Σεμινάριο Ιστορίας 2011-2012

Σεμινάριο Ιστορίας για τη Μικρά Ασία και τους πρόσφυγες

Στις 4 Οκτωβρίου ξεκινά  το Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας που διοργανώνω για 4η χρονιά στο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» του Δήμου Κηφισιάς (7-9 μ.μ.) «Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου Κηφισιάς, Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού).  

Φέτος, κατά το Α’ μέρος, επικεντρώνεται στα ζητήματα που σχετίζονται με το ιστορικό μεταίχμιο του ’22 και τις συνέπειές του στην ελληνική κοινωνία.  

Τα υπό διαπραγμάτευση θέματα είναι τα εξής:

–4 Οκτωβρίου:   Βλάσης Αγτζίδης, ιστορικός :«Το διακύβευμα του ‘22»

–18 Οκτωβρίου:  Κυριάκος Μαρτάκης, ερευνητής, πρόεδρος της Ένωσης Μικρασιατών Ν. Ερυθραίας:«Πρόσφυγες του ’22 στη Νέα Ερυθραία-Κηφισιά.»  Παρέμβαση: Λία Βαλάτα-Τσιάμα, φιλόλογος

–1 Νοεμβρίου: Μενέλαος Χαραλαμπίδης, ιστορικός : «Η πολιτική συμπεριφορά των προσφύγων στις Ανατολικές συνοικίες της Αττικής (1930-1944). Aπό τους φανατικούς βενιζελικούς του Μεσοπολέμου στα εαμικά προπύργια της Κατοχής»

–15 Νοεμβρίου: Μιχάλης Βαρλάς, ιστορικός, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, «Μικρά Ασία και πρόσφυγες: Μύθοι και νοσταλγία»

–29 Νοεμβρίου:  Γιάννης Σκαλιδάκης, ιστορικός : «Συναντώντας τους Τούρκους ιστορικούς. Με αφορμή το αφιέρωμα της εφημ. ‘Δρόμος’» 

Advertisement

To διακύβευμα του ’22. Ένα αφιέρωμα στην «Ελευθεροτυπία»

Με τον τίτλο: «Πώς φτάσαμε στην Καταστροφή. Η Σμύρνη φλέγεται 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1922» η «Ελευθεροτυπία» του Σαββάτου (17 Σεπτεμβρίου 2011) φιλοξένησε ένα 4-σέλιδο επετειακό αφιέρωμα…

 

Πώς φτάσαμε στην Καταστροφή 

 

Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ δρος Ιστορίας 

Η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 υπήρξε το πραγματικό αλλά και συμβολικό τέλος μιας μεγάλης ιστορικής διαδικασίας, που συνδέθηκε με την οριστική είσοδο της Εγγύς Ανατολής στην εποχή των εθνών-κρατών.

Η αποχώρηση από το ιστορικό προσκήνιο της πολυεθνικής, ισλαμικής, προνεωτερικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν έγινε ειρηνικά και αναίμακτα. Συνδέθηκε κατ’ αρχάς με την κατάρρευση των εσωτερικών μεταρρυθμιστικών προσπαθειών, εξαιτίας της εμφάνισης ενός καινοφανούς μιλιταριστικού εθνικιστικού κινήματος, αυτού των Νεότουρκων.

Οι Νεότουρκοι επιχείρησαν να επιλύσουν το εθνικό πρόβλημα με την εξόντωση και τον αποκλεισμό των πολυάνθρωπων χριστιανικών κοινοτήτων και να μετατρέψουν βιαίως τους πολυεθνοτικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς σε εθνικά Τούρκους.

Μικρασιατική Καταστροφή: Εκδηλώσεις στο Ρέθυμνο (16/9), στην Κόρινθο (9/9) και στον Πειραιά (24/9)…

Την Παρασκευή, 16 Σεπτεμβρίου 2011, ο Σύλλογος Ρεθυμνίων Μικρασιατών διοργανώνει εκδήλωση με θέμα  “Μικρασιατική Καταστροφή: αιτίες και συνέπειες”, στην οποία θα είμαι ο βασικός εισηγητής.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Ωδείου (Βερνάδου 1, Παλιά πόλη). Έναρξη 20.30.

Ο σύλλογος ανακοίνωσε την εκδήλωση ως εξής:

Επίσης, μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση-Ημερίδα με θέμα «Η ελληνική, αρμενική, ασσυριακή Γενοκτονία»  έγινε στις 9 Σεπτεμβρίου στην Κόρινθο. Παρακάτω, το πρόγραμμα και χαρακτηριστικές φωτογραφίες: 

Φωτογραφίζοντας τον Αη Νικόλα στο Μανχάταν, στη σκιά των Δίδυμων Πύργων!

Το 1998 -τρία χρόνια πριν τη μοιραία επίθεση των εξτρεμιστών μουσουλμάνων–  βρέθηκα στη Νέα Υόρκη για ένα συνέδριο σχετικό με τη Γενοκτονία, που διοργάνωνε η Ομοσπονδία των Ποντιακών Συλλόγων ΗΠΑ-Καναδά. Στην παρέα μας ήταν ο ιστορικός Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, οι νομικοί Βενιαμίν Καρακωστάνογλου και Χαρά Γαλανού, ο ερευνητής Χάρης Τσιρκινίδης κ.ά.. 

Στη βόλτα που έκανα στο Μανχάταν, σε κάποιο διάλειμμα των εργασιών, μου προκάλεσε εντύπωση  το ελληνορθόδοξο εκκλησάκι του Αγίου  Νικολάου. Ήταν έντονη η αντίθεση που υπήρχε με τον περιβάλλοντα χώρο, την οποία θέλησα και να αποθανατίσω. Έτσι, μετά την κάθοδό μου από έναν από τους Δίδυμους (το Διεθνές Κέντρο Εμπορίου, του οποίου τον τελευταίο όροφο επισκέπτονταν όλοι  για να θαυμάσουν την εκπληκτική θέα) φωτογράφισα το εκκλησάκι με φόντο τους Δίδυμους Πύργους. Πρόθεσή μου ήταν να τονίσω την αντίθεση και την έλλειψη μέτρου. Ήταν ένας φωτογραφικός σχολιασμός για την υπεροχή του απλού και της ανθρώπινης διάστασης σε σχέση με την υπερβολή και το υπερμέγεθες, που παρήγαγε η κοινωνία της αγοράς στην πλέον έντονη λειτουργία της.

H Τhea Halo, θύμα του νεοελληνικού… συνωστισμού !!!

Στο περιοδικό ¨Έψιλον» της Ελευθεροτυπίας (29-5-2011) διαβάσαμε ένα αφιέρωμα  για το βιβλίο “Not even my name”  (“Ούτε  καν το όνομά μου) της Τhea Halo, ενδεικτικό του νεοελληνικού αρνητισμού (negationnisme) και της προκατειλημμένης στάσης, κρυμμένης πίσω από μια ηθικιστική φρασεολογία που βασίζεται στην εξίσωση του αίματος και υποκριτικά ενδύεται τον αντιεθνικιστικό μανδύα.

.

Παρούσα η παλιά μέθοδος της διαστρέβλωσης των σημασιών των όρων μέσω της εξαφάνισης του πλαισίου. Έτσι, η λέξη «συνωστισμός» που υπάρχει στην ελληνική έκδοση του βιβλίου της Halo, χρησιμοποιήθηκε από το συντάκτη του κείμενου (Δημήτρης Αγγελίδης) με τρόπο τέτοιο, ώστε να αιτιολογηθεί η αντίστοιχη χρήση του όρου από την κ. Ρεπούση. Το ίδιο το βιβλίο της Halo με απίστευτη ευκολία κατατάσσεται από τον συντάκτη στην «εθνικιστική εκδοχή της ιστορίας»… γιατί δεν αναφέρεται στη «Μεγάλη Ιδέα» και στα «εγκλήματα του ελληνικού στρατού κατά των τούρκων αμάχων»…

. 

Έτσι λοιπόν, για τους «αντιεθνικιστές» μας η Μνήμη για τη μοίρα των απόκληρων πληθυσμών -που αποφασίστηκε από το νεοτουρκικό μιλιταρισμό  στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα και μεθοδικά υλοποιήθηκε από το 1914–  καθορίζεται από την αυθαίρετη παραδοχή που βασίζεται στην φαντασίωση της ενιαίας μοίρας. Μιας «μοίρας» που ξεκινά από το ακρωτήριο  του Μαλέα και τελειώνει στα όρη του Καυκάσου. Τελικά οι αντιεθνικιστές μας αποδεικνύονται περισσότερο εθνικιστές στην εθνική τους πρόσληψη και από τους ίδιους τους Μεγαλοϊδεάτες εκείνης της εποχής!!!

 

Επίσης, για τον συντάκτη δεν υπάρχει καμιά Γενοκτονία στον Πόντο, ούτε στην υπόλοιπη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τα τραγικά γεγονότα θεωρούνται ανάλογα των αγριοτήτων που διέπραξε ο διαλυμένος ελληνικός στρατός κατά την οπισθοχώρηση του Αυγούστου του ’22... Ίσως η άποψη της τουρκικής Αριστεράς να λειτουργούσε ευεργετικά, προσφέροντας στους αρνητές μας εκείνα τα στοιχεία που τους λείπουν, ώστε να ανασυνθέσουν το ιστορικό παρελθόν χωρίς τη μυθοποιητική ματιά του νεοελληνικού pseudoαντιεθνικισμού – απολογητική εν τέλει των μεθόδων ομογενοποίησης που επέλεξε ο μιλιταριστικός τουρκικός εθνικισμός ...

.

Με αφορμή το αφιέρωμα, αλλά και την αναφορά του ονόματός μου στο κείμενο του Αγγελίδη (dangel@enet.gr), απέστειλα στο συντάκτη το εξής ηλ-μήνυμα στις 8 Ιουλίου (το οποίο φυσικά, νεοελληνικώ τω τρόπω, δεν απαντήθηκε):

.

Kύριε Αγγελίδη,

είναι αλήθεια ότι δεν αποφάσισα εύκολα να σας στείλω αυτό το μήνυμα μετά τον  τρόπο που παρουσιάσατε το βιβλίο της Θία Χάλο στις 29-5-2011, όπου αναφέρετε και μένα..

Βεβαίως κατανοώ ότι απαιτούνται ειδικές γλωσσολογικές σπουδές για να συνειδητοποιήσει κάποιος ότι κάθε όρος αποκτά σημασία αποκλειστικά και μόνο στο πλαίσιο μέσα στο οποίο χρησιμοποιείται. Ότι π.χ. η λέξη «συνωστισμός» δεν ορίζεται μονοσήμαντα, όπως ούτε και η λέξη «κατουρήθηκα» ή «τα έπαιξα» κ.λπ.