Η Στρατηγούλα, η Μαρία και οι θεωρίες συνωμοσίας

Οι θεωρίες συνωμοσίας και το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού
.

Η σχολή των Αρνητών της Γενοκτονίας συγκαλύπτει τη βία ενός άγριου
μιλιταριστικού εθνικισμού εις βάρος
άμαχων πληθυσμών

Ενα από τα ερωτήματα που κατά καιρούς απασχολούν τους ιστορικούς των ιδεών είναι εάν έχει επηρεάσει την ελληνική κοινωνία ο Διαφωτισμός. Και αν «ναι», σε ποιο βαθμό το πολιτισμικό πλαίσιο του ορθού λόγου, που αυτός διαμόρφωσε, κατάφερε να διαπλάσει τα κριτήρια με τα οποία προσεγγίζονται τα ιστορικά και κοινωνικά φαινόμενα. Και αυτά τα ερωτήματα δεν αφορούν μόνο τη νεοελληνική κοινωνία, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, όπου ο αντιδιαφωτισμός υπήρξε το κυρίαρχο ρεύμα, όπως η γερμανική ή η ρωσική (της ουκρανικής συμπεριλαμβανομένης, όπως και των λοιπών πρώην σοβιετικών).

Advertisement

Η Νέα Ιωνία στο μεσοπόλεμο

Η συμβολή των προσφύγων του 1922 στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας υπήρξε το αντικείμενο ενός αφιερώματος στις σελίδες ιστορίας που επιμελούμαι (20-10-2013). Στο πλαίσιο του αφιερώματος, οι ερευνητές του Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού (Κε.Μι.Πο. Νέας Ιωνίας) Χάρης Σαπουτζάκης και  Λουκάς Χριστοδούλου παρουσιάζουν την περίπτωση της βιομηχανικής ανάπτυξης της Νέας Ιωνίας Αττικής. 

 

Μικρασιατική Καταστροφή και νέα οικονομία

• Τα ελλαδικά κυρίαρχα στρώματα θα εγκατασταθούν σε δικές τους αποκλειστικές συνοικίες, όπως στο Κολωνάκι, το Ψυχικό, την Κηφισιά, τη Φιλοθέη, το κέντρο του Πειραιά κ.α. Αντίθετα οι προσφυγικές συνοικίες, υποβαθμισμένες πολεοδομικά αλλά και από πλευράς υποδομών, θα αποτελέσουν ενιαία συμπλέγματα με τις βιομηχανικές ζώνες
  (ΛΙΛΑ ΛΕΟΝΤΙΔΟΥ)

• 

• Η Μικρασιατική Καταστροφή υπήρξε ένα σημείο τομής στην ιστορία της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και της Εγγύς Ανατολής. Η εποχή του εθνικού κράτους ανέτειλε μαζί με την ολοκληρωτική ένταξη της περιοχής στο πεδίο επιρροής και εξάρτησης από τις μεγάλες δυτικές δυνάμεις. Τα σύνορα χαράχτηκαν οριστικά και οι πληθυσμοί υποτάχθηκαν στα συμφέροντα των κυρίαρχων ελίτ. Τα πραγματικά θύματα αυτής της εξέλιξης ήταν οι ίδιοι οι πληθυσμοί που βρέθηκαν στις «υπό τακτοποίησιν» περιοχές.

Η Ιστορία της Ελληνικής Ιατρικής στη Σμύρνη

«…Η ελληνική κοινότητα Σμύρνης δεν αντιμετώπισε ποτέ την Ευρώπη με την αμφιθυμία του ελλαδικού κράτους και του ελληνικού λαού που μόνιμα, ακόμα και στην εποχή μας, από τη μια μεριά πιθηκίζει και εκστασιάζεται με ό,τι ξενόφερτο και από την άλλη μονίμως μέμφεται και λοιδορεί το δυτικό τρόπο σκέψης. Οι Ελληνες της Σμύρνης δεν είχαν τέτοια προβλήματα, ήταν τμήμα της Ευρώπης…»

Ένα από τα θέματα που παρουσιάστηκαν την Κυριακή 6 Ιουλίου 2014 στις σελίδες Ιστορίας της «Ελευθεροτυπίας» ήταν η ελληνική ιατρική στη Σμύρνη πριν το 1922, με αφορμή το βιβλίο του  Λάζαρου Ε. Βλαδίμηρου που εκδόθηκε από την Ενωση Σμυρναίων. Η ιστορία της ελληνικής παρουσίας στη Μικρά Ασία δεν θα προσελκύσει το ενδιαφέρον της επίσημης ιστοριογραφίας ούτε και των πνευματικών καθιδρυμάτων του ελληνικού κράτους. Θα «συνωστιστεί» στην πληθώρα των τριτευόντων θεμάτων, τα οποία οι κήνσορες του βαλκανικού μας έθνους-κράτους θα επιλέξουν να αγνοήσουν.

Ομως το κενό θα καλυφθεί από την αυτόβουλη ερευνητική δραστηριότητα επιστημόνων που θα εντοπίσουν τη μεγάλη σημασία αυτής της ιστορικής σελίδας και από τις συνεχείς και επίμονες προσπάθειες των προσφυγικών οργανώσεων, που δεν έπαψαν ποτέ να ανακαλούν στη μνήμη τους τις χαμένες πατρίδες και να προσπαθούν να ανασυνθέσουν και να περιγράψουν τις συνθήκες που επικρατούσαν πριν ο άνεμος του εθνικισμού και της Γενοκτονίας σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του.

«Από την Spezieria στο Φαρμακείο»: Ένα εξαιρετικό βιβλίο

Υπάρχουν κάποια εξαιρετικά, ίσως και μοναδικά,  βιβλία τα οποία είναι πολύ άτυχα στη διαδορμή τους προς το αναγνωστικό κοινό. Δεν ξέρω αν στην κατηγορία αυτή ανήκει το βοιβλίο-λεύκωμα που κρατάω στα χέρια μου και σχολιάζω, πάντως ο δαίμων της φωτοσύνθεσης στις Σελίδες Ιστορίας της »Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» της 6 Ιουλίου 2014   ξέχασε την παρακάτω βιβλιοπαρουσίαση.

Φωτεινής Καραμαλούδη, «Από την Spezieria στο Φαρμακείο. Η πολλαπλή ταυτότητα του φαρμακοποιού στον ευρύτερο χώρο του ελληνισμού», εκδ. Φαρμακευτικός Κόσμος, Αθήνα, 2013.

Ένας από τους σημαντικότερους χώρους άσκησης της ιατρικής επιστήμης υπήρξαν τα φαρμακεία, η σημασία των οποίων υπήρξε πολύ ευρύτερη από τη συγκεκριμένη επιστημονική ους αποστολή. Εκτός από την παρασκευή και την πώληση φαρμάκων υπήρξαν και χώροι εξέτασης των ασθενών. Επίσης ήταν χώροι με ιδιαίτερη κοινωνική σημασία όπου πραγματοποιούνταν ζυμώσεις, πολιτικές, ιδεολογικές, πολιτισμικές.