Παρέμβαση στο Πρόγραμμα Σπουδών για την Ιστορία

Με αφορμή τη συγκρότηση επιτροπής για την αλλαγή των σχολικών βιβλίων στην υποχρεωτική εκπαίδευση και ειδικότερα για το μάθημα της Ιστορίας, απέστειλα στην Επιτροπή μια έκθεση με προτάσεις και παρατηρήσεις. Παρακάτω παρατίθεται το Εισαγωγικό κείμενο αυτής της έκθεσης.  

 

Κάποιες παρατηρήσεις και προσθήκες στο Σχέδιο Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην υποχρεωτική εκπαίδευση

Του Βλάση Αγτζίδη

Οι πρώτοι προβληματισμοί για το περιεχόμενο της σχολικής εκπαίδευσης, για την καταλληλότητα των βιβλίων και των μεθόδων διδασκαλίας άρχισαν να συστηματοποιούνται από τη ίδρυση του «Εκπαιδευτικού Ομίλου» (1910). Από τότε είναι συνεχείς  οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που σταματούσαν τις περιόδους των  πολιτικών εκτροπών για να ξαναρχίσουν με την αποκατάσταση της εύρυθμης δημοκρατικής λειτουργίας της κοινωνίας.  Στόχος όλων των μεταρρυθμιστών ήταν η αναμόρφωση της ελληνικής εκπαίδευσης, ώστε οι μελλοντικοί πολίτες να διακρίνονται για την κριτική τους σκέψη και να έχουν πλήρη εποπτεία επί της ιστορικής πορείας του τόπου.

16-6-2017 Ημερίδα στη Θεσσαλονίκη για τις σταλινικές διώξεις

Με αφορμή την επέτειο της 13ης Ιουνίου –Ημέρας Μνήμης για τις σταλινικές διώξεις (1937-1949)– διοργανώνεται ημερίδα στη Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα: 

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

ΟΙ ΣΤΑΛΙΝΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ

80 χρόνια από την έναρξη των διώξεων 1937-2017

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ

Δευτέρα 29-5-2017 εκδήλωση για τη μικρασιατική αυτοδιοικητική εμπειρία

Μια εξαιρετική πρωτοβουλία έλαβε η Οργάνωση Μελών του ΣΥΡΙΖΑ Κηφισιάς  με τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης  την Δευτέρα, 29 Μαΐου 2017-05-24 , ώρα 19:00με τίτλο:

«Συλλογικότητες και μέθοδοι κοινωνικής αυτοοργάνωσης του μικρασιατικού Ελληνισμού: Διδάγματα για τις τοπικές κοινωνίες του σήμερα».

 

«Όταν ο Γληνός ‘συνάντησε’ τη Λούξεμπουργκ»

Ένα πολύ σημαντικό συνέδριο για το Σμυρνιό διανοούμενο Δημήτρη Γληνό άρχισε την Παρασκευή 19 Μαϊου και ολοκληρώνεται την Κυριακή 21. Το συνέδριο γίνεται στο Αμφιθέατρο ‘Αντώνης Τρίτσης», Ακαδημίας 50.

Το οργανώνει το Ίδρυμα Γληνού μαζί με το Εργαστήριο Ιστορίας της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Την τελευταία ημέρα του συνεδρίου, στην 7η Συνεδρία που αρχίζει στις 9.30 π.μ., παρουσιάζω το εξής θέμα : 

«Όταν  ο Γληνός ‘συνάντησε’ τη Λούξεμπουργκ:
Προσεγγίζοντας το Ζήτημα της Ανατολής και το κίνημα των Νεότουρκων»

Μια κριτική στο λενινιστικό μοντέλο

26 χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης

Παρότι επιφανειακά, η λενινιστική αντίληψη φαίνεται να καθορίζεται από μια διαλεκτική υλιστική αντίληψη, εν τούτοις η δομή της -όπως εκφράζεται με το Κόμμα Νέου Τύπου και με την κρατική και κοινωνική οργάνωση της ΕΣΣΔ- είναι καταπληκτικά όμοια με τις αντιλήψεις των μεταφυσικών φιλοσόφων. Η ιδεατή Πολιτεία του Πλάτωνα είναι δομικά ταυτόσημη με την κομματική και κρατική αντίληψη που εξέφρασε και εφάρμοσε ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλιάνοφ:

 

Η κριτική στο λενιστικό μοντέλο έγινε από πολλούς και εγκαίρως. Αναδημοσιεύω από το βιβλίο μου «Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.  Οι συνέπειες για τον ελληνισμό», που  γράφτηκε τους τελευταίους μήνες ύπαρξης της ΕΣΣΔ (φθινόπωρο του 1991) και εκδόθηκε το Γενάρη του 1992, λίγες μόλις μέρες μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Έγραφα τότε:

Συγκρίνοντας τη «Χρυσή Αυγή» με το ΚΚΕ

Μπορεί να συγκριθεί η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή με το νεοσταλινικό ΚΚΕ;

του Βλάση Αγτζίδη (*)

Aφορμή για τη συγγραφή αυτού του κειμένου υπήρξε ένας διάλογος στο διαδίκτυο με έναν παλαιό κνίτη, σπουδαγμένο στην πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ με κομματική υποτροφία στο πλαίσιο της σημαντικής οικονομικής βοήθειας που παρείχαν στη νομεκλατούρα του ΚΚΕ  τα «αδελφά κόμματα» του υπαρκτού σοσιαλισμού. Το ενδιαφέρον στην ιστορία μας είναι ότι αυτός, ο ευνοημένος από τις ελέω «προλεταριακού διεθνισμού» διευκολύνσεις , σήμερα έχει μετατραπεί σε έναν ακραιφνή νεοφιλελεύθερο που απεχθάνεται βαθύτατα το ΚΚΕ και το διατρανώνει σε κάθε ευκαιρία.

Σάββατο 8/4: Eκδήλωση για το σύγχρονο προσφυγικό ζήτημα

Mια ενδιαφέρουσα εκδήλωση για το σύγχρονο προσφυγικό ζήτημα διοργανώνει το Σάββατο 8 Απριλίου 2017  και ώρα 19:00 ο σύλλογος «ΑΤΡΑΠΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ». Η εκδήλωση θα γίνει στην Αίθουσα Δημάρχου Β. Γκατσόπουλου (Δήμος Κηφισιάς), οδός Διονύσου 24 και Μυρσίνης 2, Κηφισιά. 

 .

Θα προηγηθεί η προβολή του πρόσφατου ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ «Πίσω Δεν Γυρνάω» σε σκηνοθεσία Φλώρας Πρησιμιτζή, που αναφέρεται στο σύγχρονο προσφυγικό πρόβλημα. Η εξαιρετική πρωτοτυπία του ντοκιμαντέρ είναι ότι βρίσκει τις υπόγειες συσχετίσεις μεταξύ του συριακού δράματος και του δικού μας μικρασιατικού του 1922.

 .

Ο Υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μπαλάφας. θα παρουσιάσει το σύγχρονο πρόβλημα και την πολιτική αντιμετώπισής του που έχει επιλέξει η κυβέρνηση.

Εγώ θα κάνω το συντονισμό της εκδήλωσης.

Αφιέρωμα στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Εξήντα ένα χρόνια   πέρασαν από το ιστορικό 20o Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης), που τόλμησε να καταγγείλει την 28χρονη τρομοκρατία του Στάλιν που είχε προηγηθεί με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Σήμερα το ημέτερον ΚΚΕ πραγματοποιεί το δικό του 20ο Συνέδριο. Τον Στάλιν βεβαίως τον είχαν  αποκαταστήσει τα παιδιά του Κολιγιάννη από το 2008 και είχαν καταγγείλει το σοβιετικό 20ο Συνέδριο ως οπορτουνιστικό και ως αρχή των δεινών.

Τώρα λοιπόν, με το δικό της 20ο Συνέδριο, η ηγετική ομάδα που κατέχει τη σφραγίδα του ιστορικού κόμματος, επιστρέφει στις προ του σοβιετικού 20ου Συνεδρίου εποχές.

Παρασκευή 17 Μαρτίου: Ποιά η πολιτική καταγωγή του Ρήγα Βελεστινλή;

Την επιρροή που άσκησαν τα ριζοσπαστικά πολιτικά κινήματα που εμφανίστηκαν στον ευρωπαϊκό χώρο μετά τη Γαλλική Επανάσταση στον Ρήγα Φεραίο και έδωσαν την έμπνευση για τη διατύπωση του εθνικοαπελευθερωτικού προτάγματος, 

θα εξετάσουμε στο Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας της Κηφισιάς την επόμενη Παρασκευή.  

«Ο Ρήγας Βελεστινλής και η σχέση του με τους Γιακωβίνους της Γαλλικής Επανάστασης»

.
είναι το θέμα της ομιλίας του Δρ. Δημ. Καραμπερόπουλου, προέδρου της Επιστημονικής Εταιρείας Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα στο Σεμινάριο Ιστορίας του Δήμου Κηφισιάς, Έπαυλη Δροσίνη, οδός Αγ. Θεοδώρων-Κυριακού στο Κέντρο της Κηφισιάς, την Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017, ώρα 7.15μ.μ – 9 μ.μ. …..

Ο χάρτης της τοποθεσίας υπάρχει εδώ: 

https://kars1918.wordpress.com/2016/10/05/seminario-de-la-historia-moderna-2016-2017/

Η σφαγή στο Κατίν. Μια τραγική σελίδα της ευρωπαϊκής ιστορίας

Μια από τις τραγικές σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας στα προεόρτια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξε η σφαγή των 14.736 Πολωνών αξιωματικών τον Μάρτιο του ’40 στο Κατίν, εντός των σοβιετικών ορίων, 500 χλμ από τα πολωνικά σύνορα. Η σφαγή έγινε μετά από πρόταση του Μπέρια, συζήτηση στην Κ.Ε. του ΠΚΚ-μπ. (που αργότερα θα ονομαστεί ΚΚΣΕ) και έγκριση του Στάλιν. 

Να σημειώσουμε ότι ο Μπέρια ήταν ο κύριος υπαίτιος της μαζικής εκτόπισης των Ελλήνων του Καυκάσου το 1949 στις στέπες της Κεντρικής Ασίας.

Το ιστορικό των γεγονότων

Από τον Φρύνιχο στον Κούνδουρο

Με αφορμή το θάνατο του μεγάλου σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου θυμήθηκα ένα περιστατικό που μου είχε αφηγηθεί ο ίδιος, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του  ’90. Είχαμε βρεθεί σε μια ταβέρνα στους Θρακομακεδόνες μετά από κάποιες εκδηλώσεις ενός Πολιτιστικού Συλλόγου της περιοχής, στον οποίο σύλλογο πρωτοστατούσε τότε η σύζυγος του ζωγράφου Κώστα Τσόκλη. Στην παρέα μας, εκτός από τον Κούνδουρο βρισκόταν και η Αρβελέρ με τον σύζυγό της.

Το περιστατικό που μου αφηγήθηκε ο Κούνδουρος το ενσωμάτωσα σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’90 στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», στο πλαίσιο ενός αφιερώματος για τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Το παραθέτω όπως το δημοσίευσα:

Αθωώνοντας τον δοσιλογισμό. Ένα κείμενο του πατέρα μου

Mε αφορμή τη δημοσίευση ενός άρθρου στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Το Ποντίκι» (τεύχος 1939, 20-10-2016), με τίτλο «Σχετικά με την Κατοχή. Οι ρίζες της βίας του εμφυλίου» του Ξενοφώντα  Μπρουντζάκη, ο πατέρας μου που είναι μελετητής αυτής της περιόδου, έγραψε ένα κείμενο-αντίκρουση. Το κείμενο αυτό όμως το «ποντίκι» αρνήθηκε να δημοσιεύσει, υιοθετώντας με τον τρόπο αυτό την αναθεωρητική παραφιλολογία που σχετικοποιεί την Κατοχή, εξαφανίζει το άγος της συνεργασίας με τους κατακτητές και εξισώνει αντιστασιακούς και δωσίλογους.

Το κείμενο είναι το εξής:

 

—————————————————————————————————

Αγτζίδης Ανδρέας
Κιλκίς, 15-10-2016

προς την εφημερίδα το  «Ποντίκι» , Αθήνα

Κύριε Διευθυντά

15 Ιανουαρίου 1919 : Δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουργκ

Σαν σήμερα 15 Ιανουαρίου 1919 δολοφονήθηκαν η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ, ηγετικές μορφές του Spartacus.

Eκτελέστηκαν γιατί κάποιοι ανατολικά τους άφησαν έκθετους και μετέωρους, εφόσον είχαν επιλέξει να στήσουν το σοσιαλισμό τους σε μία καθυστερημένη μισοφεουδαρχική χώρα, κάπου στα βάθη της Ασίας…

Διαβάστε: «Η Επανάσταση των «Σπαρτακιστών» και η προδοσία του Λένιν«
https://kars1918.wordpress.com/2014/01/21/freiheit-ist-immer-die-freiheit-der-anders-denkenden/

και «Η μοιραία αλλά άγνωστη Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ«
https://kars1918.wordpress.com/2013/03/01/brzesc-litewski/

Επίσης: «Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Οργανωτικά ζητήματα της ρωσικής σοσιαλδημοκρατίας»»
https://kars1918.wordpress.com/2016/01/22/luxemburg-lenin/

Αφιέρωμα στα 25 χρόνια από τη διάλυση της ΕΣΣΔ

Κάλαντα στη Σοβιετική Ένωση

Μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες σελίδες –και τις λιγότερο μελετημένες-  της νεότερης ελληνικής ιστορίας αποτελούν οι Έλληνες της Ρωσίας και της Σοβιετικής Ένωσης, που αριθμούσαν σε περισσότερα από 400.000 άτομα μετά το ΄22, και  οι οποίοι βρέθηκαν στο κέντρο των μεγάλων αλλαγών και ανακατατάξεων που συνέβησαν τον 20^ο αιώνα.

Ειδικά η σοβιετική περίοδος του παρευξείνιου ελληνισμού γεφυρώνει πολλά πράγματα, όπως:

Ο Κάουτσκι, ο χριστιανισμός, ο κομμουνισμός και οι πρώτοι μάρτυρες

Στην εποχή της σύγχυσης που ζούμε  -όπου οι λέξεις έχουν αλλοτριωθεί και χάσει το αρχικό τους περιεχόμενο και οι ιστορικές διαδικασίες ερμηνεύονται πολλές φορές με τρόπο που εκφράζει παρούσες και πρόσκαιρες αντιλήψεις- καλό είναι να επιστρέφουμε στις πηγές… Το κείμενο του Κάουτσκι για τον χριστιανισμό, όπως και το επόμενο κείμενο για την κοινωνική προέλευση των πρώτων χριστιανών μαρτύρων βρίσκονται σε σχετική συνάφεια με δύο προηγούμενα
κείμενα που είχα αναρτήσει.
Το πρώτο είχε ως τίτλο: Περί Δεξιάς, Αριστεράς και των χαμένων νοημάτων.
Το δεύτερο:  Τι ήταν το Βυζάντιο;
(Οι αγιογραφίες που χρησιμοποιήθηκαν για την εικονογράφηση του αφιερώματος είναι δικιάς μου κατασκευής)
———————————————————-

Ο Καρλ Κάουτσκι είναι μια θρυλική μορφή της Β’ Κομμουνιστικής Διεθνούς και ηγέτης της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας. Το 1908 έγραψε το βιβλίο του «Η καταγωγή του χριστιανισμού». Στο έργο του αυτό χρησιμοποιεί την μέθοδο του ιστορικού υλισμού για να ανασυστήσει την πραγματική κοινωνική ιστορία της εμφάνισης του χριστιανισμού. Ο Κάουτσκι θεωρεί ότι εμφανίστηκε ως ένα προλεταριακό κομμουνιστικό κίνημα της εποχής εκείνης και γι αυτό συνάντησε τη σφοδρή αντιδραση της Ρώμης.

Και θεωρεί ότι αργότερα, μετά την καταστολή του επαναστατικού χριστιανικού  κινήματος, ενσωματώθηκε βαθμιαία από το σύστημα.

Παρασκευή 16/12: για τα Δεκεμβριανά του ’44 στο Σεμινάριο Ιστορίας

16 Δεκεμβρίου 7.15 μ.μ. – 9 μ.μ: Ο Μανώλης Κασιμάτης, μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, εκδότης του περιοδικού «Φωτογραφίζοντας» θα παρουσιάσει
το θέμα «Φωτογραφίζοντας και κινηματογραφώντας
τον Δεκέμβρη του ’44 στην Αθήνα και τον Πειραιά»

 .

https://kars1918.wordpress.com/2016/10/05/seminario-de-la-historia-moderna-2016-2017/

 .

H παρουσίαση θα γίνει στην «Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου, Oδός Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού, Κηφισιά

 .

—

Για τα γεγονότα που έγιναν στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944 μπορείτε να διαβάσετε στις παρακάτω ηλ-διευθύνσεις:

https://kars1918.wordpress.com/2013/12/29/december-1944/

https://kars1918.wordpress.com/2014/01/02/december-1944-2/ 

Για τον Δωσιλογισμό και τον Αντ. Δάγκουλα

Του Αντώνη Κάλφα (*)

Μια εξαιρετική εκδήλωση θα γίνει στο Κιλκίς από τον Όμιλο για την Ιστορία και τον Πολιτισμό, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Κιλκίς και τις εκδόσεις Επίκεντρο το Σάββατο 3-12-2016, στις 7.00 μ.μ. στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο. Αφορμή είναι η έκδοση ενός σημαντικού βιβλίου από τον ερευνητή Ανδρέα Βενιανάκη  που έχει ως τίτλο: «Δάγκουλας, ο “δράκος” της Θεσσαλονίκης – Συμβολή στην Ιστορία των Ταγμάτων Ασφαλείας επί Κατοχής (1941-1944)», εκδόσεις Επίκεντρο, με  πρόλογος των Στράτου Δορδανά και  Βάιου Καλογρηά.

O Bαρουφάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ, το τραύμα και το κόμικ

Στις 7 Νοεμβρίου παρουσιάσαμε στον Ιανό το κόμικ WOW (V for V). το οποίο υπηρξε μια πρωτοβουλία της Χρύσα Ariadni Κουσελά (σχέδιο, σενάριο, χρώμα), η οποία συνεργάστηκε  με τους Aρη Παπαδόπουλο (σενάριο), Δημήτρη Σωτηράκη (σχέδιο) και Δήμο Κωτσόπουλο (χρώμα). Για το κόμικ δες εδω: https://kars1918.wordpress.com/2016/11/06/xryssa-kousela/

  Στην εκδήλωση εκτός από μένα μίλησαν οι: Ντέπυ Βρεττού, δημοσιογράφος της ΕΡΤ,  Βλάσης Μισσός, οικονομολόγος, Άρτεμις Μοσχολέα, από τον κινηματικό χώρο και ο σκιτσογράφος, εικονογράφος Σπύρος Ορνεράκης,

Την εκδήλωση μπορείτε να τη δείτε στο παρακάτω βίντεο. Η δική μου παρουσίαση είναι μεταξύ του 22ου λεπτού και του 37ου. 

Σεμινάριο Ιστορίας, 11 Noεμβρίου: Δωσιλογισμός στη Μακεδονία

Στη συνάντηση της Παρασκευής 11-11-2016 [7.15 μ.μ. – 9 μ.μ.«Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου, Oδός Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού] του Σεμιναρίου Σύγχρονης Ιστορίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του δήμου Κηφισιάς θα διαπραγματευτούμε το ζήτημα του δωσιλογισμού κατά της περίοδο της γερμανικής Κατοχής.

Αφορμή υπήρξε η έκδοση του βιβλίου του Ανδρέα Βενιανάκη «Δάγκουλας, ο «δράκος» της Θεσσαλονίκης. Συμβολή στην ιστορία των Ταγμάτων Ασφαλείας επί κατοχής (1941-1944)«.

75 χρόνια από το Ολοκαύτωμα των Κρουσίων (Κιλκίς)

75 χρόνια συμπληρώθηκαν από την καταστροφή των τριών ορεινών χωριών του νομού Κιλκίς από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, με αφορμή την πρώιμη εμφάνιση αντιστασιακού αντικατοχικού κινήματος με την οργάνωση που πήρε την ονομασία «Αθανάσιος Διάκος». Στις 25 Οκτωβρίου του 1941 τα τρία προσφυγικά (ποντιακά) χωριά,  το Κλειστό (Μούσγαλι), η Κυδωνιά (Κοτσιαλάρ) και το Αμπελόφυτο (Μουρσαλί) περικυκλώνονται από ισχυρές μηχανοκίνητες δυνάμεις των SS και των ταγμάτων θανάτου. Οι κατακτητές εισέβαλαν ταυτόχρονα και στα τρία χωριά. Δολοφόνησαν τον ανδρικό πληθυσμό από 15 χρονών και πάνω και ισοπέδωσαν και τα τρία χωριά. Συνολικά εκτέλεσαν 96 άτομα.

Με αφορμή  την επέτειο αυτή ο Όμιλος για τον Ιστορία και τον Πολιτισμό του ν. Κιλκίς, σε συνεργασία με το Δήμο, οργανώνει εκδήλωση την Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016  ωρα 18,30, στο ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΚΙΛΚΙΣ

Η Λωζάννη, ο Κεμάλ και οι μικροαπατεωνιές των κεμαλιστών

Δεν είναι πολύ εύκολο να αποκωδικοποιηθεί πλήρως η πρόσφατη εξέλιξη της ρητορικής του Ερντογάν, που φαίνεται να ασκεί κριτική και να προσπαθεί να αποδομήσει ιδεολογικά μια από τις ισχυρότερες διεθνείς συνθήκες, τη Συνθήκη της Λωζάννης. [Ένα μέρος της αφορούσε την ελληνοτουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών και των καθορισμό των ελληνοτουρκικών συνόρων]. Εάν συμβαίνει αυτό τελικά, η Τουρκία και ο εθνικισμός της είτε στην κεμαλική είτε στην ισλαμιστική του εκδοχή, θα έχουν κερδίσει την παγκόσμια πρωτοτυπία αμφισβητώντας για δεύτερη φορά μια από τις μεταπολεμικές συνθήκες που πάνω της βασίστηκε η γεωπολιτική ισορροπία.

Περί Δεξιάς, Αριστεράς και των χαμένων νοημάτων

Ένας από τους πλέον παρεξηγημένους πολιτικούς όρους της τελευταίας περιόδου που φτάνει στα όρια της κακοποίησης, είναι ο όρος «Αριστερά».

Συνήθως, σήμερα, ο όρος αυτός αντιμετωπίζεται περισσότερο ως καθοριζόμενος από  περιοριστικά πολιτικά χαρακτηριστικά και από την υποκειμενικότητα του φορέα.
.

Πολλές φορές υποτιμάται η αντικειμενική σύνδεση του όρου με κοινωνικά φαινόμενα και την υλική πλευρά της ζωής. Ο ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος (1946-49) και η σκληρή πολιτική αντιπαράθεση που χαρακτήρισε τη μεταπολεμική Ελλάδα, καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες αντιλαμβάνονται τις έννοιες «Αριστερά» και «Δεξιά». Ειδικά σήμερα, μετά την άνοδο της αντιολοκληρωτικής Αριστεράς στην εξουσία, παρατηρούμε το φαινόμενο της προσπάθειας δαιμονοποίησής της, της αναζήτησης όλων των κακών που ταλανίζουν τη σύγχρονη Ελλάδα  σ’ αυτήν.

 .

Για την αληθινή ελευθερία. Ένα κείμενο του Καστοριάδη

Η Αυτονομία – η αληθινή ελευθερία – είναι ο αυτό-περιορισμός

Κορνήλιος Καστοριάδης

[…] Η Αυτονομία — η αληθινή ελευθερία — είναι ο αυτό-περιορισμός που είναι αναγκαίος όχι μόνο στους κανόνες της ενδοκοινωνικής συμπεριφοράς αλλά επίσης και στους κανόνες που υιοθετούμε στη συμπεριφορά μας προς το περιβάλλον […]

Aριστεροί και Δεξιοί στον ισλαμικό επέκεινα κόσμο

Η Κόλαση και ο Παράδεισος για Aριστερούς και Δεξιούς 

Του Βλάση Αγτζίδη

Η σκιτσογραφική, σατυρική περιγραφή του ισλαμικού Παραδείσου από τον Ιορδανό  Νάχεντ Χατάρ οδήγησε στη δολοφονία του, στις 9 Σεπτεμβρίου. Ένα αθώο και έξυπνο σκίτσο (δες πλάι και μεγένθυνέ το) όπλισε το χέρι ενός από τους πολλούς παρανοϊκούς  που πιστεύουν ότι υπερασπίζονται το Λόγο του Προφήτη. Το τραγικό γεγονός ανακάλεσε στη μνήμη την άλλη αποτρόπαια σφαγή σκιτσογράφων στο γαλλικό σατυρικό περιοδικό Charlie Hebdo, ένα χρόνο πριν. 

Παρουσιάζoντας το βιβλίο του Omer Asan

Δύο παρουσιάσεις του νέου βιβλίου του Ομέρ Ασάν, που μεταφράστηκε στα ελληνικά, θα γίνουν στην Αθήνα:

1. 15-9-2016, Μεταμόρφωση Αττικής, 8.00 μ.μ. 

 .

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Omer Asan στα ελληνικά, ο Σύλλογος Ποντίων Μεταμόρφωσης «Εύξεινος Πόντος» παρουσιάζει το βιβλίο του Ομέρ Ασάν «Η Κεμεντζέ του Νίκου»

 .

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016 στις 20:00′ στα γραφεία του Συλλόγου (Βάρναλη 12, Μεταμόρφωση).

 .

2. 16-9-2016  19.30, ΠΟΛΙΣ Art Cafe ( Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα)

 .

Η κεντρική παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, 2016, ώρα 19:30 στο ΠΟΛΙΣ Art Cafe ( Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα).  

 .

Omer Asan: Greek-speaking writer from Turkey

Πριν από αρκετά χρόνια, όταν είχε μεταφραστεί το βιβλίο του Omer Asan  «Pontos Kulturu« στα ελληνικά με τίτλο: «Ο Πολιτισμός του Πόντου», είχα επιμεληθεί kαι προλογίσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του συγγραφέα, η οποία δημοσιεύτηκε στην «Kαθημερινή» στις 30 Iανουαρίου 2000 με τον τίτλο «Tουρκία: 300.000 ελληνόφωνοι ζητούν ταυτότητα».

H ίδια συνέντευξη με τον τίτλο «Omer Asan: Greek-speaking writer from Turkey and a guide to the Pontian culture», δημοσιεύτηκε λίγο αργότερα στο αγγλόφωνο ένθετο της «Kαθημερινής» στην εφημ. «Herald Tribune». Όταν ξεκίνησε η δικαστική περιπέτεια του Asan, δύο χρόνια αργότερα, η συγκεκριμένη συνέντευξη συμπεριλήφθηκε, στα «τεκμήρια ενοχής» που οδήγησαν στην παραπομπή του συγγραφέα με την κατηγορία της διαμελιστικής προπαγάνδας κατά του τουρκικού κράτους. Εκείνη την εποχή είχε τεθεί σε εφαρμογή η κατασταλτική πολιτική των τουρκικών αρχών κατά των ελληνοφώνων, κάτι που οδήγησε εκτός από τις διώξεις, σε εκφασισμό της περιοχής του Πόντου με την ανάπτυξη μαζικών οργανώσεων Γκρίζων Λύκων και προσπάθεια εκρίζωσης της ελληνοφωνίας.

Περιμένoντας τον Omer Asan

 

Η πρόσφατη έκδοση στα ελληνικά του βιβλίου «Niko’nun Kemençesi»  του Ομέρ Ασάν  υπό τον τίτλο «Η κεμεντζέ του Νίκου« (δηλαδή «Η λύρα του Νίκου») και οι παρουσιάσεις του βιβλίου στην Αθήνα (15/9 στη Μεταμόρφωση Αττικής και στις 16/9 στο Polis Art Cafe) και στην Πάτρα μας θύμισε ξανά τη μεγάλη προσφορά του συγγραφέα στην ανάδειξη του ελληνόφωνου ποντιακού πολιτισμού που επιβιώνει έως σήμερα στην βορειοανατολική Τουρκία. 

Μια εξαιρετική παράσταση στην Κατερίνη

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω στο αρχαίο θέατρο του Δίου, το Σάββατο 27 Aυγούστου, μια εξαιρετική θεατρική παράσταση εμπνευσμένη από το δράμα των προσφύγων του 1922.

 .

Η παράσταση, σκηνοθετημένη από τον Χάρη Αμανατίδη, βασιζόταν σε προσφυγικές μαρτυρίες και δόθηκε στο πλαίσιο της Ένωσης Ποντίων Πιερίας.

 .

Για την παράσταση ο καλός φιλόλογος, εκπαιδευτικός  και συγγραφέας Αντώνης Κάλφας έγραψε τα εξής:

 .

Μπορεί ο ΣύΡιζΑ να εκφράσει την Αριστερά του 21ου αιώνα;

Ένας προβληματισμός μου με αφορμή το συνέδριο του Σύριζα που θα γίνει τον Οκτώβριο δημοσιεύτηκε στη σαββατιάτικη «Αυγή»:

Για μια σύγχρονη Αριστερά του 21ου αιώνα

 .

Βιώνοντας την πραγματικότητα της 20μηνης περίπου διακυβέρνησης του τόπου από την Αριστερά, συνειδητοποιώντας τα προβλήματα που συνάντησε, τις ματαιώσεις που αναγκάστηκε να αποδεχτεί, την προσγείωση εν τέλει σε έναν κόσμο διαφορετικό από το παλιότερο φαντασιακό πρότυπο, συνειδητοποιούμε ότι το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που έρχεται θα είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Και επιπλέον, θα έχει κομβική σημασία στην ιστορία των προβληματισμών για τη δυνατότητα ύπαρξης μιας κυβερνητικής Αριστεράς.

Ένα πρόσφατο επετειακό κείμενο, ένα Χρονολόγιο και μια αναφορά στο Συνέδριο της Άγκυρας

Με αφορμή την επέτειο της 19ης Μαϊου έγινε ένα αφιέρωμα στις φιλόξενες σελίδες της Καθημερινής (στις 22.05.2016). Το αφιέρωμα, εκτός από ένα σύντομο ιστορικό για την επέτειο, συμπεριλάμβανε ένα Χρονολόγιο των γεγονότων και ένα αφιέρωμα στο ιστορικό συνέδριο για το Ποντιακό Ζήτημα που έγινε στην Άγκυρα τον περασμένο Απρίλη. 

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

ΒΛΑΣΗΣ ΑΓΤΖΙΔΗΣ*

• 

Ελληνες πρόσφυγες στο Χαλέπι της Συρίας το 1923. Πολλοί από όσους επιβίωσαν των μαζικών βίαιων μετακινήσεων του πληθυσμού του Πόντου κατέληξαν στην υπό γαλλικό έλεγχο Συρία (Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου).

Το 1994 η Βουλή των Ελλήνων έλαβε ομοφώνως την απόφαση να ορίσει τη 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον μικρασιατικό Πόντο.

Το Σεμινάριο για το σταλινισμό

Με ιδιαίτερη επιτυχία έγινε το σεμινάριο «Σταλινισμός και διανοούμενοι…» στο Σεμινάριο Ιστορίας που επιμελούμαι στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Κηφισιάς.

 

Την  1η Ιουνίου 2016 ολοκληρώθηκε  ο 8ος κύκλος του Σεμιναρίου Ιστορίας που πραγματοποιείται στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιου του Δήμου Κηφισιάς. Η καταληκτική εκδήλωση και στους οκτώ κύκλους που έχουν ολοκληρωθεί έως τώρα ήταν αφιερωμένη στις σταλινικές διώξεις και σε ένα από τα πολλά θέματα που σχετίζεται με το φαινόμενο του σταλινισμού.

1η Ιουνίου: Σεμινάριο Ιστορίας με θέμα «Σταλινισμός και Διανοούμενοι»

Την 1η Ιουνίου 2016 (7.15 μ.μ. – 9 μ.μ.) ολοκληρώνεται ο 8ος κύκλος του Σεμιναρίου Ιστορίας που πραγματοποιείται στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιου του Δήμου Κηφισιάς  (Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου, Oδός Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού): 
https://kars1918.wordpress.com/2015/10/07/seminaria-2015-2016-a/

            

Το θέμα που θα απασχολήσει την καταληκτική συνάντηση είναι:
.

«Σταλινισμός και διανοούμενοι
την περίοδο του
Μεσοπολέμου
στη Σοβιετική Ένωση»

 

Συμμετέχουν:

 

–Χρήστος Κεφαλής, υπεύθυνος συντακτικής επιτροπής περιοδικού ‘Μαρξιστική Σκέψη’,

–Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, δημοσιογράφος – μεταφραστής, εκδότης του περιοδικού – επιθεώρηση του ρωσικού πολιτισμού «Στέπα»

–Βασίλης Τσενκελίδης, ιστορικός 

Συντονισμός: Βλάσης Αγτζίδης, ιστορικός

 

Γενοκτονία, Προσφυγική Μνήμη και Αριστερά

Πόντος & Μικρά Ασία:
Η σημασία, η άρνηση και η υπονόμευση

.
Βλάσης Αγτζίδης
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=430720 

.

Η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 σηματοδότησε την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας εσωτερικών μετασχηματισμών της οθωμανικής αλλά και της ελλαδικής κοινωνίας.

.
Οι Νεότουρκοι εθνικιστές και οι κεμαλικοί αργότερα -στρατιωτικοί κατ’ επάγγελμα και κατά ταξική τοποθέτηση- είχαν διαλύσει την προνεοτερική Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παράλληλα είχαν μετατρέψει την πολυεθνική οθωμανική κοινωνία σε μια μονοπολιτισμική οντότητα καταπιεσμένων πολυεθνοτικών μουσουλμάνων, που θα έπρεπε να μετατραπούν βιαίως σε εθνικά Τούρκους. .

Με μέσον τις γενικευμένες εθνικές εκκαθαρίσεις κατά των χριστιανικών κοινοτήτων είχαν καταφέρει να τις εξοντώσουν ή να τις εκδιώξουν και να οικειοποιηθούν τον πλούτο τους. Από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, οι ελλαδικές ελίτ βγήκαν κερδισμένες από τις εξελίξεις.

Αφού διαχειρίστηκαν με τον πλέον ανορθολογικό τρόπο τη μικρασιατική πρόκληση που δημιούργησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, «ξεμπέρδεψαν» οριστικά με τα ελληνικά κοσμοπολίτικα αστικά στρώματα της Ανατολής, που λειτουργούσαν αντικειμενικά ως ο μεγάλος ενδοεθνικός ανταγωνιστής.

Κωνσταντινούπολη ή Ιστανμπουλ;

Κωνσταντινούπολη ή Ιστανμπουλ;

Τα πρόσφατα γεγονότα στην πλατεία Ταξίμ και η εμφάνιση για πρώτη φορά ενός τέτοιου μαζικού κινήματος, που αμφισβητούσε τις επιλογές της κεντρικής εξουσίας ενός εν γένει αυταρχικού κράτους, ανέδειξαν για άλλη μια φορά στην Ελλάδα ένα ευρύτερο και άλυτο ζήτημα, που αφορά την απόδοση των τοπωνυμίων.

Επανεμφανίστηκε σε διακριτή κλίμακα η χρήση του όρου «Ιστανμπούλ» στη θέση του ιστορικού όρου «Κωνσταντινούπολη». Σ’ ένα άρθρο επικαιρότητας -πολύ καλό κατά τα άλλα- που με παρακίνησε να συντάξω αυτό το σχολιασμό, υπήρχε η παρακάτω διατύπωση: «Την 1η Ιουνίου, μέρα πολλαπλασιασμού των μαζικών διαδηλώσεων από την Ιστανμπούλ στην Αγκυρα, ο εργάτης Ετχέμ Σαρισουλούκ έπεφτε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού…»

Aριστερά και φασίζουσες συμπεριφορές

«…Και να καθαρίσουμε τους κακομούτσουνους»
.

Υπάρχουν αυταρχικές έως και φασιστικές συμπεριφορές στην Αριστερά;

Το ερώτημα αυτό φαντάζει αυτονόητο για όσους γνωρίζουν την ιστορία της Αριστεράς ή έχουν συμμετάσχει οργανωτικά σε  κάποια από τις απειράριθμες ομάδες της που συνήθως βίωσαν την διάσπαση και την δαιμονοποίηση των πάλαι ποτέ συντρόφων τους.

Το σχόλιο αυτό γράφεται με αφορμή ένα περιστατικό που συνέβη κατά την πρόσφατη εκδήλωση στη Νέα Φιλαδέλφεια για μια από τις πλέον άγνωστες σελίδες του ελληνικού γλωσσικού ζητήματος: τη μεσοπολεμική σύγκρουση δύο μορφών της ελληνικής,  της ποντιακής και της δημοτικής, κατά τη διεκδίκηση της ανακήρυξης μιας εκ των δύο ως επίσημης ελληνικής γλώσσας της ΕΣΣΔ .

Η εκδήλωση έγινε την Παρασκευή 22-4-2016 στο στέκι της Λαϊκής Συνέλευσης Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας στο πλαίσιο του γλωσσολογικού σεμιναριακού κύκλου που επιμελείται ο Λάμπης Κατσιάπης.

Συζητώντας για το γλωσσικό ζήτημα στην ΕΣΣΔ κατά το Μεσοπόλεμο

«Ποντιακή διάλεκτος εναντίον Δημοτικής»
.

Την Παρασκευή 22-4-2016, 7.00 μ.μ., θα παρουσιάσω το θέμα αυτό στο σεμιναριακό κύκλο που επιμελείται ο Λάμπης Κατσιάπης και διοργανώνεται στο πλαίσιο της Λαϊκής Συνέλευση Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας

Ο χώρος όπου θα γίνει το σεμινάριο βρίσκεται σ’ ένα κεντρικό σημείο της Νέας Φιλαδέλφειας: Δεκελείας 116 (Διαγώνια, απέναντι από το δημαρχείο της Νέας Φιλαδέλφειας).

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

 Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ημερίδα πραγματοποιείται στην Άγκυρα με θέμα :

«Ο Νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα Στον 1ο
Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά»
στις 9 Απριλίου 2016.

 

Την διοργανώνει η «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία Σκέψης της Άγκυρας» (Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) και η εφημερίδα «Newroz» .

Το μεγάλο ενδιαφέρον της ημερίδας έγκειται στο γεγονός ότι οι συμμετέχοντες είναι από Τουρκία και Ελλάδα.  Γίνεται έτσι μια ενδιαφέρουσα και ιδιαιτέρως πρωτότυπη  συνάντηση της προοδευτικής τουρκικής ιστοριογραφίας με την πολύμρφη ελληνική προσφυγική, που εμφανίστηκε αρκετά δυναμικά από τη δεκαετία του ΄80 και επιχειρεί την επαναδιατύπωση των κριτηρίων με τα οποία προσεγγίζεται η ιστορία της κατάρρευσης και του μετασχηματισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον φαινόμενο είναι ότι σε αντίστοιχους δρόμους πορεύονται και σημαντικοί αριστεροί Τούρκοι ιστορικοί και κοινωνικοί επιστήμονες.

Γηγενείς και πρόσφυγες του ’22. Μια διδακτική ιστορία

Η σημερινή ανάρτηση βασίζεται σ’ ένα εξαιρετικό κείμενο του φιλόλογου Αντώνη Κάλφα, με αναφορά στο τελευταίο μου βιβλίο. Ένα παλαιότερο κείμενο του Αντ. Κάλφα είχε δημοσιευτεί το Νοέμβριο του  2013, στις Ιστορικές Σελίδες της «Ελευθεροτυπίας». 

ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ ΟΙ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ (ΚΑΙ) ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ:
ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

ΤΟΥ  ΑΝΤΩΝΗ  ΚΑΛΦΑ

 «Ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος Κούκου παρά την Αικατερίνην, Κωνσταντίνος Καραβίδας, οπλίσας 15 χωρικούς επετέθη κατά των εγκατασταθέντων Ποντίων προσφύγων τραυματίσας άνδρας και γυναίκας διά ροπάλων. Δύο πρόσφυγες εξηφανίσθησαν, εις δε γέρων ερρίφθη εις την πυράν να καή ζων»

εφ. Ελ. Βήμα, 21/2/ 1924

 

Ποιοι Νεότουρκοι;

Στην εφημ. «Αυγή» (9-10-2015) δημοσιεύτηκε το άρθρο μου για τους Νεότουρκους. Ο τίτλος του άρθρου είναι: «ΠΟΙΟΙ ΝΕΌΤΟΥΡΚΟΙ; Ένα θέμα που παραμένει ασαφές«

Είναι μια έμμεση απάντηση σ’ ένα περίεργο, αντιϊστορικό και εν τέλει ηλίθιο κείμενο του Αντώνη Λιάκου στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Xronos» της Χαρτουλάρη….

Το κείμενο του Λιάκου αξίζει να σχολιαστεί, γιατί είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά δείγματα μιας μεταμοντέρνας ιστοριογραφίας που…. έχει μπερδέψει τα μπούτια της (κυριολεκτικά) και φαντάζεται τους πλέον αντιδραστικούς και αιμοβόρους της Ιστορίας ως το εκσυγχρονιστικό πρότυπο.

Ποιόν Ολυμπιακό θέλουμε;

Με αφορμή τις απαξιωτικές και ρατσιστικές δηλώσεις παραγόντων του Ολυμπιακού, αλλά και την επίσημη ανακοίνωση της ίδιας της ΠΑΕ  κατά του προέδρου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη με αφορμή μια απλή ποδοσφαιρικη αντιδικία, έγινε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, αλλά και αντιπαράθεση. Ένα απ΄τα πλέον ενδιαφέροντα κείμενα ήταν αυτό του «Πόντος και Αριστερά», που ακολουθεί:

———————————–

–Από τον Ολυμπιακό του Γόδα στον Ολυμπιακό του Κασιδιάρη;

Με αφορμή τις δηλώσεις Ανδριανόπουλου, ΠΑΕ κ.λπ…

Ο «Ολυμπιακός» δημιουργήθηκε ως μια ομάδα των «ιθαγενών», των «ντόπιων» Πειραιωτών (παλιότεροι έποικοι από Μωριά και Κυκλάδες κυρίως), σε μια εποχή που ο Πειραιάς είχε περικυκλωθεί κυριολεκτικά από τις συνοικίες των προσφύγων (Ποντίων, Ιώνων, Καππαδοκών) της Μικρασιατικής Καταστροφής. Οι συγκρούσεις ήταν καθημερινές με αποκορύφωση τη σκληρή ρήξη των προσφύγων με τους Μωραϊτες του Πειραιά και κυρίως με τους Μανιάτες. Αρκετά γρήγορα όμως επήλθε μια σχετική ειρήνευση και οι πρόσφυγες αγκάλιασαν τον Ολυμπιακό.

Το χαρακτηριστικότερο πρόσωπο αυτής της συνάντησης υπήρξε ο Νίκος Γόδας . Γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί και η Μικρασιατική Καταστροφή τον «έστειλε» μαζί με την οικογένεια του πρώτα στην Μυτιλήνη, μετά στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά όπου και ρίζωσαν….

Δύο κείμενα για το προσφυγικό

1) Προσφυγικό. Αλήθειες και ψέματα.
Τι πρέπει να περιμένουμε; Τι πρέπει να κάνουμε;

Του Θράσου Ευτυχίδη

Πριν αρκετό καιρό είχα μιλήσει για τον αριθμό των προσφύγων που θα πρέπει η χώρα μας να περιμένει, αλλά και για τον αναμενόμενο από εμένα βάσει της κατάστασης αριθμό προσφύγων που θα εγκλωβιστούν τελικά στη χώρα μας. Κάποιοι τότε με χαρακτήρισαν υπερβολικό. Μετά ήρθαν οι αριθμοί να με επιβεβαιώσουν.

Στην Ελλάδα και στην ελληνική πολιτική σκηνή, δυστυχώς για άλλη μια φορά παρατηρείται ένα έλλειμμα. Έλλειμμα ουσίας και σοβαρότητας. Λες και το όποιο ζήτημα προσφέρεται για άγονες μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Για άλλη μια φορά, οι πολιτικοί μας αποδεικνύονται κοντόφθαλμοι και ελάχιστοι για τις δύσκολες περιστάσεις που έρχονται.

Τι θα πούμε στο σύντροφο Στάλιν;

«Γράμμα στο σύντροφο Στάλιν»,
η αντιμειονοτική πολιτική του Σταλινισμού μέσα από το έργο του Γιάννη Παρασκευόπουλου

 

…αυτός ήταν ο τίτλος της εισήγησής μου  στο 6^ο Διεθνές Συνέδριο Λογοτεχνίας που έγινε στη Λέσβο  από 17 έως 20 Οκτωβρίου 2014 , και είχε ως θέμα «Ο Ρατσισμός στη Λογοτεχνία». Η δική μου εισήγηση παρουσίασε το φαινόμενο του αντιμειονοτικού ρατσισμού όπως εκφράστηκε από το σταλινισμό, με βάση το βιβλίο του Γιάννη Παρασκευόπουλου, το οποίο επιμελήθηκε υποδειγματικά ο εκπαιδευτικός Στάθης Ταξίδης. 

Η εισήγηση έγινε πολύ θετικά αποδεκτή από το σύνολο των συμμετεχόντων στο διεθνές συνέδριο πλην ενός ελλαδίτη λέσβιου, μέλους του ΚΚΕ. Γενικά το ΚΚΕ –θύμα και αυτό των σταλινικών διώξεων– από τη στιγμή που αποκατάστησε τον Στάλιν στο 18ο Συνέδριό του έχει αποδυθεί σε μια προσπάθεια αγιοποίησης.

Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Οργανωτικά ζητήματα της ρωσικής σοσιαλδημοκρατίας»

[Leninism or Marxism?]

.
Στις 21 Ιανουαρίου πέθανε ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, ο άνθρωπος που σφράγισε τον 20ο αιώνα…. Μήπως όμως ήρθε η ώρα, οι έχοντες δημοκρατική αντίληψη της ζωής και της ιστορίας, να αποκαθηλώσουν την ιδέα του «πρωτοπόρου» Κόμματος Νέου Τύπου και τη λενινιστική λογική της αντιπροσώπευσης των εργατών από το ιερό Κόμμα;

Ένα σημαντικότατο άρθρο που έκανε κριτική στις απόψεις του Λένιν κατηγορώντας τες για υπερσυγκεντρωτισμό και χωροφυλακίστικο πνεύμα ήταν αυτό της Ρόζας Λούξεμπουργκ… Με το άρθρο η Λούξεμπουργκ περιέγραψε τις επιπτώσεις επί της κοινωνικής ζωής που θα είχαν οι απόψεις του Λένιν. Και δυστυχώς, η ζωή επιβεβαίωσε την ανάλυσή της απόλυτα

Ρόζα Λούξεμπουργκ

Οργανωτικά ζητήματα της ρωσικής σοσιαλδημοκρατίας

(Πρωτοδημοσιεύτηκε: Die Neue Zeit και Iskra, 1904. )

 

Ένα καθήκον άνευ προηγουμένου στην ιστορία του σοσιαλιστικού κινήματος έχει πέσει στους ώμους της ρωσικής σοσιαλδημοκρατίας. Είναι το να αποφασίσει για το ποια είναι η καλύτερη σοσιαλιστική πολιτική τακτική σε μια χώρα όπου κυριαρχεί η απόλυτη μοναρχία. Θα ήταν λάθος να τραβήξουμε μια αυστηρή διαχωριστική γραμμή μεταξύ της κατάστασης στη Ρωσία και αυτής της Γερμανίας στην περίοδο 1879-90, όπου ίσχυαν οι αντισοσιαλιστικοί νόμοι του Βίσμαρκ. Οι δυο καταστάσεις έχουν ένα κοινό- την αστυνομοκρατία. Αλλιώς δεν θα ήταν σε καμιά περίπτωση συγκρίσιμες.

Όταν η αμάθεια συναντά την προκατάληψη. Ένα άρθρο στη ΗuffingtonΡost.gr

Το άρθρο αυτό, που δημοσιεύεται στο ειδησεογραφικό σάιτ ΗuffingtonΡost.gr, γράφτηκε με αφορμή ένα πρώτο αντιδραστικό (ως πρόθεση και στήσιμο) κείμενο του Τ. Κωστόπουλου στην Εφ.Συν.,  και πριν το επόμενό του, όπου για άλλη μια φορά τα κάνει όλα αχταρμά -είτε από άγνοια, είτε από συνειδητή πρόθεση διαστρέβλωσης- προκειμένου να περάσει μια περιφρονητική άποψη προς το κίνημα Μνήμης των προσφύγων του ’22.

Ο Κωστόπουλος, όσον αφορά τα θέματα αυτά, κινείται πάντα στην ίδια γραμμή:
-άρνηση του προσφυγικού λόγου,
-εμμονική προσήλωση σε αντιλαϊκά στερεότυπα,
-μισές αλήθειες-μισά ψέματα,
-εξίσωση του θύτη με το θύμα και αντιστροφή των ρόλων,
-υιοθέτηση της εθνικιστικής τουρκικής παραφιλολογίας κατά τη γραμμή Νακρατζά.  

Το ατύχημα είναι ότι ο λόγος αυτός «περνά» σε μια σειρά από έντιμους πολίτες, που απλώς δεν έχουν τρόπο διασταύρωσης του περιεχομένου ή αποδέχονται αξιωματικώς κάθε τι που προέρχεται από κάποιον που, ειλικρινά ή μη, ανήκει στον πολιτικό τους χώρο και χρησιμοποιεί μορφολογικά αναγνωρίσιμους κώδικες. 

Θα λέγαμε ότι ο καλύτερος φίλος της Χρυσής Αυγής και της ακροδεξιάς καπηλείας είναι ο νεοελληνικός αντιπροσφυγικός «οριενταλισμός», που βρίσκει την ουσιαστικότερη έκφρασή του στην πένα του Κωστόπουλου… Έναν αριστερό αντίλογο προς το ρεύμα αυτό, θα μπορούσατε να διαβάσετε στο φύλλο της προπερασμένης Κυριακής (7-12-2015) στην εφημ. «Εποχή»  με τίτλο: Το πραγματικό διακύβευμα

http://epohi.gr/to-pragmatiko-diakyvevma/

—————————————

  

Η Άρνηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1914-1923):

Όταν η αμάθεια συναντά την προκατάληψη

Του Βλάση Αγτζίδη (*) 

Ένα άρθρο στην «Εποχή»

Στο πλαίσιο της δημόσιας αντιπαράθεσης -που ως συνήθως αντικαθιστά την ανάγκη ψύχραιμης συζήτησης- για τα ζητήματα των γεγονότων που συνέβησαν στην οθωμανική Ανατολή και τις Γενοκτονίες (ή μη) που πραγματοποιήθηκαν, έγραψα ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Εποχή»:

Το πραγματικό διακύβευμα

Για τη γενοκτονία στην Ανατολή και τις ατελέσφορες συγκρούσεις

 .

Του Βλάση Αγτζίδη*

«Πάντα λοιπόν ο νικητής
του νικημένου γράφει την ιστορία.
Tο πρόσωπο του χτυπημένου παραλλάζει
εκείνος που τον χτύπησε.
Απ’ τον κόσμο φεύγει ο αδύναμος,
και πίσω μένει το ψέμα.»

Mπέρτολτ Μπρεχτ

 

Με αφορμή τις πρόσφατες «συζητήσεις» για τα της Γενοκτονίας στην οθωμανική Ανατολή για το άτοπο ερώτημα «Γενοκτονία ή Εθνοκάθαρση» που έθεσε ο Ν. Φίλης, η «Εποχή» δημοσίευσε ένα εκτεταμένο κείμενο του Θ. Παρασκευόπουλου, το οποίο θέτει διάφορα ενδιαφέροντα ερωτήματα…

Δύο εκδηλώσεις για τα Ολοκαυτώματα σε Μεσόβουνο και Καλογρέζα

Το περασμένο διάστημα συμμετείχα σε δύο πολύ σημαντικές εκδηλώσεις.

Από την εκδήλωση στο Μεσόβουνο

1.  Στην επετειακή εκδήλωση στις 24 Οκτωβρίου για τη σφαγή που προκάλεσαν οι Ναζί στο Μεσόβουνο της Εορδαίας, σ’ ένα από τα πρώτα χωριά που επαναστάτησαν κατά της γερμανικής Κατοχής από το καλοκαίρι ήδη του 1941. 

Εδώ μπορείτε να δείτε το χρονικό και η σημασία των γεγονότων, όπως παρουσιάστηκαν από το Kozan.TV:

2.  Στην παρουσίαση του βιβλίου του Κ. Χαλέμου «Σαν πουλιά τα τουφεκάν». 

Το βιβλίο  αναφέρεται στο Μπλόκο που έγινε στην Καλογρέζα τον Μάρτιο του 1944 από την δωσίλογη Ελληνική Χωροφυλακή:

Παρακάτω μπορείτε να δείτε την παρέμβασή μου στην εκδήλωση: 

 

Τι σημαίνει η μη κατάθεση στεφανιού στο Μαυσωλείο του Ατατούρκ;

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ:
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ

Του Βλάση Αγτζίδη (*)

Ανεξάρτητα από τη διπλωματική αποτίμηση του ταξιδιού του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ένα γεγονός που έχει τεράστια συμβολική σημασία και ανατρέπει μια παράδοση της ελληνικής διπλωματίας που καλά κρατούσε από το 1922. Και η παράδοση αυτή συνδέεται

O Γιώργος Παπανδρέου, καταθέτει στεφάνι ως πρωθυπουργός της Ελλάδας στο μαυσωλείο του Ατατούρκ στην Άγκυρα

με την -αληθινή ή όχι- εκδήλωση σεβασμού προς το αμφιλεγόμενο πρόσωπο του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, του Μουσταφά Κεμάλ πασά, ο οποίος έλαβε το προσωνύμιο «Ατατούρκ», δηλαδή «πατέρας των Τούρκων».

Για τους σύγχρονους Τούρκους ο Μουσταφά Κεμάλ ήταν όντως Ατατούρκ, εφόσον συνεχίζοντας την πολιτική των Νεότουρκων εθνικιστών κατασκεύασε σχεδόν εκ του μηδενός ένα νέο έθνος. Όμως για τις μη μουσουλμανικές κοινότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  (Αρμένιους, Έλληνες, Ασσύριους) υπήρξε ο μοιραίος άνθρωπος, ο οποίος επέφερε το οριστικό τέλος στην ύπαρξή τους. Η καταστροφή και η πυρπόληση της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του 1922 υπήρξε η τελευταία βίαιη πράξη που συνέβη συνειδητά από τον τουρκικό εθνικισμό υπό τα όμματα και την επιδοκιμασία του Κεμάλ.

Έλληνες και Οκτωβριανή Επανάσταση

H επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης των μπολσεβίκων (1917) φέρνει πάντα στο νου το μεγαλύτερο κοινωνικό και πολιτικό πείραμα του 20ου αιώνα.

Η αποτίμηση αλλά και η καλή γνώση των διαφόρων πλευρών του πειράματος αυτού -δύο δεκαετίες μετά  το τέλος του- αποτελεί μια διαρκή πρόκληση προς τους ιστορικούς.

Έτσι, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το τεύχος του περιοδικού «Μαρξιστική Σκέψη», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες. Το αφιέρωμα (366 σελίδες) χωρίζεται σε δύο μέρη.

Το Α’ Μέρος (9-198 σελ.) περιλαμβάνει μαρτυρίες και πηγές. Δημοσιεύονται πολύ ενδιαφέροντα κείμενα των πρωταγωνιστών εκείνης της πρώτης περιόδου, όπως των Ρίκοφ, Γιόφε, Κάραχαν, Ρακόβσκι, Πρεομπραζένσκι, Λουνατσάρσκι, Κρούπσακαγια, Μπουχάριν, Τρότσκι κ.ά. Καθώς επίσης και ξεχωριστών λογοτεχνών και επιστημόνων, όπως του Βίκτορ Σερζ και Αλμπερτ Αϊνσταιν.

Το Β’ Μέρος  (199-351 σελ.) περιλαμβάνει αναλύσεις. Σ’ αυτή την ενότητα   συμμετέχω και εγώ με το άρθρο «Οι Έλληνες της Ρωσίας και του Πόντου στην Οκτωβριανή Επανάσταση«. Υπάρχουν επίσης κείμενα των Μαστρογιαννόπουλου, Μπελαντή, Καλτσώνη, Χρύση….

Γενοκτονία ή Εθνοκάθαρση; Δύο συνεντεύξεις για το «επίμαχο» ζήτημα

Διάφορες συνετεύξεις δημοσιεύτηκαν σε εντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα. 

Στο  

δημοσιεύτηκε ως εξής, υπό τον τίτλο:

Γενοκτονία ή Εθνοκάθαρση; 9 ερωτήσεις …..

Γενοκτονία ή εθνοκάθαρση; Τα τελευταία 24ωρα στα… μαρμαρένια αλώνια των δηλώσεων του Νίκου Φίλη κονταροχτυπιούνται διεθνολόγοι, νομικοί, ιστορικοί. Ένα από τα επιχειρήματα των υπερασπιστών των απόψεων του υπουργού (και όχι κατ’ ανάγκη του ίδιου) λέει ότι τα όρια ανάμεσα στις δύο έννοιες είναι συγκεχυμένα. Άλλοι αναρωτιούνται αν οι Πόντιοι αποτελούν διακριτή εθνοτική ομάδα, ώστε να εμπίπτουν στην κατηγορία της «γενοκτονίας», ενώ πολλοί αμφισβητούν και το οργανωμένο σχέδιο εξόντωσής τους.

Ένας από τους ιστορικούς που έχουν ασχοληθεί με αυτό που αποκαλείται «προσφυγική ιστοριογραφία» είναι ο διδάκτορας Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ, Βλάσης Αγτζίδης. Αν και δηλώνει ότι το μεγαλύτερο ζήτημα με τις απόψεις Φίλη είναι ότι τις διατύπωσε όντας υπουργός, παραδέχεται ότι πρόκειται για ένα ιστορικό πεδίο-ταμπού για το οποίο η κοινότητα των νεοελλήνων ιστορικών δεν έχει πάρει θέση. Εξηγεί δε ότι «δεν έγινε Γενοκτονία κατά των Ποντίων, έγινε Γενοκτονία κατά των Ελλήνων της Ανατολής», και συνεπώς το ζήτημα πρέπει να εξεταστεί υπό ένα γενικό πλαίσιο.

Ο Βλάσης Αγτζίδης στην παρουσίαση του βιβλίου για την «Άννα Φρανκ των Ποντίων, Σάνο Χάλο», όπως είπε

Τελικά πρόκειται για γενοκτονία ή εθνοκάθαρση;

Σεμινάριο Ιστορίας (11 Νοεμβρίου): Από την Απελευθέρωση στα Δεκεμβριανά

….με τη Βασιλική Λάζου

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου, 7.15 μ.μ. – 9 μ.μ.:   «Από την Απελευθέρωση (Οκτώβριος 1944) στα Δεκεμβριανά»

Το Σεμινάριο Σύγχρονης Ιστορίας, γίνεται στο πλαίσιο του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Δήμου Κηφισιάς.

Οι συναντήσεις γίνονται μια φορά το μήνα, ημέρα Τετάρτη, 7.15 μ.μ. – 9 μ.μ.«Έπαυλη Δροσίνη»-Βιβλιοθήκη Δήμου, Oδός Αγ. Θεοδώρων & Κυριακού….

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ

(από εδώ:  https://kars1918.wordpress.com/2013/10/22/12-10-1944/ )

Στις 12 Οκτωβρίου του 1944 -ήταν Πέμπτη- απελευθερώθηκε η Αθήνα. Τα ναζιστικά στρατεύματα αποχώρησαν από το κέντρο της πόλης νωρίς το πρωί, έχοντας υποστείλει πρώτα από την Ακρόπολη τη σημαία του γερμανικού εθνικοσοσιαλιστικού κράτους.

Η υποστολή της ναζιστικής σημαίας θα αναδειχθεί στο συμβολικό χρονικό σημείο της Απελευθέρωσης. Ομως η πραγματική αποχώρηση των Γερμανών από την πρωτεύουσα της Ελλάδας θα γίνει την επόμενη μέρα.