-«Οι αυγές του μινόρε»-τραγούδια της Μικράς Ασίας

Ιστορικός Σχολιασμός σε μια μουσική παραγωγή του Συλλόγου Μικρασιατών Ιωνίας

Ο σημαντικός αυτός σύλλογος -που ιδρύθηκε από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες του ’22 στην Ιωνία (το παλιό Αραπλί και Νέα Μαγνησία) του Δήμου Εχεδώρου στο νομό Θεσσαλονίκης-  δημιούργησε ένα διπλό CD με 29 τραγούδια, όπου περιέχεται απάνθισμα αυθεντικών τραγουδιών της παλιάς Ιωνίας. Η δική μου συμβολή συνίσταται στην κατάθεση του παρακάτω μικρού ιστορικού περιγράμματος:

-Ποιός θυμάται την Καταρίνα Μπλουμ;

Συνηγορία στον Γιώργο Κόκκινο

η ελευθερία της σκέψης είναι η ζωή της ψυχής!

Βολταίρος

Η άκριτη βία κατά προσώπων για τις απόψεις τους δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο. Η προσπάθεια διασυρμού και περιθωριοποίησης παράγεται συνήθως από κέντρα και κύκλους που έχουν άδηλα συμφέροντα και νοιώθουν να θίγονται και να αποκαλύπτονται οι επιδιώξεις τους. Η προσπάθεια να σιωπήσουν όσοι σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο βασίζεται εν πολλοίς στην απειλή  του διασυρμού και της συκοφαντίας. Έτσι διασπείρουν το φόβο στους πολίτες. Ο γράφων έχει υποστεί παλαιότερα την πολιτική αυτή, τόσο από τον «Ιό» της «Ελευθεροτυπίας», όσο και από την Ομάδα Χαραλαμπίδη-Φωτιάδη [κάποια στιγμή θα παρουσιαστούν αναλυτικά οι συγκεκριμένες επιθέσεις και οι οδυνηρές συνέπειές τους].

Τέτοιου τύπου συμπεριφορές υπέστη πρόσφατα ο  ιστορικός Γιώργος Κόκκινος από την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα«, όταν δέχτηκε μια απρόκλητη επίθεση, η οποία τον δαιμονοποιούσε. Χωρίς να δώσουν στον ίδιο τον Γιώργο Κόκκινο το δικαίωμα  ισότιμης απάντησης, χωρίς να δημοσιεύσουν τις επιστολές που τους εστάλησαν, συνέχισαν για δύο συνεχείς Κυριακές ((5-6-09 και 12-6-09) το ηθικό λυντσάρισμα.

Η επίθεση αυτή είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνη γιατί συνδυάζεται με την ανάδυση μιας φιλομεταξικής ολοκληρωτικής ιδεολογίας, που μορφοποιείται στο πρόσωπο της σύγχρονης ελλαδικής ακροδεξιάς. Η νέα αυτή ακροδεξιά ενδύεται τη λεοντή του «πατριώτη», κωδικοποιεί τις κατηγορίες κατά προσώπων και δημιουργεί τις νέες «μαύρες λίστες».

Αυτή η κατάσταση μας απειλεί όλους! Τόσο ως φυσικά πρόσωπα, όσο και ως φορείς απόψεων και κριτικής που ασκούμε κατά των διαφορετικών ιδεολογικά από μας. Γιατί, μπορεί να οικειοποιηθούν την κριτική μας  οι μαύρες αυτές δυνάμεις για να χρησιμοποιήσουν επιλεκτικά τα στοιχεία που τους συμφέρουν ως άλλοθι στις σκοτεινές επιδιώξεις τους. Γι αυτό η εμφάνιση τέτοιων φαινομένων, δημιουργεί επι πλέον καθήκοντα στήριξης των θιγόμενων από τους δημοκρατικούς πολίτες αυτού του τόπου…

Με αφορμή αυτή την επίθεση συνέταξα ένα κείμενο που απέστειλα στο «Πρώτο Θέμα», χωρίς όμως οι υπεύθυνοι να τη δημοσιεύσουν. Το κείμενο εστάλη στην εφημερίδα με προσωπική επιστολή προς τον ιδιοκτήτη της. Στη συνέχεια παρατίθενται α) η Επιστολή, β) το Κείμενο :