222 χρόνια από το θάνατο του Ρήγα Βελεστινλή

222 χρόνια από το μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα Βελεστινλή (24 Ιουνίου 1798)

Σκέψεις περί της Ελευθερίας

 

Το άγαλμα του Ρήγα στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου

Του Ανδρέα Αγτζίδη, εκπαιδευτικού

 «Καλύτερα μιάς ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»

(Ρήγας Φεραίος)

Η ελευθερία είναι ένα από τα μεγαλύτερη ιδεώδη και το προσφιλέστερο αγαθό του πολιτισμένου ανθρώπου. Σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 5 της περίφημης «Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη» η ελευθερία η πολιτική έγκειται στο να μπορεί κανείς να πράττει καθετί, αρκεί  να μην βλάπτει τον άλλον, τον πλησίον, την κοινωνία μέσα στην οποία ζη. Η ελευθερία ανά τους αιώνες θεωρήθηκε ως αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου, γιατί αποτελεί το βαθύτερο και ουσιαστικότερο γνώρισμα της υπόστασής του.

Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Ανδρέα Αγτζίδη

Εκδόθηκε από τις εκδόσεις Historical Quest (Μαυρομιχάλη 51, Αθήνα, 21 0261 1832) το πρώτο βιβλίο του πατέρα μου, το οποίο είχε προετοιμάσει ο ίδιος αλλά δεν πρόλαβε να το δει τυπωμένο… Kαι σε μένα έλαχε ο κλήρος να το ολοκληρώσω…  

Έτσι, μόλις το πήρα τυπωμένο -τη μέρα της «εορτής του πατέρα» (ένας απίστευτος συμβολισμός)- συγκινημένος μοιράζομαι την είδηση μαζί σας…  

.

Το βιβλίο αποτελείται από 430 σελίδες και διαιρείται σε 5 μέρη. Το ΠΡΩΤΟ και το  ΔΕΥΤΕΡΟ περιλαμβάνουν θέματα αγωγής και εκπαίδευσης. Το ΤΡΙΤΟ αφορά το Γλωσσικό Ζήτημα. Το ΤΕΤΑΡΤΟ έχει βιβλιοκρισίες και προσωπογραφίες και το ΠΕΜΠΤΟ κείμενα για την κοινωνία και τη σύγχρονη ιστορία. Παρακάτω θα δείτε τον Πίνακα Περιεχομένων…    

.

Το πρώτο του αυτό βιβλίο, είναι κυρίως επικεντρωμένο σε ζητήματα που αφορούν την αγωγή και την εκπαίδευση, παρότι τα ιστορικά του κείμενα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον μιας και αφορούν την κρίσιμη δεκαετία του ’40 (Κατοχή-Εμφύλιος). Αυτά όμως θα παρουσιαστούν σε μια επόμενη έκδοση.  

.

O τομέας της αγωγής (ψυχοπνευματική ανάπτυξη του παιδιού, μέθοδοι και ευθύνες των γονιών και των εκπαιδευτικών για τη σωστή αντιμετώπιση των παιδιών, νέων κ.λπ.) τον απασχόλησε πολύ και επιδίωξε να μεταφέρει στο δημόσιο χώρο τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε μετά από δεκαετίες σχετικής μελέτης και ουσιαστικής ενασχόλησης. Ο ίδιος γράφει: «Επιστρατεύοντας την 35ετή διδασκαλική μου πείρα και τη σοφία μεγάλων παιδαγωγών, ψυχολόγων, ψυχιάτρων κ.λπ. θέλησα να προσφέρω στους γονείς αλλά και στους συναδέλφους, γνώσεις ωφέλιμες για την αδιατάραχτη ομαλή ψυχοπνευματική ανάπτυξη του παιδιού.

Ποιός θυμάται τους δικούς μας πρόσφυγες στα λοιμοκαθαρτήρια της «μητέρας-πατρίδας»;

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΜΝΗΜΗΣ στην Καλαμαριά (19-6-2020)

Του Βλάση Αγτζίδη, ιστορικού

Μια από τις πιο σημαντικές πρωτοβουλίες τα τελευταία χρόνια για την καταξίωση της προσφυγικής  μνήμης, είναι αυτή που πήραν το Μάϊο του  2019, ο Μανόλης Λαμτζίδης, ο Φόρης Πεταλίδης,  ο Θανάσης Στυλίδης, ο Κώστας Πασαλίδης, συγκροτώντας την  ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ για την ανάδειξη των «απολυμαντηρίων» της Αρετσούς στην Καλαμαριά σε τόπο Ιστορικής Μνήμης και την  ανέγερση Μνημείου μέσα σε αυτόν. Στην πρόσκληση για την εκδήλωση (19-6-2020)  αναγράφεται ότι αυτή είναι αφιερωμένη στους: ¨...22.000 πρόσφυγες Πόντιους, Καυκάσιους, Μικρασιάτες και Ανατολικοθρακιώτες  που έχασαν μεταξύ 1916-1924 τη ζωή τους στα «Απολυμαντήρια» της Καλαμαριάς και τους υπόλοιπους 355.000 που «φιλοξενήθηκαν» εκεί μέσα σε άθλιες συνθήκες μέχρι να διασπαρούν σε όλη την Ελληνική Επικράτεια και ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα. »