Ήταν αναπόφευκτη η καταστροφή του ποντιακού ελληνισμού;

Δέχτηκα πριν από λίγες μέρες αυτή την ερώτηση.
Αυτό μου έδωσε την αφορμή να γράψω ένα μικρό κείμενο που απαντούσε στο ερώτημα.

Ήταν αναπόφευκτη η καταστροφή του ποντιακού ελληνισμού;

Του Βλάση Αγτζίδη

Ένα από τα θέματα που συγκροτούσαν το Μικρασιατικό Ζήτημα ήταν αυτό του Πόντου. Η απόφαση των Νεότουρκων για εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών στην περιοχή αυτή άρχισε να εφαρμόζεται από το φθινόπωρο του 1916 με σκληρές διώξεις κατά του πληθυσμού. Ως αντίδραση στα σχέδια αυτά εμφανίστηκε μια  αντίσταση με τη διαμόρφωση πολλών μικρών άτακτων ομάδων, που βαθμιαία οδήγησαν στη δημιουργία ενός ενός εντυπωσιακού κινήματος που θα αντιδράσει ένοπλα στις μεθοδεύσεις της εθνικιστικής εξουσίας. Το ποντιακό αντάρτικο στη βόρεια Μικρά Ασία συγκροτεί μια συγκλονιστική σελίδα αντίστασης ενός λαού απέναντι σε μια σκληρή  απολυταρχική εξουσία και θυμίζει στους σύγχρονους μελετητές ότι η διαδικασία μετάβασης από την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία στην εποχή του εθνικού κράτους δεν ήταν ούτε αναίμακτη ούτε και ευθύγραμμη.

Advertisement

Μετεκλογικές ευχές

Μετεκλογικές ευχές

Του Βλάση Αγτζίδη (*)

Με το 23% των ψηφοφόρων η ΝΔ κατάφερε να επικρατήσει και να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με 158 εδρες στις 300 (39. 8% με 44% αποχή) …

All-focus

Προσωπικά θα ευχόμουν στους νικητές:

–να ακολουθήσουν μια κεντρώα πολιτική,

–να μην επιτρέψουν στον εξτρεμισμό (οικονομικό ή πολιτικό) να επιβάλλει το στίγμα του στην πολιτική ζωή του τόπου

–να μη διαλύσουν το κοινωνικό κράτος

–να μη διευρύνουν το κοινωνικό χάσμα

–να μην επιτρέψουν στο σύστημα της διαφθοράς και της κλεψιάς, που άνθισε επι των  ημερών διακυβέρνησης του τόπου με το (σημιτικο κυριως) Πασοκ και την καραμανλική ΝΔ, να επανακάμψει.

Απ την άλλη, θα ευχόμουν στον ΣΥΡΙΖΑ που  πριν 4,5 χρόνια ανέλαβε πετυχημένα  κυβερνητικές ευθύνες, -παρότι ακόμα ήταν ένα μέτωπο του 4% ανόμοιων δυνάμεων διαμαρτυρίας- να εδραιώσει μια για πάντα την πολιτική του παρουσία.

37.790 ψήφοι: Ένας προσωπικός απολογισμός…

37.790 συνειδητοί ψήφοι:
Ένας προσωπικός απολογισμός για τις ευρωεκλογές

Του Βλάση Αγτζίδη

Βαθύτατες ευχαριστίες οφείλω σε όσους από τους συμπολίτες μας κατανόησαν τη μεγάλη συμβολική σημασία που είχε η συμμετοχή μου  στις ευρωεκλογές. Είτε αυτοί ανήκουν στους ψηφοφόρους του ΣYΡIZA που αποδέχονται τη συγκεκριμένη αντίληψη για τα ιστορικά θέματα, είτε όσοι επέλεξαν να αγνοήσουν τις κομματικές τους προτιμήσεις και να ψηφίσουν το πρόσωπο και το έργο, με βάση την ελεύθερη βούληση.  Γιατί επέλεξαν να επιβραβεύσουν με την σταυροδοσία μια πορεία ζωής και μια ερευνητική προσπάθεια για τον ποντιακό και μικρασιατικό ελληνισμό, που συνέβαλε στην κατανόηση άγνωστων πλευρών της σύγχρονης ιστορίας.

 

Λίγο πριν από την κάλπη….

Σε λίγες ώρες ανοίγουν οι κάλπες στην Ελλάδα, οι οποίες θα ορίσουν το πως και με ποιές ιδέες θα εκπροσωπηθεί ο ελληνικός λαός στις Βρυξέλλες. 

 

Στη διαδικασία αυτή συμμετέχω και εγώ μέσα από το ευρω-ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Είναι αλήθεια ότι η συμμετοχή μου υπήρξε εντελώς απρόοπτη και ήρθε ως αποτέλεσμα της κατάληξης μιας μεγάλης σύγκρουσης με τους Αρνητές, οι οποίοι εκτιμώ ότι έχουν χάσει ολοκληρωτικά τη δυνατότητα επιρροής στα ζητήματα που μας ενδιαφέρουν.

 

Ο δικός μου επιστημονικός χώρος αλλά και ο χώρος των ακτιβιστικών μου προσπαθειών είναι η προσφυγική Μνήμη (Πόντος, Μικρά Ασία, ελληνισμός της τ. ΕΣΣΔ) καθώς και η προσπάθεια διεθνοποίησης της Γενοκτονίας που υπέστησαν οι ελληνικοί πληθυσμοί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την περίοδο 1914-1922.

«Ευρωπαίων η πόλις», ήτοι: H πρόκληση της Ευρώπης…

H πρόκληση της Ευρώπης…

Οι εκλογές του 2019 έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα γιατί θα φανεί εάν επιτραπεί να κυριαρχήσουν οι φυγόκεντρες δυνάμεις ή εάν θα βαθύνει η ευρωπαϊκή ενοποίηση στη βάση της διαμόρφωσης κατάλληλων συνθηκών, όπως είναι η εγκατάλειψη της πολιτικής λιτότητας, της υποβάθμισης του κόσμου της εργασίας, της όξυνσης των κοινωνικών διαφορών

Του Βλάση Αγτζίδη*

Οι ευρωεκλογές που έρχονται φέρνουν ξανά στην επιφάνεια τη συζήτηση για την ιστορία της Ευρώπης, για την αξία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, για την αντιμετώπιση των νέων πρωτοφανών προκλήσεων, για τη σημασία που μπορεί να έχει η ελληνική ιστορική εμπειρία στην οικοδόμηση ενός νέου ευρωπαϊκού αφηγήματος.

Ένα μοναδικό πείραμα

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι μετά από σαράντα χρόνια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε ΕΟΚ), η ενοποίηση και οι συνέπειές της αποτελούν μόνιμο στοιχείο της ζωής του Έλληνα πολίτη. Και όχι μόνο γιατί η Ε.Ε. συνδέθηκε με τις κοινοτικές επιδοτήσεις, τα προγράμματα διάσωσης και τις συνεδριάσεις του Eurogroup. Αλλά γιατί το ιστορικό τραύμα της επτάχρονης δικτατορίας και της Κυπριακής Τραγωδίας υπήρξε ένα βασικό κίνητρο στους Έλληνες για να επιδιώξουν την ένταξη στον ευρωπαϊκό αυτό οργανισμό. Και στο σημείο αυτό το ελληνικό τραύμα συναντήθηκε με το βαθύ συλλογικό τραύμα που κληροδότησαν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι του 20ού αιώνα στους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Ένα τραύμα που τους οδήγησε στην προσπάθεια υπέρβασης των παλιών διαχωρισμών που δημιουργούσαν τις συγκρούσεις.

O tempora, o mores! Mε αφορμή την περί γενοκτονίας προεκλογική συζήτηση

O tempora , o mores!
Yπήρχε «γενοκτονολαγνεία» στο ελληνικό κράτος;

Του Βλάση Αγτζίδη (*)

Τις τελευταίες μέρες γίναμε μάρτυρες ενδιαφερόντων εξελίξεων πάνω στην ιστορία της προσπάθειας για αναγνώριση της Γενοκτονίας του Πόντου.

Από αφίσα της εποχής της αντιιμπεριαλιστικής συνθηματολογίας του Ανδρέα Παπανδρέου

Η αφορμή δόθηκε από τις περσινές δηλώσεις του Δημήτρη Καιρίδη (νυν υποψήφιου ευρωβουλευτή της ΝΔ), όταν σε ένα σεμιναριακό μάθημα θεώρησε ότι αποδομούσε την «εθνικιστική ιδεολογία»  με διάφορες  προκλητικές παραδοχές όπως ότι το σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» είναι ένας μύθος εθνικιστικός, όπως και ότι μύθος είναι και η Γενοκτονία των Ποντίων. Συγκεκριμένα ανάφερε: «… Έχουμε και έναν πολλαπλασιασμό των γενοκτονιών και μια γενοκτολογία και γενοκτολαγνεία που δεν είχαμε. Ξαφνικά εμφανίζεται η Ποντιακή Γενοκτονία στα τέλη της δεκαετίας του ’80 για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Αποφασίζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα και η Βουλή των Ελλήνων να αναγάγει τα δραματικά και τραγικά γεγονότα των Ελλήνων Ποντίων στη Μαύρη Θάλασσα σε γενοκτονία». Κατ αρχάς να επισημάνουμε ότι ο σωστός όρος είναι «γενοκτονολαγνεία» και όχι «γενοκτολαγνεία» που δεν σημαίνει τίποτα.

Πρέπει να ασχολούμαστε με την πολιτική;

Με αφορμή την επιλογή μου να πάρω μέρος στις ευρωεκλογές με το ψηφοδέλτιο του Σύριζα, μια πάρα πολύ καλή -πάλαι ποτέ- φίλη, μου έγραψε τον εξής αφορισμό: «Απαξιώνω την επιλογή σου να εμπλακείς με την πολιτική ακόμα και με το ευρωπαϊκό πρόσωπο...».

Για να αντιμετωπίσω την απελπισία και τα υπαρξιακά που μου γέννησε μια τόσο αγαπητή φίλη, μιας και δεν είμαι ούτε θηρίο ούτε θεός, κατέφυγα στον Αριστοτέλη, ο οποίος κάποτε έγραψε «ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι’ αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός» : 

.

Αριστοτέλης: ο άνθρωπος ως “πολιτικό ζώο”
.

Στην κλασική πολιτική πραγματεία του, ο Αριστοτέλης υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του πολιτικό ζώο (Πολιτικά, 1253a). Παρά την αυστηρά προσδιορισμένη ορολογία του Αριστοτέλη, η φράση αυτή είναι σήμερα μια διφορούμενη δήλωση, ακριβώς επειδή η σύγχρονη κατανόηση της «πολιτικής» και της «φύσης» είναι αντίθετες με εκείνες του Αριστοτέλη και της ελληνικής πολιτικής κοινότητας της κλασικής Αθήνας. Για εμάς τους συγχρόνους ένα «πολιτικό ζώο» είναι συχνά σκληρό, ιδιοτελές ή αναξιόπιστο. Αν είμαστε πολιτικά ζώα από τη φύση, είμαστε απασχολημένοι μόνο με το ατομικό κέρδος έχουμε άγνοια της δικαιοσύνης και της αμεροληψίας.

O Bαρουφάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ, το τραύμα και το κόμικ

Στις 7 Νοεμβρίου παρουσιάσαμε στον Ιανό το κόμικ WOW (V for V). το οποίο υπηρξε μια πρωτοβουλία της Χρύσα Ariadni Κουσελά (σχέδιο, σενάριο, χρώμα), η οποία συνεργάστηκε  με τους Aρη Παπαδόπουλο (σενάριο), Δημήτρη Σωτηράκη (σχέδιο) και Δήμο Κωτσόπουλο (χρώμα). Για το κόμικ δες εδω: https://kars1918.wordpress.com/2016/11/06/xryssa-kousela/

  Στην εκδήλωση εκτός από μένα μίλησαν οι: Ντέπυ Βρεττού, δημοσιογράφος της ΕΡΤ,  Βλάσης Μισσός, οικονομολόγος, Άρτεμις Μοσχολέα, από τον κινηματικό χώρο και ο σκιτσογράφος, εικονογράφος Σπύρος Ορνεράκης,

Την εκδήλωση μπορείτε να τη δείτε στο παρακάτω βίντεο. Η δική μου παρουσίαση είναι μεταξύ του 22ου λεπτού και του 37ου. 

Kαι πάλι για την Ανταλλάξιμη Περιουσία

Μια συνέντευξη στη δημοσιογράφο Γιώτα Ρουμελιώτη, έγινε άρθρο σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης:  

«Το κράτος ονομάζει ΔΗΜΟΣΙΑ την ΑΝΤΑΛΛΑΞΙΜΗ περιουσία των προσφύγων και την ξεπουλά!»

 .

Της Γιώτας Ρουμελιώτη

«Το ελληνικό κράτος είναι καταπατητής. Για να καλυφθούν τα τεράστια οικονομικά κενά ξεπωλούν τα «ασημικά» του ελληνικού κράτους και παράλληλα εκποιούν -μέσω ΤΑΙΠΕΔ- και την ανταλλάξιμη περιουσία των προσφύγων η οποία δεν είναι δημόσια! Την οικειοποιούνται ενώ είναι ακίνητα που δεν ανήκουν στο κράτος!», τονίζει στο Κarfitsa.gr, ο διδάκτορας Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ και υπόψηφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Βλάσης Αγτζίδης, θίγοντας ένα ζήτημα το οποίο έχει ιστορία ενός αιώνα, από τότε που υπογράφηκε η συνθήκη της Λωζάνης το 1923!

Παράλληλα, ο κ. Αγτζίδης καταλογίζει στην τέως αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη «παντελή αδιαφορία» για το συγκεκριμένο ζήτημα καθώς αν και η ίδια, το 2013, ως βουλευτής, είχε αντιδράσει έντονα στην προσπάθεια να εκχωρηθούν από το ΤΑΙΠΕΔ πέντε ακίνητα της ανταλλάξιμης περιουσίας, ως υπουργός «έβαλε το θέμα στο συρτάρι» και δεν ασχολήθηκε καθόλου, ενώ παράλληλα «χρεώνει» στους προσφυγικούς συλλόγους «άγνοια και χαμηλό επίπεδο».

Η Νάντια Βαλαβάνη, το ΤΑΙΠΕΔ και η Ανταλλάξιμη Περιουσία

«Επιπλέον, πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας (σχεδόν 50 δισ. ευρώ) θα μεταφερθούν σε ένα υπάρχον εξωτερικό και ανεξάρτητο ταμείο, όπως το Institution for Growth στο Λουξεμβούργο, για να ιδιωτικοποιηθούν σε βάθος χρόνου και να μειωθεί το χρέος»

Αυτό υπήρξε ένα σημείο της πρόσφατης τελικής και δραματικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας, που την τελευταία στιγμή άλλαξε και αποφασίστηκε το νέο Ταμείο που θα δημιουργηθεί να ελέγχεται από την ελληνική κυβέρνηση και να εδρεύει στην Αθήνα. Αποφασίστηκε επίσης, από τα έσοδα, που θα προέλθουν από την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου, το 50% να πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους και ένα ποσοστό στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και από το υπόλοιπο 50%, το 25% στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το 25% στην ανάπτυξη.

 

The moral crusade against Greece…

The moral crusade against Greece must be opposed

Zoe Williams
http://gu.com/p/4a7ep/sbl

‘‘This is our political alternative to neoliberalism and to the neoliberal process of European integration: democracy, more democracy and even deeper democracy,” said Alexis Tsipras on 18 January 2014 in a debate organised by the Dutch Socialist party in Amersfoort. Now the moment of deepest democracy looms, as the Greek people go to the polls on Sunday to vote for or against the next round of austerity.

.

‘Greece is being sacrificed to maintain a set of delusions that enfeebles us all.’
Illustration by Robert G Fresson

Η Γερμανία πρέπει να μάθει από το παρελθόν της…

WASHINGTON POST: «Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ»

Τόσο για λόγους στρατηγικής, όσο και οικονομικούς, θα αποτελούσε καταστροφή για τη Γερμανία εάν η Ελλάδα υποχρεωνόταν στην αποκήρυξη των χρεών της και στην έξοδό της από την Ευρωζώνη, καθώς μια τέτοια κίνηση θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της νομισματικής ένωσης, αναφέρει ο Harold Meyerson, σε άρθρο γνώμης στην WASHINGTON POST με τίτλο «In Greek crisis, Germany should learn from its fiscal past», προσθέτοντας ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση αντιπροσωπεύει, το λιγότερο, τη ρήξη με την πρότερη κακοδιαχείριση της Ελλάδας, όπως είχε πράξει και η κυβέρνηση του Adenauer ως προς εκείνη του Χίτλερ. Οι πρώτοι διορισμοί σηματοδοτούν μια καινοφανή εξέλιξη στην διακυβέρνηση της Ελλάδας, την μάχη κατά της διαφθοράς και του ευνοιοκρατικού καπιταλισμού που διαβρώνουν εδώ και χρόνια την οικονομία της χώρας.

O αμερικανικός Τύπος για τις εκλογές…

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ BLOOMBERG –
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ

Οι τρελοί Έλληνες αριστεροί έχουν μια καλή ιδέα, υποστηρίζει το BLOOMBERG σε κύριο άρθρο του με τίτλο «Greece’s Crazy Leftists Have a Good Idea», σημειώνοντας ότι μέσα στη λαϊκιστική ρητορική που οδήγησε το ακροαριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ στη νίκη στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές υπάρχει μια ιδέα την οποία κυρίως η Γερμανία θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της: Να τονωθεί δηλαδή η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη μέσα από την ελάφρυνση του χρέους των πιο έντονα πληττόμενων χωρών.

Μια πρώτη εκτίμηση για τις εκλογές από τα αμερικανικά Μέσα

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ

(Λ. Κοζάρης – Γ. Χουλιάρας) 

ΕΚΛΟΓΕΣ – EXIT POLLS – ΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΑ

Μεταξύ 35,5 και 39,5 % (έναντι 23 και 27 % για τη ΝΔ) εκτιμάται ότι έλαβε στις εκλογές σήμερα ο Σύριζα, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις εξόδου,  όπως μετέδωσε η ΝΕΡΙΤ, αναφέρει μια πρώτη ανταπόκρισηBloomberg «Syriza Defeats Samaras to Win Greek Election, Exit Poll Shows», ενώ Ποτάμι και Χρυσή Αυγή φαίνεται να διεκδικούν την τρίτη θέση.

Γιατί κατεβαίνω στις εκλογές

Γιατί κατεβαίνω στις εκλογές (απαντώντας σε μια πρωτόγνωρη πρόκληση!)

.
Σπάνια στην ιστορία των λαών εμφανίζονται τέτοια διλήμματα, όπως αυτά που χαρακτηρίζουν τις εκλογές που έρχονται.