Τι σημαίνει η μη κατάθεση στεφανιού στο Μαυσωλείο του Ατατούρκ;
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ:
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ
Του Βλάση Αγτζίδη (*)
Ανεξάρτητα από τη διπλωματική αποτίμηση του ταξιδιού του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ένα γεγονός που έχει τεράστια συμβολική σημασία και ανατρέπει μια παράδοση της ελληνικής διπλωματίας που καλά κρατούσε από το 1922.
O Γιώργος Παπανδρέου, καταθέτει στεφάνι ως πρωθυπουργός της Ελλάδας στο μαυσωλείο του Ατατούρκ στην Άγκυρα
Και η παράδοση αυτή συνδέεται με την -αληθινή ή όχι- εκδήλωση σεβασμού προς το αμφιλεγόμενο πρόσωπο του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, του Μουσταφά Κεμάλ πασά, ο οποίος έλαβε το προσωνύμιο «Ατατούρκ», δηλαδή «πατέρας των Τούρκων».
Για τους σύγχρονους Τούρκους ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν όντως Ατατούρκ, εφόσον συνεχίζοντας την πολιτική των Νεότουρκων εθνικιστών κατασκεύασε σχεδόν εκ του μηδενός ένα νέο έθνος. Όμως για τις μη μουσουλμανικές κοινότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Αρμένιους, Έλληνες, Ασσύριους) υπήρξε ο μοιραίος άνθρωπος, ο οποίος επέφερε το οριστικό τέλος στην ύπαρξή τους. Η καταστροφή και η πυρπόληση της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του 1922 υπήρξε η τελευταία βίαιη πράξη που συνέβη συνειδητά από τον τουρκικό εθνικισμό υπό τα όμματα και την επιδοκιμασία του Κεμάλ.
Εκτός από όλα αυτά όμως, ο Μουσταφά Κεμάλ έδωσε την έμπνευση στο ναζιστικό κίνημα, που επικράτησε λίγα χρόνια αργότερα στην Ευρώπη και τελειοποίησε τις μεθόδους. Μέθοδοι που από το 1914 είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται δια χειρός Νεότουρκων επί των στοχοποιημένων μη μουσουλμανικών κοινοτήτων. Η πρόσφατη μελέτη του Stefan Ihring με τίτλο «Atatürk in the Nazi Imagination» που εκδόθηκε από τις εκδόσεις του Harvard έδωσε τις τελικές απαντήσεις πάνω στα ερωτήματα αυτά.
Η επίσημη ελλαδική στάση μετά το 1922
O Κώστας Καραμανλής, καταθέτει στεφάνι ως πρωθυπουργός της Ελλάδας στο μαυσωλείο του Ατατούρκ στην Άγκυρα
Από την επαύριο της Μικρασιατικής Καταστροφής και της προσπάθειας ομαλοποίησης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, η εκδήλωση σεβασμού προς το πρόσωπο του Μουσταφά Κεμάλ υπήρξε η κορυφαία συμβολική πράξη των ελλαδικών κυβερνήσεων. Ήδη, το 1931, λίγο μετά τη σύναψη της ελληνοτουρκικής συμφωνίας της Άγκυρας, που θεωρήθηκε από τους προσφυγικούς πληθυσμούς ότι έθετε τέρμα στις οικονομικές τους απαιτήσεις και χάριζε στο τουρκικό δημόσιο τις τεράστιες ελληνικές περιουσίες, ο Ελευθέριος Βενιζέλος τον πρότεινε για Νόμπελ Ειρήνης. Να σημειώσουμε ότι μετά την υπογραφή της Συνθήκης αυτής, μια κρίσιμη μάζα προσφύγων θα μετατοπιστεί εκλογικά προς την Αριστερά και αυτό θα συμβάλλει στην εκλογική ήττα του Ελ. Βενιζέλου το 1932.
Αυτός όμως που υπήρξε ο ειλικρινέστερος θαυμαστής του Μουσταφά Κεμάλ ήταν ο δικτάτορας –εθνικιστής, αντικομμουνιστής και αντιπρόσφυγας- Ιωάννης Μεταξάς. Η κορυφαία πράξη περιφρόνησης και προσβολής των προσφύγων ήταν αποτέλεσμα του φιλο-ατατουρκισμού του. Το 1938, με έξοδα του ελληνικού δημοσίου αγόρασε από τον ιδιώτη που το κατείχε το υποτιθέμενο σπίτι που γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ πασά. Στη συνέχεια το δώρισε στο τουρκικό κράτος, το οποίο το μετέτρεψε σε τουρκικό προξενείο. Επιπλέον, ο Μεταξάς μετονόμασε την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ. Την ονομασία αυτή είχε έως και το ’55. Την ονομασία αυτή σεβάστηκαν απολύτως και οι νικητές του Εμφυλίου πολέμου –επίσης εθνικιστές και αντικομμουνιστές. Η Οδός ξαναπήρε το παλιό της όνομα λόγω του πογκρόμ που πραγματοποίησε το τουρκικό Βαθύ Κράτος κατά της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης.
Την πολιτική αυτή θα ακολουθήσουν με συνέπεια όλες ο συντηρητικές μετεμφυλιακές κυβερνήσεις καθώς και η χούντα των συνταγματαρχών (1967-1974).
Αλλά και μετά τη Μεταπολίτευση κανένα από τα δημοκρατικά κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.) δεν τόλμησε να αμφισβητήσει αυτήν τη παράδοση της απόδοσης τιμής προς έναν μεγάλο εθνικιστή, που βαρύνεται με την ολοκληρωτική εξόντωση των μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Χαρακτηριστικές είναι οι συμπεριφορές των Ελλήνων πρωθυπουργών Γιώργου Παπανδρέου και Κώστα Καραμανλή, όταν δουλοπρεπέστατα και παρά τις μεγάλες αντιδράσεις των προσφυγικών οργανώσεων αποδέχτηκαν να τηρήσουν κατά γράμμα το διπλωματικό πρωτόκολλο, παρότι γνώριζαν ότι υπήρχε η περίπτωση να παρακαμφθεί, όπως είχε γίνει σε άλλες περιπτώσεις επίσκεψης αρχηγών κρατών.
Το συμπέρασμα
Η παράκαμψη του πρωτόκολλου από τον Αλέξη Τσίπρα και η μη κατάθεση στεφανιού στο Μαυσωλείο του Ατατούρκ αλλάζει οριστικά την παράδοση που επικρατούσε έως τώρα. Αποδεικνύει επίσης ότι η νέα γενιά των πολιτικών έχει πληρέστερη ιστορική γνώση και διατηρεί την πεποίθησή της ότι μπορεί να αλλάξει ακόμα και μια παράδοση που κρατά 90 και πλέον έτη.
Μετά από αυτή την αξιοπρεπή στάση, κανείς επόμενος Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα διανοηθεί να επανέλθει σε εθελόδουλες συμπεριφορές υποκλινόμενος μπρος στα σύμβολα ενός ακραίου και αντιμειονοτικού εθνικισμού .
Ένα blog του Βλάση Αγτζίδη 
Έχω την εντύπωση οτι δεν είναι ο μόνος Πρωθυπουργός που δεν «τίμησε» τον Κεμάλ, με κατάθεση στεφάνου στο μαυσωλείο του. Και βέβαια δεν «παρέκαμψε το πρωτόκολλο». Ο Τσίπρας πήγε στην Τουρκία «επίσκεψη εργασίας» και όχι «επίσημη επίσκεψη». Αυτός ήταν ο λόγος που δεν κατάθεσε στεφάνι στον Κεμάλ.
Μετά την «επίσημη επίσκεψη» του 1959 και την κατάθεση στεφάνου του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ουδείς Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Τουρκία, μέχρι τον Κώστα Καραμανλή το 2007 («επίσκεψη εργασίας» χωρίς στεφάνι») και το 2008 («επίσημη επίσκεψη» και στεφάνι). Ακολούθησε ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009 και το 2011 («επισκέψεις εργασίας», χωρίς υποχρέωση κατάθεσης στεφάνου), αλλά ο γνωστός σε όλους «Γιώργος» έσπευσε να καταθέσει στεφάνι αυτοβούλως.
Τέλος, ο Αντώνης Σαμαράς το 2013 «επίσκεψη εργασίας» στην Κωνσταντινούπολη και βέβαια χωρίς κατάθεση στεφάνου στην Άγκυρα.
Ανακεφαλαιώνοντας, μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που κατέθεσε στεφάνι το 1959, τον ακολούθησαν ο ανεψιός του Κώστας και ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ο Σαμαράς και ο Τσίπρας το απέφυγαν χαρακτηρίζοντας τις επισκέψεις τους ως «εργασίας» και ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν επισκέφθηκε ποτέ την Τουρκία στις τρεις θητείες του ως Πρωθυπουργός (1981-1984, 1985-1989, 1993-1996).
Ακριβώς, αυτός είναι ο λόγος που δεν κατέθεσε στεφάνι ο Τσίπρας. Ήταν επίσκεψη εργασίας, διαφορετικά θα ήταν αναπόφευκτο.
Θυμίζω ότι, όταν προ ετών, ο τότε πρόεδρος του Ιράν, Μαχμούτ Αχμεντινετζάτ, θα πήγαινε επισήμως στην Άγκυρα, αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι στο μαυσωλείο τού ανθρώπου, που είχε απαξιώσει το Κοράνι.
Επειδή οι Τούρκοι ήθελαν την επίσκεψη, αλλά δεν μπορούσαν και να παρακάμψουν το πρωτόκολλο, βρήκαν την χρυσή τομή. Ο Ιρανός πρόεδρος έγινε δεκτός στην Κωνσταντινούπολη!
ενώ ο Τσίπρας πήγε στη Φραγκφούρτη ε;;;
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην Αθήνα.
Όταν έρχονται για επίσκεψη εργασίας, όπως ο Νετανιάχου το 2010 (αν θυμάμαι καλά), δεν καταθέτουν στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη.
Όταν έλθουν για επίσημη επίσκεψη, όπως ο Σιμόν Πέρες το 2012, καταθέτουν. Βάζω επίτηδες τα ονόματα αυτών των δύο, διότι είναι από το ίδιο κράτος.
Μόνον o Ερντογάν παρέκαμψε το πρωτόκολλο το 2010 με ευθύνη τής κυβέρνησης Παπανδρέου.
Πάντως κανείς δεν έλαβε υπόψη του αυτή τη «λεπτή» διάκριση. Είναι χαρακτηριστικές οι εκκλήσεις προ της επίσκεψης:
» Γιατί δεν πρέπει ο Τσίπρας να καταθέσει στεφάνι στον Κεμάλ.»
http://dreampontos.com/2015/11/giati-den-prepei-o-tsipras-na-katathesei-stefani-ston-kemal/
Να σημειώσουμε ότι ο Σαμαράς ΔΕΝ ΠΗΓΕ στην Άγκυρα: http://www.primeminister.gov.gr/2013/03/03/10022
Η μόνη επίσκεψη στην Άγκυρα χωρίς την κατάθεση στεφάνου στο Μαυσωλείο ειναι αυτή του Τσίπρα….
Με μια στοιχειώδη έρευνα στο διαδίκτυο, βρίσκεις τις εκκλήσεις των ποντιακών οργανώσεων προς τον πρωθυπουργό:
«Να μην αποτίσει φόρο τιμής στον γενοκτόνο Κεμάλ, ζητά από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, η ΠΟΕ»
Να παρακάμψει το φερόμενο ως «πρωτόκολλο της Άγκυρας» και να μην αποτίσει φόρος τιμής στον γενοκτόνο Κεμάλ, ζητά από τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας.
Σε ανακοίνωση της ΠΟΕ που υπογράφουν ο πρόεδρός της Χρήστος – Δημήτριος Τοπαλίδης και η γενική γραμματέας Γεωργία Κυριακίδου, αναφέρεται:
«Η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Άγκυρα θα δώσει ένα δείγμα γραφής για την στάση του απέναντι στην Ιστορία και την Ανθρωπότητα. Αναμένουμε από τον Πρωθυπουργό των Ελλήνων να μην αποτίσει φόρο τιμής στον γενοκτόνο Κεμάλ, τον μεγάλο διδάξαντα του Χίτλερ.
Αναμένουμε από τον Πρωθυπουργό, να παρακάμψει το φερόμενο ως «πρωτόκολλο της Άγκυρας». Γνωρίζουμε ότι δεν είναι δεσμευτικό, καθώς στο παρελθόν και άλλοι εκπρόσωποι κρατών, όπως ο πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Αρμενίας, ο Πρόεδρος του Ιράν και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών το απέφυγαν. Το ίδιο οφείλει να πράξει και εκείνος και να απόσχει από την κατάθεση στεφάνου στο μαυσωλείο του Μουσταφά Κεμάλ, του γενοκτόνου Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων
http://efxinospontos.gr/genoktonia/524-na-min-apotisei-foro-timis-ston-genoktono-kemal-zita-apo-ton-prothypourgo-aleksi-tsipra-i-poe
πήγε στην Αγκυρα ο Τσίπρας;;;
Ναι, αλλά σαν επίσκεψη εργασίας. Νομίζω αρκετά εξηγήθηκε η διαφορά.
Ο Ερντογάν το 2010 δεν κατέθεσε στεφάνι γιατί η επίσκεψη δεν ήταν «επίσημη», αλλά «εργασίας», σε ανταπόδοση της «επίσκεψης εργασίας» του Παπανδρέου πριν λίγους μήνες. Επαναλαμβάνω οτι ο μόνος που κρίνεται ως εντελώς απαράδεκτος, είναι ο Γιωργάκης. Πήγε στην Τουρκία και ενώ δεν ήταν υποχρεωτικό να καταθέσει στεφάνι, αυτός το έκανε με δική του πρωτοβουλία.
Ο Τσίπρας και ο Σαμαράς απέφυγαν το σκόπελο, με τις «επισκέψεις εργασίας».
Η δε ΠΟΕ, για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ημιμαθής και εντελώς μπερδεμένη. Αυτοί οι άνθρωποι δε μπορούν να καταλάβουν ούτε από διπλωματία ούτε από εξωτερική πολιτική ούτε από εσωτερική πολιτική. Ας μείνουν καλύτερα στους χορούς τους.
Δεν υπάρχει πρωτόκολλο Άγκυρας, αλλά διεθνές πρωτόκολλο επισήμων επισκέψεων. Κανένας αρχηγός κράτους ή πρωθυπουργός δεν πήγε επίσημη επίσκεψη στην Άγκυρα, χωρίς να καταθέσει στεφάνι στον Κεμάλ. Για να το αποφύγουν χαρακτήριζαν τις επισκέψεις ως «εργασίας» ή στο πρόγραμμα δεν υπήρχε η Άγκυρα. Είναι τόσο απλό.
Πήγε όμως στην Αγκυρα ο Τσίπρας ή στη Λωζάνη;;;
Και το ΠΑΣΠΕ, τα ίδια:
«…………..
Δ . Παρακαλούμε τέλος να επισημανθεί στον κ. Πρωθυπουργό, ότι η Τουρκική ηγεσία, με την ευκαιρία της επίσκεψής του στην Άγκυρα, συσχετίζοντάς την και με τις ατυχείς δηλώσεις του κ. Υπουργού παιδείας, χρησιμοποιώντας όπως και στο παρελθόν ως άλλοθι το πρωτόκολλο, πιθανόν να προγραμματίσει, την κατάθεση στεφάνου από τον κ. Πρωθυπουργό, στο μαυσωλείο του σφαγέα του Ελληνισμού του Πόντου και της Μικράς Ασίας, Κεμάλ Μουσταφά Πασά.
………………….»
http://epontos.blogspot.gr/2015/11/blog-post_730.html
Ξέρετε ακριβώς πού πήγε επίσκεψη ο Πρωθυπουργός;;;
ΌΟΟΟΟΟΟΟχι δεν ανακαλύψατε την Αμερική ούτε έκανε ανδραγάθημα…
Φυσικά και στο μυαλό σας έχετε πλάσει μια άλλη εικόνα ή νομίζετε πως το Μαυσωλείο είναι ένα κάρο που το πάνε οι Τούρκοι βόλτα.
Επίσης τί Λωζάνη τί Κοζάνη.
Το Μαυσωλείο είναι στην Αγκυρα και ο Τσίπρας ΠΉΓΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ…
Αν δεν επισκεπτόνταν τον Πατριάρχη θα είχαμε θέμα.
Κάνεναν δεν εβλαψε η γνώση αστέρια μου.
Nαι….ξέρουμε που πήγε επίσκεψη ο πρωθυπουργός, και στην Κωνσταντινουπολη και στην Άγκυρα…..
Φρόντισε να ενημερώνεσαι καλύτερα, αλλά δυστυχώς για σένα πήγε και στην Άγκυρα και δεν πήγε από το μαυσωλείο…..
@ spyrosch1959 Μάλλον έχεις ενημερωθεί για τη μισή επίσκεψη, η οποία -καλώς ή κακώς- ολοκληρώθηκε στην Άγκυρα.
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=463594&catID=1
Ολοκλήρωσε τις συναντήσεις του στην Άγκυρα ο Αλ.Τσίπρας
18/11/2015 8:25:42 μμ | Πολιτική
Ολοκλήρωσε τις επαφές του στην τουρκική πρωτεύουσα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τις δύο συναντήσεις που είχε με ηγέτες κομμάτων της αντιπολίτευσης, ενώ προηγουμένως είχε συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η συνάντηση με τον Ερντογάν πραγματοποιήθηκε στο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα. Συζητηθήκαν θέματα σχετικά με την τρομοκρατία και προσφυγικό δίχως όμως να υπάρξει σχετική ανακοίνωση.
Στη συνέχεια ο πρωθυπουργός συναντήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Άγκυρας πρώτα με τον ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου και στη συνέχεια με την συμπρόεδρο του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των λαών Φιγκέν Γιουκσέκνταγ.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
ωραία λοιπόν πήγε και στην Αγκυρα αλλά όχι επίσημη επίσκεψη που τότε είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει το πρωτόκολλο και να καταθέσει στεφάνι στο Κεμάλ όπως εδώ καταθέτουν στον Αγνωστο Στρατιώτη
Για ποιους λόγους δεν πρέπει ο Τσίπρας να καταθέσει στεφάνι στον Κεμάλ
1. ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΥΣ: Το πρωτόκολλο επίσκεψης σε άλλη χώρα, μιας επίσημης αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον Έλληνα πρωθυπουργό, έχει ενδιαφέρουσες παραμέτρους σε ό,τι έχει σχέση με το πρόγραμμα που πρέπει να ακολουθηθεί. Επίσημη είναι η επίσκεψη ενός σημαντικού προσώπου (Προέδρου της Δημοκρατίας, πρωθυπουργού, υπουργού Εξωτερικών κτλ.) υπό τη θεσμική του ιδιότητα, η οποία επιβάλλει την εφαρμογή ενός συνόλου αυστηρά προσδιορισμένων και ιεραρχημένων συμπεριφορών και τύπων.
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο ταξίδι του Αλ. Τσίπρα στην Τουρκία, αφού είναι επίσημη επίσκεψη, οι κινήσεις που γίνονται σε αντίστοιχες περιπτώσεις είναι οι εξής: Το διπλωματικό γραφείο του Τούρκου πρωθυπουργού στέλνει το πρόγραμμα για την επίσκεψη της ελληνικής αντιπροσωπείας στο αντίστοιχο γραφείο του Έλληνα πρωθυπουργού, πρόγραμμα το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ των άλλων εάν υπάρξει κατάθεση στεφάνου στο Μαυσωλείο του Κεμάλ.
Στη περίπτωση των Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου το πρόγραμμα εστάλη από την τουρκική πλευρά, και μέσω της διπλωματικής οδού επιστράφηκε από την αντίστοιχη ελληνική χωρίς αλλαγές σε ό,τι σχετίζεται με την κατάθεση στεφάνου στον Κεμάλ.
Θα μπορούσε ωστόσο να παρακαμφθεί από την ελληνική πλευρά, και να ζητηθεί να υπάρξει απόδοση τιμής σε άλλο μνημείο, πλην του Κεμάλ, αφού στην Ελλάδα, όπως θα τόνιζε η απάντηση, υπάρχουν σχετικές αποφάσεις της ελληνικής Βουλής για το συγκεκριμένο πρόσωπο (νόμοι του 1994 και 1996 για τη Γενοκτονία).
Δεν γνωρίζουμε σε αυτήν την περίπτωση την αντίδραση της τουρκικής πλευράς και εάν θα ήταν λόγος αναβολής ή ματαίωσης της επίσημης επίσκεψης. Ωστόσο η αναφορά και η επίκληση σχετικών νόμων του ελληνικού κράτους είναι μια ορθή και απολύτως δικαιολογημένη αιτιολόγηση αλλαγής του προγράμματος, και στην περίπτωσή μας για την άρνηση απόδοσης τιμής προς τον Κεμάλ.
Οι τοπικές ή εθνικές παράμετροι και οπωσδήποτε η ύπαρξη εθνικών νομικών κειμένων πολλές φορές αναφέρονται ως αιτιολογία προκειμένου να γίνουν σεβαστές πολιτικές και διπλωματικές στάσεις (π.χ. Βάσκοι-Καταλανοί για ισπανικές εθνικές εορτές, οι σερβικές, μουσουλμανικές και κροατικές εθνικές αρχές στο ομοσπονδιακό κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, η τουρκική μειονότητα στη Βουλγαρία, καθώς και σε άλλες περιπτώσεις).
2. ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ: Η επίσημη επίσκεψη μπορεί να πραγματοποιηθεί παρακάμπτοντας την απόδοση τιμής στον Κεμάλ, είτε με την επίκληση του κωλύματος που έχει ο πρωθυπουργός («δεν μπορώ να υπερβώ μία εθνικού χαρακτήρα νομική ρήτρα», «δεν μπορώ να έλθω σε αντίθεση με έναν νόμο του κράτους που εκπροσωπώ»), αφού υπό προϋποθέσεις γίνεται σεβαστό διεθνώς, είτε με την άρνηση του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα η κατάθεση στεφάνου στον Κεμάλ.
Αυτό βεβαίως εξαρτάται από τη βούληση της ελληνικής πολιτείας αφενός να υπερασπιστεί μια διακηρυγμένη απόφαση, με νόμους του ελληνικού Κοινοβουλίου, ότι υπήρξε Γενοκτονία, και αφετέρου να δώσει το μήνυμα μέσα από μια επίσημη επίσκεψη ότι στην ατζέντα των διμερών επαφών εντάσσεται το ζήτημα αυτό. Με την άρνηση να τιμηθεί ο Κεμάλ, ο πρωτεργάτης δηλαδή του μαζικού εγκλήματος, προβάλλεται η αναγνώριση από τον θύτη Τουρκία της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των οποίων οι απόγονοι όσων διασώθηκαν είναι πολίτες του κράτους που εκπροσωπείται από τον πρωθυπουργό ή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον υπουργό των Εξωτερικών.
3. ΗΘΙΚΟΥΣ-ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ: Ο πρωθυπουργός (και αναλόγως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο υπουργός των Εξωτερικών) όταν βρίσκεται σε επίσημη επίσκεψη εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες πολίτες. Εκπροσωπεί την Ελλάδα της ιστορίας, της αντίστασης, της Δημοκρατίας, της αλήθειας και του φωτός. Εκπροσωπεί τις ψυχές των εκατομμυρίων αγωνιστών που πάλεψαν ενάντια στον εθνικισμό, το φασισμό, το ρατσισμό, το ναζισμό, και τις ψυχές των εκατομμυρίων θυμάτων τους. Θα επαναλάβει ο Τσίπρας την υβριστική πράξη των Καραμανλή και Παπανδρέου, τις δηλώσεις από τους δικτάτορες και χουντικούς για τον Κεμάλ;
Για όλα τα παραπάνω νομιμοποιείται διπλωματικά, πολιτικά, ιστορικά, δημοκρατικά και ηθικά ο Έλληνας πρωθυπουργός να αγνοήσει τις ψυχές των προγόνων μας που δολοφονήθηκαν από τον Κεμάλ και να καταθέσει στεφάνι, τιμώντας τον;
http://www.pontos-news.gr/article/143434/gia-poioys-logoys-den-prepei-o-tsipras-na-katathesei-stefani-ston-kemal
ΠΟΕ: Με την ελπίδα ο Τσίπρας να μην γίνει ένας ακόμα αρνητής της Γενοκτονίας των Ποντίων
ΠΟΕ: Με την ελπίδα ο Τσίπρας να μην γίνει ένας ακόμα αρνητής της Γενοκτονίας των Ποντίων
Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (ΠΟΕ), με δελτίο Τύπου που εξέδωσε, εξέφρασε την ελπίδα ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία να μην γίνει ένας ακόμα αρνητής της Γενοκτονίας των Ποντίων, όπως ο υπουργός Παιδείας πριν από λίγες ημέρες. Μέσω του δελτίου εκφράζεται η ελπίδα πως ο Αλέξης Τσίπρας θα δείξει δείγματα γραφής για τη στάση του απέναντι στην ιστορία και την ανθρωπότητα, μη καταθέτοντας στεφάνι στο μνημείο του γενοκτόνου Κεμάλ.
«Μετά τις δύο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η ΠΟΕ δηλώνει ότι δεν θα σταματήσει τον αγώνα ενάντια σε πρόσωπα και ενέργειες που προσβάλλουν τον Ελληνισμό και την Ανθρωπότητα».
Σε συνέχεια των ανωτέρω, το ΔΣ της ΠΟΕ έχει στα σκαριά μια εκδήλωση διαμαρτυρίας σε συνεργασία με τις κοινότητες των γενοκτονημένων λαών –Εβραίων, Αρμενίων και Ασσυρίων–, με τη συμμετοχή πολιτειακών φορέων και προσωπικοτήτων από το χώρο του πολιτισμού, των γραμμάτων, των τεχνών και του αθλητισμού.
Επίσης, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου προγραμματίζεται συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών για την άμεση διευθέτηση των εκκρεμών ζητημάτων του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως αυτά έχουν εκφραστεί και στο ψήφισμα διαμαρτυρίας της.
http://www.pontos-news.gr/article/143539/poe-me-tin-elpida-o-tsipras-na-min-ginei-enas-akoma-arnitis-tis-genoktonias-ton
Άσχετα με τις ενέργειες Τσίπρα, θεωρώ πως η Ιστορική σας προσέγγιση, αλλά και η αποτίμηση της προσωπικότητας του Κεμάλ χρήζει προβληματισμού σε πολλά σημεία, καθώς διακρίνεται μια έντονη μονομέρεια. Ο Κεμάλ υπήρξε πραγματικά αναμορφωτής της Τουρκίας (άλλαξε ακόμα και το α/βητο με λατινικούς χαρακτήρες), αλλά και διεθνής προσωπικότητα χάρη στις επιδόσεις του στην εξωτερική πολιτική. Ως Έλληνες φυσικά έχουμε πολλά να του προσάψουμε, αν κι αξίζει να επισημάνουμε πως γεννήθηκε και μεγάλωσε κι έλαβε αξιόλογη παιδεία δίχως προβλήματα στη Θεσσαλονίκη κι απ’ αυτήν την άποψη, είναι ελεγχόμενο αν διακατέχονταν από «δομικό ανθελληνισμό». Ωστόσο, το προβληματικότερο σημείο της προσέγγισής σας, είναι πως προβάλετε το μακελειό της Σμύρνης ως κεραυνό εν αιθρία, δίχως να καταγράφετε τι προηγήθηκε. Αναλυτικότερα, στο κείμενό σας αποσιωπάται η παραβίαση της Συνθήκης των Σεβρών (ξεχωριστή σύναψη ειρήνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας με το πέρας του Α’ Παγκόσμιου Πόλεμου) από το Ελληνικό στέμμα. Το Ελληνικό κράτος ήταν αυτό που ξεκίνησε έναν επιθετικό πόλεμο, υπό διάφορα προσχήματα και εμπιστευόμενο αφελώς την στήριξη των Μεγάλων δυνάμεων. Δεν αναφέρεται πουθενά στο κείμενό σας, πως ο Ελληνικός στρατός δεν αρκέστηκε στην προσάρτηση της Μικράς Ασίας, αλλά συνέχισε (με ιστορικά καταγεγραμμένες αγριότητες στην πορεία του), φτάνοντας μέχρι και 50 χιλιόμετρα (!!!!) έξω από την Άγκυρα, παραδοσιακή πρωτεύουσα των Τούρκων. Φυσικά και στόχος ήταν η κατάληψη τόσο της Άγκυρας, όσο και το δυνατόν περισσότερων εδαφών, γεγονός που αποφεύχθηκε, λόγω του ότι άρχισε η τούρκικη αντεπίθεση, οφειλόμενη στην προνοητικότητα του Κεμάλ να ανασυγκροτεί το στρατό του στα βάθη της Ανατολής. Τέλος, ο Κεμάλ κατάφερε να κερδίσει την υποστήριξη του νεόκοπου Σοβιετικού κράτους, κυρίως επειδή ο Βενιζέλος κι η Ελλάδα μαζί με 12 ακόμα κράτη απέστειλαν στρατό, ώστε να συνδράμουν τους τσαρικούς στην κατάπνιξη της Ρώσικης Επανάστασης. Φυσικά ως Έλληνες μας πονάει ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, τα αντίποινα των Τούρκων σε αμάχους, η οριστική απώλεια του πολιτισμού της Σμύρνης. Ωστόσο, έναν σχεδόν αιώνα μετά τις εκατέρωθεν αγριότητες, οφείλουμε πλέον να αποστασιοποιούμαστε και να βλέπουμε νηφάλια την ιστορική πραγματικότητα, παρουσιάζοντας όλη την ιστορική αλήθεια κι όχι μόνο τα σημεία που καταδεικνύουν τις τούρκικες αγριότητες. Αν θέλουμε ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονες, οφείλουμε να αποδίδουμε δίκαια και τις ευθύνες της Ελληνικής πλευράς, η οποία ξεκίνησε τυχοδιωκτικά και απερίσκεπτα μια εισβολή που είχε ως τελικό αποτέλεσμα την τραγωδία της υπέροχης & πολυπολιτισμικής (με κυρίαρχο βέβαια το Ελληνικό στοιχείο) Σμύρνης!
Αυτά α λίγα για την Ιστορία με Γιώτα Κεφαλαίο.
Είναι αλήθεια ότι ο Μουσταφά Κεμάλ, οι Νεότουρκοι και εν γένει ο τουρκικός εθνικισμός γοητεύει με ένα παράξενο τρόπο τις ελίτ των Νεοελλήνων -από τους ακροδεξιούς του Μεταξά έως τους πολιτικούς απογόνους του ΣΕΚΕ- από την πρώτη μέρα της καταστροφής… Πιθανόν η ωμή βία και η συστηματική οργάνωση των εθνοκαθάρσεων να προκαλεί το φθόνο!!! Ίσως πάλι το μπρουτάλ στάιλ να προκαλεί ταυτίσεις που θυμίζουν το Σύνδρομο της Στοκχόλμης….
Σίγουρα πάντως η αφήγηση όπως την περιγράψατε απέχει πολύ από το να είναι ιστορία με Γιώτα κεφαλαίο.
Ένα μικρό παράδειγμα: Γράφετε: « ως Έλληνες μας πονάει ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, τα αντίποινα των Τούρκων σε αμάχους,...»
Κατάρχάς δεν πονάει τον Νεοέλληνα ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία και αυτό φρόντισε να το αποδείξει με τον τρόπο που φέρθηκε στους πρόσφυγες του ’22 -έως και την πρόσφατη εποχή που διασκέδαζε με την καρδιά του με τα ηλίθια αντιποντιακά ανέκδοτα. Εξάλλου, οι ελίτ της μικράς πλην εντίμου (και όχι μόνον οι ελίτ) βγήκαν μάλλον κερδισμένες από τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.
Επίσης, η σφαγή της Σμύρνης και όλης της ιωνικής παραλίας δεν είναι «αντίποινα» όπως πολύ ωραία τα παρουσιάζετε σε μια βολική εξίσωση του αίματος, αλλά ολοκλήρωση ενός σχεδίου που ψύχραιμα είχε εκπονηθεί πολύ νωρίτερα και είχε εφαρμοστεί με ιδιαιτέρως προγραμματισμένο και αιματηρό τρόπο από το 1914… https://kars1918.wordpress.com/2013/09/23/who-burned-down-izmir/
Moυ κάνει εντύπωση ότι αγνοείτε ότι εκείνη την εποχή ο Μουσταφά Κεμάλ είχε αυτοχριστεί gazi (δηλ. Ιερός Πολεμιστής για τη Διάδοση του Ισλάμ) και είχε κηρύξει Jihad (δηλ. Ιερό Πόλεμο) κατά των απίστων και δη κατά των μειονοτήτων. Με δύο λόγια ο Μουσταφά Κεμάλ τότε ήταν ένας Τζιχαντιστής!!! Επίσης εντύπωση μου κάνει το δέος απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις». Οποίος οριενταλισμός!!! Και οποία άγνοια ότι τα φασιστικά κινήματα του μεσοπολέμου υπήρξαν μεταρρυθμιστικά και αντικληρικαλιστικά;;
Όσον αφορά το τι προηγήθηκε και ποιό ήταν το πραγματικό ιστορικό πλαίσιο και όχι αυτό που κατασκευάστηκε στη συνέχεια από την εξουσία (αλλά και από το κακόμοιρο ελλαδικό παράρτημα της Κομιντέρν) μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
Και αν δεν σας κάνουν όλα αυτά μπορείτε να διαβάσετε το τελευταίο βιβλίο του Fuat Dudar.
Βλάση, θα μου επιτρέψεις να σχολιάσω κι εγώ, όχι επί της ουσίας (που το έκανες εσύ), αλλά περί της Ιστορίας με κεφαλαίο, όπως την αντιλαμβάνεται ο κύριος konstdim.
Μερικά σημεία μόνο:
Μιλάει για παραβίαση της Συνθήκης των Σεβρών εκ μέρους της Ελλάδας, όταν είναι γνωστό οτι αυτή τη Συνθήκη ΔΕΝ την υπέγραψε η Τουρκία και εξαιτίας της ξεκίνησε ο Κεμάλ το κίνημά του. Πώς παραβιάζεις μία Συνθήκη και θεωρείσαι υπαίτιος για όσα ακολουθούν από τον αντίπαλό σου, όταν ο ίδιος αντίπαλος ΔΕΝ έχει υπογράψει αυτή τη Συνθήκη;
Και αν το ξεπεράσουμε αυτό, ΠΟΙΑ ακριβώς ήταν η παραβίαση της Συνθήκης εκ μέρους της Ελλάδας;
Ποιές είναι οι «ιστορικά καταγεγραμμένες αγριότητες του ελληνικού στρατού»; Όσες καταγράφονται στις «περίφημες» πλέον γαλλικές διπλωματικές αναφορές και στις οποίες αποκλειστικά στηρίζονται όλοι οι σύγχρονοι «αναθεωρητές» υπό τον κ. Λιάκο; Γνωρίζετε οτι η συμμαχική επιτροπή που συστάθηκε αμέσως μετά τη γνωστοποίηση αυτών των αναφορών εκ μέρους της Γαλλίας (για τους δικούς της προφανείς λόγους, που δεν είναι του παρόντος) δεν πιστοποίησε τα αρχικά συμπεράσματα και απέρριψε σχεδόν το σύνολο των κατηγοριών εναντίον του ελληνικού στρατού, μετά από λεπτομερή αναφορά στοιχείων εκ μέρους του εντεταλμένου (από τον ίδιο το Βενιζέλο) στρατηγού Αλέξανδρου Μαζαράκη – Αινιάνος;
«Ο ελληνικός στρατός δεν αρκέστηκε στην προσάρτηση της Μικράς Ασίας» (sic) …. Δηλαδή πού πήγε; Στην Κασπία;
Η Άγκυρα «παραδοσιακή πρωτεύουσα των Τούρκων» (sic) ;;;;;;;;
Μήπως να ξαναδιαβάζατε κάποια πράγματα στην Ιστορία (με κεφαλαίο γιώτα) που μας σερβίρετε κύριε konstdim;
Κύριε Αγτζίδη,
Δυστυχώς, οι αριστερές σας πεποιθήσεις και όχι μόνο σάς εμποδίζουν από το να είστε αντικειμενικός, ως οφείλει να είναι ένας ιστορικός.
«Είναι αλήθεια ότι ο Μουσταφά Κεμάλ, οι Νεότουρκοι και εν γένει ο τουρκικός εθνικισμός γοητεύει με ένα παράξενο τρόπο τις ελίτ των Νεοελλήνων -από τους ακροδεξιούς του Μεταξά …»
Είναι αλήθεια ότι ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ υπήρξε μία μεγάλη ηγετική φυσιογνωμία και ο δημιουργός της σύγχρονης Τουρκίας. Τα περί «γοητείας των ακροδεξιών του Μεταξά» κλπ. είναι απλώς κουραφέξαλα. Αν έβλαψε εμάς, τούς Έλληνες, αν μετήλθε βιαίων και απανθρώπων μέτρων, αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Και ο Μ. Πέτρος θεωρείται και υπήρξε μέγας αναμορφωτής (και οι κομμουνιστές της ΕΣΣΔ ως τέτοιον τον ανεγώριζαν), ασχέτως των μέσων που μετήλθε.
Δεν έπεται ότι όποιος αναγνωρίζει το αυταπόδεικτο, γίνεται αυτομάτως θαυμαστής τού τουρκικού εθνικισμού και των Νεοτούρκων. Πώς εξάγετε τέτοια αυθαίρετα συμπεράσματα και κολλάτε ταμπέλες; Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.
konstdim Τι γράφεις εκεί ρε ………… Ποιός σου είπε, ότι η Συνθήκη των Σεβρών, ήταν ξεχωριστή σύναψη ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας; Ο Ελληνικός στρατός αποβιβάστηκε στη Σμύρνη, με εντολή του Συμβουλίου των νικητών του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου, όχι για να ξεκινήσει πόλεμο. Άλλωστε, ο Σουλτάνος που αποτελούσε την επίσημη Κρατική Αρχή, είχε αποδεχτεί και υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών. Η προέλαση εντός της ενδοχώρας της Τουρκίας, έγινε για να αναχαιτιστούν οι επιδρομές των Τσετών του Κεμάλ, που έσφαζαν γυναικόπαιδα Έλληνες και Τούρκους και όχι για την κατάληψη εδαφών. Ποιά παραδοσιακή πρωτεύουσα η Άγκυρα ρε αδαή; Ποιές εκατέρωθενα αγριότητες, ρε ………..; Που καταλήγεις να μας πεις ότι φταίγανε οι Έλληνες για τη σφαγή και όχι ο Κεμάλ. Έτσι κι αλλιώς, οι Έλληνες δεν είχαν συμμετάσχει στον πόλεμο, τηρώντας ίσες αποστάσεις. Δηλαδή, αν αύριο πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία και κερδίσουμε, δικαιούμεθα να σφάξουμε τους μειονοτικούς Μουσουλμάνους στον Έβρο και γι’ αυτό θα φταίνε οι Τούρκοι, ρε ……….; Η εκεί, θα σε πιάσει η επιλεκτική ευαισθησία;
Κύριε Βλάση Αγτζίδη,
περνώ ευσύνοπτα στις αστοχίες αλλά και την ορθότητα των θέσεων σας σε ότι με αφορά:
1. Ευτυχώς ή δυστυχώς, μακράν απέχω από το να αποτελώ «ελίτ των Νεοελλήνων -από τους ακροδεξιούς του Μεταξά έως τους πολιτικούς απογόνους του ΣΕΚΕ-«. Το στίγμα που εκπέμπει το blog http://www.istoriatexnespolitismos.wordpress.com & ο πλουραλισμός αντί μονομέρειας προσεγγίσεων που φιλοξενεί, καταδεικνύει του λόγου το αληθές. Εξάλλου, εγώ εστιάζω στην επιθετική πρωτοβουλία του Ελληνικού κράτους κι όχι στις αντιλήψεις του Κεμάλ.
2. Ως άνθρωπος που έχει αφιερώσει κοντά μια 15ετία στην υπηρεσία της Ψυχικής Υγείας, μου επιτρέπει θαρρώ να αμφισβητώ την ψυχαναλυτική σας «διάγνωση»-ακόμα και μέσω εποπτείας, και να γνωρίζω πως δεν διακατέχομαι από κανένα «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» σε προσωπικό επίπεδο.
3. Εύλογα, θα συμφωνήσω μαζί σας στην αντιμετώπιση των προσφύγων της Σμύρνης από τους νεοέλληνες ¨’και αυτό φρόντισε να το αποδείξει με τον τρόπο που φέρθηκε στους πρόσφυγες του ’22 -έως και την πρόσφατη εποχή που διασκέδαζε με την καρδιά του με τα ηλίθια αντιποντιακά ανέκδοτα», όχι απλά για όσα αναφέρετε, αλλά επιπλέον & για τους ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς του στυλ «τουρκόσποροι», τη διώκουσα σε αρκετές περιπτώσεις αντιμετώπιση και επίσης, για τις «ευρηματικές» πιέσεις να φορούν οι πρόσφυγες διακριτικό περιβραχόνιο, που ως μέθοδο υιοθέτησαν κατά κύριο λόγο, φασίζουσες κοινωνίες και καθεστώτα (ο Β. Ραφαηλίδης- κι όχι μόνο-έχει καταγράψει και καταγγείλει τέτοιες μεθοδεύσεις). Ωστόσο, εγώ αναφερόμουν στην σύγχρονη ανάγνωση της συγκεκριμένης περιόδου κι όχι στην τότε υποδοχή των προσφύγων, κατά την άφιξη & διαμονή τους στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου.
4.Στην περίπτωση που μου πιστώνετε «οποία άγνοια ότι τα φασιστικά κινήματα του μεσοπολέμου υπήρξαν μεταρρυθμιστικά και αντικληρικαλιστικά;;», δεν έχω παρά να σας παραπέμψω στις σελίδες α)Ευρωπαϊκί Ιστορια, β) )Ευρωπαϊκί Ιστορια (Οικονομική & Κοινωνική) του blog που προανέφερα, ώστε να διαπιστώσετε πως όσα θίγετε περί μεταρρυθμίσεων κι ακόμα περισσότερα, έχουν καλυφθείί με πλουραλιστικό τρόπο, με πολύωρη προσωπική εργασία και πάντα με αναφορά στις ιστορικές πηγές.
Τέλος, θα αποφύγω να απαντήσω στο σχόλιο που ακολουθεί το δικό σας. Όχι βέβαια γιατί υποτιμώ το σχολιαστή, αλλά διότι δικό μου μέλημα αποτελεί η διεξαγωγή ενός γόνιμου διαλόγου, έστω κι εν μέσω διαφωνιών, κι όχι η όξυνση και κλιμάκωση στείρων ερίδων. Πιστεύω πως έχω προσπαθήσει να κρατήσω την στήριξη των θέσεων μου μακριά από ειρωνείες και επιθετικότητα και το ίδιο αξιώνω κι απ τους συνομιλητές μου. Ακόμα και η κριτική, όπως αυτή που άσκησα και μου ασκήσατε, είναι θεμιτή στη βάση επιχειρημάτων, καθώς αν πέφτει στο επίπεδο της ειρωνείας, απλά ανακυκλώνει στερεότυπα κι ατελέσφορους επιθετικούς προσδιορισμούς.
-Για Kenanikos. Σας παρακαλώ πολύ: ΟΧΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥΣ. Αυτή τη φορά τους έσβησα….
-Για konstdim Με κάποιο τρόπο θα πρέπει να εντάξουμε το κεμαλικό κίνημα σε μια από τις γνωστές ιστορικές κατηγορίες. Νομίζω έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το εξής βιβλίο «Atatürk in the Nazi Imagination»: http://www.hup.harvard.edu/catalog.php?isbn=9780674368378
Ψάξτε, βρείτε το, διαβάστε το και τα ξαναλέμε.
Αν βέβαια δεν μπορέσετε να το βρείτε, στείλτε μου το μειλ σας για να σας το στείλω σε PDF
Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2015
Τι σημαίνει η μη κατάθεση στεφανιού στο Μαυσωλείο του Ατατούρκ;
………………..
………………..
http://xronika05.blogspot.gr/2015/11/blog-post_23.html
Θέμα: ΖΩΖΩ ΝΤΑΛΜΑΣ/ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!
ΖΩΖΩ
ΝΤΑΛΜΑΣ. Η Ελληνίδα που αγάπησε ο Κεμάλ Ατατούρκ Η ξανθιά καλλονή που
απεικονίζεται στην κασετίνα των τσιγάρων «Σαντέ», δεν ήταν άλλη απ’ την
Ελληνίδα ερωμένη του μεγαλύτερου ηγέτη των Τούρκων.Το όνομά της ήταν Ζωζώ
Νταλμάς και γεννήθηκε το 1905 στην Κωνσταντινούπολη. Τραγουδούσε, χόρευε
και μάγευε τα πλήθη σε όλη την οικουμένη. Ταξίδεψε όπου υπήρχαν ελληνικές
παροικίες και κατέκτησε τις καρδιές πριγκίπων και πολιτικών ηγετών,
ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ο Κεμάλ Ατατούρκ.Η ιστορία τους ξεκίνησε με
ένα τρόπο σχεδόν κινηματογραφικό. Γνωρίστηκαν σε ένα νυχτερινό μαγαζί που
χόρευε η Ζωζώ και πέρασαν τη νύχτα μαζί. Το επόμενο πρωί, ο Κεμάλ είχε
αποχωρήσει, αφήνοντας ένα χαρτονόμισμα χιλίων λιρών στο κομοδίνο. Η
Ελληνίδα ντίβα το εξέλαβε ως τρομερή προσβολή. Γι’ αυτό και έδωσε μία
αποστομωτική απάντηση. Πάνω στο χαρτονόμισμα ήταν τυπωμένο το πρόσωπο του
Κεμάλ. Πήρε λοιπόν ένα ψαλίδι και έκοψε προσεχτικά το κομμάτι που ήταν η
εικόνα του. Παράτησε στο κομοδίνο το άχρηστο πλέον χαρτονόμισμα, μαζί με
αυτό το σημείωμα: «Από αυτό που μου αφήσατε πήρα μόνο αυτό που μου
χρειαζόταν. Το υπόλοιπο σας το επιστρέφω γιατί μου είναι εντελώς
άχρηστο». «Θαυμάζω τους Έλληνες κι όχι τους δικούς μου, τους
μπουνταλάδες»Η ίδια είχε υποστηρίξει, ότι σε προσωπικές στιγμές ο Κεμάλ
της είχε εκμυστηρευτεί σε άπταιστα ελληνικά: «Πίστεψε με, θαυμάζω τους
Έλληνες κι όχι τους μπουνταλάδες τους δικούς μου».Βέβαια, ο βίος του
Κεμάλ μάλλον δεν στηρίζει με στοιχεία την εξομολόγησή της.Σε άλλη
συνέντευξή της το 1962, είπε: «Άστα «μπαμπά», του έλεγα ειρωνικά, «το θες
ή δεν το θες, είσαι Ρωμιός! Από πού ήταν η γιαγιά σου; Δεν ήταν η
κυρα-Μαρία από τα Γιάννενα; Ύστερα. τούρκεψες, «μπαμπά»! Κι αυτός
χαχάνιζε, χτυπιόταν, άρπαζε ένα μπουκάλι με ρακή, έπινε στην υγειά μου
και στην. ελληνοτουρκική φιλία. Ο Κεμάλ αλκοολικός;Ο Κεμάλ είχε αδυναμία
στη ρακή και σε αντίθεση με τους μουσουλμάνους έπινε συστηματικά και
μάλλον είχε εθιστεί στο ποτό. Άλλωστε πέθανε από κίρρωση του ύπατος, το
1937. Πρόσφατα, μια ομιλία του Πρωθυπουργού της Τουρκιάς, Ρατζέπ Ταγίπ
Ερντογάν, προκάλεσε αντιδράσεις, όταν αναφέρθηκε σε δύο «μεθύστακες
νομοθέτες» που χαλάρωσαν τα αυστηρά ήθη των Μουσουλμάνων. Δεν έδωσε τα
ονόματα των πολιτικών στους οποίους αναφερόταν, αλλά οι περισσότεροι
υπέθεσαν ότι αναφερόταν στον άνθρωπο που εκσυγχρόνισε την Τουρκία, τον
Κεμάλ Ατατούρκ και το «δεξί του χέρι», Ισμέτ Ινονού. «Κατάσκοπος δεν
ήμουνα, Ελληνίδα ήμουνα»Η Νταλμάς όταν ερχόταν στην Ελλάδα, συνήθιζε να
συναντά τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Πολλοί είπαν ότι ήταν ένας «διπλός
πράκτορας», που χρησιμοποιούσε τα κάλλη της για να εξάγει μυστικά της
τουρκικής κυβέρνησης. Η ίδια δήλωσε, «Κατάσκοπος δεν ήμουνα, Ελληνίδα
ήμουνα».Η πατριωτική της δράση συνεχίστηκε και στην κατοχή. Οι πράκτορες
της Γκεστάπο την ξυλοκόπησαν άγρια, όταν αρνήθηκε να καταδώσει
αντιστασιακούς, με αποτέλεσμα να αποβάλει το μωρό της.Πέθανε το 1988 σε
ένα γηροκομείο της Αθήνας. Σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει βιβλίο για
τη ζωή της από τους φίλους τους Βασίλη Κολοβό και Δημήτρη Ιβανώφ.
Reblogged στις Οργανωση Μελων Χαριλαου – Ντεπω.
Κυριε αγτζιδη συμφωνω με το αρθρο σας»πατριωτης» τριτης γενιας καρσλης απο το σουρμπασαν.
[…] […]
Στην εφημερίδα ‘Αμαρυσία» στο φύλλο 2540 της εβδομαδιαίας έκδοσης , της 16-02-2019.
https://amarysia.gr/ebook/2540#dflip-df_218383/1/
https://amarysia.gr/ebook/2540#dflip-df_218383/27/