.
Χαρακτηριστική είναι συζήτηση-αντιπαράθεση που διεξάγεται στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Xronos«, που έχει σημαντική επιρροή στον κόσμο των ανθρωπιστικών επιστημών. Δύο τέτοιες παρεμβάσεις είναι :
.
–του Λάμπρου Μπαλτσιώτη:
και
.
–το δικό μου:
-η πλήρης μορφή του οποίου με τη σχετική τεκμηρίωση υπάρχει εδώ:
.
Τι κάνει ο «οργανωμένος» χώρος;
.
Ο «οργανωμένος» χώρος του προσφυγικου ελληνισμού, κυρίως ο ποντιακός, δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα που υπάρχει στον αληθινό κόσμο. Λειτουργεί περιωρισμένος μέσα στο περιφρουρημένο γκέτο, αναπαράγοντας μικροεξουσίες ανταγωνιστικών ομάδων, αναμασώντας θεωρίες και ιδεολογήματα που αξίζουν μόνο για εσωτερική κατανάλωση, ενώ αναπτύσσει και προβάλλει ακόμα και περιθωριακές αντιιστορικές δοξασίες, σε λάθος πλαίσιο και με φανταστικούς αριθμούς. Μεγάλα ζητήματα όπως η Ανταλλάξιμη Περιουσία, το νεοπροσφυγικό ζήτημα, η ανάπτυξη των ποντιακών κοινοτήτων των μετασοβιετικών χωρών, η δημιουργία τμημάτων μελέτης του προσφυγικού ελληνισμού στο πανεπιστήμιο κ.ά. δε φαίνεται να τον απασχόλησαν σε βάθος.
.
Αρκείται σε μια υποτονική διαχείριση -χωρίς ιδιαίτερη διεκδίκηση και αναφορά σε ενοχλητικά για την εξουσία ζητήματα- η οποία εξασφαλίζει στις επικυρίαρχες ελίτ, τις καλές σχέσεις με τους τοπικούς βουλευτές και πολιτευτές, δίνοντας μια ψευδαίσθηση εξουσίας και ισχύος.
.
Ουδέποτε επένδυσε, τουλάχιστον σε δευτεροβάθμιο επίπεδο, στη δημιουργία μιας νέας γενιάς επιστημόνων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κοινότητα των ιστορικών ή των ανθρωπολόγων ή των κοινωνιολόγων.
Ουδέποτε προκάλεσε τη συγκρότηση πραγματικών επιστημονικών συνεδρίων -πλην αυτών που διοργάνωσε η νεολαία- όπου τουλάχιστον οι προσφυγικής καταγωγής ιστορικοί θα εξετάσουν και θα θέσουν υπό το φως μιας αντικειμενικής ανάλυσης τα μεθοδολογικά προβλήματα που προκύπτουν και σχετίζονται με το ιστορικό γεγονός της Γενοκτονίας. Ακόμα και τα ελάχιστα επιστημονικά συνέδρια που διοργανώθηκαν παρέμειναν απελπιστικά μακριά των επιστημονικών κέντρων.
.
.
Γιατί τέτοιος ανορθολογισμός;
.
Μια ερμηνεία που μπορεί να δοθεί, είναι ότι ειδικά ο ποντιακός χώρος αλλοτριώθηκε από τον τοπικισμό, με αποτέλεσμα να μην αντιλαμβάνεται το ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο, ούτε την ανάγκη υιοθέτηση του ενιαίου αφηγήματος που να αφορά όλες τις προσφυγικές ομάδες του 1922. Η διάλυση στις αρχές της πρώτης 5ετίας του νέου αιώνα της ομάδας που οδήγησε τον ποντιακό χώρο σ’ ένα αντιιστορικό τοπικισμό θα συνοδευτεί από το σταμάτημα κάθε ιδεολογικού προβληματισμού -ακόμα και δημιουργικών συγκρούσεων- πάνω στην πραγματική ιστορία. Οι συγκρούσεις εντός του ποντιακού χώρου θα πάψουν να έχουν ιδεολογική αφετηρία και θα μετατραπούν σε διεκδίκηση επιρροής και εξουσίας. Στο πλαίσιο αυτό θα αντιμετωπιστεί και η ίδια η Ιστορία. Η αναφορά στη Γενοκτονία δεν θα εκφράζει πλέον μια πραγματική ανάγκη και έννοια για τη δικαίωση των θυμάτων και την καταχώρησή της ως μελανή σελίδα στην πανανθρώπινη ιστορία. Θα μετατραπεί σε εργαλείο ανάπτυξης σχέσεων με την κάθε εξουσία, τοπική ή κεντρική, για την καταξίωση προσωπικών ταπεινών συμφερόντων. Ακριβώς γι αυτό θα αναπαράγονται θέσεις που δεν απέχουν από το να χαρακτηριστούν ως θέσεις Άρνησης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής, εφόσον τα πραγματικά θύματα της Γενοκτονίας φτάνουν και τις 800.000 (Μικρά Ασία -δηλαδή Πόντος, Ιωνία, Βιθυνία κ.α.- και Ανατολική Θράκη).
.
Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο της εργαλειακής χρήσης της ιστορίας από τις ηγεσίες του ποντιακού χώρου, για ίδιον ταπεινό όφελος, θα απαλειφθούν σελίδες της Ιστορίας που ενοχλούν τους εν δυνάμει «κομματικούς συμμάχους». Τέτοια σελίδα της Ιστορίας αποτελούν οι σταλινικές διώξεις κατά της ελληνικής μειονότητας που πραγματοποιήθηκαν μετά το 1937 και κατέστρεψαν τις ελληνικές κοινότητες (ποντιακές και μαριουπολίτικες) της τ. Σοβιετικής Ένωσης.
Φυσικά, ανεξάρτητα από τις απόψεις τις στάσεις και τις συμπεριφορές των «ηγετικών ομάδων» η δραστηριοποίηση με σημαντικά αποτελέσματα συνεχίζεται. Σ’ αυτή την κατεύθυνση εκδόθηκε πρόσφατα στις ΗΠΑ το συλλογικό έργο The Genocide of the Ottoman Greeks (Melissa, Νέα Υόρκη), αλλά και τα Πρακτικά του Συνεδρίου του Σικάγο….
.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι το αρνητικό αυτό κλίμα μπορεί να αλλάξει, αρκεί η νέα ηγεσία της μεγαλύτερης ομοσπονδίας του ποντιακού χώρου (που συσπειρώνει 420 οργανώσεις) να λειτουργήσει περισσότερο ορθολογικά. Εάν αυτό συμβεί θα υπάρξει αλλαγή του κλίματος και θα διευρυνθεί η συνεργασία τόσο με τις άλλες ομοσπονδίες του ποντιακού χώρου όσο και με τις ομοσπονδίες του υπόλοιπου προσφυγικού ελληνισμού. Τα οφέλη από μια τέτοια εξέλιξη είναι προφανή: Καμιά εξουσία, όσο κυνική και να είναι, δεν μπορεί να αγνοήσει μια δύναμη που περιλαμβάνει περί τις 1000 κοινωνικές οργανώσεις.
.
Διαβάστε
.
Επειδή στον έξω-ποντιακό χώρο δημοσιεύονται σημαντικά πράγματα για την ιστορία που αμέσως ή εμμέσως αφορούν τον προσφυγικό ελληνισμό, δείτε την επόμενη Κυριακή 22-12-2013 δύο αφιερώματα:
.
-στην «Καθημερινή» για τις σταλινικές διώξεις στην τ. ΕΣΣΔ κατά της ελληνικής μειονότητας
-στην «Ελευθεροτυπία» για τα Δεκεμβριανά του ’44, όταν τα βρετανικά αεροπλάνα επιτίθονταν στις προσφυγικές συνοικίες της Αθήνας, οι οποίες μόλις 4 μήνες πριν είχαν βιώσει τα αιματηρά μπλόκα από τους Γερμανούς κατακτητές.
.
Το α΄ μέρος του αφιερώματος για τις σταλινικές διώξεις μπορείτε να το δείτε εδώ:
.
.
http://www.pontos-news.gr/permalink/17808.html
http://www.anixneuseis.gr/?p=83343
http://taxalia.blogspot.gr/2013/12/blog-post_8725.html
http://30-45.gr/%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BC%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1/
http://dou.gr/article.php?a=7420533
http://www.to-radar.gr/I-dimosia-amfisbitisi-tis-Genoktonias-oi-ideologikes-sugkrouseis-kai-o-organomenos-xoros.html
http://myblogs.gr/article/i-dimosia-amfisvitisi-tis-genoktonias-oi-ideologikes-sygkroyseis-kai-o-organomenos-horos-1
http://www.sarc.gr/readmore.php?id=1896962&grp=856873
http://www.apollonpontou.com/index.php?page=news_info&lang=1&p_id=4617&id=1000
Ένα σχόλιο που έγραψα στο FB συζητώντας με τον Κώστα Μαυρόπουλο
https://www.facebook.com/agtzidis.vlassis?fref=nf
—————————————————————————
….θίγεις μεγάλα και σύνθετα ζητήματα που σχετίζονται κυρίως με τις νοοτροοπίες και τα διαφορετικά συμφέρονα -οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά- που έχουν διάφορες ομάδες που προσπαθούν να ελέγξουν και να χρησιμοποιήσουν για ίδιον όφελος τον ποντιακό χώρο. Αυτό που θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας είναι ότι ο ποντιακός χώρος δεν είναι ένας ενιαίος χώρος. Ούτε κοινωνικά, ούτε ιδεολογικά, ούτε και από άποψη καταγωγής. Και βεβαίως ούτε όλοι μοιράζονται την ίδια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ιστορική εμπειρία. Για παράδειγμα, τι σχέση μπορεί να έχει ένας πρόσφυγας από το εμπόλεμο Σοχούμι του Καυκάσου ή από το Κεντάου του Καχαζστάν με τον μεγαλογιατρό της Θεσσαλονίκης; Στην πραγματικότητα: Καμία!!!….. Το ίδιο ισχύει και με τοπικές ομάδες που βγήκαν από τον Πόντο και τον Καύκασο το ’22. Το να ανακαλύπτεις ή να επινοείς μια ιστορία, να τη στρογγυλεύεις κατά το δοκούν και να τη μετατρέπεις σε θέσφατο και ιδεολόγημα, να μην ενθαρρύνεις την έρευνα την αναζήτηση και τον διάλογο, εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των εν λόγω ομάδων και συγκαλύπτει αυτό που πραγματικά είναι ο σύγχρονος πολύμορφος, ζωντανός ποντιακός χώρος. Για αυτό και σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις η ανάμνηση και οι επετειακές εκδηλώσεις μετατρέπονται σε φάρσα….
[…] […]