30-11-2016: Συζητώντας για τα «επίμαχα ζητήματα» στο Δικηγορικό Σύλ. Πειραιά
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ – ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ – ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΕΙΣ
την Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου 2016 και ώρα 18:30
στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου
(Ηρώων Πολυτεχνείου αρ. 47, Πειραιάς)
Μια εξαιρετική πρωτοβουλία πήρε ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά, να διοργανώσει μια δημόσια εκδήλωση-συζήτηση για σημαντικά θέματα που έχουν αναδειχθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά όμως προκαλούν αμηχανία και πολλές φορές «σοκάρουν» δημόσιους φορείς και μεμονωμένους επιστήμονες.
Έτσι, την Τετάρτη θα συζητήσουμε τα θέματα αυτά.
Εισηγητές:
Γιώργος Κόκκινος, Καθηγητής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου
«Ανάμεσα στην Κλειώ και την Θέμιδα»
Μάρκος Καρασαρίνης, Δρ. Ιστορίας, Δημοσιογράφος
«Οι δικαστές και οι ιστορικοί – Η άρνηση του ολοκαυτώματος στο εδώλιο»
Έλλη Λεμονίδου, Επ. Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Πατρών
«Οι δίκες για το καθεστώς του ΒΙΣΥ στη μεταπολεμική Γαλλία»
Βλάσης Αγτζίδης, Δρ. Σύγχρονης Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
«Η Γενοκτονία στην Οθωμανική Ανατολή ως πεδίο ιδεολογικής αντιπαράθεσης»
Την εκδήλωση θα συντονίσει ο κ. Γιάννης Γεωργακαράκος, δικηγόρος Πειραιά
Athens, GREECE: TO GO WITH AFP STORY GREECE-ARCHAEOLOGY-HISTORY-FOOD An ancient Greek symposium scene, depicted on a 390 BC vessel on display at the J. Paul Getty Museum in Los Angeles, is shown in this photo provided by the Greek culture ministry. This weekend, visitors to dozens of Greek museums will be able to sample a taste of antiquity in a series of exhibitions on dietary habits from 3,000 years ago to the modern age. AFP PHOTO / HO / CULTURE MINISTRY (Photo credit should read -/AFP/Getty Images)
Ένα blog του Βλάση Αγτζίδη 
http://www.presspublica.gr/%CF%83%CF%85%CE%B6%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1/
http://www.pontos-news.gr/event/157219/genoktonia-olokaytoma-ethnokatharseis-ekdilosi-toy-dikigorikoy-syllogoy-peiraia
http://xnews.gr/roh/articles/?id=9021323
http://syrou.blogspot.gr/2016/11/blog-post_29.html
http://www.onalert.gr/stories/syzitontas-themata-tampou-genoktonia-olokaytwma-fainomeno-ths-arnisis/53161
http://epontos.blogspot.gr/2016/11/blog-post_40.html
http://www.portnet.gr/peiraias/8118-dsp-genoktonies-olokaftoma-ethnokatharseis.html
http://www.pireasnews.gr/2016/11/e-e.html?m=0
ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΠΛΕΟΝ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ»» ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ»’
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 1940-44
KATAΡΧΗΝ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΛΥΘΗΣΜΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΕ ΣΤΑ ΠΕΔΙΝΑ ΚΑΙ ΗΜΙΟΡΕΙΝΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ [ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΡΙΤΑ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ , ΣΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙ ,ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ , ΦΙΛΙΑΤΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ]
Κατά τον Μαζάουερ ο πληθυσμός τους ανερχόταν σε περίπου 20 , 000 (βλ. Mark Mazower (επιμ.), Μετά τον Πόλεμο,) ενώ τον ίδιο αριθμό δίνει και ο Μάγερ (Μάγερ, Β’, σ. 9).
Αν υπολογιστούν οι φυγόδικοι και αυτοεξόριστοι που επανήλθαν στο ελληνικό έδαφος από την Αλβανία όπου είχαν καταφύγει τα προηγούμενα χρόνια, τότε ο αριθμός της αλβανοτσάμικης κοινότητας κατά τη διάρκεια της κατοχής ενδέχεται να ανήλθε κοντά στις 25 χιλιάδες, αριθμό που δίνουν ως maximum και βρετανικές αναφορές γραμμένες εκείνη την εποχή.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΥΓΟΝΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΟΠΩΣ »»100.000 ΘΥΜΑΤΑ»’ ΠΡΑΓΜΑ ΑΔΥΝΑΤΟ ΑΦΟΥ Η ΜΕΙΝΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ 25.000 αλβανοτσαμηδων.
Παμε παρακατω να δουμε τη δραση τους κατά το 1940 -41.
Ας αρχισουμε πρωτα από τη κατασταση της κατοχης 1941-44.
ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ »’ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ»’
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ .
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟ….
Μιχάλης Μυριδάκης, Αγώνες της Φυλής, Α΄, σ. 165 – 166, Tsoutsoumpis, 2015, σ. 131 – 132. Εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει και το υψηλόβαθμο στέλεχος του ΕΔΕΣ, Μιχάλης Μυριδάκης, δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη οργανωμένοι αντάρτες στη Δυτική Ήπειρο. Αντάρτικες ομάδες πρώτα του ΕΛΑΣ και έπειτα του ΕΔΕΣ εμφανίστηκαν στην περιοχή στις αρχές του 1943.
ΕΝΩ Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΧΗ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΑΝΤΑΡΤΙΚΗ ΟΡΓΝΑΝΩΣΗ ΔΩΘΗΚΕ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 1943
Στις 20 ή 21 Μαΐου του 1943, στη τοποθεσία Σκάλα Παραμυθιάς κοντά στο χωριό Αγία Κυριακή διεξήχθη συμπλοκή μικτού ιταλοαλβανικού σώματος με εδεσίτες3. Η συγκεκριμένη σύγκρουση θεωρείται χρονικά η πρώτη ανάμεσα στους Τσάμηδες δοσίλογους και τον ΕΔΕΣ4.
ΑΡΑ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΤΕΡΙΠΤΕΙ ΤΟ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΠΕΡΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΕΘΝΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΔΕΣ .
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΕΙΧΑΝΕ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ .
ΑΣ ΤΙΣ ΔΟΥΜΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
ΕΧΟΥΜΕ 2 ΕΠΙΣΗΣΜΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1942 ,
ΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗΣ,
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
»»Διοίκησις Χωροφυλακής Θεσπρωτίας
«Περί της εν Θεσπρωτία καταστάσεως και των ληπτέων μέτρων»
Ο Ελληνικός πληθυσμός της περιφερείας μας ευρίσκεται υπό το Κράτος τρομοκρατίας δεδικαιολογημένης κατόπιν και της εσχάτως δολοφονίας εντός της Ηγουμενίτσης του Νομαρχούντος. Κατά τας πληροφορίας της υπηρεσίας μου απολύτως εξακριβωμένας οι διάφοροι κακοποιοί, οι εκτελεσταί καταρτισθέντων σχεδίων τόσον εν Θεσπρωτία όσον και εν Αλβανία θα συνεχίσωσιν το βδελυρόν έργον των δολοφονιών και εγκλημάτων εν γένει μέχρις επιτεύξεως ορισμένου επιδιωκομένου σκοπού, της προσαρτήσεως της Τσαμουρίας. […] Ο υποφαινόμενος ως και οι λοιποί διοικούντες Αξιωματικοί συνεργάται του, κατέβαλλον σοβαράς προσπαθείας μέχρι σήμερον προς επιβολήν της τάξεως και γεφύρωσιν του μεταξύ Ελλήνων και Μουσουλμάνων χάσματος και μίσους όπερ εδημιούργησαν τα πολεμικά γεγονότα.
ΑΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΞΥΝΣΕΩΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1940 ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 3000 ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ,ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ , ΕΚΤΟΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΠΛΗΘΗΣΜΟΥ ΣΤΗ ΧΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΑΝΤΙΠΟΝΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΞΑΝΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΙΤΑΛΟΙ .
ΝΑ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
στην Ηγουμενίτσα, συγγενείς θυμάτων των Τσάμηδων εισέβαλαν στη φυλακή της κωμόπολης και λύντσαραν επί τόπου τέσσερα άτομα που είχαν συλληφθεί κατηγορούμενα για αυτούς τους φόνους3. [Robert Elsie ] .
ΔΗΛΑΔΗ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΕΠΙΣΗΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΕΙΧΑΝΕ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1942 ΜΥΡΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΟΣΑ ΦΟΝΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΙΧΑΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΜΕ ΤΗΝ »ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΙΠΗΛΑΓΑΝΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ 1939 ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ . ΓΝΩΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΒΓΑΛΑΝΕ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ
ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ …..
Προς την Γενικήν Δ/σιν Ηπείρου Ιωάννινα
Εν Ηγουμενίτση τη 14/12/1942
….. ότι η κατάστασις εβελτιώθη και εκ του γεγονότος ότι εσταμάτησαν αι δολοφονίαι Χριστιανών και εκ του ότι οι Μωαμεθανοί ήρξαντο προσερχόμενοι εις εμέ προς επίλυσιν των μετά των Χριστιανών διαφορών των. …. , έργον εις το οποίον εξαίρετον συμβολήν είχε ο ρηθείς Συν/ρχης, να τορπιλλισθή διά της πράξεως ολίγων εγκληματιών, οι οποίοι εκ προσωπικών αφορμών προέβησαν εις την δολοφονίαν του Γιασίν Σαντίκ, ως αντιστρόφως ομοίας πολύ περισσοτέρας όμως εγκληματικάς πράξεις είχον εκτελέσει και Μωαμεθανοί.
ΕΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΤΟΣ 1942 ,ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ , Η ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΑΣ , ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΦΟΝΟΙ . ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΕΙΧΑΝ ΩΣ ΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ .
ΕΝΩ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΣΙΝ ΣΑΝΤΙΚ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΛΟΥΜΗ.
Ο ΓΙΑΣΙΝ ΗΤΑΝ ΔΩΣΙΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΧΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΤΗΝ 28 ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1940.
Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ….
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ , ΗΔΗ ΚΑΤΑ ΤΟ 1941-42 , ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΝΤΕΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΞ ΤΟΥ 1943 ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1942 ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
12.2.1942. Γεώργιος Βασιλάκος. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στο Κέντρο της Ηγουμενίτσας.
20.3.1942. Φώτιος Σπυρίδης και Ηλίας Γεωργίου Τσιάβος, σκοτώθηκαν με μαχαίρι στη θέση Μπούριμε από τον Λιάζε Ντίκα και άλλους Μουσουλμάνους από τη Βάρφανη.
18.6.1942. Πέτρος Αντώνης. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στη θέση Περιβόλι, υπερασπιζόμενος το θερισμένο στάρι του χωραφιού του.
20.6.1942. Ευθύμιος και Αναστάσιος Περώνης. Ληστεύθηκαν και σκοτώθηκαν στη θέση «Παλιάρεζα» από Μουσουλμάνους.
10.2.1942. Ελευθερία Π. Κίτσου, 10 χρονών. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στη θέση «Κρόνια».
10.11.1941. Πήλιο Αντώνης (Σπύρος Μώκας), σκοτώθηκε από τους Μουσουλμάνους Κίπε Νταούτ και Ρετζέπ Μεχμέτ από το Κουρτέσι.
8.8.1942. Ευάγγελος Πολιώνης. Σκοτώθηκε σε ενέδρα, από Μεζάν & Τζιαμαλί Χαρούν (αδέρφια), Σαλ Μπιμπίτο και άλλοι στο δρόμο Κουσοβίτσας Γραικοχωρίου, θέση Τσούκα.
23.9.1942. Ηλίας Δ. Μίχου. Σκοτώθηκε στη θέση «Βούρκο» από τον Χάμζο και Ναζίφ Ρετζέπ.
6.10.1942. Πολιώνης Πέτρος, 12 χρονών, και Μίχου Ευάγγελος 16 χρονών καθώς έβοσκαν τα πρόβατα τους . Σκοτώθηκαν στη θέση «Φράσερι» από τον Αλήτη , Αγά & Ντουλ Ταχίρι φίλοι από (το Τζανάρι-Μαζαρακιά-28-30 ετών) .
14.6.1942. Αθανάσιος Θεοδωρίδης. Σκοτώθηκε σε ενέδρα από Μουσουλμάνους της Νύστας στην θέση Μουλτσάθι.
10.11.1941. Θωμάς Νίνος, με την αδελφή του Σάνα Δημητρίου.
Σκοτώθηκαν σε ενέδρα στο δρόμο Ηγουμενίτσας Πέστανης, από τους
συγχωριανούς τους Αντέμ Ιντρίζ, Μαχμούτ Μάλε και άλλους. Στην ενέδρα
αυτή τραυματίστηκε και ο Ξενοφών Ιωάννου.
7.4.1942. Ανδρέας Βρύσης. Σκοτώθηκε από τους Γραικοχωρίτες Μουσουλμάνους Αμπεντί Ιντρίζ, Ισούφ Μάζε.
22.4.1942. Σπύρος Ν. Ράφτης. Σκοτώθηκε από τους Γραικοχωρίτες Μουσουλμάνους Ιλιάζ Νέλιο και Ισούφ Μάζε.
6.10.1942. Θεόδωρος Κανάκης. Τραυματίστηκε στην αυλή του σπιτιού
του, από συγχωριανούς του Μουσουλμάνους.
31.10.1942. Νικόλαος Αναστασίου. Σκοτώθηκε και Κώτσο Λιάκος,
τραυματίστηκε, όπως το περιγράφω σε προηγούμενη στήλη, από τους
συγχωριανούς του Ιλιάζ Νέλιο Χαμήτ και Ταχήρ Μητηλή.
20.9.1941. Βασίλειος Κομίνης και Κωνσταντίνος Λώλης. Σκοτώθηκαν
από Γραικοχωρίτες της οικογένειας των Φεταχαίων.
3.4.1942. Μουσουλμάνοι Γραικοχωρίτες. Πυροβόλησαν από μακριά στην πλατεία του χωριού που ήταν συγκεντρωμένοι κάτοικοι, χωρίς ευτυχώς θύματα.
9.10.1942. Ο Φαγκρή Αλή Μούχο από το Γραικοχώρι τραυμάτισε με
τσεκούρι τον Ανδρέα Σπύρου Δήμα, 1 2 χρονών, ο οποίος γλίτωσε, γιατί του
πρόσφεραν νοσηλεία σε νοσοκομείο τους στο Φιλιάτι οι Ιταλοί.
24.10.1942. Δονάτος Αλεξίου από τη Ντράγανη, που είχε παντρευτεί και έμεινε μόνιμα στο Λαδοχώρι, τον σκότωσαν ο Λιούτ Γκάνες από το Βροχωνά και ο Νταλιάν Φερχάτ από το Κούρτεσι.
15.7.1942. Παναγιώτης Αν. Δήμας, 9 χρονών, καθώς έπαιζε με άλλα παιδιά στην παραλία της Πλαταριάς, ο Κιαζήμ Βεήπ από την Φασκομηλιά, τον έβαλε σημάδι και τον σκότωσε. Συγκινητική περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Φωνή της Πλαταριάς» του Μάρτη 1985.
10.8.1942. Κωνσταντίνος Δημητρίου και Σπυρίδων Κωνσταντίνου. Τους σκότωσαν ο Μουρτεζάν Μουσά από το συνοικισμό Βρύση μαζί με άλλους Μουσουλμάνους από τη Φασκομηλιά. Λεπτομερής περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Λεπτομερής περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Φωνή της Πλαταριάς» του Γενάρη 1985.
18.8.1942. Τάκης Καράλης. Τον σκότωσε ο Νταλιάνης στο βουνό που έβοσκε τα πρόβατα του.
20.8.1942. *Παναγιώτης Μίχου. Σκοτώθηκε στην Κουσιοβίτσα που ήταν γαμπρός μαζί με τον Πήλιο Αντώνη (Σπύρο Μώκα). Από τους: Κίπε Νταούτ και Ρετζέπ Μεχμέτ από το Κουρτέσι.
6.2.1942. Θωμάς Ν. Στεργίου και Σωτήριος Ντίνης, καθώς γύριζαν από το Φιλιάτι, σκοτώθηκαν από Μουσουλμάνους και τα πτώματα τους πετάχτηκαν στον Καλαμά. Οι σκελετοί τους βρέθηκαν μετά από εξάμηνο στις εκβολές του.
26.7.42: Έμποροι από το Πωγώνι που μετέβησαν στην περιοχή Γκρόπας για την αγορά τροφίμων. Αφού πρώτα εληστεύθηκαν, ρίχτηκαν κατόπιν ζωντανοί σ’ ένα πηγάδι μεταξύ Κουτσίου και Πέρδικας. Δράστες ήταν Τουρκοτσάμηδες.
22.12.42: Ευθύμιος Περώνης, Τηλέμαχος Περώνης, Θεόδωρος Περώνης, Κούλα Χήρα Ανδρέα Πέτσινη από την Πυρσόγιαννη Κόνιτσας, που ήλθαν για την αγορά λαδιού και άλλων τροφίμων ληστεύθηκαν και κατόπιν σκοτώθηκαν στη Λάκκα Ηγουμενίτσας.
ΚΑΝΕΙΣ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΔΕΣΙΤΗΣ [ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝ Ο ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ] Η ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ Ο ΕΛΑΣ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΑ ΤΟ 1941-42
ΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ;;;
NA KAI MEΡIKA BINTEO AΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΧΩΡΩΝ
EΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΘΕΡΜΗ ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ-ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΛΒΑΝΙΑ.
ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΣΠΡΑ ΦΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
ΕΔΩ Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ,
ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΣΠΡΑ ΦΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
AΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1943 ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΟΤΑΝ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΕΡΑΣΕ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 1943 ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ , ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ .
Κατά το διάστημα 10-13 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε, με την ενεργή συμμετοχή περίπου 300 Τσάμηδων, φονική εκκαθαριστική επιχείρηση στην περιοχή του Φαναρίου κατά την οποία πυρπολήθηκαν και λεηλατήθηκαν 20 χωριά, σκοτώθηκαν 250 αμαχοι πολλοι από τους οποιους ηταν γυναικες και αιχμαλωτίστηκαν άλλα 400 άτομα, τα οποία στη συνέχεια μεταφέρθηκαν από τους τσαμηδες στις φυλακές των Ιωαννίνων και της Θεσσαλονίκης.
Για τη μεταφορα αυτή των αιχμαλωτων από τους αλβανοτσαμηδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εχουμε την εξης μαρτυρια
Στις 14 Σεπτεμβρίου, Τσάμηδες συμμετείχαν και στην καταστροφή του Πλαισίου[Πλησεβιστα] όπου σκοτώθηκαν δύο κάτοικοι. Καταστροφές υπέστησαν επίσης το Ζερβοχώρι και ο Ξηρόλοφος στα νότια της Παραμυθιάς
18 Σεπτεμβρίου 1943 Γερμανοί και Τσάμηδες ένοπλοι που επιχειρούσαν βόρεια της Παραμυθιάς συνέλαβαν 60 αγρότες (εκ των οποίων 42 γυναίκες) και εκτέλεσαν τους εννέα το πρωί της επομένης στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου της Παραμυθιάς Προφανως κανενας από αυτους που συνελαβαν οι αλβανοτσαμηδες παραμυθιωτες δεν ηταν »ανταρτης μοναρχοφασιτας η χωροφυλακας»’,αλλωστε οι περισσοτερες ηταν γυναικες ουτε κανενας από τους εκτελεσθεντες ηταν εδεσιτης ανταρτης .
24 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική περίπολος έπεσε σε ενέδρα ανταρτών στο πέρασμα της Σκάλας έξω από την Παραμυθιά. Ένας υπαξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες έπεσαν νεκροί. Στις 27 Σεπτεμβρίου με διαταγή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ άρχισε η γερμανική επιχείρηση αντιποίνων με στόχο τα μεγαλύτερα χωριά βόρεια της Παραμυθιάς και όπως αναφερει η γερμανικη αναφορα «24 νεκροί συμμορίτες, 8 τραυματίες, υπολογίζονται άλλες 15-20 απώλειες. Κανένα λάφυρο. Πυρπολήθηκαν τα ακόλουθα χωριά: Σέλλιανη, Σεμέλικα, Ελευθεροχώρι. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος (…) 150 Αλβανοί που τα πήγαν πολύ καλά».
Δηλαδη 150 αλβανοτσαμηδες παραμυθιωτες που μαλιστα τα πηγαν »»’πολύ καλα»’ όπως μαρτυρουν οι γερμανικες μαρτυριες , συμμετειχαν στη πυρποληση τριων 3 χωριων , οπου είχαμε 24 συμμοριτες νεκρους αρα ανταρτες και αλλους 15-20 νεκρους , αρα αμαχους
Μετα απο αυτα ακολουθησε τα παρακατω γνωστο γεγονος … η εκτελεση των 49 προυχωντων στη Παραμυθια. Ασφαλως και αυτοι ηταν αμαχοι .
ΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 49.
Άλλη μια μαρτυρια από τον ερυθρο σταυρο αυτή τη φορα ….
Ο Ελβετός μηχανικός Χανς – Γιάκομπ Μπίκελ απεσταλμένος της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού περιέγραψε την κατασταση «Η κατάσταση των ελλήνων (…) στο Φανάρι, στη μεγάλη πεδιάδα κάτω από την Παραμυθιά (…), όπου κάθε χρόνο συλλέγονται 15.000 τόνοι ρύζι, ήταν πολύ σοβαρή. Είκοσι χιλιάδες Αλβανοί που ζούσαν εκεί ασκούσαν φοβερή τρομοκρατία στον υπόλοιπο πληθυσμό, αρχικά με την υποστήριξη των Ιταλών και τώρα πλέον των Γερμανών. Μόνο στο Φανάρι καταστράφηκαν 24 χωριά. Ολόκληρη η σοδειά έπεσε στα χέρια των Αλβανών (…) Στο ταξίδι μου διαπίστωσα πως οι Αλβανοί κρατούσαν τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό κλεισμένο μες στα σπίτια του. Νεαροί Αλβανοί που μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο τριγύριζαν στα χωριά βαριά οπλισμένοι. Οι Έλληνες είχαν εγκαταλείψει πλήρως την Ηγουμενίτσα και είχαν φύγει στα βουνά. Οι Αλβανοί πήραν μαζί τους όλα τα ζώα από τα ελληνικά χωριά. Τα χωράφια έμειναν ακαλλιέργητα».
Σε ολες τις παραπανω περιπτώσεις οι παραμυθιωτες αλβανοτσαμηδες ειχαν πρωταγωνιστικο ρολο ενώ στα γεγονοτα του Φαναριου ειχανε και οι Μαργαριτιωτες .
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΟ ΤΟΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΑΜ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ-EAMITEΣ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕ ΜΕ ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΤΡΙΕΤΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΟΡΕΙΝΗ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΗΝΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Του συναγωνιστού Υπολοχαγού ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΡΙΦΤΗ (Καστρινού) μέλους του Αρχηγείου ΣΟΥΛΙΟΥ και της Διοίκησης του 24ου Συντάγματος και ύστερα υπασπιστή στο ίδιο Σύνταγμα. «Για τη συγκρότηση και δράση των αρχηγείων ΣΟΥΛΙΟΥ και ΖΑΛΟΓΓΟΥ και του 24ου Συντάγματος Πεζικού». Προς Το Κλιμάκιον Ηπείρου – Δυτικής Στερεάς VIII Μεραρχίαν και Η.Γ.
Ι. ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΟΚΙΝΗΜΑ μέχρι ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 1943
ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: Όλες οι προσπάθειες μας αν και βασίζονταν στη γραμμή της Κ.Ε. του Ε.Α.Μ. για την ενοποίηση όλων των δυνάμεων ενάντια στον κατακτητή δεν είχαν θετικά αποτελέσματα γιατί η παμψηφία σχεδόν των Τσάμηδων της περιοχής είχε ταχθεί ανεπιφύλαχτα με το μέρος του καταχτητή και οργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα Ελληνικά χωριά, αρπαγές και σφετερισμούς περιουσιών. Παρ’ όλα αυτά από τις 19 του Μάρτη έγινε η πρώτη προσέγγιση που επαναλήφθηκε στις αρχές του Ιούλη 1943. Κατά κανόνα οι υποσχέσεις που μας δώσανε οι εκπρόσωποι των Τσάμηδων δεν τηρηθηκαν. Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΗ ΔΙΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
ΕΝΩ ΑΛΛΟΣ ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ
ο ΕΛΑΣίτης Π. Παπασταύρου, αυτόπτης μάρτυρας της συμπεριφοράς των Τσάμηδων στην περίοδο της κατοχής: «Γύρω στις δεκαπέντε χιλιάδες αριθμούσε εκείνη η μειονότητα των λεγομένων Τσάμηδων. Από τις πρώτες ημέρες του πολέμου είχαν ταχθεί στο πλευρό των Ιταλών. Το ίδιο έκαναν και με τους Γερμανούς αργότερα. Ντυμένοι με τις στολές των κατακτητών, λήστευαν, βασάνιζαν, ατίμαζαν, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο. Ο φόβος και ο τρόμος σκέπαζε όλη την Θεσπρωτία. Οι πράξεις βίας και τρομοκρατίας σε καθημερινή βάση… Όχι λίγες φορές δεν δίσταζαν, έτσι για πλάκα, να βάζουν στο σημάδι από απόσταση τσοπαναραίους και στρατοκόπους…» («Στο Στόμα του Λύκου» εκδ. Σύγχρονη Εποχή).
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣTΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΡΑΞΑΝΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΕ ΤΣΑΜΑΝΤΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΣΑΓΙΑΔΑ….
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας του 1944 (μέσα Απριλίου), Τσάμηδες ταγματασφαλίτες συμμετείχαν στην πυρπόληση του Ασπροκκλησίου ενώ λίγες ημέρες αργότερα έλαβαν μέρος σε ανάλογη δράση στον Τσαμαντά
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ…..
Λειά Φιλιατών- Ήταν στις 20-4-1944 και εσυνόδευαν το γερμανικό τάγμα που επέδραμε στη Μουργκάνα για να την εκκαθαρίσει από τις αντάρτικες ομάδες. Ενόψει της επιδρομής των Γερμανών και Τσάμηδων, οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό. Οι Τσάμηδες έκαψαν τα περισσότερα σπίτια του χωριού, το λιθόκτιστο δημοτικό σχολείο και την εκκλησία της Παναγίας, κτίσμα του 17ου αιώνα. Η μοναδική γυναίκα που παρέμεινε, η τυφλή γερόντισσα Αναστασία Χαϊδή, όταν διεπίστωσε ότι καίγεται το σπίτι της, έβαλε τις φωνές, οι Τσάμηδες την πέταξαν στο φλεγόμενο σπίτι και κάηκε ζωντανή… Σκότωσαν επίσης τρεις Λειώτες, τον Γρηγόρη Λώλη, ετών 25, τον Γιώργο Μπίλη, ετών 53 και τον Βασίλη Σδούγκα, ετών 23, τους οποίους συνέλαβαν τυχαία έξω από το χωριό.
ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΚΑΨΑΝΕ ΤΗN ΕΠΙΣΗΣ EAMOKΡATOYMENH ΣΑΓΙΑΔΑ
Παράλληλα στις 23 του ίδιου μήνα ένοπλοι της μειονότητας (κυρίως από τη Λιόψη) συμμετείχαν, ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ, στην πυρπόληση της Σαγιάδας43 την οποία σύμφωνα με γερμανική αναφορά υπεράσπιζαν τριάντα αντάρτες44, προφανώς ελασίτες.
ΣΥΝΕΠΩΣ ΕΣΤΡΑΦΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΑΣΙΤΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΔΕΣΙΤΕΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ , ΣΟΥΛΙ ΚΛΠ .
ΓΕΝΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΠΕΡΙΞ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝΕ ΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΩΣ ΕΙΤΕ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ
AYTA ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΙ ΕΝΟΠΛΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΑ ΚΑΝΑΝΕ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ
Μια άλλη ενδιαφέρουσα και όχι τόσο διαδεδομένη πτυχή του δοσιλογισμού των Τσάμηδων της Θεσπρωτίας είναι και η δράση τους εντός αλβανικού εδάφους. Συγκεκριμένα, την 23η Αυγούστου του 1943, αμέσως μετά την καταστροφή της Σαγιάδας, το 1ο τάγμα του 99ου γερμανικού συντάγματος επιτέθηκε στην Κονίσπολη (η σημαντικότερη κωμόπολη της αλβανικής πλευράς της Τσαμουριάς) την οποία υπεράσπιζαν γύρω στους 150 αντάρτες. Η όλη επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της Κονίσπολης, το θάνατο 50 ή 60 Αλβανών και – σε αντίθεση με τη Σαγιάδα που καταστράφηκε ολοσχερώς – την πυρπόληση κατά κύριο λόγο επιλεγμένων οικιών που υποδείχτηκαν από τους Τσάμηδες51.
ΔΗΛΑΔΗ ΑΦΟΤΠΥ ΚΑΨΑΝΕ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΣΑΓΙΑΔΑ ,
ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΚΑΨΑΝΕ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΙΚΗ ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΚΟΝΙΣΠΟΛΗ ΜΟΝΟ ΚΑ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ.
Λίγους μήνες αργότερα σχηματίστηκε, με τη στήριξη των γερμανικών δυνάμεων, τάγμα ασφαλείας 1000 ανδρών που υπό την ηγεσία του Νουρί Ντίνο συμμετείχε τον Ιανουάριο του 1944 στην εκκαθαριστική επιχείρηση Χόρριντο που διεξήχθη κυρίως εντός αλβανικού εδάφους και επέφερε το θάνατο 500 ατόμων. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, ο Ντίνο και οι άνδρες του έδρασαν στην περιοχή της Κονίσπολης52. Στη συνέχεια, ο Ντίνο έδρασε από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1944 στην περιοχή του Αργυρόκαστρου ως επικεφαλής περίπου 700 ανδρών, 300 από τους οποίους προέρχονταν από τη Θεσπρωτία53.
52]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 115.
[53]Αθανάσιος Γκότοβος, Τσάμηδες, το τάγμα Νουρί Ντίνο, Άρδην, 8 Ιουνίου
ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ
ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΥΠΗΡΧΑΝΕ ΣΤΗ ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ – ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1943-43 ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ »ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ»
AΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗ ΚΡΑΨΙΤΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΡΩΤΑ ΣΤΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΛΟΓΩ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ.
Φεβρουάριος 1943: Από του τέλους του ΙΘ’ αιώνα είναι εγκατεστημένες στην Παραμυθιά Εβραϊκές Οικογένειες. Σήμερα είναι μόνιμοι κάτοικοί της οι εξής: α) Εζρά Μπακόλα, τώρα με την Μπαλκούλα, τρίτη σύζυγό του, β) Νισήμ Μπακόλας του Εζρά, η σύζυγός του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους, γ) Λέων Μπακόλας του Εζρά, άγαμος, με δικό του, ξεχωριστό κατάστημα, δ) Σιών Μπακόλας του Εζρά, φοιτητής της Ιατρικής στην Αθήνα, όπου περιοδικά εργάζεται και με μεγάλο Εβραϊκό κατάστημα χονδρικής πωλήσεως υφασμάτων, ε) Ηλίας Κοέν, με τη σύζυγό του Σαρίνα, και τον τελευταίο (και ανήλικο) γιό τους Σιέμο, ε) Γιουσέφ Κοέν του Ηλία, με τη σύζυγό του Άννα και τα δύο ανήλικα τέκνα τους, και ζ) Χαΐμ Χατζόπουλος, με τη μητέρα του Χανούλα, τη σύζυγό του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους. Όλοι τους είναι οι καλύτεροι έμποροι υφασμάτων της πόλεως. Πρόσθετα ο Νισήμ Μπακόλας ασχολείται σε έκταση με το χονδρεμπόριο ξηρών καρπών, οι δε Ηλίας και Γιουσέφ Κοέν, πρόσθετα έχουν το Πρακτορείο του Αθηναϊκού τύπου και ένα μικρό Βιβλιοπωλείο.Συνειδητοποιούν τους κινδύνους με τους διάφορους εκβιασμούς που τους γίνονται από τους μωαμεθανούς κλπ. και κατορθώνουν σιγά σιγά να μεταφέρουν με φορτηγά αυτοκίνητα στα Ιωάννινα, όλα τα εμπορεύματά τους. Τελικά, αυτές τις μέρες, έφυγαν (τμηματικά) όλοι τους για τα Ιωάννινα, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.
ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΙΧΑΜΕ ΦΥΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΛΟΓΩ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ
Ως γνωστον , στην Αλβανια , το αλβανικο εθνικιστικο καθεστως πιπιλαει απο τα σχολικα χρονια τα μυαλα των αλβανων μαθητων για την »’αλυτρωτη και παλαι ποτε αλβανικη Ηπειρο»’ , η οποια υποτιθετε ηταν παντα »’Ιλλυρικη» δηλαδη αλβανικη κατα αυτους.
Αρχικα , λεει το αλβανικο αφηγημα , οι ηπειρωτες ηταν Ιλλυριοι που εξελληνιστηκανε [ χωρις να δινουνε και πολυ περαιτερο πληροφοριες μονο κατι αναφορες ημιμαθων περιηγητων του 19 ου αιωνα και κατι »’παραποιημενα» κειμενα του Θουκιδιδη ] .
Στη πορεια ,λενε , κατεβηκανε και αλλοι Ιλλυριοι οι οποιοι και κρατησανε τη γλωσσα τους , οι »Τσαμηδες»’.Αυτο ειναι εν ολιγοις το αφηγημα των αλβανων .
Αρα με βαση το παραπανω εθνικιστικο παραμυθι , η Ηπειρος ηταν παντα Ιλλυρικη , εξελληνισμενη η μη, παντως ,Ιλλυρικη αρα καλα κανουμε και την »»διεκδηκουμε»» .
Ας αφησουμε τα αρχαια χρονια για τα οποια αλλωστε οσο εξελησεται η επιστημη της αρχαιολογιας κυριως , αποδυκνυει οτι οι Ηπειρωτες πολυ πριν τη κατακτηση του μεγαλου Αλεξανδρου μιλουσανε [ οπως και ολη η δυτικη Ελλαδα ] μια διαλεκτος πολυ κοντα στην Δωρικη.
Ας παμε στα νεοτερα χρονια πχ της τουρκοκρατιας .
Να δουμε ποιες γλωσσες ομιλουνταν στη περιοχη της Ηπειρου.
Ας αναφερουμε τα γραφομενα 2 ατομων ντοπιων ,
ενος αμιγως ελληνοφωνου Ηπειρωτη [ Κοσμας Θεσπρωτος ] ,
και ενος διγλωσσου Ηπειρωτη , του Σουλιωτη Κουτσονικα .
Αυτοι γραψανε βιβλια πριν 150 χρονια , επι τουρκοκρατιας-αλβανοκρατιας ουσιαστικα στον ηπειρωτικο χωρο ,
και αναφερουν αναλυτικα ποιες γλωσσες ομιλουνταν στην πατριδα τους την Ηπειρο .
Ο Κουτσονικας αναφερει οτι ολα τα χωρια Αρτας , Πρεβεζας , Ιωαννιων, Κονιτσας και Πωγωνιου ομιλουν την ελληνικη .
Ενω στις περιοχες Σουλιου [ νοτια ορια μεταξυ σημερινης Θεσπρωτιας και Ιωαννιων] και Φαναριου – Αχεροντας ποταμος ομιλουντε και οι δυο γλωσσες .
Αντιθετα στη Τσαμουρια μουσουλμμανοι και χριστιανοι ομιλουν κυριως την αλβανικη .
Αρα βλεπουμε οτι η »»Τσαμουρια»» , δηλαδη οι περιοχες απο το Μαργαριτι νοτια ως τη Παραμυθια ανατολικα και το Φιλιατι βορεια δηλαδη τα δυο τριτα του σημερινου νομου Θεσπρωτιας [ πλην του βορειου τμηματος ,Τσαμαντα και Μουργκανας οπου ηταν αμιφως ελληνοφωνη περιοχη ] ομιλουνταν κυριως τα αλβανικα αρα ειναι η μονη περιοχη που μπορει να χαρακτηριστει ως καποτε »’αλβανικη»’.
Βεβαια το »»ομιλουνταν κυριως αλβανικα»»’ υποδηλωνει αυτο που παρατηρηρσανε και αλλοι ερευνητες.Οτι στη περιοχη ομιλουνταν και η ελληνικη εστω ως δευτερη γλωσσα [ απο ανδρες και γυναικες οπως εχει μαρτυρηθει απο Ελληνες και ξενους ερευνητες πραγμα που δειχνει οτι οι αλβανοτσαμηδες ειχανε μεικτη καταγωγη αλλου λιγοτερο πχ Μαργαριτι , αλλου περισσοτερο πχ Παραμυθια που εκει ειχαμε αμιγη διγλωσσια και απο τους Μουσουλμανους ακομα συμφωνα με τον Περαιβο ,τον Βολνταμφ κλπ ] .
Δηλαδη Σε οτι αφορα το Ιωαννινα το Πωγωνι και τη Κονιτσα αλλα και στο νοτο , την Αρτα και τη Πρεβεζα παντου μιλαγανε μονο ελληνικα και μονο εντος των πολεων υπηχανε Αλβανοι [ εγτατεστημενοι απο την τουρκικη εξουσια για να ελεγχουνε την περιοχη ] και αυτοι ηταν επιλυδες και μαλιστα λιγοτεροι των Ελληωνων ντοπιων [ εκτος της πολεως της Κονιτσας τη μοναδικη πολη της Ηπειρου οπου οι Αλβανοι επιλυδες ηταν περισσοτεροι αν και τα περιχωρα της ηταν ελληνικα ] .
O Koυτσονικας κανει βεβαια λογο και για τους βλαχοφωνους που κατοικούσανε σε χωρια της ανατολικης Πνδου στα ορια με Μακεδονια και Θεσσαλια.
Παμε στο Κοσμα το Θεσπρωτο .
Aυτος αναφερομενος μονο στους αμιγως ελληνοφωνους και οχι σους διγλωσσους [ Φαναρι ,Σουλι κλπ] αναφερει αρχικα μερικα χωρια εντος της αλβανόφωνης Τσαμουριας [ πχ Σαγιαδα , Παργα , φανερωμενη κλπ ] τα οποια ειναι αμιγως ελληνοφωνα.
Μετα αναφερει οτι »’τα Ιωαννινα και ολα τα χωρια των ειναι Ελληνες οπως και στη Πωγωνιανη τη Κονιτσα ως τα βουνα της Κολωνειας [σημερινα ελληνοαλβανικα συνορα ] , »’ ο Παρακαλαμος και νοτιοτερα σε Αρτα και Πρεβεζα ολα τα χωρια ειναι χριστιανοι και Ελληνες.»’
Δηλαδη και αυτος αναφερει οτι τα Ιωαννινα η Κονιτσα η Πωγωνιανη και ο Παρακαλμος [ βορειοδυτικα Ιωάννινα και Μουργανα ] ειναι ελληνικα οπως και Αρτα και πρεβεζα . [πλην των πολεων παντα , που κατοικουσανε επιλυδες Αλβανοι μουσουλμανοι ολιγοτεροι των Ελληνων , ομως πλην Κονιτσης ] .
Αξιζει να αναφερθει οτι τα παραπανω επιβεβεωνει τοσο ο περαιβος αναφερει οτι »’οι τσαμηδες μιλανε την αλβανικη αλλα και με την απλοελληνικη εκφραζοντε ορθως , ανδρες και γυναικες »’ οσο και ο Βολντκαμφ που αναφερει οτι »» οι τσαμηδες εκτος απο τα αλβανικα μιλανε και τα ελληνικα , ανδρες και γυναικες»’. Πραγμα που δειχνει οτι επροκειτο αλλου λιγοτερο αλλου περισσοτερο για μεικτη φυλη επιλυδων αλβανοφωνων και εντοπιων ελληνοφωνων εξισλαμισμένων κυριως στη Παραμυθια και τα περίχωρα οπου είχαμε αμιγη διγλωσσια των μουσουλμάνων αλβανοτσαμηδων .
Επισης αξιζει να αναφερθει οτι οι διγλωσσοι χριστιανοι τησ Τσαμουριας- τα δυοο τριτα της Θεσπρωτιας αποκαλουν ως σημερα τους μουσουλμανους τσαμηδες που φυγανε το 1944 , ως τουρκοτσαμηδες [ με τη λεξη »’τουρκο» να εχει θρησκευτικο προσδιορισμο ] αλλα και αλβανοτσαμηδες [ με τη λεξη »αλβανο» να εχει φυλετικο προσδιορισμο ]
Η ΣΚΙΠΕΤΑΡΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ …
»’ Οι Αλβανοί της Χιμάρας την ελληνική γλώσσα την έμαθαν κυρίως χάρη της εντατικής επικοινωνίας και θρησκευτικής-στρατιωτικής συμμαχίας με την Ελλάδα και ξεχωριστά με το νησί της Κέρκυρας (και όχι μόνο)»’
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΥΚΝΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΥΤΑ …
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ…
ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ .
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΗ ΧΕΙΜΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΙΣ »ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ » ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ.
ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ ΟΠΟΥ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ .
Για τα τοπωνύμια ελληνικής αρχής διαπιστώνουμε ότι, αν και απαντάνε καθ’ όλη την παραλιακή γραμμή από την/τον Αυλώνα και μέχρι το Βουθρωτό, πυκνώνουν ωστόσο σε ορισμένα σημεία του Bregu i Detit (Παλάσα, Δρυμάδες, Χιμάρα), ενώ αλλού αραιώνουν (Πικέρας – Piqeras) ή απαντάνε κυρίως ως μακροτοπωνύμια.
ΑΜΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΙΑ »ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ» , ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑ ΤΑ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ .
ΑΝ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΒΑΘΜΟ , ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ .
ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ .
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 1431 .
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΧΩΡΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ »ΑΓΙΟ ΓΙΩΡΓΟ» ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΑΠΟΓΡΑΦΕΣ [ ΚΑΙ ΟΧΙ »ΣΕΝ ΓΕΡΓΙ», ΤΟΠΟΝΥΜΙΟ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΤΟΣΚΕΡΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ] ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΝΟΤΙΑ ΤΗΣ ΑΥΛΩΝΑΣ ΣΤΟ ‘ΩΡΙΚΟΥΜ’ ΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΙΑΜΠΟΡΙΑΣ .
ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΙΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΥΛΩΝΑΣ [ ΟΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΚΛΕΙΠΕΙ] ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.
ΚΑΝΕΝΑΣ »ΑΠΛΑ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΟΣ» ΔΕΝ ΘΑ ΟΝΟΜΑΖΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΩΣ »ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΟ»’ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΟΥΤΕ ΟΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΜΙΓΩΣ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΗ.
ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΡΙΑΖΗ ….
Όπως σημειώσαμε συνοπτικά και παραπάνω, τα τοπωνύμια ελληνικού ετύμου της περιοχής Χιμάρας σχηματίζουν σειρές (παραδείγματα) σαφώς διακριτές, απ’ τις οποίες η πιο χαρακτηριστική είναι εκείνη με την περιληπτική παραγωγική κατάληξη –έος, που, μαζί με την τροπή σε s του συμπλέγματος -st-, προσδίδει στις ντοπιολαλιές της Χιμάρας-χωριού, των Δρυμάδων και της Παλάσας γνωρίσματα ενός αυτοτελούς υποστρώματος (βλ. λ.χ. το τοπωνύμιο Κασανέος ‘καστανεώνας’ στη Χιμάρα). Σε πρόσφατη μελέτη μας είχαμε οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι «το ελληνικό ιδίωμα της Χιμάρας δεν συγκεντρώνει χαρακτηριστικά ειδικής ή αποκλειστικής συγγένειας με κανένα απó τα υπόλοιπα νεοελληνικά ιδιώματα που να δικαιολογούν την προέλευσή του από μια συγκεκριμένη περιοχή» της ελληνόγλωσσης επικράτειας, και τονίζαμε ότι τα γλωσσικά δεδομένα δείχνουν πως «η ελληνοφωνία στην περιοχή είναι αρκετά παλιά» και ότι «η καλύτερη γνώση του συγκεκριμένου ιδιώματος και της σύνθετης εικόνας των νεοελληνικών διαλέκτων … θα εμπλουτίσουν περαιτέρω τη σχετική επιχειρηματολογία»[38].
ΕΠΙΣΗΣ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΩΝ…
ΤΟΝ 16 ο ΑΙΩΝΑ ΟΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ ΣΤΕΙΛΑΝΕ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ …..
Στην επιστολή που στειλανε τον 16ο αιωνα [1581] στον Παπα και του ζητάγανε να τους βοηθησει ακομα και με ανταλλαγμα να προσχωρησουν στην καθολικη εκκλησια [ ξερανε και ειχανε καταλαβει ότι μονο με αυτόν τον τροπο ισως πειθανε τους δυτικούς να τους βοηθησουν ηταν να υποταχθουν στο δογμα τους ]
Εκει αναφερουν μεταξυ αλλων τα εξης …..
»»’’Μονο η παναγιοτητα σου να μας καμει τη χαρη ,ιερεις αρχιερείς ….. να ιερουργουν και να λειτουργουν κατά τη ταξη ημων ,εστωντας το πληθος ο λαος είναι ρωμαιοι και δεν ηξευρουν τη γλωσσα των φραγκων»»» .
Αυτή η προταση δειχνει ότι αυτοπροσδιοριζονταν ως »Ρωμαιοι» και ότι σιγουρα τα ελληνικα [ δηλαδή τα ρωμεικα ] τα μιλάγανε και τα καλαβαινανε από τα χρονια εκεινα πολύ πριν την φυγη τους στη Κερκυρα αφου ζητανε η λειτουργια να γινετε στα ρωμεικα.
Ισως και αυτος είναι ενας ακομα λογος που δεν αλλαξοπιστησανε . Το ότι η γλωσσα της εκκλησιας δεν ηταν »ακατανοητη» για αυτους . Όπως ηταν για τους μετεπειτα Λιαμπηδες .
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΠΟΥ ΑΠΟΔΥΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑ ΟΜΙΛΟΥΣΑΝΕ ΠΡΙΝ ΠΑΝΕ – ΕΞΟΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Σίλβεστρος Κωνσταντίνος Σλάδης, , σε επιστολή του στο Βατικανό (1780)[ Αρα πριν εξοριστουν στην Κερκυρα ]
«… οι απέναντι Βενετοί της Κέρκυρας για να έχουν βέβαιη τη σύμπραξη των Χειμαρριωτών στους πολέμους τους πληρώνουν μισθό σε 250 περίπου επιφανείς οικογένειες της περιοχής. Οι άνθρωποι των παραλίων ομιλούν νέα ελληνικά και αλβανικά,
του εσωτερικού αλβανικά. Οι λειτουργίες τους γίνονται στα αρχαία ελληνικά…».
ΔΗΛΑΔΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΟΜΙΛΟΥΝΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΝΩ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ [ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗ ΛΑΜΠΕΡΙΑ ] ΟΜΙΛΟΥΝΤΑΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΡΑΤΗΣΑΝΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΕΝΩ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΧΑΣΑΝΕ .
Ο ιδιος ο Σπυρος Σπυρομηλιος αναφερει …
»Εμεις …χριστιανοι Ορθοδοξοι Ελληνες ,ομιλούντες την ελληνικη και γνωριζοντες και την αλβανικη»’
Επισης ο Αθανάσιος Πετριδης παρατηρει
»’Οι Χειμαριωτες ομιλουσι Γραικιστι και Aλβανιστι , αλλα η γραικικη αυτων εiναι αξιοσημείωτος τοσο για την προφορα οσο και δια το εχειν εν αυτή αρχαιοτατας δωρικης διαλεκτου λεξεις »»
ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΕΡΙ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΤΑΡΙΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.
ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΝΟΤΙΟ ΙΔΙΩΜΑ [ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΡΗΤΗ , ΚΥΠΡΟ , ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΣΟΥ ,ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ ] ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΟΡΕΙΟ [ΟΠΩΣ ΣΕ ΘΕΣΣΑΛΙΑ ,ΝΟΤΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΚΛΠ ]
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΙΣ ΔΡΥΜΑΔΕΣ ΤΗΝ ΠΑΛΑΣΑ ΚΛΠ ΜΙΛΟΥΝ ΕΝΑ ΙΔΙΩΜΑ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΟΥΣ ΗΜΙΒΟΡΕΙΟ ΔΗΛΑΔΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΡΧΗΣ ΜΕ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΤΙΟ ΙΔΙΩΜΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ .
ΑΡΑ ΕΠΗΡΕΑΣΤΗΚΑΝΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ .
ΔΕΝ ΤΗΝ »ΜΑΘΑΝΕ» , ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ ΥΠΟΤΙΘΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ .
ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΤΟ ΝΟΤΙΟ ΙΔΙΩΜΑ ΠΟΥ ΜΙΛΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ .
ΑΥΤΟ ΚΑΤΕΡΙΠΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΕΡΙ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ…
Και η άποψη ότι η ελληνική διαδόθηκε στη Χιμάρα χάρις στο δίκτυο ελληνικών σχολείων έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι εκεί χρησιμοποιούν ένα αρχαϊκό ιδίωμα, το οποίο, ασφαλώς, δεν μπορεί να διδάχτηκε στο σχολείο, ούτε να μεταφέρθηκε από τα απέναντι νησιά, που έχουν διαφορετική ντοπιολαλιά.
Ας δούμε και μια επιστολή του έτους 1532, σωσμένη στο ελληνικό της πρωτότυπο, την οποία στέλνει ο «ιερεύς πρωτονοτάριος Χειμάρας» στον «συνιόρ Λαρκονη τζενεράλη του ρηάμη της Πουλίας.» Μέσω της επιστολής «γέροι της Χειμάρας και Αλβανητίας» εκτιμούν ότι «ο Τούρκος» σκοπεύει «να κατεβή εις τον Αυλώνα … και έπητα να περάση ειστην Μπούλια» (Floristan, J.M., Erytheia 13, 1992, p. 86)
Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΧΕΙΜΑΡΑΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΣ.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΤΙΚΟΣ .
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΥ ΤΟΤΕ ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ .
Ο ιδιος ο Κουτσονικας διαχωριζει και αυτος τη περιοχη της Χειμαρας από αυτή της Λιαμπουριας και αναφερει ότι στην πρωτη ομιλουντε και οι δυο γλωσσες ενώ στη δευτερη ομιλιετε μονο η αλβανικη πραγμα που επιβεβαιωνει όλα τα παραπανω.
AΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΩΝ…
Σε χρηστήριο έλασμα[2] που βρέθηκε στο Μαντείο της Δωδώνης και που χρονολογείται στο α΄ μισό του δ΄ π.Χ. αιώνα, αναφέρεται :
ΕΚΕΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΟΤΙ »ΠΕΡΙΤΑΣΟΙΚΗΣΕΟΣ ΤΑΣΕΓ ΧΕΙΜΕΡΙΩΝ ΠΟΤΕΡΟΝ ΑΥΤΕΙΟΙΚΕΩΝΤΙ»’
(Σχετικά με την εγκατάσταση από τους κατοίκους της Χιμάρας, [υποβάλλουν το ερώτημα] εάν θα πρέπει (ή μπορούν) να εγκατασταθούν εδώ).
Από το κείμενο του ελάσματος δεν καταλαβαίνουμε τι μέρος έχουν επιλέξει να εγκατασταθούν οι πανάρχαιοι αυτοί Χιμαραίοι, ούτε και τους λόγους που τους ώθησαν να μετοικήσουν. Προς το παρόν, για τις ανάγκες της μελέτης μας έχει σημασία το γεγονός ότι ……. το ερώτημα προς το Μαντείο διατυπώνεται στη δωρική διάλεκτο της αρχαίας ελληνικής .
«Γενοκτονία ή Εθνοκάθαρση; 9 ερωτήσεις…»
http://www.pontos-news.gr/article/142951/genoktonia-i-ethnokatharsi-9-erotiseis-gia-ton-istoriko-vlasi-agtzidi
[…] από τον Δικηγορικό Σύλλογο και συμμετείχα, με θέμα «Γενοκτονίες-Ολοκαύτωμα-Εθνοκαθάρσεις» με εκλεκτούς ομιλητές (Γιώργος Κόκκινος, Μάρκος […]
[…] Μια επιστημονική συνάντηση στον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά […]
[…] στον Πειραιά με τους Κόκκινο, Λεμονίδου. Καρασαρίνη: https://kars1918.wordpress.com/2016/11/28/dsa-peiraius/ […]