Η μάχη της Καλλίπολης (Β΄μέρος)

Στην εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσιεύτηκε στις 10 Μαϊου του 2015, το β’ μέρος του αφιερώματος στην εκστρατεία της Καλλίπολης.

————————————————————————
.
Η μάχη της Καλλίπολης και η Ελλάδα

.
ΒΛΑΣΗΣ ΑΓΤΖΙΔΗΣ*

Η εκστρατεία της Καλλίπολης αποτέλεσε ένα από τα μείζονα γεγονότα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, εκτός των δύο «κύριων» μετώπων, του Δυτικού και του Ανατολικού.

                                             

Η βία που άσκησαν οι Νεότουρκοι κατά των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολικής Θράκης και της Δυτικής Μικράς Ασίας, από τον Απρίλιο του 1914, ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να απειλήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία με νέο πόλεμο. Ο Ιωάννης Μεταξάς, ως υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, υπέβαλε Υπόμνημα προς τον Βενιζέλο, τον Μάιο του 1914, υποστηρίζοντας ότι έπρεπε να γίνει άμεση πολεμική ενέργεια με την κατάληψη της χερσονήσου της Καλλίπολης: «…να καταληφθεί η περιοχή αυτή της οποίας η κατοχή θα ήτο απειλή κατά της Κωνσταντινουπόλεως».

Advertisement

21 Ιουλίου: Μια επέτειος για την «Ελευθεροτυπία»

Η «Ελευθεροτυπία» υπήρξε κάτι το ιδιαίτερο και το ιστορικά μοναδικό στο χώρο του Τύπου. Στις 21 Ιουλίου, θα έκλεινε τα 40 χρόνια της ύπαρξής της, εάν συνέχιζε να εκδίδεται… Την επέτειο μας θύμισε ο Γιάννης Ξανθάκης με άρθρο του στο newpost.gr.

Προσωπικά είχα μεγάλη και έντονη σχέση με την εφημερίδα και επεισοδιακή συνεργασία με τον ιστορικό διευθυντή της Σεραφείμ Φυντανίδη.  Έγραφα ελεύθερα από τον Δεκέμβριο του ’87 έως την Άνοιξη του 1998 όταν συγκρούστηκα (»θανάσιμα» δημοσιογραφικώς για μένα) με την ομάδα του «Ιού», με αφορμή την αντιπροσφυγική στάση για τα γεγονότα της Βεγορίτιδας.

Η αρθρογραφία μου στην «Ελευθεροτυπία» αυτή την περίοδο είχε ιδιαίτερη σημασία εφόσον πρόβαλε διαρκώς και συστηματικά δύο μεγάλα και αποσιωπημένα ζητήματα:

Η Νάντια Βαλαβάνη, το ΤΑΙΠΕΔ και η Ανταλλάξιμη Περιουσία

«Επιπλέον, πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας (σχεδόν 50 δισ. ευρώ) θα μεταφερθούν σε ένα υπάρχον εξωτερικό και ανεξάρτητο ταμείο, όπως το Institution for Growth στο Λουξεμβούργο, για να ιδιωτικοποιηθούν σε βάθος χρόνου και να μειωθεί το χρέος»

Αυτό υπήρξε ένα σημείο της πρόσφατης τελικής και δραματικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας, που την τελευταία στιγμή άλλαξε και αποφασίστηκε το νέο Ταμείο που θα δημιουργηθεί να ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση και να εδρεύει στην Αθήνα. Αποφασίστηκε επίσης, από τα έσοδα, που θα προέλθουν από την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου, το 50% να πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους και ένα ποσοστό στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και από το υπόλοιπο 50%, το 25% στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το 25% στην ανάπτυξη.

 

Aς επιστρέψουμε στα δικά μας: Μια συνέντευξη στα «Νέα»

Με αφορμή την επέτειο της 19ης Μαϊου  είχα δώσει μια πολύ σύντομη (11λεπτη περίπου) συνέντευξή μου στη δημοσιογράφο των Νέων, Νατάσα Μπαστέα με θέμα «19 Μαϊου: Ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού«

H δημοσιογράφος παρουσιάζει ως εξής τη συνέντευξη: «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι άλλο ένα αιματηρό κεφάλαιο των αρχών του 20^ου αιώνα που συνέβη παράλληλα με άλλες γενοκτονίες στην Ανατολία. Ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης μας περιγράφει το πλαίσιο της εποχής εκείνης, το οργανωμένο σχέδιο και την επί χρόνια άρνηση του ελληνικού κράτους να αναγνωρίσει την ιστορία μιας γενοκτονίας που έφερε στο φως η κοινωνία των πολιτών.» 

Μπορείτε, έστω και καθυστερημένα να την ακούσετε από εδώ: 

http://goo.gl/lQids6

————————

Μια άλλη συνέντευξη που είχε δοθεί στο ρ/σ Στο Κόκκινο, αναρτήθηκε εδώ: 

Ο Λένιν, ο Τσίπρας, η Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ και το… Κιλκίς

Η πρόσφατη «συνειδητοποίηση» των μεγάλων αδιεξόδων από τον Αλέξη Τσίπρα και το περιβάλλον του, και η άρδην επιστροφή στις συνομιλίες με τους εταίρους-δανειστές, οδήγησαν αρκετούς να αναζητούν στην Ιστορία ιδεολογικά άλλοθι για την υποχώρηση και τον οδυνηρό συμβιβασμό ..

Έτσι, ένα από αυτά ήταν η Συνθήκη του Μπρέστ Λιτόφσκ που σύναψε ο Λένιν εν μέσω Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με τους Γερμανο-αυστριακούς και τους Νεότουρκους. Ο παλιός μύθος της επίσημης Αριστεράς (ανανεωτικής, σταλινικής και τροτσκιστικής) είναι ότι η Συνθήκη αυτή υπήρξε μια αναγκαία προσωρινή υποχώρηση, ώστε να δυναμώσει η Επανάσταση και να επανέλθει δριμύτερη…

Όμως η αλήθεια βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της θεώρησης….

Η τρίτη επανεμφάνιση της γερμανικής Δεξιάς

Μια από τις πλέον άδηλες πλευρές της σημερινής κρίσης είναι η διαχείρισή της από ένα σκληρό πυρήνα της νέας γερμανικής Δεξιάς. Και όταν λέμε «νέας» εννοούμε  ότι δεν έχει σχέση με τη ναζιστική κληρονομιά, η οποία επίσης υπήρξε παιδί του γερμανικού συντηρητισμού.

Ο γερμανικός συντηρητισμός πρωτοδιαμορφώθηκε στην Πρωσία από το 1815 με τη συντριβή του γαλλικού φιλελευθερισμού και  ονειρεύτηκε μια ιμπεριαλιστική αναβάθμιση του γερμανικού παράγοντα, που την επιχείρηση με τους δύο παγκόσμιους πολέμους. 

Τι θα έλεγε ο Θουκυδίδης για την κρίση στην Ελλάδα;

Μήλιοι: «Αλλά πώς είναι δυνατόν να είναι εξ ίσου συμφέρον για εμάς να γίνομε δούλοι, και συγχρόνως να είναι δικό σας συμφέρον να γίνετε κυρίαρχοί μας;»
……….
«Όπως φαίνεται από την απόφασή σας, μόνο εσείς από όλους τους ανθρώπους πιστεύετε ότι τα μέλλοντα είναι πιο σίγουρα από αυτά που βρίσκονται μπροστά στα μάτια σας. Βλέπετε να πραγματοποιούνται τώρα τα αόρατα, επειδή αυτό επιθυμείτε….»
(Η απάντηση των Αθηναίων στις συμβιβαστικές προτάσεις των Μηλίων, λίγο πριν τους εξοντώσουν…Θουκ. Ε, 84-116)
———————————————————————————————

What Would Thucydides Say About the Crisis in Greece?

(Τι θα έλεγε ο Θουκυδίδης για την κρίση στην Ελλάδα;)
του ROBERT ZARETSKY,
εφημ. «THE NEW YORK TIMES» (1-7-2015)

Μια ξένη αντιπροσωπεία που εκπροσωπεί μια ισχυρή συμμαχία αντιμετωπίζει μια μικρή χώρα της Μεσογείου με ένα τελεσίγραφο. Είτε προσχωρείτε στη συμμαχία μας, πληρώνοντας καταστροφικά τέλη και εκχωρώντας την εθνική κυριαρχία σας, ή θα καταστραφείτε.

Πόσο κυνικοί μπορούν να γίνουν οι σύμμαχοι; «Трговина костима – кад су се кемалисти богатили на лешевима жртава»

Όταν οι κεμαλιστές πουλούσαν τα οστά των θυμάτων τους…

Την 1η Ιουλίου αναρτήθηκε στο ειδησεογραφικό-πολιτικό σάιτ Nova Srpska Politicka Misao το κείμενό μου για την πώληση από τους Κεμαλικούς σε Γάλλους επιχειρηματίες των οστών των θυμάτων της Γενοκτονίας. Το αρχικό κείμενο, που είχε γραφεί ως αφιέρωμα στις Σελίδες Ιστορίας της «Ελευθεροτυπίας», μπορείτε πατώντας κλικ να το βρείτε με τον εξής τίτλο: Μικρασιατική Τραγωδία: Oι έμποροι Κεμαλιστές, οι αγοραστές Γάλλοι, οι μεταφορείς Βρετανοί… 

Τη μετάφραση του κειμένου στα σερβοκροατικά (σε δύο εκδοχές: σε κυριλικό αλφάβητο και σε λατινικό) έκανε ο Milan Koricanac, υπ. Διδάκτορας  στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου, Σχολή των Πολιτικών Επιστήμων…