Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Ανδρέα Αγτζίδη
Εκδόθηκε από τις εκδόσεις Historical Quest (Μαυρομιχάλη 51, Αθήνα, 21 0261 1832) το πρώτο βιβλίο του πατέρα μου, το οποίο είχε προετοιμάσει ο ίδιος αλλά δεν πρόλαβε να το δει τυπωμένο… Kαι σε μένα έλαχε ο κλήρος να το ολοκληρώσω…
Ιδιαίτερα πρέπει να προσέξουμε την ψυχαγωγία του παιδιού γιατί αυτή αποτελεί πανανθρώπινη ανάγκη για όλες τις ηλικίες. Άλλοτε για ευχαρίστηση, άλλοτε για χαλάρωση από τους κόπους και τους εκνευρισμούς της εργασίας και πολλές φορές για μια ευχάριστη μόρφωση.
Ας βοηθήσουμε τα παιδιά όλοι, γονείς, σχολείο, κοινωνία, στην ομαλή ψυχοπνευματική τους ανάπτυξη και να τα καταστήσουμε ικανά να βλέπουν το καλό και ωραίο στη ζωή και να το απολαμβάνουν.
Ας τα βοηθήσουμε ν’ αποκτήσουν καλύτερη περισσότερο ελπιδοφόρα από μας ιδέα περί του κόσμου που τόσο συγκλονιστικά γεγονότα παρατηρούνται. Στον καινούργιο αιώνα μας αιώνα του φόβου, της ταραχής, της ανησυχίας και της αγωνίας είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε μια νέα γενιά η οποία θα εγγυηθεί ένα καλλίτερο αύριο.»
.
Η δημόσια παρέμβασή του χρονολογείται από την εποχή του «Ανένδοτου» του 1965-1966, όταν η Αποστασία, που προκάλεσε η μοναρχία, δημιούργησε μια μεγάλη πολιτική κρίση στην Ελλάδα. Τότε με τα κείμενά του στην τοπική εφημερίδα του Κιλκίς Ο Κυρίαρχος Λαός, στηλίτευσε το βασιλικό πραξικόπημα και την αντιδημοκρατική εκτροπή. Οδηγός του σ’ όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις υπήρξε μια ρήση του λογοτέχνη και ιστορικού Δημήτρη Φωτιάδη: «Όλοι όσοι κρατάμε στο χέρι μια πένα, μια σμίλη, ένα χρωστήρα, έχουμε την υποχρέωση ν’ αφήσουμε κληρονομιά σ’ εκείνους που θα έρθουν, τα λαμπρά και αθάνατα κατορθώματα της γενιάς μας.»
Ο Ανδρέας Αγτζίδης υπήρξε ένα ελεύθερο, ανήσυχο και ακηδεμόνευτο πνεύμα, που τολμούσε χωρίς φόβο να διατυπώνει δημόσια την άποψή του και να παρεμβαίνει στο δημόσιο διάλογο όταν το ένοιωθε αναγκαίο, υποστηρίζοντας πάντα τις θέσεις του με στέρεα επιχειρήματα που βασίζονταν στη γνώση, που αποκτήθηκε με συστηματική μελέτη. Είχε βαθύτατη συναίσθηση της κοινωνικής ευθύνης που έχουν οι διανοούμενοι, αυτοί που γνωρίζουν, ώστε να μεταδώσουν αφενός το σύνολο των πληροφοριών που κατέχουν και αφετέρου να συμβάλουν στη διαμόρφωση ορθών κριτηρίων στη νέα γενιά.
Όπως διακηρύσσει και ο ίδιος: «Η ιστορική αλήθεια πρέπει και επιβάλλεται να λέγεται ολόκληρη, όσο πικρή κι αν είναι. Δεν είναι φανατισμός, δεν είναι εμπάθεια όταν αναφέρεσαι σε παρελθόντα ιστορικά γεγονότα. Αντιθέτως είναι υποχρέωση, οι νέες γενιές να γνωρίζουν το παρελθόν στις αληθινές του διαστάσεις. Χωρίς το αληθινό παρελθόν δεν μπορεί να υπάρξει ένα γνήσιο καθαρό παρόν και μέλλον.
Αν δεν γνωρίζεις τα αληθινά γεγονότα του παρελθόντος, πώς θα μπορέσεις να οικοδομήσεις ένα σωστό παρόν και μέλλον;
Πώς θα μπορέσεις να διορθώσεις τα κακώς κείμενα όταν μαθαίνεις διαστρεβλωμένη την ιστορική αλήθεια του παρελθόντος; Και πώς τα παθήματα θα γίνουν μαθήματα;
Τι μαθήματα θα πάρεις από ένα παραποιημένο ιστορικό γεγονός του παρελθόντος; Μπορεί η σκοπιμότητα να σκεπάσει την αλήθεια; Και τότε, τι παρόν και μέλλον θα οικοδομηθεί;
Όχι! Η αλήθεια πρέπει πάση θυσία να είναι εντελώς απαλλαγμένη από κάθε μικροπολιτική ή όποια άλλη σκοπιμότητα, όσο κι αν αυτή πονά ή αποκαλύπτει αθλιότητες.
Όταν παρουσιάζεις τα ιστορικά γεγονότα, χωρίς το περίβλημα της σκοπιμότητας δεν ξύνεις πληγές, αλλά αποκαθιστάς την αλήθεια. Και όταν αποκαθιστάς την αλήθεια δεν κινείσαι από εμπάθεια και φανατισμό αλλά από την απέραντη αγάπη προς αυτήν.…»
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι άξονες του βιβλίου
Βασικές θέσεις
ΘΕΜΑΤΑ ΑΓΩΓΗΣ
-Ομαλή ψυχοπνευματική ανάπτυξη του παιδιού
Η σημασία της ψυχικής υγείας
Ο παιδικός φόβος
Η σημασία της ψυχαγωγίας
Το παιχνίδι
Ενεργητική συμμετοχή στο παιχνίδι
Η σημασία της μουσικής παιδείας
Η χαρά των σπορ και η πρόκληση του κινηματογράφου
Η δύναμη της τηλεόρασης
Το καλό εξωσχολικό έντυπο
Επίλογος
-Η οικογένεια ως παράγοντας της αγωγής
Η ευθύνη των γονέων
Ο γονιός ως υπόδειγμα
Ένα παράδειγμα
Διακρίσεις και διαξιφισμοί
Καταστρεπτική δυσαρμονία
-H πειθαρχία ως παράγοντας της αγωγής
Απειθαρχία με ψυχολογικά αίτια
Δραστηριότητα και αδράνεια
Μέρος Β’: Η πειθαρχία του παιδιού ως φλέγον πρόβλημα
Ούτε αυταρχισμός, ούτε ασυδοσία
Μέρος Γ’: Τι προκαλεί την ανυπακοή
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
-Μπροστά ο δάσκαλος
Καμμιά θέση να μη μείνει κενή
Η ευθύνη του δασκάλου
Η «χρυσή εποχή» της δημοτικής εκπαίδευσης
-Τα χαρακτηριστικά ενός σωστού παιδαγωγού
Δάσκαλοι και καθηγητές
Η συμπεριφορά του παιδαγωγού
Βασικά στοιχεία
-Γονείς, δάσκαλοι και Πολιτεία μπροστά στις υποχρεώσεις τους
Για την ψυχοπνευματική ανάπτυξη του παιδιού
Οι υπερβολές των ψυχολόγων και η σημασία της μητέρας
-Σχολείο και πειθαρχία
|Περιστατικό σε σχολείο της Ν. Σμύρνης
Τα χαρακτηριστικά του καλού παιδαγωγού
– Τα δικαιώματα των παιδιών και ο ρόλος του Δασκάλου στην εποχή της κρίσης
Το λειτούργημα του δασκάλου
Τα δικαιώματα των παιδιών
-Περί εποπτείας και αξιολόγησης
Η καθιέρωση των σχολικών συμβούλων
Αναζητώντας τη δίκαιη αξιολόγηση
Από το ένα άκρο, στο άλλο!
Γιατί φοβούνται την αξιολόγηση;
-Το έργο του δασκάλου είναι γνώση, είναι φως
Αντι-διδασκαλικά σοφίσματα
Τι ζητούν οι δάσκαλοι
Απ’ την ‘’Επιθεώρηση Τέχνης’’
Ανάλγητη και σκληρή Πολιτεία
Μοναδικό το έργο του εκπαιδευτικού
-Για τις συγχωνεύσεις των σχολείων
Σκοπιμότητες διαμαρτυρομένων
Δίκαιες συγχωνεύσεις
Η πάγια θέση του διδασκαλικού κλάδου
Περιπτώσεις ανορθολογισμού και φαυλοκρατίας
-‘’Πατρίκιοι΄’ και ‘’Πληβείοι’’ του Δημοσίου
Αδιάλλακτη κυβέρνηση
Ο διδασκαλικός συνδικαλισμός
Κατακτήσεις μετά από αγώνες
-Να επιτρέπεται ο διδασκαλικός συνδικαλισμός;
Απάντηση σ’ έναν αντιδιδασκαλικό λιβελλο
Οι γενικές συνελεύσεις
Παραγνώριση του ρόλου των δασκάλων
Συγκρίνεται η διδακτική με τη διοικητική εργασία;
Ο θετικός διδασκαλικός συνδικαλισμός
-Οι δάσκαλοι μπροστά στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες του λαού μας
Οι δάσκαλοι στην πρώτη γραμμή
Απ΄ τους πρώτους στην Αντίσταση
Εκτελεσμένοι δάσκαλοι
Εκλογές στην Ελεύθερη Ελλάδα
Μετά τον πόλεμο
-Είναι έγκλημα η ενίσχυση του σχολείου από τους «έχοντες»;
Ας συμβάλλουν οι έχοντες
Εξώφθαλμη υποκρισία
-1962: Ταράσσοντας τα βαλτονέρια του Κιλκίς και ο ρόλος των διδασκάλων
Η Επιθεώρησις Δημοτικών Σχολείων
«Εμπρός για μια πνευματική κίνηση στο Κιλκίς»
ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
-Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση (του 1964)
Καθιέρωση της Δημοτικής γλώσσας
Απόπειρες αναθεώρησης
-Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Μια ιστορική κατάκτηση του λαού
Πάγιο αίτημα η μεταρρύθμιση
Απ’ τις καταστροφικές εκλογές του 1920 στην ευκαιρία του 1964
-Το μεγαλύτερο πρόβλημα της γλώσσας: τα ‘’φαντάσματα’’ των γλωσσαμυντόρων
Το τέλος της διαμάχης
Απαξίωση της γλώσσας του λαού
Η σχολική εμπειρία
Η εισήγηση του Γ. Χατζηδάκη
-Λάθος η προσπάθεια επαναφοράς του πολυτονικού
Πότε δημιουργήθηκαν οι τόνοι και τα πνεύματα
Η εμπειρία της τάξης
-Από τα «Ευαγγελικά» (1901) στα «Ορεστειακά» (1903): Ένας αιώνας αγώνων και αγωνίας
Τα «Ευαγγελικά»
Εξέγερση καθαρευουσιάνων
Τα «Ορεστειακά»
Αιματηρή σύγκρουση
ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΕΣ
-Η προσωπικότητα του Émile Zola
Η θέση του στην παγκόσμια ιστορία
Ο αντικληρικαλισμός του
-Ο Ντίνος Τριαρίδης όπως τον γνώρισα
Ο ένοχος Θρόνος και η Νέα Γενιά του Κιλκίς
Αντικρούοντας τις συκοφαντίες
Αλλαγή στάσης
-Κόλια Αμοιρίδη: «Έχεις φωνή, πρέπει να εξοντωθείς»
Υπερηφάνεια και απογοήτευση
Τι ήταν και τι ήθελαν ΕΑΜ και ΔΣΕ
‘‘Οι ιδέες μας έχασαν την ισχύ τους’’
-Α. Ιωαννίδη, «Μεταλλικό. Ήθη και έθιμα-Κοινωνικοί αγώνες-Αντίσταση-Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας»
Καθαρή, στρωτή γλώσσα
Έπρεπε να γίνει ο δεύτερος γύρος;
-«Φίλος ο Σωκράτης, φιλτάτη η αλήθεια»
Περιοδολόγηση 1940-1949
Αντίσταση προς τους κατακτητές
Η αυτοδιάλυση της ΠΑΟ
Οι Γερμανοί δημιουργούν νέα οργάνωση
«Επί τη διασώσει του Φύρερ!»
Η μετεμφυλιακή δικαίωση του δωσιλογισμού
Επιμύθιο υπό τύπον ανεκδότου
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
-Περί δημοκρατίας ο λόγος
Η αντιδημοκρατική αποικιοκρατία
Οι δημοκρατικές αρχές του 1821
180 χρόνια ελεύθερου βίου
-ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Σικάγο 1886
Ο πρώτος εορτασμός στην Ελλάδα
-Η διχόνοια ‘’γκρεμίζει’’
Γιορτές αμοιβαίου μίσους
Ποιος προετοίμασε τον Εμφύλιο
Το ‘’σβαρνούτ’’ του Στάλιν
Η ενδοκομματική απαξίωση και ανίκανη ηγεσία
Ο απολογισμός του Εμφυλίου
-Συνεχίζεται η σφαγή του παλαιστινιακού λαού
Η αδιάλλακτη ισραηλινή εξουσία
Η φρίκη της Γάζας
Γιατί φοβούνται τη Χαμάς;
Ήταν ‘’τρομοκράτες’’ οι αγωνιστές του 1821;
–Eπίθεση του ΝΑΤΟ στη Σερβία
Δύο μέτρα και δύο σταθμά
-Γιατί υπάρχει αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα;
Μας εγκατέλειψαν στη Μικρά Ασία
Μας οδήγησαν στον Εμφύλιο
«..αθλιέστερον προτεκτοράτον»
-Μόνο με υπομονή, επιμονή και σωφροσύνη
θα βγούμε από την κρίση
Ήταν γνωστή η εξέλιξη
Οι ευθύνες της Ν.Δ.
Στα όρια της κατάρρευσης
-Η παρούσα δυσμενής οικονομική συγκυρία απαιτεί ενότητα των πολιτικών ηγεσιών
Παράδοση στους κερδοσκόπους
Το έγκλημα στη Μαρφίν
Επιβάλλεται η ενότητα
-Οι αγρότες και πάλι στις επάλξεις
Οι κοινωνικοί αγώνες και το ανάλγητο κράτος
Η περίπτωση της Κρήτης
ΜΑΤ αντί το διάλογο
-Μήπως οι διαφορετικές φωνές στους αγρότες, βολεύουν το κράτος;
Άδεια ταμεία-απίστευτα χρέη
Οικονομικοί εγκληματίες
Συμβάλλουν οι αγροτικές καταλήψεις;
Αγροτοσυνδικαλιστές, μικροκαλλιεργητές και γραφειοκράτες
Το αγροτικό ζήτημα. Μια αναδρομή
Αγρότες ενωθείτε και αυτονομηθείτε
-Πάρτε μέρος στις εκδηλώσεις για την ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Είναι λάθος η αποχή
-Ιδεολογία και λασπολογία
Σεβασμός της διαφορετικής άποψης
Οι λασπολόγοι
-«Ο Λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, ουδέ τη γνώση άλλαξε ουδέ την κεφαλή του»
H Mελίνα Μερκούρη και το νέο μουσείο
Θάψτε τον Βενιζέλο!
Περασμένα και λησμονημένα
-Σύγκρουση στη Βουλή για τον εθνικό μας ύμνο
«Βία» ή «βιά»;
Συμπυκνωμένα νοήματα
Ακρότητες από παλιά
Αποτύπωση μιας μακράς ιστορίας
-Ύβρις και ασέβεια προς την Ιστορία κάθε προσπάθεια κατάργησης των παρελάσεων
Ας μην καταστρέψουμε τη μνήμη του λαού
Να είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας
Και η 28η Οκτωβρίου
Σοβιετική αναγνώριση
-‘’Αντιδραστικός’’: Ένας υπερβολικός και άδικος χαρακτηρισμός
Συμμετοχή στην Αντίσταση
Σφυροδρέπανο και Σταυρός
Η κατάχρηση του όρου ‘’αντιδραστικός’’
-Το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής
Άρνηση του Ξένιου Δία
Ντροπιάζοντας την ευνομούμενη Πολιτεία
Υποκριτική προσαρμογή
Να μπει φρένο στις απαράδεκτες εκδηλώσεις
-Χρυσή Αυγή ίσον Ναζισμός-Φασισμός ίσον δικτατορία
Τα ‘’καθαρά χέρια’’ ή παραπλανώντας τους αφελείς
Δεν υπάρχει καλός και κακός τύραννος
Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Ποταπά ανθρωπάρια
-Περί της Ελευθερίας
Οι αγώνες των προγόνων
Οι νεοβάνδαλοι
-«Έλληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας»
Αχρείαστος ρατσισμός
Έλληνες και Αλβανοί: Μια πανάρχαια συνάντηση
Τσάμηδες και φασίστες. Η εξαίρεση
Διεθνείς σχέσεις και κοινά συμφέροντα
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ:
-Η ενορία Σταυροχωρίου τίμησε τον δάσκαλο Ανδρέα Αγτζίδη
«Ο καλός ο δάσκαλος»
«Ώρα να πούμε ευχαριστώ»
-Κείμενο Δημήτρη Ιωαννίδη
Ένα blog του Βλάση Αγτζίδη 
[…] του «γιορτές μίσους». Περιλαμβάνεται στο βιβλίο του «Διδακτικές, Παιδαγωγικές και κοινωνικές ‘βολές’. […]
[…] Μόλις κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του πατέρα μου. Το προηγούμενο, ένα σύνολο κειμένων για τα εκπαιδευτικά, τα παιδαγωγικά το γλωσσικό ζήτημα, καθώς και άρθρων για κοινωνικά και ιστορικά ζητήματα εκδόθηκε πριν από δύο χρόνια από τον εκδοτικό οίκο Histori…. […]