Γιατί είπε το «ΟΧΙ» ο Μεταξάς;

Ένας από τους κυρίαρχους μύθους που καλλιεργείται είτε από άγνοια είτε εν πλήρει συνειδήσει, είναι ότι ο Μεταξάς είπε το ‘ΟΧΙ» στη φασιστική Ιταλία γιατί ήταν «πατριώτης» και «μεγάλος ηγέτης», που έβαζε τα συμφέροντα του λαού του πάνω από την ιδεολογία του και τους φίλους του. Το δε παράδειγμά του προτείνεται ως πρότυπο ηγετικής συμπεριφοράς….

Είναι όμως έτσι;

Άλλαξε τόσο πολύ ο Μεταξάς από το 1915, το 1922, το 1936 και το 1938;

–το 1915 είχε καταθέσει ένα Υπόμνημα προς τον φίλο του, μονάρχη της Ελλάδας Κωσταντίνο, με το οποίο εν μέσω Α΄Παγκοσμίου Πολέμου -και ως άνθρωπος των Γερμανών στην Ελλάδα- πρότεινε την φιλογερμανική ουδετερότητα με το επιχείρημα ότι η τελική νίκη θα ήταν των  Κεντρικών Δυνάμεων, δηλαδή των Γερμανών και των συμμάχων τους (Νεότουρκοι, Αυστριακοί, Βούλγαροι κ.λπ.) Στο ίδιο Υπόμνημα -με το οποίο ξεκινά ουσιαστικά ο μοιραίος Διχασμός- ανάφερε ότι οποιαδήποτε ελληνική παρέμβαση ή και σκέψη για ενσωμάτωση της Μικράς Ασίας θα συνιστούσε «αποικιοκρατική πράξη« και η Ελλάδα θα μετατρεπόταν σε «αποικιοκρατική χώρα». Την ίδια άποψη θα ενστερνιστεί για δικούς του λόγους το ΣΕΚΕ-ΚΚΕ το 1919 και θα επαναλαμβάνεται έως σήμερα ως μέγα επιχείρημα από διάφορους σταλινικ0ύς και όχι μόνο, θαυμαστές  του νεοτουρκικού εθνικισμού και της κεμαλικής μιλιταριστικής Τουρκίας.   

–το 1922, την  Άνοιξη,  δεν είχε δεχτεί την αρχιστρατηγεία του Μικρασιατικού Μετώπου μετά την αποπομπή του Παπούλα. Η ανάληψη της αρχιστρατηγείας από τον Μεταξά θα εξασφάλιζε την ύψιστη αμυντική δυνατότητα της ελληνικής πλευράς και θα απέτρεπε την τραγική κατάρευση που επέφερε η διοίκηση Χατζηανέστη. Η τελική Καταστροφή του Αυγούστου του ’22 και η τρομακτική σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού που ακολούθησε από το νικητή Μουσταφά Κεμάλ, φέρει ΚΑΙ την σφραγίδα του Ιωάννη Μεταξά.

Advertisement

Eκδηλώσεις για τα 90 χρόνια: στο ΓΝΑ και στην Ελευσίνα…

Έχω την εντύπωση ότι φέτος ζήσαμε μια έκρηξη εκδηλώσεων για τη Μικρασιατική Καταστροφή  με αφορμή την επέτειο των 90 χρόνων.  Aπό την μεγάλη προβολή του ντοκιμαντέρ της Ηλιού έως τις εκθέσεις της Ένωσης Σμυρναίων και του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ. και τις εκδηλώσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας όπου υπήρχαν μικρασιατικοί προσφυγικοί σύλλογοι. Φαίνεται ότι οι πολυάνθρωπες μικρασιατικές κοινότητες βγαίνουν πλέον από τη σιωπή τους, κατανοούν σε μεγαλύτερο βαθμό την απώλεια, υπερβαίνουν την ιδεολογική αλλοτρίωση που καλλιέργησε ιστορικά και συνεχίζει να καλλιεργεί μια αντιδραστική και ακραία Δεξιά σε απόλυτη συμφωνία με μια φιλοκεμαλική παλιομοδίτικη Αριστερά …

Ραδιοφωνική αποτίμηση της Μικρασιατικής Καταστροφής

Tην Κυριακή, 21 Οκτωβρίου, στις 10.00 π.μ. ολοκληρώνεται με τη μετάδοση της 8ης ωριαίας εκπομπής  η ραδιοφωνική σειρά του Σκάι με αντικείμενο την αποτίμηση της Μικρασιατικής Εκστρατείας και Καταστροφής.  Η πολύ καλή αυτή σειρά έγινε στο ρ/σ του Σκάι με αφορμή την επέτειο των 90 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.    

Στην παραγωγή των οκτώ ωριαίων εκπομπών εκτός από μένα συμμετείχαν:

-Νίκος Πετσάλης-Διομήδης,

-Ιάκωβος Μιχαηλίδης

-Μενέλαος Χαραλαμπίδης,

-Φαίδων Παπαθεοδώρου …

-Τάκης Σαλκιτζόγλου,

….καθώς και ο Μιχάλης Πρωτοπαδάκης, εγγονός του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, που εκτελέστηκε μετά τη Δίκη των Εξ ως υπεύθυνος πρωθυπουργός της κυβέρνησης που επέφερε την ήττα στο μικρασιατικό μέτωπο:

.

Κάποια από τα θέματα που επιχειρήθηκε να διερευνηθούν στις εκπομπές είναι:

.

-η Μικρά Ασία και ο νεοελληνικός διαφωτισμός,

-η εμφάνιση των Νεότουρκων και το πρόγραμμα για εθνική εκκαθάριση,

-οι Γενοκτονίες και η γερμανική στάση κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο,

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 2012-2013

Την Τρίτη, 16 Οκτωβρίου (7-9 μ.μ.), ξεκινά  το Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας που διοργανώνω για 5η συνεχή χρονιά
στο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» του Δήμου
Κηφισιάς  «Έπαυλη Δροσίνη»-
Βιβλιοθήκη Δήμου Κηφισιάς,
Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού…

Το φετινό πρόγραμμα είναι το εξής:

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ  ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ
2012-2013

–16 Οκτωβρίου 2012, Έναρξη-εισαγωγή παρουσίαση των αξόνων,

 –30 Οκτωβρίου, ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, «Για τη δεκαετία του ’10: από το Κίνημα στο Γουδί στους Βαλκανικούς Πολέμους, οι αποφάσεις των Νεότουρκων, η πολιτική του Βενιζέλου, η πολιτική των μεγάλων δυνάμεων, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Γενοκτονία στην Ανατολή, ο Διχασμός» με τη συμμετοχή των Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, Γιάννη Χρονόπουλου, ιστορικού-κοινωνιολόγου, Βλάση Αγτζίδη. Έχει κληθεί και ο Κωσταντίνος Σβολόπουλος,

–13 Νοεμβρίου, Γιάννης Χρονόπουλος Ιστορικός-Κοινωνιολόγος-Διευθυντής Έκδοσης περιοδικού Historical Quest: «Οι στρατηγικές των ελληνικών κυβερνήσεων (1919-22) στο Μικρασιατικό Ζήτημα»,

 –27 Νοεμβρίου, Δημήτρης Τσιριγώτης, ιστορικός-λέκτορας στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς: «Η Ελληνική Στρατηγική στη Μικρά Ασία: Τα αίτια της ήττας»,

Παρασκευή στην Πάφο

Την περασμένη Παρασκευή 12 Οκτωβρίου βρέθηκα στην Κύπρο και ειδικά στην Πάφο σε μια εκδήλωση με τίτλο «Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ως μέρος της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής».

Η αφορμή για την εκδήλωση αυτή ήταν η παρουσία χιλιάδων Ποντίων μετοίκων στην περιοχή, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί μετά τη σοβιετική κατάρρευση. Σε 35.000 είχαν φτάσει και τις μέρες της ακμής της παρουσίας των προσφύγων και μεταναστών Ελλήνων από την πρώην ΕΣΣΔ στην Κύπρο. Από τον πληθυσμό αυτό,  οι 10.000 είχαν εγκατασταθεί στην Πάφο. Στην αρχή αντιμετώπισαν μεγάλο πρόβλημα αποδοχής από τους ντόπιους, των οποίων ένα μεγάλο μέρος  ανάπτυξε μια ξενοφοβική συμπεριφορά. ‘Ηδη από την κοινότητα των 10.000 έχουν παραμείνει περί τους 6.000 άτομα. Οι υπόλοιποι είτε αναχώρησαν για τη Ρωσία είτε για την Ελλάδα.…

O Νίκος Ζαχαριάδης για τη Μικρασιατική Καταστροφή….

Το πρόσφατο αφιέρωμα του «Ριζοσπάστη» με αφορμή τα 90 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή μας θύμισε μια παλιά ιστορία, που αποτελεί και τον πρόγονο της συγκεκριμένης προσέγγισης.

Πρόκειται για το άρθρο του -κατά πάσα πιθανότητα- γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη που έχει τίτλο « «ΜΙΑ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ» και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης» στις 12 Ιουλίου 1935. Οι υπογραμμίσεις στη φωτογραφία είναι δικές μου.  Σημειωτέον ότι 3 χρόνια μετά, ο Ιωάννης Μεταξάς εν μέσω της εθνικιστικής του δικτατορίας μετωνόμαζε την Οδό Αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ και με τα λεφτά του ελληνικού δημοσίου χάριζε το σπίτι όπου υποτίθεται ότι γεννήθηκε ο Κεμάλ στο τουρκικό κράτος. To φιλοκεμαλικό συναίσθημα υπήρχε έντονο σε όλες τις πολιτικές αποχρώσεις των μεσοπολεμικών ελίτ!!!

 

Ο Ζαχαριάδης -πρόσφυγας και αυτός του ΄22 από την Ανατολική Θράκη είχε ασπαστεί τις μαρξιστικές ιδέες στην Προύσα της Μικράς Ασίας- με το άρθρο του αυτό απαντούσε στη θέση του Χαράλαμπου Θεοδωρίδη, ενός προοδευτικού Μικρασιάτη, καθηγητή φιλοσοφίας, ο οποίος φιλοξενήθηκε στο ‘Ριζοσπάστη» στο πλαίσιο του υπό δημιουργία Παλλαϊκού Αντιφασιστικού Μετώπου. Να σημειώσουμε εδώ ότι η Κομμουνιστική Διεθνής στο 7ο συνέδριό της τον Ιούλιο του 1935, είχε μεταβάλλει την άτεγκτη γραμμή της και είχε ορίσει μια νέα γραμμή και ένα νέο καθήκον για τα παραρτήματά της -που ήταν τα διάφορα κομμουνιστικά κόμματα: Να επιδιώξουν τη δημιουργία ευρύτατων αντιφασιστικών λαϊκών μετώπων στις χώρες όπου αυτά δρούσαν. 

.

Σ΄ αυτό λοιπόν το νέο πλαίσιο ο «Ριζοσπάστης» παραχώρησε τις σελίδες του και σε άλλους δημοκρατικούς πολίτες. Έτσι έγραψε και ο Θεοδωρίδης το άρθρο που φαίνεται ότι ενόχλησε τον Νίκο Ζαχαριάδη.

.

Ο Θεοδωρίδης υποστήριξε στο φύλο της 11ης Ιουλίου του 1935 τα εξής: 

.

«Τότε βρεθήκαμε εμείς με τις αφάνταστές μας σαχλαμάρες να δώσουμε καινούργια ζωή στην πεθαμένη Τουρκία. Η παραδειγματική νίκη που μόνο εμείς είμαστε ικανοί να χαρίσουμε στον εχθρό μας...»