Aς μιλήσουμε ανοιχτά για τη Γενοκτονία: ένα κείμενο του Δρόμου

Aς μιλήσουμε ανοιχτά για τη Γενοκτονία

Μια ανάλυση με αφορμή την  Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Του Βλάση Αγτζίδη

Η χρονική περίοδος 1908 (Κίνημα Νεοτούρκων) έως το 1923 (Συνθήκη της Λωζάννης) είναι ένα μοναδικό σημείο στην ιστορία της περιοχής μας και της ευρύτερης Εγγύς Ανατολής. Ένα σημείο οριστικής μετάβασης στη
νεωτερικότητα. Δηλαδή στην αποχώρηση όλων των παλιών προνεωτερικών μορφών και στην αποδιάλυση των αντίστοιχων κρατικών μορφών, όπως ήταν η θρησκευτικής δομής και ιδεολογίας Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η εποχή του διάδοχου έθνους-κράτους όμως δεν θα γίνει μέσα σε αντίστοιχες με τις αρχές του 19ου αιώνα συνθήκες, όταν κυριαρχούσε και διαμόρφωνε τα ανερχόμενα στερεότυπα ο ουμανισμός του γαλλικού διαφωτισμού. Στις αρχές του 20ού αιώνα, το ιδεολογικό περιβάλλον θα το επηρεάζει καθοριστικά ο γερμανικός ρομαντισμός και οι φυλετικές αντιλήψεις.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θα εμφανιστεί ένα εθνικιστικό κίνημα, το Νεοτουρκικό, που δεν θα έλκει την προέλευσή του από αστικά στρώματα, όπως ήταν η έως τότε παράδοση του εθνικισμού, αλλά από τον σκληρό μιλιταριστικό πυρήνα και τη γραφειοκρατία μιας εξουσίας που αποσαθρωνόταν.

Η απόφαση για τις γενοκτονίες

Kάνοντας «κακές» παρέες!!!!!!

Η «υπερευαίσθητη» Google Chrome

ΚΙΛΚΙΣ 1913: Η μάχη που έκρινε τη μοίρα της Μακεδονίας

Στις ιστορικές σελίδες της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας (23 Ιουνίου 1913) επιμελήθηκα ενός αφιερώματος για τη Μάχη του Κιλκίς και τον 2ο Βαλκανικό Πόλεμο.  

Στο αφιέρωμα συμμετείχε η Νατάσα Μποζίνη και ο Θανάσης Βαφειάδης.  Στο δικό μου κείμενο που παρατίθεται αμέσως μετά, περιγράφεται το ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο που οδήγησε στους Βαλκανικούς πολέμους.  Δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο «Η χριστιανική συμμαχία«. Μετά από το δικό μου παρατίθενται τα πολύ σημαντικά κείμενα της Μποζίνη και του Βαφειάδη: 

Η μάχη που έκρινε τη μοίρα της Μακεδονίας

 Κιλκίς 1913

 Του Βλάση Αγτζίδη (*)

    Η δεύτερη φάση της πολεμικής σύγκρουσης στα ευρωπαϊκά ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  θα αρχίσει στις 16 Ιουνίου 1913 και θα περατωθεί στις 18 Ιουλίου. Το μέτωπο των βαλκανικών  χριστιανικών κρατών, που είχε κατανικήσει τα νεοτουρκικά στρατεύματα  είχε διαρραγεί και οι παλιοί σύμμαχοι συγκρούστηκαν μεταξύ τους για την τελική μορφή που θα είχε η εδαφική επικράτεια που θα καταχύρωναν υπέρ τους. Η Βουλγαρία θα επιχειρήσει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της επιτιθέμενη κατά των Ελλήνων και των Σέρβων για να δεχτεί τελικά την επίθεση και της Ρουμανίας αλλά και της ηττημένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

     Η μάχη του Κιλκίς-Λαχανά, υπήρξε το κομβικό σημείο στην εξέλιξη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου. Έθεσε εκτός μάχης το μεγαλύτερο Βαλκάνιο ανταγωνιστή και επιβεβαίωσε οριστικά την ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας στην Ελλάδα. 

Το ιστορικό μεταίχμιο  

Συνέντευξη του Ali Sait Çetinoğlu

 Σήμερα, Παρασκευή   21/6, 20:00 στο φεστιβάλ που διοργανώνει η ΚΟΕ με τον τίτλο «Resistance 2013« θα χαιρετήσει ο προοδευτικός διανοούμενος και ακαδημαϊκός από Τουρκία Ali Sait Çetinoğlu στο πλαίσιο της κεντρικής ομιλίας των  Αλέξη Τσίπρα, προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και του Hamma Hammami, επικεφαλής του Λαϊκού Μετώπου της Τυνησίας. Η έναρξη του «Resistance 2013″ θα είναι αφιερωμένη στα νέα κινήματα που εμφανίστηκαν στον αραβικό κόσμο, αλλά και στην Τουρκία.

Στη συνέχεια παρουσιάζω μια συνέντευξη που πήρα από τον Ali Sait Çetinoğlu με αφορμή την επέτειο της Γενοκτονίας στον Πόντο. Τμήμα αυτής της συνέντευξης φιλοξενήθηκε στα «ανθρώπινα» του Γιώργου Κιούση στην «Ελευθεροτυπία», ενώ ολόκληρη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εύξεινος Πόντος».

——————-

Β.Α. –Πιστεύετε ότι η εθνική εκκαθάριση στον Πόντο, αλλά και στην υπόλοιπη Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη, μπορεί να χαρακτηριστεί Γενοκτονία; 

 S.T.-Oι πρακτικές που εφαρμόστηκαν στις αναφερόμενες περιοχές αρχικά από το Κομιτάτο «Eνωση και Πρόοδος» (Κίνημα Νεότουρκων) διαθέτουν όλα τα αναφερόμενα χαρακτηριστικά της νομοθεσίας του O.H.E. για την διάπραξη της γενοκτονίας. H πρώτη πρόβα της γενοκτονίας έγινε κατά των Aρμενίων το 1909 στην Kιλικία παρ’ όλο που οι Aρμένιοι υποστήριξαν τους Nεότουρκους και δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τις σφαγές που εκτελέστηκαν από τους Nεότουρκους. Oι Aρμένιοι πολέμησαν στα Oθωμανικά στρατεύματα με ηρωισμό στους Bαλκανικούς πολέμους υπό την ηγεσία Tούρκων αξιωματικών αποδεικνύοντας την αφοσίωση τους στο κράτος που ήταν υπήκοοι.

To τουρκικό αίνιγμα

Ένα κείμενό μου για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία  δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 9 Ιουνίου 2013:  http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/06/2013&id=368739

Το παραθέτω: 

Tο τουρκικό αίνιγμα

Η πρωτοφανής εξέγερση της νεολαίας στην Τουρκία φαίνεται ότι δημιουργεί αμηχανία στους αναλυτές λόγω της πολυπλοκότητας της τουρκικής κοινωνίας και της έλλειψης αντίστοιχης έκφρασής της. Οι πρώτες διαμαρτυρίες ενάντια στη μεγαλομανία και τον αυταρχισμό του Ερντογάν ξεκίνησαν όπως φαίνεται από αριστερούς αντικεμαλικούς, αναρχικούς και οικολόγους ως αντίδραση στα μεγαλομανή σχέδια ανάπλασης του πάρκου Γκεζί της πλατείας Ταξίμ, για να υιοθετηθούν στη συνέχεια από τους οπαδούς του κεμαλισμού, αλλά και από τους ακροδεξιούς Γκρίζους Λύκους.  Η «τουρκική άνοιξη» είναι η πιο παράξενη εξέγερση στον ισλαμικό κόσμο. Μαζί με τους αριστερούς, δημοκράτες και αντιολοκληρωτικούς πολίτες εξεγείρονται και οι εθνικιστές. Οι ερμηνείες είναι πολλές και οι περισσότερες βασίζονται στην εμπειρία των αντίστοιχων κινημάτων του ισλαμικού κόσμου. Όμως αυτή η εμπειρία δεν είναι αρκετή για να κατανοηθεί η τουρκική περίπτωση. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η νεολαία αντιδρά στην θεοκρατική επιλογή. Όμως η νεολαία αυτή προέρχεται από μια βαθύτατα «θρησκευόμενη» και ιδεοληπτική κοινωνία, στην οποία κυριαρχεί η λατρεία του Μουσταφά Κεμάλ, του Ατατούρκ, δηλαδή το γεννήτορα του τουρκικού έθνους. Η λατρεία του Ατατούρκ, που μόνο στη Βόρεια Κορέα υπάρχει ένα αντίστοιχο φαινόμενο, διαμορφώνει μια κοινωνία διαφορετική από αυτές που γνωρίζουμε. Η μοναδική αμφισβήτηση αυτής της κοσμικής θεοκρατίας ήρθε από το χώρο των μετριοπαθών ισλαμιστών που σήμερα εκφράζει ο Ερντογάν.

Παρουσιάζοντας τον «Χουρμούζη», ένα βιβλίο του Κώστα Βαλέτα

Παρουσίαση του βιβλίου 

Τη Δευτέρα 4 Ιουνίου παρουσιάστηκε στο βιβλιοπωλείο  «Free Thinking Zone»  (Σκουφά 64 και Γριβαίων, Αθήνα)  το βιβλίο του Κώστα Βαλέτα.  Στη παρουσίαση εκτός μένα, συμμετείχε επίσης  η  συγγραφέας Λήδα Ιστικοπούλου, η οποία αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο  θεατρικό έργο του Χουρμούζη, ενώ ο γνωστός ηθοποιός Τάκης Χρυσικάκος διάβασε αποσπάσματα από το έργο  του μεγάλου συγγραφέα  Χαρτοπαίκτης. Την ευθύνη της οργάνωσης της εκδήλωσης είχε η Ντ. Βακιρτζή.

Πολύπλευρη και παραγνωρισμένη  προσωπικότητα ο Μιχαήλ  Χουρμούζης.  Τον Μάη του 1821 εγκαταλείπει τη γενέτειρα του Κωνσταντινούπολη  για να αγωνιστεί στην επαναστατημένη Ελλάδα. Θα διακριθεί στα πεδία των μαχών και το 1834 θα γίνει αξιωματικός του στρατού. Αργότερα το 1844 ως αστυνομικός θα πολεμήσει τη ληστοκρατία ενώ στη συνέχεια θα διακριθεί στο πολιτικό στίβο και θα φθάσει μέχρι τη θέση του Αντιπροέδρου της βουλής το 1854. Ως πολιτικός θα αγωνιστεί για την εφαρμογή των νόμων και θα πολεμήσει τη διαφθορά. Θα στιγματίσει τη Βαυαροκρατία αλλά και τον πιθηκίστικο μιμητισμό ξενόφερτων και νεοπλουτίστικων  ηθών.

Αντι-μνήμη και αμφισβήτηση

Την Κυριακή 2 Ιουνίου, η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε δύο κείμενα (ένα δικό μου και ένα του κ. Χριστόπουλου) για το ζήτημα της ποινικοποίησης της Άρνησης της Γενοκτονίας, με αφορμή τον αντιρατσιστικό νόμο.  

Το άρθρο του κ Δημητρη Χριστοπουλου  είχε ως τίτλο:» Ο πραγματικός αντιρατσισμός»  ενώ το δικό μου «Αντι-μνήμη και αμφισβήτηση«. Το παραθέτω στη συνέχεια:

 

Αντι-μνήμη και αμφισβήτηση

Το πρόσφατο θέμα σχετικά με την ποινικοποίηση της άρνησης των αναγνωρισμένων από το ελληνικό κράτος γενοκτονιών (Εβραίων, Αρμενίων, Ποντίων, Μικρασιατών) έφερε στην επιφάνεια ένα καλά κρυμμένο μυστικό, τεχνηέντως απωθημένο, που βρισκόταν όμως στην ίδια τη βάση πάνω στην οποία συγκροτήθηκε οριστικά μετά το 1922 η σύγχρονη ελλαδική κοινωνία. Οι ελληνικές ελίτ (κυβερνητικές αλλά και της Αριστεράς) επέλεξαν να απωθήσουν τα ζητήματα αυτά για πολλές δεκαετίες.