Archive for Απρίλιος 2015|Monthly archive page
Mια εκδήλωση στο Τοσίτσειο-Αρσάκειο της Εκάλης για το Μικρασιατικό Ζήτημα
Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον πολλών εκπαιδευτικών για τη σημαντικότερη στιγμή (1912-1923) της ελληνικής ιστορίας του 20ου αιώνα και για τη Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία σφράγισε της ιστορία της νεότερης Ελλάδας και υπήρξε η κύρια συνθήκη διαμόρφωσης της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται συνεχώς μπροστά στο γεγονός της υποτίμησης αυτής της ιστορικής περιόδου από της κυρίαρχη ιστοριογραφική και κρατική αντίληψη. Έτσι προσπαθούν να καλύψουν τα «κενά» με τη διοργάνωση παράλληλων δραστηριοτήτων. Σ’ αυτό το πλαίσιο έγινε και η παρουσίαση στο Αρσάκειο-Τοσίτσειο της Εκάλης στις 17 Μαρτίου 2015, η οποία παρουσιάστηκε ως εξής στο διαδικτυακό τόπο του σχολείου:
Διάλεξη για το μικρασιατικό ζήτημα
Oι Νεότουρκοι και το Ολοκαύτωμα των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων
Mε αφορμή τη Γενοκτονία των Αρμενίων
[Το Χριστιανικό Ολοκαύτωμα στη Νεοτουρκική Οθωμανική Αυτοκρατορία] (*)
Του Βλάση Αγτζίδη (**)
H Γενοκτονία των Αρμενίων είναι η γνωστότερη σελίδα από το γενικευμένο και καλά οργανωμένο εγχείρημα του τουρκικού εθνικισμού να εξοντώσει τις μη μουσουλμανικές ομάδες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ώστε να δημιουργήσει τις συνθήκες διαμόρφωσης καθαρά τουρκικού έθνους-κράτους.
Οι χριστιανικές κοινότητες των Αρμενίων, των Ελλήνων της Ανατολής και των Ασσυροχαλδαίων-Αραμαίων, βίωσαν με τον πλέον δραματικό τρόπο την πολιτική ενός ακραίου εθνικιστικού και μιλιταριστικού κινήματος. Το γνωστότερο επεισόδιο αυτής της ιστορικής διαδικασίας –όπως γράφτηκε στην αρχή- είναι η γενοκτονία των Αρμενίων.
21η Απριλίου 1967: Η καταστροφική δικτατορία των συνταγματαρχών
Tην 21η Απριλίου του 1967 οι ακροδεξιοί συνταγματάρχες, που είχαν αναπτυχθεί υπό την αμερικανική εποπτεία στο ελλαδικό εμφυλιοπολεμικό θερμοκήπιο, κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία. Η κυριαρχία τους, που διήρκεσε επτά ολόκληρα χρόνια, σταμάτησε την δημοκρατική προσπάθεια να ξεπεραστούν τα ανυπέρβλητα ζητήματα που έθεσε ενώπιον της ελλαδικής κοινωνίας ο σκληρός, αιματηρός Εμφύλιος πόλεμος.
Δύο νέα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Ξεκίνησε η λειτουργία της νέας δημοσιογραφικής ιστοσελίδας Press Publica (www.presspublica.gr) από δημοσιογράφους της Ελευθεροτυπίας, των Νέων, της ΕΡΤ κ.λπ. Eίναι μια πρωτοβουλία καθαρά αυτοδιαχειριζόμενη και δημοσιογραφική, όπως ακριβώς και η πρώτη προσπάθεια του Εnet_press (http://www.enetpress.gr/) που ξεκίνησε λίγο καιρό πριν από δημοσιογράφους της Ελευθεροτυπίας .
Eύχομαι από το βάθος της καρδιάς μου και στις δύο σελίδες επιτυχία και μακροημέρευση… Συνέχεια
Ένα παλιό άρθρο: Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα μια αναδημοσίευση ενός παλιού μου κειμένου στην «Καθημερινή» (Κυριακή 3 Ιουνίου 2001), που ξεκινά με μια πολύ σημαντική μαρτυρία του του Στάθη Χριστοφορίδη για τη σφαγή των Αρμενίων του Πόντου από τους Νεότουρκους το 1915. Αναδημοσιεύω το άρθρο στη συνέχεια. Η πρόσφατη ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από το Βατικανό και η αναφορά στο δράμα των Ελλήνων της Ανατολής και των Ασσυροχαλδαίων κάνει επίκαιρη κάθε αναφορά στο μεγάλο αυτό ιστορικό ζήτημα ..
Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο
Ακόμη και οι σύμμαχοι των Τούρκων επιβεβαιώνουν τις συγκλονιστικές μαρτυρίες όσων επέζησαν από τους διωγμούς του 1916-18
Του Βλάση Αγτζίδη*
Το 1914 ξεκίνησαν οι μεγάλες διώξεις κατά των Ελλήνων της Ιωνίας και της Ανατολικής Θράκης. Το 1915 έγινε η γενοκτονία των Αρμενίων με ενάμισι εκατομμύριο νεκρούς, ενώ το 1916 άρχισε η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο. Συνέχεια
Καλή Ανάσταση
Μια συμβολική φωτογραφία από αμερικάνικη ταινία του 1919 με τίτλο Auction of souls αναφέρεται στη Γενοκτονία των Αρμενίων. Την εποχή εκείνη η δικαίωση των λαών της Ανατολής έμοιαζε ως πραγματικός στόχος λίγο μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στη συνέχεια ενέσκηψε η διαφωνία στο συμμαχικό στρατόπεδο, ο αμοραλισμός του Λένιν, οι μοιραίες εκλογές του Νοεμβρίου του 1920, η εθνοπροδοσία των μοναρχικών και η ανεπάρκεια του βενιζελισμού… Με αποτέλεσμα να ευνοηθεί ο τουρκικός εθνισμός, ο οποίος ολοκλήρωσε την περίοδο 1919-1923 τις Γενοκτονίες που είχε ξεκινήσει κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Υπάρχουν ΚΑΙ Έλληνες πρόσφυγες πολέμου σήμερα!
Το προσφυγικό φαινόμενο έχει επανεμφανιστεί στην περιοχή μας με αφορμή τους περιφερειακούς πολέμους στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ, αλλά και στην Ουκρανία. Το κοινό στην Ελλάδα είναι ενημερωμένο σε γενικές γραμμές για το φαινόμενο αυτό, ενώ υπάρχουν και κάποιες οργανώσεις εξειδικευμένες στην προσφορά βοήθειας στα θύματα των συρράξεων.
Αυτό όμως που είναι παντελώς άγνωστο, είναι το γεγονός ότι και σήμερα υπάρχουν Έλληνες πρόσφυγες από τις εμπόλεμες περιοχές του μετασοβιετικού κόσμου. Κανείς δεν ασχολείται μαζί τους και καμιά σοβαρή μέριμνα δεν έχει ληφθεί γι αυτούς. Αντιθέτως τα παιδιά τους πολλές φορές πέφτουν θύματα ρατσισμού, είτε από Ελλαδίτες είτε από μετανάστες β’ γενιάς, όπως πρόσφατα έγινε με την περίπτωση της Μαρίας Κουσίδου στις σχολές του ΟΑΕΔ. Να σημειώσουμε ότι στις ίδιες σχολές, λίγα χρόνια πριν είχε συμβεί άλλο ένα δραματικό περιστατικό με τον Δημήτρη Πατμανίδη (προσφυγόπουλο από το Σοχούμι)….
Με αφορμή την Διεθνή Ημέρα των Προσφύγων (5 Απριλίου) ας θυμηθούμε ένα παλαιότερο κείμενό μου που είχε δημοσιευτεί στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στις 5 Απριλίου 1997 με τον τίτλο «5 Απριλίου: Πανελλήνια Ημέρα Προσφύγων. Η Ελλάδα των Προσφύγων»
Οι ταυτότητες των πληθυσμών στο Βυζάντιο
