Λαζαρέτο Κέρκυρας: Ένας τόπος Μνήμης του εμφύλιου σπαραγμού

Στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας

Ένας από τους καλύτερους τρόπους να νοιώσει το ιστορικό γεγονός αυτός που ερευνά, είναι να επισκεφτεί τους συμβολικούς ή φυσικούς τόπους Μνήμης, όπου έλαβαν χώρα σημαντικά γεγονότα.  Η στάση αυτή αποτελεί μια προσωπική επιλογή, η οποία έως τώρα μου πρόσφερε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Νομίζω ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βιώσει ο μελετητής τη φρίκη του εμφύλιου σπαραγμού.

Advertisement

Μεταξύ Οκτωβριανής Επανάστασης και Ανατολικής Μεσογείου

–ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/10/2014: Διάλεξη στο Σεμινάριο Ιστορίας της Κηφισιάς του Μάριου Ευρυβιάδη με θέμα «Η γεωστρατηγική σημασία της Μεσογείου και  της Μέσης Ανατολής μεταπολεμικά»

–ΚΥΡΙΑΚΗ 26/10/2014: Αφιέρωμα 16 σελίδων για την Οκτωβριανή Επανάσταση στην «Κυρ. Ελευθεροτυπία»

περισσότερα:

H φωτογραφία μου επιστρέφει στο «Σημείο Μηδέν» στο Μανχάταν

Όταν το  1998   βρέθηκα στη Νέα Υόρκη για ένα συνέδριο σχετικό με τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής και εντυπωσιάστηκα από  την αντίθεση του μέτρου (Άγιος Νικόλαος) με τον γιγαντισμό (των δίδυμων πύργων), επιχείρησαν να αποτυπώσω την αντίθεση σε μια φωτογραφία.

Όταν, τότε -ξαπλώνοντας σχεδόν στο δάπεδο του πάρκινγκ που βρισκόταν μπροστά από την εκκλησία- αποτύπωσα με τον τρόπο μου την αντίθεση, ούτε καν περνούσε από το μυαλό ότι τρία χρόνια μετά η επίθεση των εξτρεμιστών μουσουλμάνων–  θα κατάστρεφε τα πάντα.

 

Οι γυναίκες του Κομπάνι (YPJ)

 —————————————————————————————–

Λέσβος , 17-20 Οκτωβρίου: Διεθνές Συνέδριο Λογοτεχνίας για το ρατσισμό

Ο Ρατσισμός στη Λογοτεχνία

 6^ο Διεθνές Συνέδριο Λογοτεχνίας,  Λέσβος , 17-20 Οκτωβρίου 2014

Το συνέδριο διοργανώνεται από το PEN CLUB  ΕΛΛΑΔΑΣ και τη  Γενική Γραμματεία Αιγαίου και  Νησιωτικής Πολιτικής  με τη συνδρομή του Δήμου Μυτιλήνης

Η δική μου εισήγηση την Κυριακή το πρωί θα έχει ως θέμα το ρατσισμό που βίωσαν οι Έλληνες της πρώην ΕΣΣΔ κατά την περίοδο των σταλινικών διώξεων μέσα από το βιβλίο του Γιάννη Παρασκευόπουλου με τίτλο  «Τι θα πούμε στο σύντροφο Στάλιν. Η εξομολόγηση ενός ελληνοποντίου»…                

Στο συνέδριο συμμετέχουν συγγραφείς και καθηγητές από 16 χώρες (Αγγλία, Αλβανία, Αυστραλία,  Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρο, Ισπανία, Ισραήλ, Κόσσοβο, Μπενίν, Μαρόκο, Ουκρανία,  Πολωνία, Ρωσία, Τυνησία, FYROM).

-Η επάνασταση του 1866 στην Κρήτη ενάντια στην οθωμανική απολυταρχία

Στις κρητικές επαναστάσεις ήταν αφιερωμένες οι σελίδες ιστορίας της ‘Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» (12-10-2014) μ ετη συμβολή του ιστορικού Γιάννη Χρονόπουλου….

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ

ΚΡΗΤΗ: Οι επαναστάσεις και η σημασία τους

Από την πρώτη αποβίβαση των Οθωμανών (1645) στο νησί, ξεκίνησε
η διαδικασία του εξισλαμισμού.
Στο πέρασμα των χρόνων, οι μουσουλμάνοι στρέφονταν
ενάντια στους Χριστιανούς και
η καταπίεση οδήγησε στο ξέσπασμα
επαναστατικών κινημάτων

Η εξέγερση του 1866 των Ελλήνων της Κρήτης, που διήρκεσε τρία χρόνια, είναι μία από τις πολλές εξεγέρσεις που συνέβησαν στο νησί από την εποχή της οθωμανικής κατάκτησης. Η συγκεκριμένη επανάσταση όμως παρουσιάζει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον, γιατί συμβαίνει σε μια εποχή που κάτι είχε αρχίσει να αλλάζει προς το καλύτερο στην απολυταρχική Αυτοκρατορία.

Επαναστάτες το 1866 (εφημ. «Πατρίς»)

Το 1856 είχε ολοκληρωθεί με το Χαττ-ι-Χουμαγιούν μια μεταρρυθμιστική περίοδος που έμεινε γνωστή ως Τανζιμάτ. Το Χαττ-ι-Χουμαγιούν (Διάταγμα Εφαρμογής των Μεταρρυθμίσεων) επιχειρούσε να εξαλείψει τις διακρίσεις εις βάρος των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων, να βάλει κανόνες στη διοίκηση και να περιορίσει την αυθαιρεσία των μουσουλμάνων. Ομως, απ’ ό,τι φαίνεται, οι μεταρρυθμίσεις επηρέασαν θετικά μόνο τα κέντρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην περιφέρεια, η κατάσταση δεν φαίνεται να παρουσίασε σημαντική βελτίωση.

Ο κυρ-Παντελής, ο σταλινισμός και μια (ανεπίκαιρη) συζήτηση

Εμέν λένε με Παπαδόπουλε

φιλελεύθερε κυρ-Παντελή

κι ατοί λένε με «τσουβάλ’ εύκαιρον,

σο ποδάρ’ πα να στεκ’ς ‘κι πορείς»

Δηλαδή:

Εμένα με λένε Παπαδόπουλε,

φιλελεύθερε κυρ-Παντελή

και αυτοί με λεν «σακί άδειο,

που στα πόδια να στέκεσαι δεν μπορείς «

——————————————-

Σε μια από τις πολύ ενδιαφέρουσες ηλεκτρονικές σελίδες που σχετίζονται με τη νιότη μας, πρότεινα στους συμμετέχοντες να ακούσουν το τραγούδι «Εμέν λένε με Παπαδόπουλε…» σε πολύ καλή εκτέλεση  από τον Γιάννη Τσανάκαλη με την εξής εισαγωγή: «…γραμμένο στη δεκαετία του ΄30, μέρος μιας ελληνικής σταλινικής οπερέτας, γραμμένης από τον Θεόδωρο Κανονίδη στο Σοχούμι. Το τραγούδι το τραγουδούν οι αντιδραστικοί που θέλουν να φύγουν για την καπιταλιστική Ελλάδα.» 

Στη συνέχεια ακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που την παραθέτω, χωρίς βέβαια τα ονόματα των συζητητών πλην του δικού μου (επί του οποίου έχω τον απόλυτο έλεγχο!!!)

 «ελληνικής σταλινικής οπερέτας»
τι σημαίνει αυτό;

Βρετανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης για Εβραίους στην Κύπρο

Ένα από τα πλέον άγνωστα θέματα που σχετίζεται με την ιστορία των Εβραίων, την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, την Κύπρο και τη βρετανική αποικιοκρατία, είναι αυτό που αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις σελίδες Ιστορίας της Κυριακάτικη Ελευθεροτυπίας στις 28 Σεπτεμβρίου 2014. Με τη συνεργασία της ιστορικού Βασιλικής Σελιώτη… 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΠΑΤΡΙΣΜΟ, ΣΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΕΒΡΑΙΟΙ Στο δρόμο για την Παλαιστίνη

Η διαρκής ένταση στην Παλαιστίνη μεταξύ Εβραίων και Αράβων φέρνει διαρκώς στο προσκήνιο ζητήματα ιστορίας που σχετίζονται με τη διαμόρφωση αυτής της συγκρουσιακής σχέσης.

Εικόνα του στρατοπέδου με τους Εβραίους κρατούμενους.

Η ανάγκη καλύτερης ιστορικής εποπτείας προκύπτει και από το γεγονός ότι η σύγκρουση αυτή δρομολογεί, όπως φαίνεται, μια μεγαλύτερης έκτασης ρήξη, που θυμίζει λίγο ή πολύ την αλήστου μνήμης θεωρία του Χάντιγκντον. Η αφύπνιση του ακραίου Ισλάμ και του τζιχαντισμού που ιστορικά βαρύνεται με σφαγές και Γενοκτονίες των «απίστων, οφείλεται -εκτός από την παρέμβαση, ίσως και την υποκίνηση, των Δυτικών χωρών- και στη διαιώνιση του Μεσανατολικού προβλήματος.

Η εβραϊκή «Μεγάλη Ιδέα» 

20 χρόνια μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων: Μια αποτίμηση…

Το κείμενο γράφτηκε τον Φεβρουάριο, αλλά δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο στην εφημερίδα ‘Εύξεινος Πόντος».  Είναι μια απόπειρα αποτίμησης ενός πολύ σημαντικού ιστορικού γεγονότος, που άνοιξε το δρόμο στις προσφυγικές ομάδες. Παρόλες τις ελλείψεις, τη μερικότητα και τα προβλήματα που είχε η προσπάθεια, υπήρξε μια τομή στη ιστορία της νεοελληνικής ιδεολογίας. Η ανατροπή που έφερε στην κατεστημένη αντίληψη διατηρείται έως σήμερα στο πρόσωπο των Αρνητών της Γενοκτονίας, όπως και διάφορων αγνωστικιστών και γκρινιάρηδων, που τελευταία αυγαταίνουν…

 Είκοσι χρόνια μετά την αναγνώριση:

Μια αποτίμηση

Του Βλάση Αγτζίδη (*)

Είκοσι χρόνια μετά την αναγνώριση από τη Βουλή των Ελλήνων της Γενοκτονίας στον μικρασιατικό Πόντο (και την καθιέρωση ως Ημέρας Μνήμης της 19ης Μαίου) και 15 χρόνια μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας στο σύνολο της Μικράς Ασίας (και την καθιέρωση ως Ημέρας Μνήμης της 14ης Σεπτεμβρίου), οι μόνοι που υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη εκδοχή της Ιστορίας είναι κάποιοι λίγοι προσφυγικής καταγωγής ιστορικοί.

Η συντριπτική κοινότητα των επιστημόνων ιστορικών αγνοεί εντελώς αυτά τα ιστορικά γεγονότα ή κρατά μια επιφυλακτική στάση, ενώ αναπτύσσεται και η τάση της δημόσιας αμφισβήτησης.

Ένας «Πόντιος» στην ΓΑΚ-Art

Με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση των Γενικών Αρχείων του Κράτους (ΓΑΚ, Νέο Ψυχικό) πραγματοποιήθηκε μια εικαστική έκθεση με τίτλο  ΓΑΚ-Art, που θα διαρκέσει έως τις 24 Οκτωβρίου.

Σημαντικοί  σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες, 31 τον αριθμό,  εμπνεύστηκαν από τα αρχεία και δημιούργησαν έργα ειδικά για την επέτειο. Μεταξύ τους και αγαπημένος μας ζωγράφος Σωτήρης Σόρογκας!

Το έργο όμως που μας έκλεψε (για δύο λόγους) την καρδιά -ανάμεσα σε πολλά άλλα εκλεκτά έργα- ήταν το έργο του Στέφανου Ζαννή που έφερε τον τίτλο «Σελίδες βιβλίου-το ταξίδι το μακρύ». Είναι ένα σύνθετο έργο, πρωτοποριακό, υλοποιημένο με τη μορφή ενός μεγάλου βιβλίου που μπορείς να αγγίξεις και να ξεφυλλίσεις. Έργο εμπνευσμένο από την οδύσσεια της οικογένειας της γιαγιάς του: Αμισός, Μεσόβουνο, Νέα Ιωνία…