«Σταλινολόγοι» και σταλινολάγνοι (Β’μέρος)

Το κείμενο που ακολουθεί είναι το α’ μέρος του υποκεφαλαίου αυτού («Σταλινολόγοι» και σταλινολάγνοι…..) το οποίο αποτελεί τμήμα του  κεφαλαίου “Πρόσφυγες και Αριστερά“.

Αναρτήθηκε ήδη το Α’ μέρος: «Σταλινολόγοι» και σταλινολάγνοι (A’ μέρος) .

.

….Η χρήση ατεκμηρίωτων στοιχείων με βαρύτατο ιδεολογικό φορτίο στη συγκεκριμένη περίπτωση ανταποκρίνεται στο «κοινό αίσθημα» των μελών του ΚΚΕ και απαντά στην αυθόρμητη ερώτηση «γιατί έγιναν οι εκτοπίσεις» ηρεμώντας τον απλό σταλινικό οπαδό που επιζητεί κάποιες απαντήσεις.

-Εκδήλωση για τις σταλινικές διώξεις

Από τον Σύνδεσμο Ποντιακών Σωματείων Ν. Ελλάδας και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας  [στον Καλλιτεχνικό-Μορφωτικό Σύλλογο Ποντίων Άνω Λιοσίων  “Η Τραπεζούντα”  Πάρκο πόλης, Πλατεία Πόντου, Αγ. Γεώργιος, Άνω Λιόσια] oργανώνεται και φέτος η καθιερωμένη Εκδήλωση Μνήμης για τις σταλινικές διώξεις.

Εισηγήσεις

–Βασίλης Τσενκελίδης, ιστορικός,

«Σταλινικές διώξεις: Το ιστορικό πλαίσιο»

–Γιώργος Γρηγοριάδης, ερευνητής της ιστορίας του Σοχούμι,

«Τι κατέστρεψε ο σταλινισμός. Μ’ αφορμή την έκδοση της μελέτης για την εφημερίδα Κόκινος Καπνας»

-Η «Αυγή» για τις σταλινικές διώξεις

Ανήμερα της επετείου της 13ης Ιουνίου, Ημέρας Μνήμης για τις σταλινικές διώξεις, η εφημερίδα Αυγή προδημοσίευσε το άρθρο μου για τους «»Σταλινολόγους» και τους Σταλινολάγνους»:

Η πλέον πρόσφατη κριτική προς το σταλινισμό και η ανάδειξη των σταλινικών διώξεων εμφανίζεται στο δημόσιο λόγο παράλληλα με την εμφάνιση της ριζοσπαστικής τάσης στον ποντιακό χώρο στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Στην τρίτη προκήρυξη της «Αργώς» (Καλλιθέα Αττικής), το φθινόπωρο του 1986, που τιτλοφορείται «Να συγκροτήσουμε ξανά τις μνήμες μας» υπάρχει η πρώτη δημόσια αναφορά στο ζήτημα των σταλινικών διώξεων: «…Με την έξοδό μας το 1922, ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων του Πόντου κατέφυγε στην ΕΣΣΔ. Αυτό το κομμάτι είναι ο μεγάλος μας άγνωστος. Μέχρι το 1937 δημιούργησε στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας μια Σοβιετική Ελλάδα. Σήμερα όμως ζει σκορπισμένο στην ΕΣΣΔ, έχοντας υποστεί διωγμούς και εξορίες την Σταλινική περίοδο. Καθήκον μας να απαιτήσουμε: Αποκατάσταση των Σοβιετικών δικαιωμάτων για τους Πόντιους της ΕΣΣΔ όπως ήταν μέχρι το 1937…».

-Η εμφάνιση του τουρκικού εθνικισμού

Με αφορμή το αφιέρωμα της εφημερίδας Αγγελιοφόρος της Θεσσαλονίκης στη «Γενοκτονία των Ποντίων», συνέταξα ένα κείμενο -βασισμένος κυρίως σε παλιότερα δημοσιευμένα κείμενά μου- για την εμφάνιση του τουρκικού εθνικισμού και τις αποφάσεις του να επιλύσει το εθνικό ζήτημα με την εξόντωση των χριστιανικών κοινοτήτων.

Από το κείμενο που έγραψα αρχικά και παραθέτω παρακάτω, ένα μεγάλο μέρος δημοσιεύτηκε στις 16 Μαϊου 2010 στον Αγγελιοφόρο , χωρίς όμως τις υποσημειώσεις:

Η εμφάνιση του τουρκικού εθνικισμού και η απόφαση για τις γενοκτονίες των χριστιανικών λαών

Η εμφάνιση του επαναστατικού κινήματος στην Κρήτη απ’ τα τέλη του 19^ου αιώνα και η αυτονόμηση του νησιού, όπως επίσης οι ελληνικές και βουλγαρικές επαναστάσεις  στη Μακεδονία, θα ευνοήσουν την ισχυροποίηση των εθνικιστικών απόψεων στο εσωτερικό του οθωμανικού στρατού.

-Ο Ερντογάν, οι γενοκτονίες και οι «κόκκινες γραμμές»

Με αφορμή την έλευση του Ερντογάν στην Αθήνα, δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή το παρακάτω κείμενό μου:

Οι κόκκινες γραμμές

Ένα από τα ζητήματα που φέρεται να θέτει επισήμως η τουρκική πλευρά είναι η αλλαγή των ελληνικών βιβλίων Ιστορίας και η απαλοιφή των αναφορών που έχουν στη Μικρασιατική Καταστροφή, στη σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνη, καθώς και στη γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού. Με τον τρόπο αυτό ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να πραγματοποιεί μια μεγάλη  ιδεολογική στροφή και να αλλάζει επί το αρνητικότερον με βάση το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι. Τα σημάδια αυτοκριτικής   που είχε δείξει ο Ερντογάν για τα θλιβερά γεγονότα του παρελθόντος, φαίνεται ότι παραχωρούν τη θέση τους στην παραδοσιακή αδιαλλαξία και την άρνηση.