Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Νομού Πιερίας διοργανώνει το Σάββατο 2 Απριλίου 2016, στις 7 μμ, στον Καπνικό Σταθμό Κατερίνης ανοιχτή συζήτηση με το γενικό ερώτημα «Τι συμβαίνει με το Ισλάμ;»
.
Archive for Μαρτίου 2016|Monthly archive page
2-4-2016. Eκδήλωση στην Κατερίνη για το Ισλάμ, την ιστορία του και τον εξτρεμισμό
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΣΛΑΜ;
.
Γηγενείς και πρόσφυγες του ’22. Μια διδακτική ιστορία
Η σημερινή ανάρτηση βασίζεται σ’ ένα εξαιρετικό κείμενο του φιλόλογου Αντώνη Κάλφα, με αναφορά στο τελευταίο μου βιβλίο. Ένα παλαιότερο κείμενο του Αντ. Κάλφα είχε δημοσιευτεί το Νοέμβριο του 2013, στις Ιστορικές Σελίδες της «Ελευθεροτυπίας».
ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ ΟΙ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ (ΚΑΙ) ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ:
ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΛΦΑ
«Ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος Κούκου παρά την Αικατερίνην, Κωνσταντίνος Καραβίδας, οπλίσας 15 χωρικούς επετέθη κατά των εγκατασταθέντων Ποντίων προσφύγων τραυματίσας άνδρας και γυναίκας διά ροπάλων. Δύο πρόσφυγες εξηφανίσθησαν, εις δε γέρων ερρίφθη εις την πυράν να καή ζων»
εφ. Ελ. Βήμα, 21/2/ 1924
Ποιοι Νεότουρκοι;
Στην εφημ. «Αυγή» (9-10-2015) δημοσιεύτηκε το άρθρο μου για τους Νεότουρκους. Ο τίτλος του άρθρου είναι: «ΠΟΙΟΙ ΝΕΌΤΟΥΡΚΟΙ; Ένα θέμα που παραμένει ασαφές«
Είναι μια έμμεση απάντηση σ’ ένα περίεργο, αντιϊστορικό και εν τέλει ηλίθιο κείμενο του Αντώνη Λιάκου στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Xronos» της Χαρτουλάρη….
Το κείμενο του Λιάκου αξίζει να σχολιαστεί, γιατί είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά δείγματα μιας μεταμοντέρνας ιστοριογραφίας που…. έχει μπερδέψει τα μπούτια της (κυριολεκτικά) και φαντάζεται τους πλέον αντιδραστικούς και αιμοβόρους της Ιστορίας ως το εκσυγχρονιστικό πρότυπο.
Μια εξαιρετική μελέτη για τα βρετανικά στρατόπεδα Εβραίων προσφύγων στην Κύπρο (1946-1949)
Ένα από τα πλέον άγνωστα θέματα που σχετίζεται με την ιστορία των Εβραίων, την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, την Κύπρο και τη βρετανική αποικιοκρατία, ήταν το θέμα μας στις σελίδες Ιστορίας της Κυριακάτικη Ελευθεροτυπίας στις 28 Σεπτεμβρίου 2014. Με τη συνεργασία της ιστορικού Βασιλικής Σελιώτη… Το δικό μου κείμενο είχε ως τίτλο: «ΕΒΡΑΙΟΙ Στο δρόμο για την Παλαιστίνη«.
Μπορείτε να διαβάσετε τα κείμενα εδώ:
https://kars1918.wordpress.com/2014/10/06/british-concentration-camps-for-jews-in-cyprus/
Με μεγάλη χαρά είδαμε το ζήτημα των εβραϊκών στρατοπέδων της Κύπρου -που υπήρξε το αντικείμενο πολύχρονης έρευνας της Βασιλικής- πήρε τελικά ολοκληρωμένη μορφή σε βιβλίο.
Δυό λόγια για το βιβλίο
Με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, οι δυνάμεις της Βρετανίας που κηδεμονεύουν την Παλαιστίνη πολιορκούνται από κύματα χιλιάδων Εβραίων προσφύγων. Πρόκειται κυρίως για επιζώντες του Ολοκαυτώματος, οι οποίοι καταφτάνουν στην περιοχή που θεωρούν ιστορική κοιτίδα τους προσδοκώντας να ξαναρχίσουν τη ζωή τους σ’ αυτή με ασφάλεια.Αδύναμοι να αντιμετωπίσουν τα πολιτικά αδιέξοδα που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει προπολεμικά, οι Βρετανοί τους μεταχειρίζονται ως παράνομους μετανάστες και τους εκτοπίζουν στο γειτονικό νησί της Κύπρου, τη στιγμή ακριβώς που το αλυτρωτικό κίνημα των Ελλήνων του νησιού αναζωπυρώνεται εκ νέου.
16 Μαρτίου: Σεμινάριο Ιστορίας για την αρβανίτικη ταυτότητα προ του 1821
«Οι ταυτότητες στην προεπαναστατική Ελλάδα»
Ποιά ήταν η ταυτότητα των Αρβανιτών της Νότιας Ελλάδας
πριν την Επανάσταση του 1821;
Στις 16 Μαρτίου 2016 7.15 μ.μ. – 9 μ.μ. στο Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του δήμου Κηφισιάς θα παρουσιαστεί το θέμα αυτό από τον Δημήτρη Κιουσόπουλο, ιστορικό, στην «Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη του Δήμου Κηφισιάς , Oδός Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού).
Ο Κιουσόπουλος μετέφρασε (μαζί με τον Π.Μ.Πρωτοψάλτη) την έκθεση του Αυγούστου ντ Ζασσώ (Αuguste de Jassaud).
Περί Ανωνύμου του Έλληνος, Κοραή και Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Ένα σχόλιο!
Με αφορμή μια αναφορά κάπου στο διαδίκτυο για ένα απόσπασμα από την «Ελληνική Νομαρχία» του Ανωνύμου του Έλληνος που εκδόθηκε προεπαναστατικά (18ο6) στην Ιταλία, έκανα το παρακάτω σχόλιο:
Η βλακεία και ο παλαιοελλαδιτισμός από τότε εισήλθαν στη νεοελληνική σκέψη:
«Ἀφοῦ ὅμως εἰς τοὺς 375 πρὸ Χριστοῦ, Φίλιππος, ὁ πατὴρ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ἔλαβε τὸ μακεδονικὸν σκῆπτρον, διὰ πρώτην φοράν, ἤρχισε, φεῦ! νὰ μιάνῃ τὴν ἐλευθέραν γῆν τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ἀνεξάρτητον ἀρχήν του. Αὐτὸς ὄντας πολλὰ φιλόδοξος, καὶ ἐν αὐτῷ φιλομαθὴς καὶ δίκαιος, ὅταν δὲν ἦτον πρὸς ζημίαν του, ἢ διὰ νὰ εἰπῶ καλλίτερα ὅταν ἦτον πρὸς ὄφελός του, εἵλκυσε κατ᾿ ὀλίγον ὀλίγον εἰς τὴν φιλίαν του τοὺς περισσοτέρους ἀρχηγοὺς τῶν τότε ἐλληνικῶν πόλεων, καὶ οὕτως προετοίμασεν εἰς μὲν τὸν υἱόν του μεγάλας νίκας, εἰς δὲ τὴν πατρίδα του καὶ ὅλην τὴν Ἑλλάδα ἕνα ἐπικείμενον καὶ ἄφευκτον ἀφανισμόν.
Ποιόν Ολυμπιακό θέλουμε;
Με αφορμή τις απαξιωτικές και ρατσιστικές δηλώσεις παραγόντων του Ολυμπιακού, αλλά και την επίσημη ανακοίνωση της ίδιας της ΠΑΕ κατά του προέδρου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη με αφορμή μια απλή ποδοσφαιρικη αντιδικία, έγινε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, αλλά και αντιπαράθεση. Ένα απ΄τα πλέον ενδιαφέροντα κείμενα ήταν αυτό του «Πόντος και Αριστερά», που ακολουθεί:
———————————–
–Από τον Ολυμπιακό του Γόδα στον Ολυμπιακό του Κασιδιάρη;
Με αφορμή τις δηλώσεις Ανδριανόπουλου, ΠΑΕ κ.λπ…
Ο «Ολυμπιακός» δημιουργήθηκε ως μια ομάδα των «ιθαγενών», των «ντόπιων» Πειραιωτών (παλιότεροι έποικοι από Μωριά και Κυκλάδες κυρίως), σε μια εποχή που ο Πειραιάς είχε περικυκλωθεί κυριολεκτικά από τις συνοικίες των προσφύγων (Ποντίων, Ιώνων, Καππαδοκών) της Μικρασιατικής Καταστροφής. Οι συγκρούσεις ήταν καθημερινές με αποκορύφωση τη σκληρή ρήξη των προσφύγων με τους Μωραϊτες του Πειραιά και κυρίως με τους Μανιάτες. Αρκετά γρήγορα όμως επήλθε μια σχετική ειρήνευση και οι πρόσφυγες αγκάλιασαν τον Ολυμπιακό.
Το χαρακτηριστικότερο πρόσωπο αυτής της συνάντησης υπήρξε ο Νίκος Γόδας . Γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί και η Μικρασιατική Καταστροφή τον «έστειλε» μαζί με την οικογένεια του πρώτα στην Μυτιλήνη, μετά στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά όπου και ρίζωσαν….
H αριστερή παρέκκλιση στο γλωσσικό ζήτημα…
…και οι θανάσιμες συνέπειές της
———————————————-
περ. Τα ιστορικά, τεύχ, 43, Δεκέμβριος 2005, σελ. 421-448
Ποντιακή VS δημοτική.
.
Μια άγνωστη πλευρά του ελληνικού γλωσσικού ζητήματος στη Σοβιετική Ένωση του Μεσοπολέμου[1]
.
Του Βλάση Αγτζίδη (*)
Γλωσσικό ζήτημα και εκπαιδευτική μεταρρύθμιση
. .
Δύο κείμενα για το προσφυγικό
1) Προσφυγικό. Αλήθειες και ψέματα.
Τι πρέπει να περιμένουμε; Τι πρέπει να κάνουμε;
Του Θράσου Ευτυχίδη
Πριν αρκετό καιρό είχα μιλήσει για τον αριθμό των προσφύγων που θα πρέπει η χώρα μας να περιμένει, αλλά και για τον αναμενόμενο από εμένα βάσει της κατάστασης αριθμό προσφύγων που θα εγκλωβιστούν τελικά στη χώρα μας. Κάποιοι τότε με χαρακτήρισαν υπερβολικό. Μετά ήρθαν οι αριθμοί να με επιβεβαιώσουν.
Στην Ελλάδα και στην ελληνική πολιτική σκηνή, δυστυχώς για άλλη μια φορά παρατηρείται ένα έλλειμμα. Έλλειμμα ουσίας και σοβαρότητας. Λες και το όποιο ζήτημα προσφέρεται για άγονες μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Για άλλη μια φορά, οι πολιτικοί μας αποδεικνύονται κοντόφθαλμοι και ελάχιστοι για τις δύσκολες περιστάσεις που έρχονται.