«Eφυγε» ο κορυφαίος βυζαντινολόγος Σπύρος Βρυώνης

Ο θάνατος του ελληνοαμερικανού βυζαντινολόγου Σπύρου Βρυώνη είναι μια μεγάλη απώλεια για την ελληνική επιστημονική κοινότητα. Η μακρόχρονη ταλαιπωρία της υγείας του τα τελευταία χρόνια,   τον είχε υποχρεώσει να απέχει από τις δημόσιες δράσεις… 

Advertisement

H φωτογραφία μου επιστρέφει στο «Σημείο Μηδέν» στο Μανχάταν

Όταν το  1998   βρέθηκα στη Νέα Υόρκη για ένα συνέδριο σχετικό με τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής και εντυπωσιάστηκα από  την αντίθεση του μέτρου (Άγιος Νικόλαος) με τον γιγαντισμό (των δίδυμων πύργων), επιχείρησαν να αποτυπώσω την αντίθεση σε μια φωτογραφία.

Όταν, τότε -ξαπλώνοντας σχεδόν στο δάπεδο του πάρκινγκ που βρισκόταν μπροστά από την εκκλησία- αποτύπωσα με τον τρόπο μου την αντίθεση, ούτε καν περνούσε από το μυαλό ότι τρία χρόνια μετά η επίθεση των εξτρεμιστών μουσουλμάνων–  θα κατάστρεφε τα πάντα.

 

Στη μνήμη της Sano (Ευθυμίας) Halo

 

Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

SANO HALO: Η Αννα Φρανκ των προσφύγων του 1922

ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ, ΤΗΕΑ HALO, ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ

«Οι Τούρκοι μού οφείλουν μια πολύ μεγάλη, πραγματικά μεγάλη συγγνώμη. Ούτε καν μια μικρή συγγνώμη, αλλά μια μεγάλη συγγνώμη, που πήραν μακριά μου όλους όσους αγαπούσα. Ο,τι είχα. Είχαμε τη γη μας, τα ζώα μας, τις αγελάδες μας, τις κότες μας, είχαμε τις δουλειές μας, και όμως μας έκαναν να πεθάνουμε στο δρόμο. Αυτό που έκαναν ήταν θηριώδες, να καταστρέψουν οικογένειες και περιουσίες. Δεν θα μπορούσα ποτέ μου να ξεχάσω. Θέλω να θυμάμαι την οικογένειά μου. Αλλιώς θα ήταν σα να ξεχνούσα τους ανθρώπους μου. Δεν θα το κάνω ποτέ αυτό».

(Sano Halo, συνέντευξη περιοδικό «Πανσέληνος», τ. 88, 13 Μαΐου 2001)

 

Αγιος Αντώνιος Κιλκίς το 2001. Αναμνηστική
φωτογραφία λίγο
πριν από την αναχώρηση

 

Πέθανε στις ΗΠΑ πριν από λίγες μέρες η Sano Halo, που 105 χρόνια πριν είχε γεννηθεί ως Ευθυμία Βαρυτιμίδου (ή Βαρυτιμιάδου) στον Αγιο Αντώνιο Κοτυώρων (Ορντού) του μικρασιατικού Πόντου. Με τη ζωντανή μαρτυρία της έκανε γνωστή διεθνώς τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής που πραγματοποίησαν οι Νεότουρκοι και ολοκλήρωσαν οι κεμαλικοί, επιχειρώντας τη βίαιη μετατροπή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε τουρκικό έθνος-κράτος.

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση στο φόρουμ του HEC

Λίγο καιρό πριν ένας φίλος πρότεινε να εγγραφώ στη λίστα του  Hellenic Electronic Center (ΗΕC). Ενός ηλεκτρονικού χώρου που συγκεντρώνει περισσότερους από 5.000 πολίτες, ελληνικής καταγωγής ως επί το πλείστον, απ’ όλο τον κόσμο, δίνοντας τη δυνατότητα της συνάντησης και της ανταλλαγής απόψεων για θέματα που απασχολούν κυρίως την ακαδημαϊκή κοινότητα. Φυσικά, πολλές φορές παρεισφρύουν και θέματα τρέχουσας πολιτικής, τα οποία ως επί το πλείστον βρίσκονται εντός κόσμιου πλαίσιου, χάρη στην επίπονη και προσεκτική δουλειά των διαχειριστών.

Μια συζήτηση, που ξεκίνησε από μια αφορίστική θέση για το σύγχρονο μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, σύντομα πήρε διαστάσεις αντιμαχίας επί ιστορικών θεμάτων. Η προσπάθεια του κ.  A. D. Retzios να αντικρούσει την αφοριστική θέση που αρχικά κατατέθηκε, συνοδεύτηκε από αυθαίρετες (κατά τη γνώμη μου)  ιστορικές εκτιμήσεις, με αποτέλεσμα να «εμπλακώ» σε μια γόνιμη ελληνοαγγλική συζήτηση, την οποία και παραθέτω στη συνέχεια δημοσιοποιώντας απ’ τα σχόλια μόνο τα δικά μου και του κ. Ρέτζιου :

Dear colleagues,

I think that this level of anti-immigrant fervor, anti-left and anti-communist assertions are unseemly and inappropriate for this forum. However, it seems that the moderators are willing to allow these rants (along with the insults of Dr. Gogas) while suppressing -without explanations- non-partisan and in-depth evaluations of the current crisis.

Φωτογραφίζοντας τον Αη Νικόλα στο Μανχάταν, στη σκιά των Δίδυμων Πύργων!

Το 1998 -τρία χρόνια πριν τη μοιραία επίθεση των εξτρεμιστών μουσουλμάνων–  βρέθηκα στη Νέα Υόρκη για ένα συνέδριο σχετικό με τη Γενοκτονία, που διοργάνωνε η Ομοσπονδία των Ποντιακών Συλλόγων ΗΠΑ-Καναδά. Στην παρέα μας ήταν ο ιστορικός Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, οι νομικοί Βενιαμίν Καρακωστάνογλου και Χαρά Γαλανού, ο ερευνητής Χάρης Τσιρκινίδης κ.ά.. 

Στη βόλτα που έκανα στο Μανχάταν, σε κάποιο διάλειμμα των εργασιών, μου προκάλεσε εντύπωση  το ελληνορθόδοξο εκκλησάκι του Αγίου  Νικολάου. Ήταν έντονη η αντίθεση που υπήρχε με τον περιβάλλοντα χώρο, την οποία θέλησα και να αποθανατίσω. Έτσι, μετά την κάθοδό μου από έναν από τους Δίδυμους (το Διεθνές Κέντρο Εμπορίου, του οποίου τον τελευταίο όροφο επισκέπτονταν όλοι  για να θαυμάσουν την εκπληκτική θέα) φωτογράφισα το εκκλησάκι με φόντο τους Δίδυμους Πύργους. Πρόθεσή μου ήταν να τονίσω την αντίθεση και την έλλειψη μέτρου. Ήταν ένας φωτογραφικός σχολιασμός για την υπεροχή του απλού και της ανθρώπινης διάστασης σε σχέση με την υπερβολή και το υπερμέγεθες, που παρήγαγε η κοινωνία της αγοράς στην πλέον έντονη λειτουργία της.