρχείο της πόλης. Χωρίς αποτέλεσμα βέβαια γιατί ήδη το είχαν πυρπολήσει Γεωργιανοί παρακρατικοί. Στο τέλος αυτής της ανάρτησης μπορείτε να δείτε δυό  φωτογραφίες απ’ το πυρπολημένο αρχείο.

Με την επιστροφή στην Ελλάδα συνέταξα στο πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού μια όσο το δυνατόν πλήρη έκθεση για τα γεγονότα και για το ελληνικό κόστος αίματος και περιουσιών. Παράλληλα δημοσίευσα την έντονη εμπειρία μου σε εφημερίδες κα περιοδικά στην Ελλάδα [Ελευθεροτυπία (1993) και Οικονομικό Ταχυδρόμο (1994)]. Κάποια στιγμή θα αναρτήσω αυτά τα κείμεναπου έχουν ιδιαίτερη σημασία για όσους μελετούν τα γεγονότα εκείνα γιατί καταγράφουν με αρκετή λεπτομέρεια τα όσα συνέβησαν και το κόστος του πολέμου που είχε η ελληνική κοινότητα . 

Samsun’dan Srebrenitsa’ya

Από τη Σαμψούντα στη Σρεμπρένιτσα

Ένα κείμενό μου για τους ομαδικούς τάφους των Ελλήνων που υπάρχουν στην περιοχή της Σαμψούντας του Δυτικού Πόντου, δημοσιεύτηκε στις 3 Νοεμβρίου 2010 στην αριστερή κουρδική εφημερίδα Newroz (Νεβρόζ) της Κωσταντινούπολης (αρ. φ. 151).  Παραθέτω το κείμενο όπως δημοσιεύτηκε στην τουρκική γλώσσα και στη συνέχεια την πρώτη γραφή στην ελληνική.

-A karsi görögség tragédiája (β’ μέρος)

Η τραγωδία των Ελλήνων του Καρς

Παρακάτω αναρτάται το β’ μέρος από το κείμενό μου με τίτλο «A török nacionalizmus megjelenése és a keleti keresztény népirtás» (Η εμφάνιση του τουρκικού εθνικισμού και οι γενοκτονίες των χριστιανικών λαών).

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο ουγγρικό περιοδικό ιστορίας Trianoni Szemle [«Ανασκόπηση (της συνθήκης) του Τριανόν«]-που εκδίδεται στη Βουδαπέστη.

Το Α’ μέρος μπορείτε να το δείτε σε προηγούμενο δημοσίευμα…

-A török nacionalizmus megjelenése és a keleti keresztény népirtás

Ένα κείμενό μου για την πολιτική του τουρκικού εθνικισμού και τη γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών στην Ανατολή, δημοσιεύτηκε σε τρεις συνέχειες στο ουγγρικό περιοδικό ιστορίας Trianoni Szemle [«Ανασκόπηση (της συνθήκης) του Τριανόν«]-που εκδίδεται στη Βουδαπέστη- υπό το γενικό τίτλο: «Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ«.

Η δημοσίευση αυτή έχει ενδιαφέρον, γιατί μέσω αυτής οι Ούγγροι ιστορικοί έρχονται σε επαφή με ένα θέμα της σύγχρονης ιστορίας, άγνωστο έως τώρα σ’ αυτούς. Το γεγονός της γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών από τους Νεότουρκους, ενδιαφέρει τους Ούγγρους και για έναν επιπλέον λόγο, που ξεπερνά το απλό ιστορικό ενδιαφέρον και την ευαισθησία για ζητήματα γενοκτονίας και καταπίεσης των μειονοτήτων. Σχετίζεται με την υπαγωγή τους εκείνη την εποχή στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και τον ιδιαίτερο ρόλο που είχε τότε ο γερμανόφωνος κόσμος στην ενθάρρυνση του τουρκικού εθνικισμού. Ειδικά κατά τη την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν στο πλαίσιο των Κεντρικών Δυνάμεων η Γερμανία του Κάϊζερ, η Αυστροουγγαρία, η νεοτουρκική Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Βουλγαρία πολέμησαν κατά της Αντάντ.

The Persecution of Pontic Greeks in the Soviet Union

Ένα συνέδριο το ‘9ο στην Οξφόρδη.

Το Νοέμβριο του 1990 οργανώθηκε στην Οξφόρδη ένα πολύ ενδιαφέρον  συνέδριο με τίτλο «The Odyssey of the Pontic Greeks».

Το συνέδριο έγινε σε μια ενδιαφέρουσα εποχή, όπου η έξοδος μεγάλων πληθυσμων από την υπό κατάρρευση EΣΣΔ ήταν μέγιστη επιστημονική πρόκληση για τους ευρωπαίους κοινωνικούς επιστήμονες. Οι Γερμανοί του Βόλγα, οι Εβραίοι και οι Έλληνες του Πόντου ήταν οι μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που είχαν αρχίσει να μεταναστεύουν μαζικά.  Το γεγονός αυτό αύξησε το επιστημονικό ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα και κατά συνέπεια για το γενικότερο ιστορικό φαινόμενο.

Στο συνέδριο συμμετείχαν οι Anthony Bryer, Peter Mackridge, Patricia Fann, Άρτεμη Ξανθοπούλου, Απόστ. Καρπόζηλος, Μαρία Βεργέτη, Έφη Βουτυρά και εγώ. 

Παράλληλα είχα επιμεληθεί και μια έκθεση φωτογραφιών και ντοκουμέντων που πλαισίωνε το συνέδριο.

 

Την εποχή εκείνη είχα ολοκληρώσει μια πρώτη φάση έρευνας του φαινομένου του σοβιετικου ελληνισμού και είχα ήδη δημοσιεύσει  την πρώτη μου μονογραφία με τίτλο Ποντιακός ελληνισμός: Από τη γενοκτονία και το σταλινισμό στην περεστρόϊκα (αρχές 1990).

Ο τίτλος της δικής μου, αρκετά πρώιμης,  εισήγησης  στο συνέδριο ήταν : The Persecution of Pontic Greeks in the Soviet Union.