Οι όροι, τα αριθμητικά μεγέθη και οι αιτίες της Σιωπής…
Σε κάθε επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις δύο μεγάλες αναθεωρητικές σχολές που διασώζονται μέσα στον ιστορικό χρόνο, συνυπάρχουν και εκφράζονται με ξεχωριστό δημόσιο λόγο.
Η πρώτη αφορά τους πολιτικούς απογόνους της τότε μοναρχικής Δεξιάς που είναι η κύρια υπεύθυνη για τη Μικρασιατική καταστροφή.
Η δεύτερη, της κληρονομιάς του παλαιοελλαδίτικου ΣΕΚΕ, που τότε κατ’ εντολήν της Κομιντέρν, στήριξε το πρωτοφασιστικό κεμαλικό κίνημα κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων.
Σε μια επόμενη ανάρτηση θα δημοσιεύσω δύο τέτοιους διαλόγους που φέρνουν ξανά στο προσκήνιο την παράδοξη βασιλο-κομμουνιστική συμμαχία (αντιπολεμική και αντιμικρασιατικη) του Οκτωβρίου του 1920 («Σφυρί δρεπάνι/ελιά στεφάνι» ήταν ένα από τα συνθήματά της).
Όσον αφορά τον ακροδεξιό αναθεωρητισμό θα δημοσιεύσω έναν διάλογο που έγινε στο πλαίσιο του IHA-Professors & PhDs. Για δε τον (pseudo)αριστερό αναθεωρητισμό, ένα διάλογο που έγινε με αφορμή τη δημοσίευση από τον Τάσο Κωστόπουλο, γνωστό Αρνητή της Γενοκτονίας, ενός άρθρου την ημέρα Μνήμης της επετείου της Μικρασιατικής Καταστροφής για τα εγκλήματα του »Γιουνάν Ασκέρ» στη Μικρά Ασία και την κατά συνέπεια και ευλόγως προκύπτουσα δίκαια τουρκική αντάπαντηση στη Σμύρνη.
Προς το παρόν όμως ας αρκεστούμε σε μια αποσαφήνιση των όρων, των πληθυσμιακών μεγεθών και των αιτιών της μεγάλης Σιωπής ου ακολούθησε την Καταστροφή και την ολοκλήρωση των Γενοκτονιών των μη μουσουλμανικών πληθυσμών:
Οι όροι
-Εχει μεγάλη σημασία η αποσαφήνιση των όρων. Ο καινοφανής όρος «Γενοκτονία» είναι όρος του Διεθνούς Δικαίου που εισήχθη στη νομολογία μόλις το 1948, ως τρόπος νομικής αποτύπωσης των νέου τύπου εγκλημάτων που διέπραξε ο ναζισμός και είχαν φυλετική βάση: Εβραίοι, Τσιγγάνοι, Ομοφυλόφιλοι… Βέβαια το σκεπτικό και η επιχειρηματολογια του Λέμκιν προέρχεται από την περίοδο των Γενοκτονιών που διέπραξαν οι Νεότουρκοι.
-Οι όροι: Ολοκαύτωμα, Εθνική Εκκαθάριση, Σφαγή, Μαζικές Δολοφονίες, Καταστροφή κ.ά., αποτελούν όρους της καθομιλούμενης γλώσσας για να περιγράψουν και να αποτυπώσουν ένα βίαιο γεγονός. Με βάση τη διεθνή νομολογία, εάν κάποια από αυτές τις βίαιες πράξεις μπορεί να θεωρηθεί από πλευράς Δικαίου Γενοκτονία μόνο εάν έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Πιστεύω ότι υπήρχε μόνο μία Γενοκτονία και δεν εννοώ ότι αυτό που συνέβη στον Πόντο δεν ήταν Γενοκτονία. Αντίθετα, λέω ότι οι Ενωτικοί, δηλαδή η ηγεσία της “Επιτροπής Ενωση και Πρόοδος”, κυρίως δε ο Ταλαάτ, είχαν ένα μαζικό σχέδιο για τον εκτουρκισμό της Ανατολίας. Και αυτό εφαρμόστηκε στους Αρμενίους, τους Ποντίους και τους Ασσυρίους. Προτιμώ να το βλέπω ως ένα ενιαίο σχέδιο, που το κάνει και πιο εύκολα συζητήσιμο και κατανοητό».
.
Η Σιωπή
.
Ένα blog του Βλάση Αγτζίδη 
Santeos
ΣΆΒΒΑΤΟ, 13 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2018
Απόσπασμα υπομνήματος επιτροπής Ποντίων στον Γούναρη!!!
Οι Πόντιοι, δεν σταμάτησαν τις εναγώνιες προσπάθειές τους όσο κι αν τα πράγματα πήγαιναν όλο και χειρότερα. Τον Ιούλη του 1921, ύστερα από μια σύσκεψη στην Κωνσταντινούπολη, αποφάσισαν να στείλουν μια επιτροπή στη Σμύρνη, όπου μαθεύτηκε ότι έφτασε ο πρωθυπουργός Γούναρης με τον υπουργό των Στρατιωτικών Θεοτόκη.
Η επιτροπή αποτελέστηκε από δυο αντιπροσώπους της Επιτροπής Ποντίων της Κωνσταντινούπολης, τον πρόεδρο Γεώργιο Θωΐδη, τον πρόεδρο της κοινότητας Οδησσού Ελευθέριο Παυλίδη και τον γενικό γραμματέα της Επιτροπής Νικ. Κακουλίδη. Φτάνοντας στη Σμύρνη η Επιτροπή συναντήθηκε με τον αρμοστή Στεργιάδη, ζήτησε ακρόαση απ’ τον Γούναρη, έγινε δεκτή και στη σύσκεψη που ακολούθησε ανάπτυξε το πρόβλημα του Πόντου.
Δ. Γούναρης
Στο τέλος υπέβαλε και το υπόμνημά της με ημερομηνία 21 Ιουλίου 1921, όπου ανάμεσα στ’ άλλα τόνιζε:
«…Καίτοι δεν αμφιβάλλομεν το παράπαν ότι η σεβαστή κυβέρνησις εγκλείει εν τω εθνικώ αυτής προγράμματι την απελευθέρωσιν του Πόντου, του μόνου σήμερον εκεί συμπαγούς ελληνικού πληθυσμού υπό το κράτος του τυράννου, εν τούτοις καθήκον αυτών οι Πόντιοι θεωρούσιν όπως εκφράσωσι άπαξ έτι τον διακαή και προαιώνιον πόθον της απελευθερώσεως του Πόντου εκ του τουρκικού ζυγού. Εάν η ένωσις μετά της μητρός Ελλάδος ήθελε προσκρούσει εις ανυπέρβλητα διπλωματικά εμπόδια, οι Πόντιοι θα εδέχοντο εν ανάγκη την ανεξαρτησίαν αυτών υπό αυτόνομον πολιτειακόν καθεστώς.
»Επειδή δε το πρόσφατον παρελθόν και η πικρά πείρα, ην εγκλείει δια τους Ποντίους, αποδεικνύουσα ότι αι διπλωματικαί αποφάσεις των ισχυρών της γης βασίζονται πολύ ολιγώτερον επί του δικαίου αυτού καθ’ εαυτού ή επί των τετελεσμένων γεγονότων, αι δε δημιουργηθείσαι σήμερον συνθήκαι και η γενική κατάστασις εν Μικρά Ασία συμβάλλουσι προς τούτο ευνοϊκώτατα όσον ουδέποτε εν τω παρελθόντι, υποβάλλομεν ευσεβάστως την γνώμην ότι επέστη το πλήρωμα του χρόνου να κηρυχθή ο Πόντος ανεξάρτητος υπό την προστασίαν του Ελληνικού κράτους. Απαραιτήτως, όμως, θα δεήση να προηγηθή στρατιωτική κατοχή των διαφόρων παραλίων του Πόντου, όπου πάσα ενέργεια των λαών του Πόντου, ομογενών τε και αλλοεθνών, θα εξεδηλούτο αφόβως και αποτελεσματικώς. Αλλά κατά την ταπεινήν ημών αντίληψιν, το ούτω δημιουργηθησόμενον καθεστώς θα απετέλει επιπροσθέτως την κρηπίδα του κλοιού, εντός του οποίου περισφιγγόμενοι και υπό των Κούρδων, θα εξολοθρευθούν τελείως αι ορδαί του Μουσταφά Κεμάλ. Οι Κούρδοι όντες διωργανωμένοι θα έλθωσι τάχιστα εις επαφήν και συνεννόησιν μετά του Ποντιακού καθεστώτος, μετά των ελληνικών στρατευμάτων και θα συμπράξωσι προθύμως προς τελείαν εξόντωσιν των ανταρτικών σωμάτων, δια των οποίων θέλει ο Μουσταφά Κεμάλ να διαιωνίση τον πόλεμον… Οι Πόντιοι Έλληνες διαθέτουσιν εις την περιφέρειαν Αμισού 4-5 χιλιάδας μαχίμων ανδρών, ων οι πλείστοι κατέφυγον ως αντάρται εις τα βουνά. Επίσης δε και εις τα χωρία Σάντας υπάρχουσι 2-3 χιλιάδες ανδρείων επαναστατών Ελλήνων κατά της τυραννίας του Μουσταφά Κεμάλ. Εν Κωνσταντινουπόλει και εν Ελλάδι υπάρχουσι πολλοί Πόντιοι ως εκ της τελευταίας συρροής και των εκ Ρωσίας προσφύγων. Φρονούμεν ότι στρατολογούμενοι ούτοι υπό της ελληνικής κυβερνήσεως θα παρείχον τουλάχιστον 10.000 μαχίμων ανδρών..».
Ο Γούναρης αφού άκουσε την Επιτροπή, πήρε το υπόμνημα και είπε ότι θα το παραδώσει στις αρμόδιες στρατιωτικές υπηρεσίες για να το μελετήσουν και να του πουν τη γνώμη τους. Ύστερα απ’ αυτά η Επιτροπή γύρισε στην Πόλη.
MANTHOS GIALAMAS ON 13 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ
ΚΟΙΝΉ ΧΡΉΣΗ
‹ ›
Αρχική σελίδα
Προβολή έκδοσης ιστού
Copyright © 2015 Santeos
1. «θεωρούμε -με αρκετή δόση αυθαιρεσίας- ότι ο αριθμός τους πριν την έναρξη των διωγμών ήταν περί τα 2.2 εκατομμύρια»
Η απογραφή του Πατριαρχείου (1910-12) αναφέρεται σε 1.399.107 Έλληνες. Κάνω λάθος;
2. Σε ποιο επίσημο κείμενο του ΣΕΚΕ αναφέρεται το σύνθημα με τις ελιές και τα σφυριά;