Εκατό χρόνια από το θάνατο του Γεωργίου ΣΚΛΗΡΟΥ… Ένα επιστημονικό συνέδριο

Ο πατέρας της Νεοελληνικής κοινωνιολογίας και ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες διανοούμενους που εισήγαγε την ελληνική σκέψη στα πλέον προχωρημένα ρεύματα επιστημονικής σκέψης της Ευρώπης, υπήρξε ο Τραπεζούντιος Γεώργιος Κωνσταντινίδης, που έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο «Σκληρός¨…

Με αφορμή τα εκατό χρόνια από το θάνατό του στο Κάϊρο της, Αιγύπτου η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών διοργανώνει συνέδριο την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 2019, στο συνεδριακό χώρο της, Αγνώστων Μαρτύρων 75. άνω Νέα Σμύρνη…

Συμμετέχουν οι επιστήμονες: Μιχ. Μερακλής, Π. Νούτσος, Γ. Μπουμπούς, Λ. Αξελός, Βλ. Αγτζίδης, Αλ. Δεληγιώργη…

Advertisement

23-11-2019: Ένα σημαντικό Συνέδριο για τον Πόντο

Με πρωτοβουλία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών οργανώνεται ένα σημαντικό επιστημονικό συνέδριο υπό τον τίτλο «Ο Πόντος των Ελλήνων και της Οικουμένης«. Χώρος διεξαγωγής θα είναι η Μεγάλη Αίθουσα στο Κεντρικό Κτίριο του Πανεπιστημίου αθηνών (ΕΚΠΑ)-Πανεπιστημίου 30.

Η δική μου εισήγηση θα είναι η εξής:

 

«Ο Πόντος των Ελλήνων. Ο Πόντος της οικουμένης»:
Διεθνές επιστημονικό Συνέδριο 

 

Διεθνές επιστημονικό Συνέδριο «Ο Πόντος των Ελλήνων. Ο Πόντος της οικουμένης»

Με ιδιαίτερη τιμή το Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών σάς προσκαλεί  στο διεθνές επιστημονικό Συνέδριο, υπό τον τίτλο «Ο Πόντος των Ελλήνων. Ο Πόντος της οικουμένης», που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019, στη μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30, Αθήνα).

Η συνεδριακή συνάντηση συγκαλείται  με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών  από τα γεγονότα της Γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.
Είσοδος ελεύθερη

Π ρ ό γ ρ α μ μ α

Ο άγριος Νοέμβρης του ‘73

 Την χρονιά που έγινε το Πολυτεχνείο ήμουν μαθητής της 6ης γυμνασίου. Οπότε έζησα εκείνη την περίοδο από πολύ κοντά, μαζί  με όλη εκείνη την φουρνιά των μαθητών, που πήγαιναν στα φροντιστήρια του κέντρου. Τις μέρες του Πολυτεχνείου εννοείται ότι είμασταν όλοι εκεί. Την εμπειρία εκείνη την κατέθεσα εδώ:   https://kars1918.wordpress.com/2009/11/15/15-11-2009/

Θυμάμαι τον τρόμο των γονέων τη μέρα που τα τανκς μπήκαν στο Πολυτεχνείο. Οι γονείς, προοδευτικοί εκπαιδευτικοί μεν με αντιχουντικά αισθήματα, αλλά με μεγάλο φόβο για τις συνέπειες της συμμετοχής του παιδιού τους δε..  Μετά την συνταξιοδότησή τους επέλεξαν να εγκατασταθούν στο Κιλκίς, απ’ όπου είχαν φύγει άρον-άρον με την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας, λόγω του τρομοκρατικού κλίματος που είχαν δημιουργήσει στην ύπαιθρο και παντού οι πραξικοπηματίες. Ο πατέρας μου ήταν ένας βαθύτατα πολιτικοποιημένος πολίτης με ξεκάθαρες φιλελεύθερες δημοκρατικές απόψεις. Παρακάτω αναδημοσιεύω ένα κείμενό του για το Πολυτεχνείο που είχε γράψει στην τοπική εφημερίδα του Κιλκίς «Πρώτη Σελίδα»  στις 18 Νοεμβρίου 1999….

Ο άγριος Νοέμβρης του ‘73

του  Ανδρέα  Αγτζίδη

Στις 17 Νοεμβρίου 1973 γράφτηκε στο Πολυτεχνείο από τους φοιτητές μας και τη νέα γενιά, μια καινούργια χρυσή σελίδα στη νεότερη ιστορία μας.

 Εξέγερση του Νοεμβρίου θα μείνει για πάντα ένα φωτεινό πρόσημο που θα καθοδηγεί και θα κατευθύνει το λαό και τη νεολαία μας σε νέους αγώνες, σε νέες κοινωνικές κατακτήσεις.

«…πρωτοπόροι του Έθνους»

Την ίδια μέρα των γεγονότων της 17^ης Νοεμβρίου, ο αείμνηστος ακαδημαϊκός Παναγιώτης Κανελλόπουλος δήλωνε τα εξής: ‘’Οι νέοι της Ελλάδας ανοίγουν ως πρωτοπόροι του Έθνους, τον δρόμο της δημοκρατίας. Αφού επί επτά σχεδόν χρόνια τον δρόμο αυτό τον είχε φράξει η τυραννία, επόμενον είναι να επιχειρούν οι νέοι να τον ανοίξουν με ορμητικότητα. Θεωρώ καθήκον μου να δηλώσω ότι συμπαρίσταμαι ηθικώς εις την ιεράν εξόρμησιν των νέων της Ελλάδας δια την πλήρη επικράτησιν των ακαδημαϊκών ελευθεριών και δια την επιβολήν του σεβασμού προς τα ανθρώπινα δικαιώματα…’’

Σεμινάριο Ιστορίας, 15 Νοεμβρίου: Βιβλία και βιβλιοθήκες στην Κωνσταντινούπολη

Η βιβλιοθήκη και το αρχείο φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν μετά την Άλωση σε έναν πύργο που σώζεται ως σήμερα και ο οποίος αποτέλεσε τον πυρήνα της βιβλιοθήκης και του μετέπειτα τυπογραφείου του Πατριαρχείου.
Η Πατριαρχική Βιβλιοθήκη στεγάζεται σήμερα σε ένα διώροφο κτίσμα, που αποτελεί προέκταση του πύργου ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ως βιβλιοθήκη από τον 16ο αιώνα και αντιπροσωπεύει τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής της εποχής εκείνης. Στη φωτογραφία: Εξωτερική όψη του Πύργου (16ος αιώνας) όπου φυλάσσεται το αρχείο.

Την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019, 7.00-9.00μ.μ., η φιλόλογος και συγγραφέας  Λήδα Ιστικοπούλου θα παρουσιάσει στο Σεμινάριο Ιστορίας που επιμελείται ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης (Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Δήμου Κηφισιάς, Έπαυλη Δροσίνη) Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού.) το θέμα: 

Βιβλία και Βιβλιοθήκες στην Κωνσταντινούπολη

Η παρουσίαση αφορά τις εκδόσεις του Πατριαρχικού Τυπογραφείου Κωνσταντινουπόλεως από το 1798 έως το 1923, όταν αυτό έκλεισε με απόφαση της Τουρκικής Κυβέρνησης. Συνολικά, από το Τυπογραφείο αυτό εκδόθηκαν 967 τίτλοι βιβλίων, για την έκδοση των οποίων χρησιμοποιήθηκε η γλώσσα που καταλάβαινε το ποίμνιο της Εκκλησίας, δηλ.  η ελληνική, η τουρκική, η τουρκική με ελληνικούς χαρακτήρες (καραμανλίδικα), η τουρκική με σλαβωνικούς χαρακτήρες,η  σλαβωνική,η βουλγαρική, η αγγλική, η γαλλική και η γερμανική γλώσσα.

  Καθώς για την έκδοση των βιβλίων αυτών απαιτείτο η συναίνεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέσω των εκδόσεων αυτών αποκαλύπτεται  το έμπρακτο ενδιαφέρον της Εκκλησίας για μία σειρά από θέματα. Πράγματι, μέσω της ίδρυσης του Πατριαρχικού Τυπογραφείου και των εκδόσεων του,  η Εκκλησία  κατόρθωσε να πραγματοποιήσει πολλούς από τους στόχους της όπως:

 

Το κείμενο του Πίτερ Μακρίτζ για το Λεξικό του Βαχίτ Τουρσούν

Αναδημοσιεύεται μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση του ελληνοτουρκικού λεξικού του Vahit Tursun που εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τις εκδόσεις Eyiamola του πολύ γνωστού συγγραφέα Omer Asan

https://sarantakos.wordpress.com/2019/10/11/vahit-tursun/

———————————————————————————–

Το λεξικό των Ρωμέικων, του Βαχίτ Τουρσούν

Ρωμέικα (ή Ρωμαίικα αν προτιμάτε) λέμε βεβαίως τα ελληνικά, σε κάπως λαϊκό ύφος -αν και όλο θα λιγοστεύουν όσοι αναφέρονται στη γλώσσα μας με αυτή τη λέξη: μπορεί να υπάρχει η Ρωμιοσύνη του Ρίτσου, αλλά έχουν περάσει 100+ χρόνια από τότε που έκλεισε ο Ρωμηός του Σουρή.

Αλλά πλατειάζω. Το λεξικό του τίτλου δεν αφορά τη γλώσσα στην οποία γράφεται το ιστολόγιο, αλλά μιαν άλλη γλωσσική ποικιλία (γλώσσα; διάλεκτο; μην κολλήσουμε εκεί), που μιλιέται στην Τουρκία, στον Πόντο, και που λέγεται Romeika. Στο ιστολόγιο έχουμε αναφερθεί ξανά σε αυτή τη γλωσσική ποικιλία, πριν από αρκετά χρόνια, όταν είχε ανακοινωθεί, με κάπως κωμικές τυμπανοκρουσίες, από τον Τύπο η ύπαρξη μιας διαλέκτου που είναι πολύ κοντά στα αρχαία ελληνικά. Τότε την ποικιλία αυτή την είχαμε πει και «οφίτικα» διότι μιλιούνται στην περιοχή του ποταμού Όφη, στον Πόντο.

 

Συναντώντας και πάλι το Ισλάμ

H γνώση του Ισλάμ, ως θρησκείας που επιχειρεί να έχει έναν πολιτικό ρόλο στα παγκόσμια πράγματα, και ο διάλογος με τους φορείς του φαντάζουν ως μια θετική στάση στον μεταδιπολικό κόσμο των έντονων περιφερειακών συγκρούσεων.

Ειδικά για τους Έλληνες, η ανάπτυξη μιας αυτόνομης έρευνας και οι πρωτοβουλίες για διάλογο έχουν μεγάλη σημασία, εφόσον η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται στο σύνορο των δύο κόσμων, έστω και αν τα όρια δεν είναι συμπαγή και αδιάβατα. Ο ρόλος της αυτόνομης ελληνικής έρευνας είναι ιδιαίτερα σημαντικός, γιατί ο ελληνικός κόσμος έζησε για εκατοντάδες χρόνια μαζί με τον ισλαμικό και η ματιά του για τον κόσμο αυτό δεν προέρχεται εκ του μακρόθεν, αλλά από την άμεση βίωση.