Η εκδίκηση των «αυτοχθόνων»

Το παρακάτω κείμενο γραφτηκε την περίοδο της σκληρής ιδεολογικής σύγκρουσης που έγινε με αφορμή το βιβλίο της Στ’ δημοτικού που είχε συγγράψει η Μ. Ρεπούση. Είχε δημοσιευτεί στον Π&Α…. Νομίζω ότι παραμένει επίκαιρο!

      •Η σύγκρουση των αυτοχθόνων με τους ετερόχθονες, δηλαδή των ντόπιων με τους πρόσφυγες, ταλαιπώρησε τη μετεπαναστατική Ελλάδα για είκοσι περίπου χρόνια. Από το 1830 έως το 1850, οι ετερόχθονες θα δεχτούν μια αλύπητη επίθεση από τους αυτόχθονες, που θα φτάσει μέχρι και απολύσεις από το δημόσιο. Στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης θα απολυθεί και ο κωνσταντινουπολίτης Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος, του οποίου ο πατέρας –για λόγους αντεκδίκησης- είχε δολοφονηθεί από τους Οθωμανούς. Το 10% του τότε ελληνικού πληθυσμού, που αντιπροσώπευαν οι «ετερόχθονες», θα υποταχθεί, θα αλλοτριωθεί και θα αποδεχτεί την κατάκτηση της εξουσίας στο νεαρό κράτος από τα παραδοσιακά ηγετικά στρώματα της Παλαιάς Ελλάδας, των κοτζαμπάσηδων και των προεστών.

       •Από τότε μέχρι σήμερα, η μεγάλη κληρονομιάτης ιδεολογικής απόρριψης, του ρατσισμού κατά των ετεροχθόνων και της υποτίμησης των εξωελλαδικών Ελλήνων, καλά κρατεί.

Advertisement

Επιτρέπεται η Λογοκλοπή;

Άλλη μια διαφωνία με τον Κωσταντίνο Φωτιάδη

Η λογοκλοπή θεωρείται ως η κλοπή της πνευματικής ιδιοκτησίας. Λογοκλοπή αποτελεί η οικειοποίηση ενός έργου, μιας ιδέας, μιας εικόνας, κλπ χωρίς να γίνεται σχετική αναφορά στο δημιουργό, άσχετα αν υπάρχει ή όχι πρόθεση.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ως λογοκλοπή θεωρούνται οι παρακάτω περιπτώσεις:

• Αντιγραφή και επικόλληση κειμένου από έντυπη ή ηλεκτρονική πηγή, χωρίς χρήση εισαγωγικών και χωρίς παράθεση της πηγής
• Αντιγραφή και επικόλληση κειμένου με χρήση εισαγωγικών, αλλά χωρίς παράθεση της πηγής
• Οικειοποίηση ιδέας ή παράφραση κειμένου, χωρίς παράθεση της πηγής
• Μετάφραση και οικειοποίηση ξενόγλωσσου κειμένου, χωρίς παράθεση της πηγής
• Χρήση εικόνων, φωτογραφιών, κλπ από το Διαδίκτυο, χωρίς παράθεση της πηγή

 Γιατί όμως τα αναφέρω όλα αυτά; 

Μετά από την εκπομπή του Βασίλη Βασιλικού στην ΕΡΤ-3, ένας φίλος με ειδοποίησε ότι σε ένα φιλομοναρχικό μπλογκ ένας σχολιαστής αναφέρθηκε στο πρόσωπό μου, με τον τρόπο των «Επιστράτων», με αφορμή τη «σύγκρουσή » μου με τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Έκπληκτος είδα ότι σε αφιέρωμα για τη Γενοκτονία των Ποντίων  υπήρχε ένα αναδημοσιευμένο ανώνυμο κείμενο, του οποίου το μεγαλύτερο μέρος ήταν δικό μου. Αυτούσιο κείμενο δικό μου, όπου ακόμα και τα λάθη που είχε από την αρχή είχαν παραμείνει αδιόρθωτα.  Στο τέλος έδινε την πηγή του κειμένου:   http://www.pontos-genoktonia.gr/textsDetails.php?textsid=6 

Χρησιμοποιώντας λοιπόν τον σύνδεσμο βρέθηκα -ω του θαύματος!!!- στο ιστολόγιο του γνωστού ιστορικού Κωσταντίνου Φωτιάδη.  

Η «Δίκη των Εξ»: Αντιπαραθέσεις στην Ερτ-3 με τον αντεισαγγελέα Ν. Τσάγγα

Το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι…

Η «Δίκη των Εξ¨ και η επιτυχημένη προσπάθεια κάποιων κύκλων εντός του Άρειου Πάγου να ακυρώσουν την καταδικαστική απόφαση του Νοεμβρίου του ’22 με την οποία κρίθηκαν ένοχοι εθνικής προδοσίας και εκτελέστηκαν οι έξη πρωταίτιοι από τους πολλούς ενόχους της Μικρασιατικής Καταστροφής, απασχόλησε σε μεγάλο βαθμό τη δημόσια συζήτηση τα τελευταία χρόνια. Έτσι, εν μέσω δημοκρατίας έγινε κάτι που δεν είχαν τολμήσει να κάνουν ούτε οι δύο στρατιωτικές χούντες (Μεταξά και Απριλιανών)….

Την εισήγησή του ο Νίκος Τσάγγας την εξέδωσε σε βιβλίο, το οποίο παρουσιάζεται το Σάββατο (19 Μαϊου) στην εκπομπή του Βασίλη Βασιλικού στην Ερτ-3, στις 12 το μεσημέρι και θα επαναληφθεί η προβολή στις 1.00 το βράδυ.  Η παρουσίαση θα δώσει την ευκαιρία για μια αποκαλυπτική συζήτηση μεταξύ εμού, του  Ν. Τσάγγα και του Β. Βασιλικού.

Νομίζω ότι θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτή η εκπομπή….. τουλάχιστον για τους φιλίστορες!

«Smyrna delenda est» : Aναζητώντας τις σταθερές της κυρίαρχης νεοελληνικής ιδεολογίας –

 Έκθεση Βιβλίου/Πεδίο Άρεως 16-5-2012

.

Η καταστροφή τηs Σμύρνης το Σεπτέμβρη του ’22 υπήρξε το συμβολικό, αλλά και πραγματικό τέλος της ιστορικής περιόδου που άρχισε με το πραξικόπημα των Νεότουρκων (1908) και σφραγίστηκε με την απόβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα του Πόντου (19 Μαϊου 1919) και τον ελληνικό Διχασμό.

.

Μιας περιόδου που καθόρισε για πάντα την ιστορία της περιοχής μας και οδήγησε στη μετεξέλιξη του πολυεθνικού οθωμανικού χώρου  σε μονοεθνικό έδαφος. Ο μηχανισμός αυτού του μετασχηματισμού υπήρξαν οι Γενοκτονίες των χριστιανικών λαών, Ελλήνων (Ποντίων Ιώνων, Ανατολικοθρακών κ.ά.), Αρμενίων, Ασσυροχαλδαίων.

.

Στη συνέχεια, η τραυματική εμπειρία των προσφύγων στην Ελλάδα θα εξοβελιστεί από τη δημόσια αναπαράσταση της εθνικής ιστορίας, οι πρόσφυγες θα αντιμετωπιστούν εργαλειακά τόσο από τις δυνάμεις της εξουσίας, όσο και απ’ αυτές της όποιας αντιπολίτευσης.

.

Μόλις στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 η προσφυγική Μνήμη θα διεκδικήσει χώρο στο κοινό εθνικό συλλογικό αφήγημα.

.

Σ’ αυτές τις Σιωπές και στους μηχανισμούς εξόντωσης της προσφυγικής Μνήμης είναι αφιερωμένη η εκδήλωση στην Έκθεση Βιβλίου:

.

Την Τετάρτη 16 Μαϊου (19.30-22.00), στο χώρο εκδηλώσεων της Έκθεσης Βιβλίου (Πεδίον Άρεως-Αθήνα) θα γίνει η εκδήλωση με τίτλο: «Η καταστροφή της Σμύρνης στην κυρίαρχη νεοελληνική ιδεολογία«.

.

Αντικείμενο του προβληματισμού θα αποτελέσουν τα ερωτήματα που αφορούν:

.

–την παράδοξη συνάφεια των θέσεων πολύ διαφορετικών πολιτικών χώρων, που καλύπτουν το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος,

–τους κυρίαρχους μηχανισμούς επιλογής των «χρήσιμων» στοιχείων για τις ιδεολογικές κατασκευές και τις δημόσιες αναπαραστάσεις,

–την αντιμετώπιση της προσφυγικής Μνήμης και της προσπάθειας αναμνημόνευσης της τραυματικής εμπειρίας.

.

Η ζωή συνεχίζεται… και μετά τις εκλογές

[…]

1) Την Τρίτη 8 Μαϊου 2012 η ιστορικός Bασιλική Λάζου, παρουσιάζει το θέμα “Συμμοριόπληκτοι”: Οι εσωτερικοί πρόσφυγες του Εμφυλίου, στο πλαίσιο του Σεμιναρίου Ιστορίας που διοργανώνεται στο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» του Δήμου Κηφισιάς (7-9 μ.μ.) «Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου Κηφισιάς, Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού).

Τα υπόλοιπα θέματα του Σεμιναρίου είναι:

–22 Μαϊου, “στρογγυλό τραπέζι” με θέμα: “Η επανάσταση των μπολσεβίκων, οι μετεπαναστατικές εξελίξεις και ο σοβιετικός Μεσοπόλεμος”. Συμμετέχουν: Κώστας Παλούκης, ιστορικός, Χρήστος Κεφαλής εκδοτική ομάδα του περ.“Μαρξιστική Σκέψη”, Βλάσης Αγτζίδης, ιστορικός. Έχει κληθεί και ο ιστορικός Αναστάσιος Γκίκας, από το Τμήμα Ιστορίας του ΚΚΕ……..

–5 Ιουνίου, αφιέρωμα στις σταλινικές διώξεις.

Βασίλης Τσενκελίδης, ιστορικός :«Ιστορικό περίγραμμα»,

Όλγα Σεβαστίδου, κοινωνική ανθρωπολόγος: «Η Μνήμη των σταλινικών διώξεων (1937-1949) στις αφηγήσεις ζωής των Ποντίων της ΕΣΣΔ»

Περισσότερες πληροφορίες: https://kars1918.wordpress.com/2011/09/26/2011-2012-2/

Και πάλι για το σταλινισμό, τις διώξεις και την Αριστερά

Το παρακάτω κείμενο με τίτλο «Και πάλι περί σταλινισμού, διώξεων, Ποντίων, και Αριστεράς», δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εύξεινος Πόντος», αριθμ. φ. 182, Μάρτιος 2012,   σελ. 8,9. Αφορμή υπήρξε η δημοσίευση στο προηγούμενο φύλλο της ίδιας εφημερίδας ενός προβοκατόρικου-συκοφαντικού άρθρου ενός μέλους του ΚΚΕ κατά των Ποντίων της πρώην ΕΣΣΔ. Στο επίμαχο αυτό κείμενο αναπαραγόταν η πλαστογραφημένη θέση που πρωτοδιατύπωσε ατεκμηρίωτα ο Ι. Χονδροματίδης και απορρίφθηκε πανηγυρικώς μετά από σχετική έρευνα. Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι κάποια μέλη του ΚΚΕ, προσπαθώντας να ωραιοποιήσουν κάθε στιγμή του σοβιετικού παρελθόντος βασίζονται και αναπαράγουν χωρίς αιδώ ακόμα και τα μεγαλύτερα νεοναζιστικά ψεύδη. Το δημοσιευμένο κείμενο είναι το εξής:  

«Από τότε που ο Στάλιν έγινε Γενικός Γραμματέας του Κόμματος,
συγκέντρωσε στα χέρια μία τεράστια δύναμη. Δεν είμαι εντελώς βέβαιος
πως κατορθώνει πάντοτε να χρησιμοποιεί τη δύναμη αυτή
με αρκετή σύνεση….  Γι’ αυτό, προτείνω στους
συντρόφους να βρούν ένα μέσο να βάλουν στη
θέση του κάποιον άλλο, ο οποίος σχετικά με τον Στάλιν
να έχει τούτο το χαρακτηριστικό, να είναι πιό
υπομονετικός, πιο ειλκρινής και πιο ευγενικός
απέναντι στους συντρόφους και να είναι λιγότερο δύστροπος.»

[Από την «Πολιτική Διαθήκη» του Β.Ι.Λένιν, που συντάχθηκε στο διάστημα
Δεκέμβρης του ‘22-Γενάρης του ’23 και πρωτοδημοσιεύτηκε στην
Komsomolkayia Parvda («Νεολαιίστικη Αλήθεια»), 13 Μαϊου 1956].

Ένα από τα θεωρητικά ζητήματα που φαίνονται ανεξάντλητα στη ενδοελλαδική μας αναζήτηση είναι αυτό του σταλινισμού:
–Είτε ως αμφισβήτηση της ύπαρξης μιας ιδιαίτερης απολυταρχικής πολιτικής διαχείρισης της σοβιετικής εξουσίας, που βασιζόταν στην περιθωριοποίηση του εργατικού ελέγχου και στην καταξίωση μιας νέας κυρίαρχης τάξης γραφειοκρατών που εξασφάλιζε μέσω της γενικευμένης τρομοκρατίας τη συλλογική της ιδιοκτησία επί των μέσων παραγωγής,
–είτε για το ιστορικό γεγονός των σταλινικών διώξεων με τη σύγκρουση με τους πλέον ημιμαθείς και ιδεοληπτικούς. Ενώ την πρώτη περίπτωση η συζήτηση έχει κάποια ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, εφόσον η διαπραγμάτευση αφορά θεωρητικά ζητήματα πολιτικής οικονομίας, στη δεύτερη περίπτωση έχει έντονα θεολογικά χαρακτηριστικά, που βασίζονται σε αυθαίρετα αξιώματα και πάνω απ’ όλα στη βαθύτατη πίστη που είχε δημιουργήσει η σοβιετική προσωπολατρεία έως και το 1953 και έχει επανέλθει με σφοδρότατα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Οι συνέπειες του σταλινισμού