Σεμινάριο Ιστορίας, 15 Νοεμβρίου: Βιβλία και βιβλιοθήκες στην Κωνσταντινούπολη

Η βιβλιοθήκη και το αρχείο φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν μετά την Άλωση σε έναν πύργο που σώζεται ως σήμερα και ο οποίος αποτέλεσε τον πυρήνα της βιβλιοθήκης και του μετέπειτα τυπογραφείου του Πατριαρχείου.
Η Πατριαρχική Βιβλιοθήκη στεγάζεται σήμερα σε ένα διώροφο κτίσμα, που αποτελεί προέκταση του πύργου ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ως βιβλιοθήκη από τον 16ο αιώνα και αντιπροσωπεύει τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής της εποχής εκείνης. Στη φωτογραφία: Εξωτερική όψη του Πύργου (16ος αιώνας) όπου φυλάσσεται το αρχείο.

Την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019, 7.00-9.00μ.μ., η φιλόλογος και συγγραφέας  Λήδα Ιστικοπούλου θα παρουσιάσει στο Σεμινάριο Ιστορίας που επιμελείται ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης (Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Δήμου Κηφισιάς, Έπαυλη Δροσίνη) Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού.) το θέμα: 

Βιβλία και Βιβλιοθήκες στην Κωνσταντινούπολη

Η παρουσίαση αφορά τις εκδόσεις του Πατριαρχικού Τυπογραφείου Κωνσταντινουπόλεως από το 1798 έως το 1923, όταν αυτό έκλεισε με απόφαση της Τουρκικής Κυβέρνησης. Συνολικά, από το Τυπογραφείο αυτό εκδόθηκαν 967 τίτλοι βιβλίων, για την έκδοση των οποίων χρησιμοποιήθηκε η γλώσσα που καταλάβαινε το ποίμνιο της Εκκλησίας, δηλ.  η ελληνική, η τουρκική, η τουρκική με ελληνικούς χαρακτήρες (καραμανλίδικα), η τουρκική με σλαβωνικούς χαρακτήρες,η  σλαβωνική,η βουλγαρική, η αγγλική, η γαλλική και η γερμανική γλώσσα.

  Καθώς για την έκδοση των βιβλίων αυτών απαιτείτο η συναίνεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέσω των εκδόσεων αυτών αποκαλύπτεται  το έμπρακτο ενδιαφέρον της Εκκλησίας για μία σειρά από θέματα. Πράγματι, μέσω της ίδρυσης του Πατριαρχικού Τυπογραφείου και των εκδόσεων του,  η Εκκλησία  κατόρθωσε να πραγματοποιήσει πολλούς από τους στόχους της όπως:

 

·         Να διατηρήσει την συνοχή της,

·         να μορφώσει το αλλόγλωσσο ποίμνιό της που ζούσε  στα Βαλκάνια και μιλούσε σλαβικές γλώσσες αλλά και αυτό που ζούσε στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας και μιλούσε τουρκικά  

·         να αντικρούσει τα ιδεολογικά ρεύματα της εποχής που απέρρεαν από το κίνημα του Διαφωτισμού,

·         να οργανώσει τα της διοίκησης της Εκκλησίας σύμφωνα με τους Εθνικούς Κανονισμούς του 1856,

·         να επιβάλει την επιθυμητή ομοιομορφία στην λειτουργία των σχολείων και των προγραμμάτων τους και να εκδώσει εγχειρίδια σχολικών μαθημάτων

·         να αντιμετωπίσει την Αμερικανική και Αγγλικανική προπαγάνδα.

Παράλληλα, στην παρουσίαση αυτή θα γίνει λόγος για τις βιβλιοθήκες που λειτουργούν ή που λειτουργούσαν στην  Κωνσταντινούπολη και τις δυνατότητες που έχει σήμερα ο ερευνητής να εντοπίσει τις ποικίλες εκδόσεις που προέρχονται από τα τυπογραφεία της Κωνσταντινούπολης.

 

Advertisement

« Το κείμενο του Πίτερ Μακρίτζ για το Λεξικό του Βαχίτ Τουρσούν

Ο άγριος Νοέμβρης του ‘73 »