«Παλιννόστηση στις γλυκές πατρίδες 1918 – 1922»
Ένα από τα πολύ σημαντικά βιβλία που εκδόθηκαν τα προηγούμενα χρόνια ήταν η μονογραφία του Kωνσταντινουπολίτη Άρη Κυριαζή με τίτλο «Παλιννόστηση στις γλυκές πατρίδες 1918 – 1922» και με θέμα την επιστροφή στις πατρίδες τους στη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη των δεκάδων χιλιάδων εκτοπισμένων από τους Νεότουρκους κατά την Α΄περίοδο της Γενοκτονίας (1914-1918).
Η εξαιρετική ανάπτυξη του θέματος από το συγγραφέα και το πολύτιμο αρχειακό υλικό από τις Επιτροπές Αποκατάστασης των διωχθέντων, που είχε δημιουργήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά την ήττα των Νεότουρκων στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, δίνουν στο βιβλίο αυτό ένα πρωτότυπο και μοναδικό χαρακτήρα.
Το βιβλίο αυτό θα το παρουσιάσουμε τη Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2012, ώρα 7:00 μ.μ. στην Αίθουσα Τελετών του Μεγάρου του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών, Δημοσθένους 117, Καλλιθέα-Αττική (τηλ.: 210 951 7072, Fax: 210 959 8967…)
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
.
Κατά τους Βαλκανικούς και τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο στην Κωνσταντινούπολη, Αν. Θράκη, Πόντο, Δυτική Μικρά Ασία, Μικρασιατικά παράλια της Μ. Ασίας και Καππαδοκία εκ μέρους των Τούρκων πραγματοποιήθηκαν διωγμοί εις βάρος του Ελληνικού πληθυσμού με σκοπό να αλλοιωθεί η εθνολογική ισορροπία των πληθυσμών. Όταν έχασε η Τουρκία τον ο Παγκόσμιο Πόλεμο και υπογράφηκε η ανακωχή του Μούδρου, ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη η Πατριαρχική Κεντρική Επιτροπή Υπέρ Των Μετατοπισθέντων Ελληνικών Πληθυσμών (1918). Η οποία βοήθησε όλους τους εξορισμένους στο εσωτερικό της Τουρκίας να παλιννοστήσουν και αργότερα με την συνεργασία και αρωγή της Ελληνικής Κυβέρνησης τους έδωσε δάνεια για να επανεγκατασταθούν. Με αυτό τον τρόπο επανήλθε η Εθνολογική ισορροπία του Ελληνισμού. Χάρη σ’ αυτή την προσπάθεια οι Έλληνες με την συνθήκη των Σεβρών πήραν την Αν. Θράκη. Η αλληλογραφία της Πατριαρχικής Κεν. Επιτ. με της επαρχίες που προαναφέρθηκαν πραγματοποιήθηκε κυρίως με τους γνωστούς ήρωες Μητροπολίτες της εποχής εκείνης, οι οποίοι ως επί το πλείστον προέδρευαν στης υποεπιτροπές που είχαν ιδρυθεί στις περιοχές αυτές.
.
Στο αρχείο αυτό υπάρχει αρκετό τμήμα των επιστολών αυτών δηλ. της Π.Κ.Επ. και τις απαντήσεις των Μητροπολιτών. Οι οποίοι επειδή συγκρίνουν πάρα πολλές περιοχές και πολλές φορές άγνωστα χωριά και γράφουν πόσο ωραία ήταν η κατάσταση πριν τον διωγμό και πόσο άσκημη είναι τώρα μετά την παλιννόστηση, με σκοπό να εξασφαλίσουν την αρωγή. Έχουμε ολόκληρες περιγραφές που μας πληροφορούν πώς ήταν η κατάσταση των εκκλησιών, των σχολείων, της παιδείας, των μύλων, πιο μοναστήρι μετατράπηκε σε ορφανοτροφείο. Ακόμα παίρνουμε και πληροφορίες και για τον μεταξόσπορο. Η ιστορία βγαίνει μέσα από τα χειρόγραφα έγγραφα τα οποία έχουν τις υπογραφές τους τιτλότυπους και τις σφραγίδες τους… (Όλο αυτό βγαίνει φωτογραφημένο).
.
ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΑ
Υπάρχουν επίσης ολόκληροι οι φάκελοι 8 ορφανοτροφείων (με πολύ φωτογραφικό υλικό) από την Ανατ. Θράκη, Πόντο, Μικρασιατικά παράλια της Προποντίδας και της Καππαδοκίας που ιδρύθηκαν για τα ορφανά που προέκυψαν από τους διωγμούς και πάλι με της χειρόγραφες αλληλογραφίες των Μητροπολιτών με την Πατριαρχική Κ. Ε. και το Πατριωτικό Ίδρυμα και μεταξύ αυτών τού Μητροπολίτη Ζήλων Ευθυμίου τον οποίο πριν λίγα χρόνια η Εκκλησία της Ελλάδος τον κήρυξε Ιερομάρτυρα (Αντλούνται εκτενέστατες πληροφορίες).
Η εξαιρετική ανάπτυξη του θέματος από το συγγραφέα και το πολύτιμο αρχειακό υλικό από τις Επιτροπές Αποκατάστασης των διωχθέντων, που είχε δημιουργήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο μετά την ήττα των Νεότουρκων στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, δίνουν στο βιβλίο αυτό ένα πρωτότυπο και μοναδικό χαρακτήρα. 
Ένα blog του Βλάση Αγτζίδη 
Χαίρετε κ.Αγτζίδη και φίλοι του ιστολογίου, αν και δεν έχει άμεση σχέση το παρακάτω ιστορικό κείμενο με το θέμα του άρθρου, γιατί αναφέρεται σε διαφορετική χρονική περίοδο, όταν το διάβασα συγκινήθηκα (εκοσαρίασεν τ’απάνημ) απο την περιγραφή, και για αυτό θα ήθελα να παραθέσω ένα απόσπασμα. Δίνω ,αν μου επιτρέπεται βέβαια, με αυτόν τον τρόπο μια ιδέα ίσως για ένα μελλοντικό άρθρο, του κ.Αγτζίδη που θα ασχολείται με τους Έλληνες του Πόντου και τα γεγονότα της κατάληψης της Βασιλεύουσας απο τους Οθωμανούς.
Οι Κομνηνοί δεν έστειλαν στρατό για βοήθεια. Γιατί;
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/03/blog-post_8367.html#more
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Κρήτες , 29- Μαίου-1453 , οι τελευταίοι μαχητές της Πόλης
[Στην είσοδο του χωριού Καλλικράτης στα Σφακιά συναντά ο επισκέπτης μια πλάκα που τον πληροφορεί ότι το χωριό χρωστά το όνομα του στο Μανούσο Καλλικράτη αρχηγό σώματος εθελοντών που το Μάρτη του 1453 ξεκίνησε να βοηθήσει στην άμυνα της Πόλης. Το τι απέγιναν αυτοί οι εθελοντές, μας πληροφορεί ο Γεώργιος Φρατζής στο «Χρονικό» :
«Όταν μπήκαν οι εχθροί στην Πόλη, έδιωξαν τους Χριστιανούς που είχαν απομείνει στα τείχη με τηλεβόλα, βέλη, ακόντια και πέτρες. Έτσι έγιναν κύριοι ολόκληρης της Κωνσταντινούπολης, εκτός των πύργων του Βασιλείου του Λέοντος και του Αλεξίου, τους οποίους κρατούσαν οι ναύτες από την Κρήτη που πολέμησαν από τις 6 μέχρι τις 7 το απόγευμα και σκότωσαν πολλούς Τούρκους. Βλέποντας το πλήθος των εχθρών που είχαν κυριεύσει την πόλη, δεν ήθελαν να παραδοθούν, αλλά έλεγαν ότι προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να ζήσουν. Κάποιος Τούρκος ειδοποίησε τότε το Σουλτάνο για την ηρωική άμυνά τους κι εκείνος συμφώνησε να τους επιτρέψει να φύγουν με το πλοίο και όλα τα πράγματα που είχαν μαζί τους».]
(συγνώμη αν καταλαμβάνει αρκετό χώρο, και αποπροσανατολίζει τους αναγνώστες απο το κύριο θέμα του άρθρου.Σε τελική ανάλυση διαγράψτε το, αν και είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε να αναλύεται μελλοντικά το θέμα αυτό, γιατί δηλαδή οι Κομνηνοί δεν έστειλαν στρατό.)
ΠΑΛΙΝΝΟΣΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΓΛΥΚΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ 1918 – 1922
Από αριστερά ο συγγραφέας κ. Α. Κυριαζής, ο ιστορικός κ. Βλ. Αγτζίδης και ο πρόεδρος του Συλλόγου Κων/πολιτών κ. Αντ. Λαμπίδης
Στις 19 Μαρτίου 2012 πραγματοποιήθηκε στον Σύλλογο Κωνσταντινουπολιτών, η παρουσίαση του βιβλίου «Παλιννόστηση στις γλυκές πατρίδες, 1918 – 1922» του κ. Άρη Κυριαζή.
Το βιβλίο έχει εκδοθεί εδώ και πολλά χρόνια, όμως μέχρι σήμερα δεν είχε τύχει της κατάλληλης προσοχής και προβολής, παρ’ ό,τι είναι ίσως το μοναδικό στο είδος του, αφού αναφέρεται στην αποκατάσταση των Ελλήνων της Αν. Θράκης, της Ιωνίας και του Πόντου, που είχαν εκτοπιστεί κατά την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, την περίοδο 1913 – 1914. Να σημειωθεί ότι, η πρώτη μαζική και εκτεταμένη εθνοκάθαρση των Νεότουρκων υπό του Κομιτάτου Ένωση και Πρόοδος έγινε τότε και μετά ακολούθησαν των Αρμενίων, των Ασσυρίων και ξανά των Ελλήνων του Πόντου και της Ιωνίας. Παρά ταύτα αυτοί οι πρώτοι εξοντωτικοί εκτοπισμοί, ελάχιστα έχουν ερευνηθεί επιστημονικά.
Ο κ. Α. Κυριαζής, στο έργο του παρουσιάζει μία σειρά πρωτότυπων εγγράφων, τα οποία προέρχονται από το προσωπικό του αρχείο. Αυτά αφορούν το έργο της Επιτροπής Αποκατάστασης που είχε ιδρυθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετά την κατάρρευση του καθεστώτος της Ένωσης και Προόδου και την παράδοση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις συμμαχικές δυνάμεις. Μέσα από τα έγγραφα αναδεικνύεται το τιτάνιο έργο της παλιννόστησης των εκτοπισμένων που διασώθηκαν, το έργο της αποκατάστασης στις εστίες τους, οι οποίες στο μεταξύ είχαν καταστραφεί και λεηλατηθεί από μουσουλμάνους πρόσφυγες των Βαλκανίων και τους εγχώριους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Επίσης το βιβλίο περιέχει έγγραφα και στοιχεία για την περίθαλψη των ορφανών των Ελλήνων που φονεύθηκαν κατά τους εκτοπισμούς κ.α.
Την αξία και την πρωτοτυπία του έργου επισήμανε ο ιστορικός κ. Βλάσης Αγτζίδης, που ήταν ο κύριος παρουσιαστής του βιβλίου. Ο κ. Αγτζίδης, στην ομιλία του περιέγραψε το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο εκτυλίχθηκε η παλιννόστηση στην οποία αναφέρεται το έργο του κ. Άρη Κυριαζή. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν οι κρίσεις του για την αντιπροσφυγική πολιτική της φιλοβασιλικής Ελλάδας και τις τραγικές επιλογές του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Περισσότερα, από την πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση του βιβλίου θα δημοσιεύσουμε στο προσεχές τεύχος της «Ανατολής».
Αναρτήθηκε από anatoli.blog.